Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

pair

  • 1 iugum

        iugum ī, n    [IV-], a yoke, collar: in iugo insistere, Cs.: bestiis iuga imponimus: (bos) iuga detractans, V.: iuga demere Bobus, H.—A yoke, pair, team: ut minus multis iugis ararent: inmissa iuga, pair of horses, V.: curtum temone iugum, Iu.— A yoke (of spears, the symbol of defeat): legionibus nostris sub iugum missis: sub iugum abire, L.: Hesperiam sub iuga mittant, subjugate, V.— The constellation Libra: in iugo cum esset luna.— The beam of a weaver's loom: tela iugo vincta est, O.— A bench in a ship (for passengers): per iuga longa sedere, V.—A height, summit, ridge, chain of mountains: in inmensis iugis, O.: montis, V.: iugis pervenire, Cs.: separatis in iugis, H.: suspectum iugum Cumis, Iu.— Fig., a pair: iugum impiorum nefarium.—A yoke, bonds, burden, fetters: cuius a cervicibus iugum servile deiecerant: aëneum, H.: exuere, shake off, Ta.: ferre iugum, the yoke of marriage, H.: iactare iugum, i. e. to be restive, Iu.

    Latin-English dictionary > iugum

  • 2 jugum

    jŭgum, i, n. [kindred to Sanscr. yuga from yug-, jungere; Gr. zugon; v. jungo], a yoke for oxen, a collar for horses.
    I.
    Lit.:

    nos onera quibusdam bestiis, nos juga imponimus,

    Cic. N. D. 2, 60, 151:

    leones jugo subdere, et ad currum jungere,

    Plin. 8, 16, 21, § 55:

    (bos) juga detractans,

    Verg. G. 3, 57:

    tauris solvere,

    id. E. 4, 41:

    frena jugo concordia ferre,

    id. A. 3, 542; Ov. M. 12, 77:

    jugum excutere,

    Curt. 4, 15, 16.—
    B.
    Transf.
    1.
    A yoke, pair, team of draught-cattle:

    ut minus multis jugis ararent,

    Cic. Verr. 2, 3, 51, § 120; a pair of horses, Verg. A. 5, 147:

    aquilarum,

    a pair, Plin. 10, 4, 5, § 16.— Plur.:

    nunc sociis juga pauca boum,

    Juv. 8, 108; also for the chariot itself, Verg. A. 10, 594; Sil. 7, 683:

    curtum temone jugum,

    Juv. 10, 135.—
    2.
    A juger of land:

    in Hispania ulteriore metiuntur jugis: jugum vocant, quod juncti boves uno die exarare possint,

    Varr. R. R. 1, 10 (but in Plin. 18, 3, 3, § 9, the correct reading is jugerum; v. Sillig ad h. l.).—
    3.
    A beam, lath, or rail fastened in a horizontal direction to perpendicular poles or posts, a cross-beam, cross-rail:

    palmes in jugum insilit,

    Plin. 17, 22, 35, § 175:

    vineam sub jugum mittere,

    Col. 4, 22.—
    4.
    Esp. as the symbol of humiliation and defeat, a yoke, consisting of two upright spears, and a third laid transversely upon them, under which vanquished enemies were made to pass:

    cum male pugnatum apud Caudium esset, legionibus nostris sub jugum missis,

    Cic. Off. 3, 30, 109:

    exercitum sub jugum mittere,

    Caes. B. G. 1, 12; 1, 7; Quint. 3, 8, 3; Liv. 1, 26, 13; 2, 34, 9 al.; also,

    sub jugo mittere,

    id. 3, 28 fin.
    5.
    The constellation Libra:

