Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

papilla

  • 1 papilla

    papilla, ae, f. [st2]1 [-] bout de sein, mamelon, tétine (des animaux). [st2]2 [-] mamelle, sein, poitrine. [st2]3 [-] bouton, pustule. [st2]4 [-] bouton de rose.    - papillae auratae, Juv.: gorge relevée par un réseau d'or.
    * * *
    papilla, ae, f. [st2]1 [-] bout de sein, mamelon, tétine (des animaux). [st2]2 [-] mamelle, sein, poitrine. [st2]3 [-] bouton, pustule. [st2]4 [-] bouton de rose.    - papillae auratae, Juv.: gorge relevée par un réseau d'or.
    * * *
        Papilla, papillae, Diminutiuum. Plin. Le petit bout de la mamelle, Le tetin.
    \
        Papilla. Varro. Un petit bout percé en forme de mamelle, qu'on met au bout des tuyaux des fontaines, par lequel l'eaue sort petit à petit.

    Dictionarium latinogallicum > papilla

  • 2 papilla

    papilla papilla, ae f сосочек, сосок

    Латинско-русский словарь > papilla

  • 3 papilla

    papilla, ae, f. (vgl. papula), I) die Warze an den Brüsten der Tiere u. Menschen, die Zitze, Plin. u. Plin. ep. – meton. = die Brust (mamma), Plaut., Catull. u. Verg.: papillae lactantes, Cinna fr.: papillas exosculari, Suet.: papillae auratae, von den goldenen Kettchen, die man statt der Perlen um die Brüste legte, Iuven. – v. der männlichen Brust, infra laevam papillam (v. Otho), Suet. Oth. 11, 2. – II) übtr.: A) die Blatter, das Bläschen, Hitzbläschen, Ser. Samm. 134 u. 1100. Th. Prisc. 1, 6. – B) die Rosenknospe, Auct. perv. Ven. 14 u. 21.

    lateinisch-deutsches > papilla

  • 4 papilla

    papilla, ae, f. (vgl. papula), I) die Warze an den Brüsten der Tiere u. Menschen, die Zitze, Plin. u. Plin. ep. – meton. = die Brust (mamma), Plaut., Catull. u. Verg.: papillae lactantes, Cinna fr.: papillas exosculari, Suet.: papillae auratae, von den goldenen Kettchen, die man statt der Perlen um die Brüste legte, Iuven. – v. der männlichen Brust, infra laevam papillam (v. Otho), Suet. Oth. 11, 2. – II) übtr.: A) die Blatter, das Bläschen, Hitzbläschen, Ser. Samm. 134 u. 1100. Th. Prisc. 1, 6. – B) die Rosenknospe, Auct. perv. Ven. 14 u. 21.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > papilla

  • 5 papilla

        papilla ae, f dim.    [papula], a nipple, teat, breast: exserta, V., O., Iu.
    * * *
    nipple, teat, dug (of mammals)

    Latin-English dictionary > papilla

  • 6 papilla

    păpilla, ae, f. dim. [papula], a nipple, teat, on the breast of human beings and of animals:

    papillae capitula mammarum dictae, quod papularum sint similes,

    Fest. p. 220 Müll.; Plaut. Rud. 2, 4, 10; Plin. 11, 37, 69, § 181:

    delphinum,

    id. 11, 40, 95, § 235:

    uberis,

    Col. 9, 11, 4; Plin. Ep. 3, 6, 2.—
    II.
    Transf.
    A.
    Poet., the breast:

    nudantes rejectā veste papillas,

    Cat. 66, 81:

    hasta sub exsertam donec perlata papillam Haesit,

    Verg. A. 11, 803:

    tunc nuda papillis constitit auratis,

    her breasts adorned with gold chains, Juv. 6, 122.—Of the male breast:

    infra laevam papillam,

    Suet. Oth. 11; cf. Plaut. Cas. 4, 4, 22; Ov. Am. 1, 4, 37.—
    B.
    A pustule, pimple, Ser. Samm. 64, 1100; 10, 133.—
    C.
    A rose-bud, Auct. Pervig. Ven. 14; 21.

