Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

paenīnsula

  • 1 paeninsula

    paeninsula paeninsula, ae f полуостров

    Латинско-русский словарь > paeninsula

  • 2 paeninsula

    paenīnsula (pēninsula), ae, f. (paene u. insula), die Halbinsel, Liv. 26, 42, 8. Plin. 3. 95. – Nicht zsgzg. Nbf. paeneinsula od. getrennt paene insula, Catull. 31, 1 H. u. Schw. Liv. 31, 40, 1 H. u. W. (Madvig paeninsula). Mela 2. § 24. Oros. 1, 2, 69.

    lateinisch-deutsches > paeninsula

  • 3 paeninsula

    paenīnsula (pēninsula), ae, f. (paene u. insula), die Halbinsel, Liv. 26, 42, 8. Plin. 3. 95. – Nicht zsgzg. Nbf. paeneinsula od. getrennt paene insula, Catull. 31, 1 H. u. Schw. Liv. 31, 40, 1 H. u. W. (Madvig paeninsula). Mela 2. § 24. Oros. 1, 2, 69.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > paeninsula

  • 4 paeninsula

    paeninsŭla ( pēn-), ae, f. [paene-insula], a peninsula, Liv. 26, 42; Cat. 31, 1; Plin. 3, 10, 15, § 95.

    Lewis & Short latin dictionary > paeninsula

  • 5 paeninsula

    paen-insula, ae f.

    Латинско-русский словарь > paeninsula

  • 6 paeninsula

    Latin-English dictionary > paeninsula

  • 7 paeninsula

    , ae f
      полуостров

    Dictionary Latin-Russian new > paeninsula

  • 8 paenīnsula (pēn-)

        paenīnsula (pēn-) ae, f    [paene+insula], a peninsula, L., Ct.

    Latin-English dictionary > paenīnsula (pēn-)

  • 9 peninsula

    paeninsŭla (pēninsŭla), ae, f. péninsule, presqu'île. --- Liv. 26, 42, 8: Catul. 32, 1.
    * * *
    paeninsŭla (pēninsŭla), ae, f. péninsule, presqu'île. --- Liv. 26, 42, 8: Catul. 32, 1.
    * * *
        Peninsula, peninsulae, pen. corr. Liu. Un lieu environné d'eaue presque de touts costez.

    Dictionarium latinogallicum > peninsula

  • 10 excurro

    excurro, ĕre, excurri (excucurri, arch.), excursum - intr. - [st2]1 [-] sortir en courant, courir en toute hâte, accourir; faire des sorties, faire des excursions. [st2]2 [-] sortir. [st2]3 [-] s’étendre hors de, se prolonger, se déployer, s'avancer. [st2]4 [-] excéder, être excedant. [st2]5 [-] se donner carrière.    - in fines Romanos excucurrerunt, Liv. 1.15.1: ils firent une incursion sur le territoire romain.    - excurrat aliquis qui hoc tantum domestici mali filio nuntiet, Cic. Verr. 2, 1, 26, 67: que quelqu'un parte vite annoncer à son fils le grand malheur qui touche sa famille.    - ab intimo sinu paeninsula excurrit, Liv. 26, 42, 8: au fond du golfe s'étend une presqu'île.    - excurrere in quatuor syllabas, Quint. 9, 4, 79: se terminer en quatre syllabes.
    * * *
    excurro, ĕre, excurri (excucurri, arch.), excursum - intr. - [st2]1 [-] sortir en courant, courir en toute hâte, accourir; faire des sorties, faire des excursions. [st2]2 [-] sortir. [st2]3 [-] s’étendre hors de, se prolonger, se déployer, s'avancer. [st2]4 [-] excéder, être excedant. [st2]5 [-] se donner carrière.    - in fines Romanos excucurrerunt, Liv. 1.15.1: ils firent une incursion sur le territoire romain.    - excurrat aliquis qui hoc tantum domestici mali filio nuntiet, Cic. Verr. 2, 1, 26, 67: que quelqu'un parte vite annoncer à son fils le grand malheur qui touche sa famille.    - ab intimo sinu paeninsula excurrit, Liv. 26, 42, 8: au fond du golfe s'étend une presqu'île.    - excurrere in quatuor syllabas, Quint. 9, 4, 79: se terminer en quatre syllabes.
    * * *
        Excurro, excurris, excurri et excucurri, apud Plautum et Liuium, excursum, excurrere. Plaut. Courir et aller en diligence.
    \
        Excurremus legati ad Pisonem. Cic. Nous ferons un tour en diligence par devers Pison.
    \
        Excurrere dicuntur milites. Liu. Quand ils font des courses sur les ennemis.
    \
        Excurrere. Liu. Faire une saillie, Sortir hors les allignements.
    \
        Peninsula excurrit. Liu. S'estend et va en alonguissant.
    \
        Excurrit etiam oratio. Cic. Qui sort hors de propos.
    \
        Excurrunt germinationes. Plin. S'advancent et se hastent.
    \
        In pericula excurrere. Senec. Se mettre en danger et s'adventurer sans adviser comment.
    \
        Summa excurrens. Paulus. Somme brisee ou rompue.
    \
        Decem, et quod excurrit. Paulus. Dix pieces d'or, et tant de solz.

    Dictionarium latinogallicum > excurro

  • 11 paeneinsula

    ae f. Ctl, L (v. l.) = paeninsula

    Латинско-русский словарь > paeneinsula

  • 12 peninsula

    pēninsula, ae f. v. l. = paeninsula

    Латинско-русский словарь > peninsula

  • 13 spectatus

    1. spectātus, a, um
    part. pf. к specto
    2. adj.
    1) испытанный, изведанный (homo C; fides O; rebus spectata juventus V)
    2) прекрасный, превосходный ( vir C); почтенный ( femĭna C)

    Латинско-русский словарь > spectatus

  • 14 adhaereo

    ad-haereo, haesī, haesum, ēre, an etw. hangen, festhangen, ankleben, I) eig.: m. Dat., saxis, Liv.: iumento, Gell.: ancoris (v. Schiffe), Tac.: manus oneri adhaerentes (durch Frost = angefrorene), Tac.: m. in u. Abl., vincto in corpore, Ov.: absol., qui adhaerent pediculi, leguntur, Col.: adhaerens lingua, angewachsene, Plin. – II) übtr.: a) dem Orte od. der Zeit nach an etwas sich anschließen, anstoßen, angrenzen, modica silva adhaerebat, Tac.: lateri quā pectus adhaeret, Ov.: quae (terra) quia continenti adhaeret, Curt.: paeninsula est Peloponnesus, angustis Isthmi faucibus continenti adhaerens, Liv. – poet. m. Acc., Cratera et Corvus adhaeret, Cic. Arat. 538. – absol., tempus adhaerens, die sich unmittelbar anschließende Zeit, die nächste Folgezeit (ein Teil der gegenwärtigen), Quint. – b) an jmd. od. etw. gleichs. festhangen, wie eine Klette hangen, von jmd. od. etw. nie weichen, α) v. Pers., an einer Pers. (als beständiger Begleiter usw., s. Ruhnken Vell. 1, 9, 6), usque, Plaut.: alci perpetuo comitem, Plin.: uxori semper tuae, Mart.: lateri adhaerere gravem dominum, auf dem Nacken sitze, Liv. – an einem Orte, stativis castris (Dat.), Tac. – an einer Handlung, od. an einem Zustande, fortiter obsidioni, scharf betreiben, Amm.: nulli fortunae adhaerebat animus, sein Sinn hing an keiner Lebensstellung, Liv. – bei Spät. = als Verehrer usw. anhangen, deo, Eccl.: cultui Christiano, Amm. – β) v. Lebl.: pestis adhaerens lateri suo, beständig an ihren Fersen hängende, Liv.: cui Canis cognomen adhaeret, für immer anhaftet, Hor.: invidia altissimis adhaeret, hängt sich an, Vell.: quae (sententia) facilius memoriae tuae adhaerere potuit, Gell. – c) an etw. als Anhängsel angehängt sein, summusque in margine versus adhaesit, war (aus Mangel an Raum) auf dem Rande angehängt (beigeschrieben), Ov. – dah. v. Pers. ein Anhängsel bilden, als Anhängsel teilhaben an etw., te vix... extremum adhaesisse, Cic.: qui etiam minimae parti tantae fortunae adhaeserunt, Curt.

    lateinisch-deutsches > adhaereo

  • 15 apertus

    apertus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. aperio), bloß-, offen gemacht (Ggstz. opertus), I) bloß, entblößt, unbedeckt, offen, frei, 1) eig. (Ggstz. opertus, tectus), surae, Turpil. fr.: caput, Komik., Varr. fr. u. Sen.: u. poet., aether, caelum, unbedeckt, klar, heiter, Verg. – als naut. t. t., naves, offene, nur am Vorder- u. Hinterdeck mit einem kleinen Verdecke versehene Galeoten (griech. ἄφρακτα, τὰ, Ggstz. naves tectae, Deckschiffe, κατάφρακτα, τὰ), Cic., Liv. u.a. – u. als milit. t. t., wie, ἄφρακτος, vom Panzer, bes. vom Schilde, ungedeckt, offen, latus, umerus, Caes.: corpora Romanorum, Liv. – 2) übtr., zutage liegend, sich im klaren-, deutlichen Lichte zeigend, offenkundig, offen, klar, deutlich, frei, unverhohlen, a) übh. (Ggstz. occultus, obscurus, conditus et abstrusus, furtivus, dubius, suspectus), actio rerum illarum, Cic.: simultates partim obscurae partim apertae, Cic.: quid rem parvam et apertam magnam et suspectam facimus? Liv.: aperti clamores (Ggstz. occulta colloquia), Liv.: apertum latrocinium (Ggstz. occultae insidiae), Cic.: cum apertā vi parum procederet consuli res, cuniculum occultum agere instituit, Liv. – v. Pers., quis apertior in iudicium adductus est? als offenbarer schuldig, als ein offenkundiger Verbrecher, Cic. – apertum est, es liegt klar zutage, es liegt auf der Hand, m. folg. Acc. u. Infin., esse aliquod numen praestantissimae mentis, Cic.: u. so neque non fuit apertum, si ille non fuisset, Agesilaum Asiam Tauro tenus regi fuisse erepturum, Nep. – neutr. Sing. subst., in der Formel alqd in aperto est (εν τω φανερω εστιν), α) = es erscheint etw. in hellem, deutlichem Lichte, ist offenkundig (Ggstz. in occulto est), ceterum invidia in occulto, adulatio in aperto erant, Tac.: cuius rei causa in aperto est, Lact.: pauca supra repetam, quo ad cognoscendum omnia illustria magis magisque in aperto sint, damit zur Einsicht alles lichtvoller u. offener daliege, Sall. – β) (nachaug.) = es liegt etw. auf der Hand, es liegt nahe = es bedarf keines Nachdenkens u. keiner großen Mühe, es ist leicht ausführbar, in aperto deinde curatio est, Cels.: vota virtusque in aperto, Tac.: m. folg. Infin., fessos hieme hostes aggredi, Tac. – b) v. der Rede u. v. Redner usw., deutlich, klar, verständlich, unverhohlen, narratio aperta, Cic.: narratio aperta atque dilucida, Quint.: sit (periodus) aperta, ut intellegi possit, Quint.: Cicero et iucundus incipientibus quoque et apertus est satis, Quint.: apertis od. apertissimis verbis (Ggstz. tectis verbis), Cic. u. Gell.: apertā professione (Ggstz. per dissimulationem), Iustin. – c) v. der Gesinnung, die man beim Handeln zeigt, unverhohlen, offen zutage liegend, offenherzig, im üblen Sinne plump herausfahrend, plump, ungeniert, undelikat (s. Heinrich Iuven. 4, 69, Ggstz. obscurus), animus, Cic.: homo, Cic.: quid apertius? was gibt es Plumperes? Iuven.: ut semper fuit apertissimus (ironisch, von einem Frechen), Cic. Mur. 51. – m. Ang. worin? wobei? durch in m. Abl., apertior in dicendo, ungenierter, Cic.: ut apertus in corripiendis pecuniis fuit, offen verfuhr (vorher Ggstz. obscurus in agendo), Cic. – II) unverschlossen, offen, frei, unbehindert, u. dah. leicht zugänglich, 1) eig.: a) übh. (Ggstz. opertus, clausus), via patens apertaque, Liv.: caelum ex omni parte patens atque apertum, Cic.: vastum atque apertum mare, Caes.: locus apertus, Cato: loca apertiora, Caes.: campus apertus, Verg., apertior, Pallad.: vastissimus atque apertissimus Oceanus, Caes. – m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., campi ad dimicandum aperti, Liv. – m. Ang. für wen? durch Dat., ne nuda apertaque Romanis Africa ab Sicilia esset, Liv.: im Bilde, paeninsula est Peloponnesus... nulli apertior, quam navali bello, offener = ausgesetzter, Liv.: nihil se tam clausum neque tam reconditum posse habere, quod non istius cupiditati apertissimum promptissimumque esset, Cic. – neutr. subst., apertum, ī, n., das Offene, Freie, der offene, freie Raum, das offene, freie Feld, das Blachfeld, apertum petere, das Freie suchen, Sen.: per apertum fugere, Hor.: in aperto castra locare, communire, Liv.: ex aperto atque interdiu vim per angustias facere, Liv.: recto itinere ad lacessendum ex aperto ire, Liv.: statim undique ex aperto et abdito (aus der Oberfläche u. Tiefe), superne, ab infimo aquarum fiet eruptio, Sen. nat. qu. 3, 30, 5. – Plur., in aperta prodire, Plin.: m. Genet., naves disicere in aperta Oceani, Tac. – b) prägn., als milit. t. t., von dem, was im offenen Felde geschieht, wie unser offen, acies, proelium, offene Schlacht, Feldschlacht, Liv.: Mars, Ov.: aperto Marte congredi alqm. Vopisc. Aurel. 21, 2. – 2) übtr.: a) übh. erschlossen, offen, zugänglich, beate vivendi via, Cic. – m. Ang. wozu? od. wofür? durch ad u. Akk., parum aperti ad percipiendum animi (puerorum), Quint.: haec apertiora sunt ad reprehendendum, dem Tadel mehr bloßgestellt, ausgesetzt, Cic. – b) v. Charakter, unverschlossen, erschlossen, offen, in qua nisi, ut dicitur, apertum pectus videas, ins (offene) Herz sehen kannst, Cic. de amic. 97. – c) v. Geist (Kopf), offen, ingenium, Lact. 5, 1, 25.

    lateinisch-deutsches > apertus

  • 16 excurro

    ex-curro, cucurrī u. currī, cursum, ere, I) intr. herauslaufen, A) aus einem Orte herauslaufen, -rennen, -eilen, und mit Angabe des term. ad quem = aus od. von einem Orte irgendwohin laufen, rennen, reisen, 1) im allg.: a) eig.: excurrat aliquis (sc. domo), Cic.; ut ante ad me excurrerent, Cic.: exc. in crucem, Plaut. – v. Lebl., fons ex summo montis cacumine excurrens, Curt.: recisis qui a latere excurrant pampinis, Plin. – b) übtr.: quorum animi spretis corporibus evolant atque excurrunt foras, Cic.: orationem pariter cum sententia excurrere, gleichen Schritt halte, gleich fortlaufe, Cic.: campus, in quo excurrere virtus possit, sich zeigen könne, Cic.: in hoc tempus excurrit donationis eventus, trifft, ICt. – 2) insbes.: a) rasch gegen die Zuhörer vorschreiten, v. Redner, Quint. 2, 2, 12. – b) als milit. t.t., einen Ausfall machen, hervorbrechen, und bei Ang. wohin? = einen Einfall machen, omnibus portis, Liv.: ex Africa, Cic.: in fines Romanos, Liv. – c) einen Ausflug, einen Abstecher wohin machen, in Pompeianum, Cic.: Tusculum, Suet. – übtr., v. der Rede u.v. Redner, abschweifen, longius, Cic.: in aliquem laetum locum, Quint.: ne modum excedam, excurro et ad Parrhasium revertor, Sen. rhet. – d) v. Versen, auslaufen, ausgehen, sich endigen, in quattuor syllabas, Quint. 9, 4, 79. – B) prägn., und zwar übtr.: 1) her vorlaufen, hervorragen, paeninsula ab intimo sinu excurrit, Liv.: Sicania excurrit in aequor, Ov.: promunturium in altum excurrens, Liv. – übtr., productiora alia et quasi immoderatius excurrentia, in der Rede, Cic. – 2) darüber sein, et quod excurrit, ICt. u.a. – II) tr. durchlaufen, prope iam excurso spatio, Ter. adelph. 860: haec computatio... post sextam excursa nocturnam (horam), die abläuft, Amm. 26, 1, 10.