    Romam, in jugo cum esset luna, natam esse dicebat,

    Cic. Div. 2, 47, 98.—
    6.
    The beam of a weaver's loom:

    tela jugo vincta est,

    Ov. M. 6, 55.—
    7.
    A rower's bench, Verg. A. 6, 411.—
    8.
    A height or summit of a mountain, a ridge; also, a chain of mountains:

    in immensis qua tumet Ida jugis,

    Ov. H. 5, 138:

    montis,

    Verg. E. 5, 76; Caes. B. C. 1, 70:

    suspectum jugum Cumis,

    Juv. 9, 57; 3, 191.—
    II.
    Trop., yoke, bonds of slavery, matrimony, etc.: Pa. Jamne ea fert jugum? Ph. Tam a me pudicast quasi soror mea, Plaut. Curc. 1, 1, 50:

    cujus a cervicibus jugum servile dejecerant,

    Cic. Phil. 1, 2, 6:

    Venus Diductos jugo cogit aëneo,

    Hor. C. 3, 9, 18:

    accipere,

    Just. 44, 5, 8:

    exuere,

    to shake off, Tac. Agr. 31:

    excutere,

    Plin. Pan. 11:

    nondum subacta ferre jugum valet Cervice,

    the yoke of marriage, Hor. C. 2, 5, 1. —Of misfortune:

    ferre jugum pariter dolosi,

    Hor. C. 1, 35, 28:

    pari jugo niti,

    to work with equal efforts, Plin. Ep. 3, 9, 9:

    calamitates terroresque mortalium sub jugum mittere,

    to subjugate, Sen. de Prov. 4 init.:

    felices, qui ferre incommoda vitae, nec jactare jugum vita didicere magistra,

    Juv. 13, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > jugum

  • 3 bīga

        bīga ae    (very rare), and
    * * *
    two-horsed chariot (pl.); span/pair of horses; pair harnessed to an open car

    Latin-English dictionary > bīga

  • 4 circinus

        circinus ī, m, κίρκινοσ, a pair of compasses: flumen Dubis, ut circino circumductum, Cs.
    * * *
    pair of compasses; circular line/arc

    ad circinusum -- in a circle/arc, circularly

    Latin-English dictionary > circinus

  • 5 follis

        follis is, m    [FLA-], a pair of bellows: (formas) effici sine follibus: folle fabrili flando accenderunt, L.: ventosis follibus auras Accipiunt, V.: cavi (causidici) folles, puffed cheeks, Iu.— A leathern money-bag: tenso folle reverti, Iu.
    * * *
    bag, purse; handball; pair of bellows; scrotum

    Latin-English dictionary > follis

  • 6 forceps

        forceps cipis, f    [2 FOR-+CAP-], a pair of tongs, pincers, forceps: versant tenaci forcipe ferrum, V.: compressā forcipe linguā, O.
    * * *
    pair of tongs, pincers

    Latin-English dictionary > forceps

  • 7 geminō

        geminō āvī, ātus, āre    [geminus], to double: victoriae laetitiam, L.: facinus, repeat, O.: consulatūs, repeated, Ta.: nisi caves geminabit (sc. facinus), do it again, T.: sole geminato: ita geminatā urbe, L.: volnus, O.— To pair, couple, join, unite: ut Serpentes avibus geminentur, H.: acuta aera, strike together, H.
    * * *
    geminare, geminavi, geminatus V
    double; repeat; double the force of; pair (with)

    Latin-English dictionary > geminō

  • 8 trutina

        trutina ae, f, τρυτάνη, a balance, pair of scales.—Fig.: ea quae populari quādam trutinā examinantur: Romani pensantur eādem Scriptores trutinā, H.: aliā parte in trutinā suspendit Homerum, Iu.
    * * *
    balance, pair of scales

    Latin-English dictionary > trutina

  • 9 bini

    bīni, ae, a (in sing. only twice, Lucr. 4, 452, and 5, 877; gen. plur. always binūm, Sisenn. ap. Non. p. 80, 4; Sall. H. 3, 22 Dietsch; Plin. 31, 6, 31, § 57; Scrib. Comp. 8), num. distr. [bis].
    I.
    Two by two, two to each, two each, two at a time:

    nam ex his praediis talenta argenti bina Statim capiebat,

    every year two talents, Ter. Phorm. 5, 3, 6:

    describebat censores binos in singulas civitates,

    Cic. Verr. 2, 2, 53, § 133:

    si unicuique bini pedes (campi) assignentur,

    two to each, id. Agr. 2, 31, 84:

    distribuit binos (gladiatores) singulis patribus familiarum,

    id. Att. 7, 14, 2; Caes. B. C. 1, 25 fin.:

    annua imperia binosque imperatores sibi fecere,

    Sall. C. 6, 7:

