parçalanmaq

См. также в других словарях:

• parçalanmaq — 1. «Parçalamaq»dan məch. 2. qayıd. Parça parça olmaq, tikə tikə olmaq; sınaraq, paralanaraq bütövlüyünü itirmək, dağılmaq. Kəklikli qayanın sinəsində iki böyük daş parçalanıb uçmuş, . . dərin oyuqlar açılmışdı. B. Bayramov. // Məc. mənada. Bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• parçalanma — «Parçalanmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• partlamaq — f. 1. Partlama nəticəsində hissələrə ayrılmaq, parçalanmaq, xıncımxıncım olmaq, qəlpələnmək. Bomba partladı. Körpü minadan partladı. – Səfər və Tanrıverdi . . başlarını aşağı dikərək baxırkən quyu içində partlayan qazın gurultusundan diksinib… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• quzulamax — I (Basarkeçər, Borçalı, Cəbrayıl, Çənbərək, Karvansaray, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Zəngilan) rütubətdən ovulub tökülmək, parçalanmaq. – Tufarın suağı nəmlix’dən quzuluyuf (Basarkeçər); – Tavla:n bir tərəfi quzuluyuf töküldü (Zəngilan); –… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• loxmalammax — (Oğuz) parçalanmaq. – Qəndi çanağa qoyurux, üsdünnən çəkişnən vururux, loxmalanır …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• bölünmək — f. 1. Parçalanmaq, xırdalanmaq, hissələrə ayrılmaq. Hüceyrələr bölünüb artır. Buz ikiyə bölündü. 2. riyaz. Qalıqsız başqa ədədə bölünə bilmək. On beşə bölünür. 3. Ayrılmaq. Dəstəmiz bir meşənin yanında üç hissəyə bölündü. 4. məch. Paylaşdırılmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• cırılmaq — f. 1. Daralmaqdan, çəkilməkdən və ya çox işlənib köhnəlməkdən yıpranmaq, üzülmək, didilmək, kəsilmək. Paltarı cırılmaq. Köynəyin qolu cırılmışdır. – Çürümüş parçanın dəxi faydası yoxdur. Bir yandan yamadın, o biri yandan cırılacaq. C. M..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• çapılmaq — məch. Çapacaq, balta və s. kəsərti ilə parçalanmaq, doğranmaq, yarılmaq, yaxud yaralanmaq. Qəhrəmanın sol üzü çapılmışdı. Ə. Vəl.. <Mərminin bir qəlpəsindən> <aşpazın> üst dodağı çapılıb, dişləri qırılmışdı. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dilik-dilik — sif. 1. Kənarı diliklər şəklində olan. Kənarı dilik dilik süfrə. 2. Tikə tikə, parça parça. Dilik dilik etmək – parça parça etmək, tikə tikə etmək. Dilik dilik olmaq – parçalanmaq, parçaparça olmaq. O, kağızı cırıb atdı, dilik dilik olan xırdaca… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• paralanmaq — məch. Para para olmaq, iki yerə bölünmək, parçalanmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti