-
1 parçalanmaq
глаг.1. разрываться, разорваться, быть разорванным на куски (рваться, порваться в одном или в нескольких местах). Köynək bir neçə hissəyə parçalandı рубашка разорвалась на несколько частей2. раскалываться, расколоться, быть расколотым:1) делиться, разделиться на части, дать трещину. Qaya parçalandı скала раскололась, dağ parçalandı гора раскололась2) перен. распадаться, распасться на части вследствие разногласий. Partiya parçalandı партия распалась, dəstə parçalandı отряд распался3. разбиваться, разбиться, быть разбитым вдребезги. Şüşə parçalandı стекло разбилось4. хим. расщепляться, расщепиться, быть расщеплённым. Atom parçalanıb атом расщеплён5. члениться, расчлениться, расчленяться, быть расчленённым, разделяться, разделиться, быть разделённым. Yarazi parçalanıb территория расчленена, qüvvələr iki cəbhəyə parçalanıb силы разделились на два фронта6. разлагаться, разложиться. Hissələrə parçalanmaq разлагаться на части7. распадаться, распасться. İki hissəyə parçalanmaq распасться на две части, qrup parçalandı группа распалась; səni parçalanasan! чтобы тебя разорвало; min yerə parçalana bilmərəm не могу разрываться на части -
2 parçalanmaq
1) разбиваться, раздробляться; 2) разрываться, раздираться на мелкие части, разрубаться. -
3 paralanmak
Parçalanmaq; hissələrinə ayrılmaq -
4 spalten
I vt doğramaq, yarmaq (odun) (həmç. məc.); ◊ Haare \spalten xırdaçı olmaq; II sich 1. ayrılmaq, çatlamaq, parçalanmaq; 2. məc. ayrılmaq, parçalanmaq -
5 биться
1) (сражаться) uruşmaq, cenkleşmek, dögüşmek2) (состязаться) küreşmek, tartışmaq3) (ударяться) urulmaq4) (о сердце, пульсе) urmaq, tepmek5) qırılmaq, parçalanmaq, sınmaq6) qaltıramaq, titremek7) (перен. стараться, ломать голову) baş yormaq, tırışmaq, talaşmaq -
6 разбиться
1) (раколоться) qırılmaq, sınmaq, parçalanmaqзеркало разбилось - küzgü sındı2) (получить увечья, убиться) yaralanmaq, urulmaq, yıqılıp ölmek (на смерть)он упал с лошади и разбился на смерть - o attan yıqılıp öldi3) (прийти в негодность) bozulmaq, harap olmaq4) (разделиться на группы) bölünmek, ayırılmaq -
7 parçalanma
1. разрыв2. разлом, разламывание3. разрубка, перерубка4. рассечение5. раскалывание, раскол6. расчленение7. расщепление8. разложение; хим., биол. Parçalanma prosesi процесс разложения, parçalanma reaksiyası реакция разложения, parçalanma potensialı потенциал разложения9. распад. Parçalanma silsiləsi цепочка распада, parçalanmanın mutləq sürəti абсолютная скорость распада, parçalanma maddələri физиол. продукты распада -
8 shatter
[ˈʃætə]1) qırmaq, parçalamaq; 2) qırılmaq, parçalanmaq; 3) korlamaq (səhhəti) -
9 ciq xardən
cırılmaq, parçalanmaq, sökülmək -
10 einreißen
I vt 1. azca cırmaq, yüngülcə qopartmaq; 2. sökmək; II vi (s) 1. sınmaq, parçalanmaq; cırılmaq (azca); 2. məc. yayılmaq, kök salmaq (pis şey haqqında) -
11 splittern
I vt parçalamaq, doğramaq; II vi (h, s) parçalanmaq, xırdalanmaq; çatlamaq -
12 zerschellen
vi (s) sınmaq, bölünmək; parçalanmaq
См. также в других словарях:
parçalanmaq — 1. «Parçalamaq»dan məch. 2. qayıd. Parça parça olmaq, tikə tikə olmaq; sınaraq, paralanaraq bütövlüyünü itirmək, dağılmaq. Kəklikli qayanın sinəsində iki böyük daş parçalanıb uçmuş, . . dərin oyuqlar açılmışdı. B. Bayramov. // Məc. mənada. Bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parçalanma — «Parçalanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
partlamaq — f. 1. Partlama nəticəsində hissələrə ayrılmaq, parçalanmaq, xıncımxıncım olmaq, qəlpələnmək. Bomba partladı. Körpü minadan partladı. – Səfər və Tanrıverdi . . başlarını aşağı dikərək baxırkən quyu içində partlayan qazın gurultusundan diksinib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quzulamax — I (Basarkeçər, Borçalı, Cəbrayıl, Çənbərək, Karvansaray, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Zəngilan) rütubətdən ovulub tökülmək, parçalanmaq. – Tufarın suağı nəmlix’dən quzuluyuf (Basarkeçər); – Tavla:n bir tərəfi quzuluyuf töküldü (Zəngilan); –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
loxmalammax — (Oğuz) parçalanmaq. – Qəndi çanağa qoyurux, üsdünnən çəkişnən vururux, loxmalanır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bölünmək — f. 1. Parçalanmaq, xırdalanmaq, hissələrə ayrılmaq. Hüceyrələr bölünüb artır. Buz ikiyə bölündü. 2. riyaz. Qalıqsız başqa ədədə bölünə bilmək. On beşə bölünür. 3. Ayrılmaq. Dəstəmiz bir meşənin yanında üç hissəyə bölündü. 4. məch. Paylaşdırılmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cırılmaq — f. 1. Daralmaqdan, çəkilməkdən və ya çox işlənib köhnəlməkdən yıpranmaq, üzülmək, didilmək, kəsilmək. Paltarı cırılmaq. Köynəyin qolu cırılmışdır. – Çürümüş parçanın dəxi faydası yoxdur. Bir yandan yamadın, o biri yandan cırılacaq. C. M..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çapılmaq — məch. Çapacaq, balta və s. kəsərti ilə parçalanmaq, doğranmaq, yarılmaq, yaxud yaralanmaq. Qəhrəmanın sol üzü çapılmışdı. Ə. Vəl.. <Mərminin bir qəlpəsindən> <aşpazın> üst dodağı çapılıb, dişləri qırılmışdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilik-dilik — sif. 1. Kənarı diliklər şəklində olan. Kənarı dilik dilik süfrə. 2. Tikə tikə, parça parça. Dilik dilik etmək – parça parça etmək, tikə tikə etmək. Dilik dilik olmaq – parçalanmaq, parçaparça olmaq. O, kağızı cırıb atdı, dilik dilik olan xırdaca… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
paralanmaq — məch. Para para olmaq, iki yerə bölünmək, parçalanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