    Carthagine quotannis annui bini reges creabantur,

    Nep. Hann. 7, 4:

    illos binas aut amplius domos continuare,

    Sall. C. 20, 11:

    si inermes cum binis vestimentis velitis ab Sagunto exire,

    Liv. 21, 13, 7:

    bini senatores singulis cohortibus propositi,

    id. 3, 69, 8; 10, 30, 10:

    dentes triceni bini viris attribuuntur,

    Plin. 7, 16, 15, § 71; 36, 9, 14, § 69.—
    B.
    Taking the place of the cardinal number duo, with substt. which are plur. only, or with those which have a diff. signif. in the plur. from the sing. (cf. Serv. ad Verg. A. 8, 168):

    binae (litterae),

    two, Cic. Att. 6, 1, 9:

    bina castra,

    id. Phil. 12, 11, 27:

    binae hostium copiae,

    id. Imp. Pomp. 4, 9; Val. Max. 1, 6, 2:

    inter binos ludos,

    Cic. Verr. 2, 2, 52, § 130; cf.:

    binis centesimis faeneratus est,

    id. ib. 2, 3, 70, §

    165: bini codicilli,

    Suet. Oth. 10.—Esp.: bina milia, two thousand, Sisenn. ap. Non. p. 80, 4:

    bina milia passuum,

    Quint. 6, 3, 77.—
    II.
    Of things that are in pairs or double, a pair, double, two:

    boves bini,

    a yoke of oxen, Plaut. Pers. 2, 5, 16; Lucr. 5, 1299:

    si forte oculo manus uni subdita supter Pressit eum... Omnia quae tuimur fieri tum bina tuendo, bina lumina, Binaque supellex, etc.,

    Lucr. 4, 449 sqq.:

    corpus,

    id. 5, 879:

    binos (scyphos) habebam,

    a pair, two of like form, Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:

    per binos tabellarios,

    id. Att. 6, 1, 9; id. Fam. 10, 33, 3:

    aeribus binis,

    Lucr. 4, 292:

    bina hastilia,

    Verg. A. 1, 313:

    aures,

    id. G. 1, 172:

    frena,

    id. A. 8, 168:

    fetus,

    id. E. 3, 30.—
    B.
    Without subst.:

    nec findi in bina secando,

    into two parts, Lucr. 1, 534:

    si bis bina quot essent didicisset,

    Cic. N. D. 2, 18, 49.—
    III.
    Bini, in mal. part. (cf. binei), Cic. Fam. 9, 22, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > bini

  • 10 Gemini

    gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    tibi sunt gemini et trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123:

    filios parere,

    id. Am. 5, 1, 36:

    C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,

    twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;

    v. frater: sorores,

    Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:

    soror gemina germana,

    Plaut. Mil. 2, 4, 30:

    pueri,

    Verg. A. 8, 631:

    proles,

    id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):

    partus,

    Liv. 1, 4, 2:

    Castor,

    i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.

    Pollux,

    Hor. C. 3, 29, 64:

    nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,

    i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:

    fratres, Amphion atque Zethus,

    id. Ep. 1, 18, 41:

    Quirini,

    i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—
    B.
    Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:

    Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,

    Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:

    geminorum formas esse similes,

    id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:

    (asina) raro geminos parit,

    Plin. 8, 43, 68, § 168.—
    2.
    In partic.
    a.
    Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;

    acc. to others, Apollo and Hercules),

    Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—
    b.
    Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:

    gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,

    Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:

    ex unis geminas mihi conficies nuptias,

    Ter. And. 4, 1, 51:

    et tripodes gemini,

    Verg. A. 9, 265:

    cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),

    Cic. Sest. 38, 82:

    sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,

    Verg. A. 6, 894:

    scopuli,

    id. ib. 1, 162; cf.:

    vos, geminae voragines rei publicae,

    Cic. Pis. 18, 41:

    huc geminas nunc flecte acies,

    your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:

    tempora,

    id. ib. 5, 416:

    nares,

    id. G. 4, 300:

    cornua (Eridani),

    id. ib. 4, 371:

    manus,

    Mart. 10, 10, 10:

    pedes,

    Ov. F. 2, 154;

    for which: pes,

    id. A. A. 2, 644:

    geminae (vites),

    Col. 3, 2, 10 (for which:

    gemellae vites,

    Plin. 14, 2, 4, § 21):

    aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,

    double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    geminis vocalibus,

    Quint. 1, 7, 14:

    M gemina,

    id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:

    corpus Tritonis (half man and half fish),

    Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;

    or else as Egyptian and Greek),

    Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;

    3376 al. (for which: gemella legio,

    Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—
    B.
    Resembling, similar, like, as twins:

    VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:

    Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,

    a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:

    par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:

    quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,

    twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:

    ambobus geminus cupido laudis,

    Sil. 4, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > Gemini

  • 11 gemini

    gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    tibi sunt gemini et trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123:

    filios parere,

    id. Am. 5, 1, 36:

    C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,

    twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;

    v. frater: sorores,

    Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:

    soror gemina germana,

    Plaut. Mil. 2, 4, 30:

    pueri,

    Verg. A. 8, 631:

    proles,

    id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):

    partus,

    Liv. 1, 4, 2:

    Castor,

    i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.

    Pollux,

    Hor. C. 3, 29, 64:

    nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,

    i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:

    fratres, Amphion atque Zethus,

    id. Ep. 1, 18, 41:

    Quirini,

    i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—
    B.
    Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:

    Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,

    Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:

    geminorum formas esse similes,

    id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:

    (asina) raro geminos parit,

    Plin. 8, 43, 68, § 168.—
    2.
    In partic.
    a.
    Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;

    acc. to others, Apollo and Hercules),

    Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—
    b.
    Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:

    gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,

    Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:

    ex unis geminas mihi conficies nuptias,

    Ter. And. 4, 1, 51:

    et tripodes gemini,

    Verg. A. 9, 265:

    cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),

    Cic. Sest. 38, 82:

    sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,

    Verg. A. 6, 894:

    scopuli,

    id. ib. 1, 162; cf.:

    vos, geminae voragines rei publicae,

    Cic. Pis. 18, 41:

    huc geminas nunc flecte acies,

    your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:

    tempora,

    id. ib. 5, 416:

    nares,

    id. G. 4, 300:

    cornua (Eridani),

    id. ib. 4, 371:

    manus,

    Mart. 10, 10, 10:

    pedes,

    Ov. F. 2, 154;

    for which: pes,

    id. A. A. 2, 644:

    geminae (vites),

    Col. 3, 2, 10 (for which:

    gemellae vites,

    Plin. 14, 2, 4, § 21):

    aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,

    double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    geminis vocalibus,

    Quint. 1, 7, 14:

    M gemina,

    id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:

    corpus Tritonis (half man and half fish),

    Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;

    or else as Egyptian and Greek),

    Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;

    3376 al. (for which: gemella legio,

    Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—
    B.
    Resembling, similar, like, as twins:

    VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:

    Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,

    a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:

    par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:

    quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,

    twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:

    ambobus geminus cupido laudis,

    Sil. 4, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > gemini

  • 12 geminus

    gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    tibi sunt gemini et trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123:

    filios parere,

    id. Am. 5, 1, 36:

    C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,

    twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;

    v. frater: sorores,

    Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:

    soror gemina germana,

    Plaut. Mil. 2, 4, 30:

    pueri,

    Verg. A. 8, 631:

    proles,

    id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):

    partus,

    Liv. 1, 4, 2:

    Castor,

    i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.