    Lewis & Short latin dictionary > papilla

  • 7 papilla

    ae f.
    2) грудь Pl, Ctl, V, O, J

    Латинско-русский словарь > papilla

  • 8 papilla

    s f 1
    papille

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > papilla

  • 9 papilla

    ae, f первое склонение сосочек, сосок

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > papilla

  • 10 papilla

    teat, breast, nipple

    Latin-English dictionary of medieval > papilla

  • 11 papilla

    ,ae f
    сосок, сосочек

    Latin-Russian dictionary > papilla

  • 12 exfafillatus

    ex-fafillātus, a, um [предпол. fafilla = papilla ]

    Латинско-русский словарь > exfafillatus

  • 13 expapillatus

    ex-papillātus, a, um [ papilla ]

    Латинско-русский словарь > expapillatus

  • 14 horridulus

    a, um [demin. к horridus ]
    1) торчащий, тугой ( papilla Pl)
    3) простой, без прикрас ( oratio C)

    Латинско-русский словарь > horridulus

  • 15 papillatus

    Латинско-русский словарь > papillatus

  • 16 alo

    alo, aluī, altum od. alitum, ere (got. alan, aufwachsen, altisländ. ala, nähren, hervorbringen; vgl. noch ahd. alt, alt, eigentl. großgewachsen u. griech. ολτος, unersättlich), großnähren, aufnähren, im weitern Sinne übh. nähren, ernähren, I) eig.: 1) v. leb. Subjj.: a) großnähren, aufnähren (oft verb. mit educare, großziehen, erziehen), alui, educavi, Acc. fr.: alqm nefrendem, Liv. Andr. fr.: illam parvulam (v. der Amme), Ter.: puerum, Ter.: genitos liberos tollere alereque, Curt.: Athenis natus altusque educatusque Atticis, Plaut.: is natus et omnem pueritiam Arpini altus, Sall.: altus educatusque inter arma, Liv.: altus alieno sumptu, Varr. fr.: alqm alci furtim alendum mandare, Curt.: alqm alci committere alendum clam, Ov.: u. (poet.) virgo regia, quam lectulus in molli complexu matris alebat, Catull. 64, 88: u. (bildl.) intra parietes aluit eam gloriam, quam etc., Cic. Brut. 32: urbs, in qua et nata et alta sit eloquentia, Cic. Brut. 39. – m. Ang. wem? durch Dat., si cui praeterea validus male filius in re praeclara sublatus aletur, Hor. sat. 2, 5, 45 sq. – m. Ang. wozu? durch in od. ad m. Akk., fortunae, in quam alebatur, capax, Vell. 2, 93, 1: orientis enim illud iuventae decus deorum atque hominum indulgentiā ad excidium eius (Carthaginis) alebatur, Val. Max. 2, 10, 4.

    b) ernähren, nähren, füttern (säugen) speisen u. übh. halten, illam mulierem cum familia, Ter.: viginti domi cibicidas, Lucil. fr.: ducentos servos, Hor.: aliquid monstri, Ter.: parentes, Mela u. Quint.: se et suos, Caes.: elephantos, Cic.: pavonum greges pascere atque alere, Varr. fr.: al. equos aut canes ad venandum, Ter.: anseres in Capitolio, Cic.: exercitum, maiores copias, Cic.: exercitus contra alqm iam multos annos, Caes.: exercitus in Asia Ciliciaque ob nimias opes Mithridatis, Sall. – m. Ang. wie? durch Advv., alqm publice, Nep.: dapsiliter amicos, Naev. com. fr.: indecorabiliter alienos, Att. fr. – m. Angabe wo? ali ad villam, Cic. Rosc. Am. § 44. – m. Ang. wodurch? od. womit? durch Abl., magnum numerum equitatus suo sumptu, Caes.: agri reditu suos, Plin. ep.: puerum tepidi ope lactis, Ov.: infantem suo lacte (v.d. Mutter), Gell. 12, 1, 6: alterā papillā muliebris sexus liberos, Curt.: binos ubere fetus, Verg.: ali humanis manibus (v. wilden Tieren), Liv.: al. Metelli exercitum stipendio frumentoque, Sall.: equos foliis ex arboribus strictis, Caes.: agrestes peregrino frumento, Liv.: u. (bildl.) oratorem quodam uberi iuncundoque suco, Quint.: u. so se alere alqā re od. ex alqā re u. ali alqā re od. (selten) per alqd, sich durch od. von etw. nähren, se suosque latrociniis, Caes.: se ex usura eius (legatae rei), ICt.: ali turbā atque seditionibus sine cura, Sall.: ali venando, Mela: ali lacte, Cic.: ali panico corrupto, Caes.: ali pecore, serpentibus, Mela: ali viperinis carnibus, Plin.: ali nectareis aquis, Ov.: ali per dedecus Neronis, Tac. hist. 1, 4.