    Pollux,

    Hor. C. 3, 29, 64:

    nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,

    i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:

    fratres, Amphion atque Zethus,

    id. Ep. 1, 18, 41:

    Quirini,

    i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—
    B.
    Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:

    Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,

    Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:

    geminorum formas esse similes,

    id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:

    (asina) raro geminos parit,

    Plin. 8, 43, 68, § 168.—
    2.
    In partic.
    a.
    Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;

    acc. to others, Apollo and Hercules),

    Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—
    b.
    Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:

    gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,

    Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:

    ex unis geminas mihi conficies nuptias,

    Ter. And. 4, 1, 51:

    et tripodes gemini,

    Verg. A. 9, 265:

    cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),

    Cic. Sest. 38, 82:

    sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,

    Verg. A. 6, 894:

    scopuli,

    id. ib. 1, 162; cf.:

    vos, geminae voragines rei publicae,

    Cic. Pis. 18, 41:

    huc geminas nunc flecte acies,

    your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:

    tempora,

    id. ib. 5, 416:

    nares,

    id. G. 4, 300:

    cornua (Eridani),

    id. ib. 4, 371:

    manus,

    Mart. 10, 10, 10:

    pedes,

    Ov. F. 2, 154;

    for which: pes,

    id. A. A. 2, 644:

    geminae (vites),

    Col. 3, 2, 10 (for which:

    gemellae vites,

    Plin. 14, 2, 4, § 21):

    aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,

    double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    geminis vocalibus,

    Quint. 1, 7, 14:

    M gemina,

    id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:

    corpus Tritonis (half man and half fish),

    Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;

    or else as Egyptian and Greek),

    Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;

    3376 al. (for which: gemella legio,

    Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—
    B.
    Resembling, similar, like, as twins:

    VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:

    Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,

    a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:

    par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:

    quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,

    twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:

    ambobus geminus cupido laudis,

    Sil. 4, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > geminus

  • 13 tibia

    tībĭa, ae, f., the large shin-bone, tibia (cf. sura).
    I.
    Lit.:

    alterum (os) a priore parte positum, cui tibiae nomen est,

    Cels. 8, 1 fin.:

    et in crure (recedit) tibia a surā,

    id. 8, 11.—
    B.
    In gen., the shin-bone, shin, leg:

    posse fieri ut genu esset aut tibia aut talus,

    Plin. Ep. 1, 20, 15:

    sinistram fregit tibiam,

    Phaedr. 5, 7, 8. —
    II.
    Transf., a pipe, flute (orig. made of bone;

    syn. fistula): age tibicen, refer ad labias tibias,

    Plaut. Stich. 5, 4, 41:

    si tibiae inflatae non referant sonum,

    Cic. Brut. 51. 192:

    quemadmodum tibicen sine tibiis canere non possit,

    id. de Or. 2, 83, 338:

    et fidibus et tibiis canere,

    Quint. 1, 10, 14:

    cantus tibiarum,

    id. 1, 11, 7:

    tibia digitis pulsata canentum,

    Lucr. 4, 585:

    modulate canentes tibiae,

    Cic. N. D. 2, 8, 22:

    septenarios ad tibiam fundere,

    id. Tusc. 1, 44, 107:

    ubi curva choros indixit tibia Bacchi,

    Verg. A. 11, 737:

    biforem dat tibia cantum,

    id. ib. 9, 618:

    tibia non ut nunc orichalco vincta tubaeque Aemula, sed tenuis simplexque,

    Hor. A. P. 202:

    Phrygio curva sono,

    Tib. 2, 1, 86:

    sub cantu querulae tibiae,

    Hor. C. 3, 7, 30:

    acris,

    id. ib. 1, 12, 1:

    Berecyntia,

    id. ib. 3, 19, 19;

    4, 1, 23: sonante mixtum tibiis carmen lyra,

    id. Epod. 9, 5:

    adunco tibia cornu,

    Ov. M. 3, 533:

    infracto Berecynthia tibia cornu,

    id. ib. 11, 16:

    longa,

    id. F. 6, 698: scienter tibiis cantasse, Nep. praef. 1; id. Epam. 2, 1: dextera tibia alia quam sinistra, perh. treble and bass pipes, Varr. R. R. 1, 2, 15; cf.: modos fecit Flaccus Claudii [p. 1871] filius; tibiis paribus dextris et sinistris, i. e. at first with a pair of treble and then with a pair of bass pipes, Didasc. Ter. And.; cf.: acta primum tibiis imparibus, deinde duabus dextris, id. Heaut.; v. Serv. ad Verg. A. 9, 618;

    and v. Dict. of Antiq. s. v.—Prov.: paene apertis, ut aiunt, tibiis,

    from all the holes, with a loud voice, Quint. 11, 3, 50 Spald.

    Lewis & Short latin dictionary > tibia

  • 14 ambō

        ambō ambae, ambō, acc m. ambō or ambōs, num.    [cf. ambi-], both (of a pair or couple): duae res... quae ambae: (duo) senatores, qui ambo: ut eos ambos fallam, T.: ambo florentes aetatibus, Arcades ambo, V.: Se satis ambobus Teucrisque venire Latinisque, V.—For duo: partīs ubi se via findit in ambas, the two, V.

    Latin-English dictionary > ambō

  • 15 bīgae

        bīgae ārum, f    [for biiugae], a span of horses, pair, two horses harnessed to an open car: raptatus bigis, V.: bigis in albis, with white horses, V.: citae, Ct.— Sing: habenae bigae, Ta.

    Latin-English dictionary > bīgae

  • 16 bīnī

        bīnī ae, a (gen. bīnūm), num distr.    [DVA-], two by two, two to each, two each, two at a time: ex praediis talenta bina, every year two talents, T.: censores binos in singulas civitates: si unicuique bini pedes adsignentur, two to each: turres binorum tabulatorum, Cs.: binos imperatores sibi fecere, S.: Carthagine quot annis annui bini reges creabantur, N.: inermes cum binis vestimentis exire, L.: reges, two at a time, Ta.: Bina die siccant ovis ubera, i. e. twice, V. — For duo, double, two, in pairs (usu. with plur tantum): binae (litterae), two: bina castra: binae hostium copiae: inter binos ludos: binis centesimis faeneratus est: binos (scyphos) habebam, a pair, two of like form: bina hastilia, V.: arae, O.: fetus, V.: si bis bina quot essent didicisset, twice two.

    Latin-English dictionary > bīnī

  • 17 bracchium (brāch-)

        bracchium (brāch-) ī, n, βραχίων, the forearm, lower arm: bracchia et lacerti, O.: (feminae) nudae bracchia et lacertos, Ta.—In gen., the arm: bracchium fregisse: diu iactato bracchio scutum emittere, Cs.: collo dare bracchia circum, V.: bracchia Cervici dabat, H.: Bracchia ad superas extulit auras, V.: iuventus horrida bracchiis, H.: matri bracchia tendere, O.: tendens ad caelum bracchia, O.: diversa bracchia ducens, i. e. separating widely, V.—Prov.: dirigere bracchia contra Torrentem, to swim against the current, Iu.— Of gesture: extento bracchio.—Of the Cyclopes at work: bracchia tollunt In numerum, keeping time, V.—Fig.: aliquid levi bracchio agere, to do negligently: me molli bracchio obiurgas, gently: Praebuerim sceleri bracchia nostra tuo, lend a hand, O.—Meton., of animals, the claws of crawfish, O.—The claws of the constellations Scorpio and Cancer, V., O.—Of trees, the branches: in ramos bracchia crescunt, O.—Of the vine, V.—An arm of the sea: nec bracchia porrexerat Amphitrite, O.—A ship's yard: iubet intendi bracchia velis, V.—A leg (of a pair of dividers): duo ferrea bracchia, O.—In fortifications, an outwork: bracchio obiecto, L.: muro bracchium iniunxerat, a line of communication, L.: bracchiis duobis Piraeum Athenis iungere, walls, L.