    2) v. lebl. Subjj.: a) v. Grundstücken, v. Zufuhr, v. der Jagd od. v.a. Geschäften, jmd. nähren, jmdm. Unterhalt gewähren, Lebensmittel zuführen, cum agellus eum non satis aleret, Cic. de nat. deor. 1, 72: idem hic agellus illos alet, Nep. Phoc. 1, 4: ne deserto agro non esset, unde uxor ac liberi sui alerentur, Val. Max. 4, 4, 6: sterilis diu palus aptaque remis vicinas urbes alit, Hor. de art. poet 65 sq.: quam (plebis turbam) nec capere tam exiguus collis nec alere in tanta inopia frumenti poterat, Liv. 5, 40, 5: nec vi capi videbat posse urbem, ut quam prope liberi ab Carthagine commeatus alerent, Liv. 25, 23, 3: quod et in Italia et in Africa duos diversos exercitus alere aerarium non potest, Liv. 28, 41, 11: venatus viros pariter ac feminas alit, Tac. Germ. 46: quos manus atque lingua periurio aut sanguine civili alebat, Sall. Cat. 14, 3.

    b) v. der Luft, v. Himmelskörpern usw., lebende Wesen u. Lebl. nähren, ihnen Nahrung zuführen, sie beleben, Lucr. 1, 191 u. 804 - 816. Cic. de nat. deor. 2, 50 u. 101 u. 118. Cic. Tusc. 1, 43: luna alit ostrea et implet echinos, Lucil.: sat. fr. inc. 46: lucentem globum lunae Titaniaque astra spiritus intus alit, Verg. Aen. 6, 725 sq. itaque se ipse (mundus) consumptione et senio alebat sui, Cic. Tim. 18. c) v. der Erde, v. Ländern u. Gewässern, in denen leb. Wesen u. Pflanzen vorkommen u. fortkommen, nähren, ernähren, tellus umida maiores herbas alit, Verg.: quicquid ex satis frigoris impatiens est, aegre alit terra, Mela: terra altius fossa generandis alendisque seminibus fecundior fit, Quint.: interiora alendis frugibus mitia, Curt.: eadem terra rhinocerotas alit, non generat, Curt.: India alit formicas, Mela: mare Caspium ingentis magnitudinis serpentes alit, Curt.: squalida siccitate regio non hominem, non frugem alit, Curt.: Borysthenes alit laetissima pabula magnosque pisces, Mela: ductoresque alii, quos Africa terra triumphis dives alit, Verg.: tunc rhombos minus aequora alebant? Hor.

    d) v.a. lebl. Subjj., die Pflanzen, Gewässer, Feuer nähren, speisen, α) Pflanzen: gramen erat circa, quod proximus umor alebat, Ov.: pax aluit vites et sucos condidit uvae, Tibull.: multi fontes dulcibus aquis passim manantibus alunt silvas, Curt.: alibi multa arbor et vitis largos mitesque fructus alit, Curt.: quin etiam nebulā alitur (spionia), Plin.: u. im Bilde, pleramque eorum partem vitiorum omnium seminarium effusius aluisse, Amm. 22, 4, 2. – β) Gewässer nähren, speisen, anwachsen lassen, monte decurrens velut amnis, imbres quem super notas aluere ripas, Hor. carm. 4, 2, 5: idem (Libanus mons) amnem Iordanen alit funditque, Tac. hist. 5, 6: Padus aliis amnibus adeo augescit atque alitur, ut etc., Mel. 2, 4, 4 (2. § 62). – γ) Feuer nähren, ihm Nahrung geben, ignem, Curt.: flammas, Ov.: al. flammam pinguem atque olentem (v. Bernstein), Tac.: ossibus ignes, Mela: ipsis in undis alitur incendium, Iustin.: id mercimonium, quo flamma alitur, Tac.: diductis, quibus flamma alebatur, Quint.

    e) v. Mitteln u.v. Pers., die den Körper und seine Teile u. ihm anhaftende Übel nähren usw., α) im guten Sinne, nähren u. kräftigen, gedeihen lassen (Ggstz. minuere), cibi qui alunt, nährende Sp., Cels.: omnes corporis extremas quoque partes, Lucr.: corpus, Cels. u. Plin. (vgl. otia corpus alunt, Ov. ex Pont. 1, 4, 21: minuendo corpus alebat, Ov. met. 8, 878): vires, Caes.: staturam, Caes.: quorum ciborum diversitate reficitur stomachus et pluribus minore fastidio alitur, Quint.: al. capillum od. pilos, den Haarwuchs befördern, Plin.: alitur ulcus od. vulnus, wird geheilt, Cels. – β) im üblen Sinne, nähren = vergrößern, verschlimmern, morbum, Nep. Att. 21, 6: bildl., vulnus venis (v. Liebenden), Verg. Aen. 4, 2: haec vulnera vitae non minimam partem mortis formidine aluntur, Lucr. 3, 63 sq.

    II) übtr., nähren, lebendig erhalten, beleben, hegen, (weiter) fördern, immer mehr und mehr entwickeln, weiter ausbilden, weiter verbreiten, honos alit artes, Cic.: laus alit artes, Poët. vet. fr.: opes tempus aluit, Mela: alit aemulatio ingenia, Vell.: quid alat formetque poëtam, Hor.: hos successus alit, Verg.: consuetudo ius est, quod leviter a natura tractum aluit et maius fecit usus, Cic.: nolo meis impensis illorum ali luxuriam, Nep.: u. so al. amorem, Ov.: audaciam, Cic.: audaciam in peius, Amm.: bellum, Cic. (vgl. bellum se ipsum alit, Liv.): dubitatione bellum, Tac.: belli materiam, Curt.: civitatem, die Wohlfahrt des St. fördern, Caes.: consuetudinem perditarum contionum, Cic.: contentiones civitatium, Iustin.: diutus controversiam, Caes.: ingenium, Cic.: serendis rumoribus aptum otium, Curt.: rumores credulitate suā, Liv.: seditiones civitatium, Tac.: malignis sermonibus non ali, sich nicht weiden an usw., Plin. ep.: al. spem alcis mollibus sententiis, Cic.: alitur vitium vivitque tegendo, Verg.: vitia, quae semper facultatibus licentiāque et assentationibus aluntur, Vell. – / Partiz. Perf. altus od. alitus gleich üblich, s. Georges, Lexik. der latein. Wortf. S. 36.

    lateinisch-deutsches > alo

  • 17 bellulus

    bellulus, a, um (Demin. v. bellus), gar hübsch, gar allerliebst, gar niedlich, papilla, Plaut. Cas. 848: puella, Plaut. mil. 989.

    lateinisch-deutsches > bellulus

  • 18 exfafillatus

    exfafillātus, a, um (ex u. fafilla = papilla), bis an die Brust entblößt, bracchium, Plaut. mil. 1180 G. Paul. ex Fest. 83, 6 (effafilatus). Vgl. expapillatus.

    lateinisch-deutsches > exfafillatus

  • 19 expapillatus

    expapillātus, a, um (ex u. papilla), bis an die Brust entblößt, bracchium, Plaut. mil. 1180. (Götz u. Löwe exfafillatum). Vgl. Löwe Prodr. p. 269.

    lateinisch-deutsches > expapillatus

  • 20 papillatus

    papillātus, a, um (papilla) = θηλοειδής (Gloss.), zitzenförmig, corymbus, Anthol. Lat. 84, 3 (1020, 3). Hieron. epist. 66. no. 1 (wo papyllatus geschr.).

    lateinisch-deutsches > papillatus

См. также в других словарях:

  • papilla — papilla, echar (soltar) la (primera) papilla expr. vomitar. ❙ «Entretanto, uno de los amigos ha cogido una cogorza y está en el baño echando hasta la primera papilla.» Gomaespuma, Familia no hay más que una. ❙ «...yo estoy fatal, tengo ganas de… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • papilla — 1. f. Comida, generalmente destinada a niños y enfermos, que presenta la consistencia de una pasta fina y espesa. 2. Cautela, o astucia halagüeña para engañar a alguien. 3. Med. Sustancia opaca a los rayos X, utilizada en el estudio radiológico… …   Diccionario de la lengua española

  • papilla — sustantivo femenino 1. Comida muy triturada y reducida a una masa más o menos espesa, propia de la alimentación infantil y de ciertas dietas: papilla de cereales. La primera papilla que toman los bebés suele ser de frutas. 2. Área: medicina… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • papilla — (n.) pl. papillae, 1690s, nipple, from L. papilla nipple, dim. of papula swellingá (see PAP (Cf. pap) (2)). Meaning nipple like protuberance attested from 1713 …   Etymology dictionary

  • Papilla — Pa*pil la, n.; pl. {Papill[ae]}. [L., a nipple, pimple.] Any minute nipplelike projection; as, the papill[ae] of the tongue. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • PAPILLA — vide infra Uber …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Papilla — vgl. Papille …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • papilla — ► NOUN (pl. papillae) 1) a small rounded protuberance on a part or organ of the body. 2) a small fleshy projection on a plant. DERIVATIVES papillary adjective. ORIGIN Latin, nipple …   English terms dictionary

  • papilla — [pə pil′ə] n. pl. papillae [pə pil′ē] [L, dim. of papula, pimple: see PAPULE] 1. a) any small nipplelike projection or process of connective tissue, as the small elevations at the root of a developing tooth, hair, feather, etc. or the many and… …   English World dictionary

  • papilla — ► sustantivo femenino 1 COCINA Preparado alimenticio semilíquido especial para los niños muy pequeños: ■ el bebé ya puede empezar a tomar papilla de cereales. SINÓNIMO puré 2 coloquial Treta para engañar a una persona por medio de halagos: ■ le… …   Enciclopedia Universal

  • Papilla — The term papilla (plural: papillae) generally means a nipple like structure, and may refer to: Mammary papilla, or nipple Amphibian papilla and basal papilla, part of the inner ear of the frog. Interdental papilla, part of the gingiva between… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»