    Latin-English dictionary > bracchium (brāch-)

  • 18 comparō (conp-)

        comparō (conp-) āvī, ātum, āre    [compar], to bring together as equals, connect, pair, match, unite, join: donum dono contra, to set in opposition, T.: ea inter se: priore consulatu inter se conparati, L. — To bring together, match, oppose: ut ego cum patrono comparer: Scipio et Hannibal, velut ad supremum certamen comparati duces, L. — Fig., to count equal, regard as equal, rank with: auctoritate cum his comparandus: an duces ducibus comparari (poterant)? L.— To compare: homo similitudines comparat: causae inter se comparandae: ut copiae copiis conparentur numero, L.: se turbae, H.: hominem cum homine: Castorem cum Domitio: cum illorum superbiā me, S.: ne comparandus hic quidem ad illumst, T.: nihil comparandi causā loquar, I will institute no comparison: comparando, quam similis esset, etc., by considering, L.: comparat, quanto plures deleti sint homines, etc., shows in comparison. — Of colleagues in office, inter se, to agree together (in the division of duties), come to an agreement: inter se compararent Claudius Fulviusque, utri obsidenda Capua, L.: inter se decemviri conparabant, quos ire ad bellum oporteret, L.: provincias, L.

    Latin-English dictionary > comparō (conp-)

  • 19 com-pōnō (conp-)

        com-pōnō (conp-) posuī    (-posīvī, Ta.), positus (-postus, V.), ere, to bring together, place together, collect, unite, join, connect, aggregate: in quo loco erant ea composita, quibus, etc.: aridum lignum, H.: duos amantes, Pr.: genus dispersum montibus, V.—To pack up (for a journey): quae tecum simul Ferantur, T.: dum tota domus raedā componitur unā, Iu.—To oppose, couple, pair, match: uti non Compositum melius (par sit) cum Bitho Bacchius, H.: pugnantia secum Frontibus adversis, H.: Epicharis cum indice composita, confronted, Ta.—To compare, contrast: parva magnis, V.: Metelli dicta cum factis, S.—To compose (of parts), bring together, compound, make up, mix, construct: exercitus conpositus ex variis gentibus, S.: liber ex orationibus compositus: venena, O.—To construct, build, frame, create: cuncta (of the creator): urbem, V.: (pennas) compositas parvo curvamine flectit, shaped, O. — To compose, write, construct, make: hoc de argento: interdictum: quicquam crasse, H.: carmen: oratio ad conciliandos animos conposita, L.: res gestas, history, H. — To place aright, put away, take down, lay aside: (tempus) ad componenda armamenta, L.: arma, H.: exercitu in hibernaculis conposito, S.: Conposito Scirone, put out of the way, O.—To store up, put away, collect: opes, V.: quae mox depromere possim, H.—To lay, adjust, arrange: composito et delibuto capillo: togam, to lay in proper folds, H.: torum, O.: voltūs, O.—Of the dead, to adjust, lay out, collect, inurn, inter, bury: cinerem, O.: omnīs (meos), H.: tumulo eodem, O.: toro Mortua componar, O.— To lay at rest, compose, quiet, still: aquas, O.: thalamis se, V.: placidā conpostus pace, V.: diem conponet Vesper, conduct to rest, V.—To compose, pacify, allay, settle, calm, appease, quiet, tranquillize, reconcile: aversos amicos, H.: neque potest componi inter eas gratia, T.: si bellum conpositum foret, S.: uti omnes controversiae componantur, Cs.: lites, V.: turbatas seditione res, L.: id fieri non potuit, ut componeretur.—To dispose, arrange, set in order, devise, prepare: (equites) Conpositi numero in turmas, arrayed, V.: quod adest, H.: conpositā re p.: needum compositis consiliis, L.: acies, to form, Ta.: ex sententiā omnibus rebus conpositis, S.: auspicia ad utilitatem rei p.—To agree upon, appoint, fix, contrive, conspire to make: res compositast, T.: dies composita rei gerendae est, L.: pacem, L.: susurri Compositā repetantur horā, H.: omnes Conpositae leges, V.: ita causa componitur, ut, etc.: conpositis inter se rebus, S.: conposito iam consilio, L.: quos dimitterent, quos retinerent, L.: componunt Gallos concire, Ta.: ut compositum cum Marcio erat, L. — To feign, invent, devise, contrive: crimen, Ta.: risum mendaci ore, Tb.: rumorem, Ta.: in adrogantiam compositus, assuming the appearance of, Ta.

    Latin-English dictionary > com-pōnō (conp-)

  • 20 currus

        currus ūs (dat. ū, gen plur. ūm, V.), m    [1 CEL-], a chariot, car, wain, wagon, C., V.—Plur., of one wagon (poet.), V.: non curribus utere nostris, O. — A triumphal car, C., H., O. — A warchariot, Cs.: inanis, V.: curru proeliari, Ta.— A triumph, C.—A team of horses, span (poet.): neque audit currus habenas, V.: curru dat lora secundo, V.—A ship, boat (poet.), Ct.— A pair of small wheels under the beam of a plough, V.
    * * *
    chariot, light horse vehicle; triumphal chariot; triumph; wheels on plow; cart

    Latin-English dictionary > currus

См. также в других словарях:

  • pair — pair …   Dictionnaire des rimes

  • pair — pair, aire (pêr, pê r ) adj. 1°   Égal, semblable, pareil ; ne se dit plus, en ce sens, que dans la locution : sans pair. •   Elles [deux chèvres] avaient la gloire De compter dans leur race, à ce que dit l histoire, L une certaine chèvre au… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Pair — (p[^a]r), n. [F. paire, LL. paria, L. paria, pl. of par pair, fr. par, adj., equal. Cf. {Apparel}, {Par} equality, {Peer} an equal.] [1913 Webster] 1. A number of things resembling one another, or belonging together; a set; as, a pair or flight… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • pair — 1. Used as a collective noun, pair is treated as a plural when it denotes two separate items and as a singular when it denotes a unit: so a pair of gloves, scissors, scales, shoes, trousers, etc. are singular whereas a pair of bachelors, dogs,… …   Modern English usage

  • pair — [per] n. pl. pairs or pair [ME paire < OFr < L paria, neut. pl. of par, equal: see PAR1] 1. two similar or corresponding things joined, associated, or used together [a pair of gloves] 2. a single thing made up of two corresponding parts… …   English World dictionary

  • pair — [peə ǁ per] verb [transitive] 1. COMMERCE if two companies, people, or things are paired, they are put into groups of two because they are connected in some way or will work together: • When the new products were paired, encouraging customer… …   Financial and business terms

  • pair up — ˌpair ˈup [intransitive/transitive] [present tense I/you/we/they pair up he/she/it pairs up present participle pairing up past tense …   Useful english dictionary

  • pair — PAIR, pairi, s.m. Titlu purtat de marii vasali ai regelui în Franţa şi în Anglia în evul mediu. ♦ Membru (pe viaţă) al uneia dintre cele două camere legislative din Franţa între 1815 şi 1848. ♦ Titlu de nobleţe în Marea Britanie, care conferă… …   Dicționar Român

  • Pair — Pair, v. i. [imp. & p. p. {Paired}; p. pr. & vb. n. {Pairing}.] 1. To be joined in pairs; to couple; to mate, as for breeding. [1913 Webster] 2. To suit; to fit, as a counterpart. [1913 Webster] My heart was made to fit and pair with thine. Rowe …   The Collaborative International Dictionary of English

  • pair — 〈[pɛ:r] Adj.; Roulett; bei Zahlen〉 gerade; Ggs impair [frz.] * * * pair [pɛ:ɐ̯ ] <Adj.> [frz. pair < afrz. per < lat. par, ↑ Paar]: (von den Zahlen beim Roulette) gerade. * * * pair   [pɛː …   Universal-Lexikon

  • Pair — 〈[ pɛ:r] m. 6; im alten Frankreich〉 Angehöriger des politisch bevorzugten Hochadels [frz. <lat. paria „Gleiches“] * * * pair [pɛ:ɐ̯ ] <Adj.> [frz. pair < afrz. per < lat. par, ↑ Paar]: (von den Zahlen beim Roulette) gerade. * * *… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»