    lateinisch-deutsches > excurro

  • 17 faux

    faux, faucis, f., gew. Plur. faucēs, ium, f., I) eig., der obere, engere Teil des Schlundes (gula) neben dem Eingang der Kehle ( iugulum), dann meton. der ganze Schlund od. die Kehle (Ggstz. stomachus, der untere, weitere Teil, nach Plin. 11, 179), im Sing. im Nom. (der von Varro LL. 10, 79 u. Charis. 93, 15 sqq. als ungebräuchlich bezeichnet wird) nur Cael. Aur. de morb. chron. 2, 11, 127 (arteria aspera [Luftröhre], quae etiam faux nuncupatur); u. im Abl., os devoratum fauce cum haereret lupi, Phaedr.: arente fauce, Hor.: elisā fauce, Ov. – sitis urit fauces, Hor.: exscreare ex faucibus, aus dem Schlunde, Halse, Plaut.: laqueo fauces innectere, erwürgen, Ov. – im Bilde, fauce improbā incitatus, Freßbegierde, Phaedr.: cum inexplebiles populi fauces exaruerunt libertatis siti, Cic.: Catilina cum exercitu faucibus urguet, sitzt uns schon dicht auf dem Nacken, Sall.: cum faucibus premeretur, da ihm das Messer an der Kehle saß, Cic.; vgl. manifesto iam faucibus teneor, Plaut.: premit fauces defensionis tuae, erstickt die Verteidigung (= macht sie unmöglich), Cic.: eripite nos ex eorum faucibus, aus ihrem Rachen, Crass. b. Cic.: urbem ex belli ore ac faucibus ereptam esse, Cic. – II) übtr., nur im Plur. fauces, 1) der Schlund, Krater, die Höhle, montis (Aetnae), Lucr.: patefactis terrae faucibus, Cic.: mediis Orci faucibus extractus, Apul.: ab Orci faucibus, quemadmodum dicitur, vindicari, Arnob.: aegre solus mediis Orci faucibus ad hunc evasi modum, Apul.: talis sese halitus atris faucibus effundens, Verg. – 2) der Eingang, Zugang, a) übh.: portus, Caes.: portae, Liv.: macelli, Cic.: urbis, Flor.: Hadriani maris, Flor.: Averni, Orci, Verg.: in valle arta faucibus utrimque obsessis, Liv.: quam mox emittat pictis e faucibus (Schranken im Zirkus) currus, Enn. ann. 86. – u. die Mündung eines Gewässers, Verg. georg. 4, 427. Plin. 5, 54. Sil. 12, 127: ductus, die Einmündung der W., Frontin. aqu. 15. – b) insbes., zu beiden Seiten des Tablinum gelegene Durchgänge zu dem größern Peristyl, eine Art Flur (nach andern weniger wahrsch. die »Hausflur«), Vitr. 6, 3, 6. – 3) der Engpaß, Paß, Hohlweg (sofern er in eine geräumigere Gegend führt, hingegen angustiae als enger Durchgang), angustae, Liv.: artae, Tac., artissimae, Curt.: salti (= saltus), Acc. fr.: cavi montis, Flor.: Etruriae, Cic.: Epiri, Liv. Vgl. Garatoni Cic. Phil. 10, 4. p. 327 Wernsd. – Singul., nondum faucem obsedit, Augustin. serm. 387, 2. – 4) Land- od. Meerenge, a) Landenge, Isthmi, Flor.: artae fauces (Isthmi), Liv.: Graeciae (bei Korinth), Cic.: Siciliam ferunt angustis quondam faucibus Italiae adhaesisse, Iustin.: tum paeninsula erat, occidentis regione artis faucibus cohaerens Acarnaniae, Liv. – b) die Meerenge, der Sund, Abydi, Verg.: Hellesponti, Liv.: Bospori, Plin.: urbs ea in ora Oceani sita est, ubi primum e faucibus angustis panditur mare, Liv.

    lateinisch-deutsches > faux

  • 18 peninsula

    pēnīnsula, ae, f., s. paenīnsula.

    lateinisch-deutsches > peninsula

  • 19 spectatus

    spectātus, a, um, PAdi. (v. specto), I) geprüft, bewährt, homo, Cic.: castitas, Liv.: spectatissimum sit, Liv. – a divo Hadriano in mores atque litteras spectatus, wegen seines Benehmens und seiner Kenntnisse bei H. angesehen, Gell. 13, 22 (21), 1. – II) insbes.: a) von bewährter Begabung, von bewährter Redlichkeit, vortrefflich, ansehnlich, vir, Cic.: vir spectatissimus, Cic.: femina spectatissima, Cic.: mit Infin., quo non spectatior alter voce movere fora, es besser verstand, Sil. 1, 440. – b) ansehnlich, vortrefflich, sehenswert, paeninsula spectatior, Plin.: laurus spectatissima in monte Parnasso, Plin.

    lateinisch-deutsches > spectatus

  • 20 adhaereo

    ad-haereo, haesī, haesum, ēre, an etw. hangen, festhangen, ankleben, I) eig.: m. Dat., saxis, Liv.: iumento, Gell.: ancoris (v. Schiffe), Tac.: manus oneri adhaerentes (durch Frost = angefrorene), Tac.: m. in u. Abl., vincto in corpore, Ov.: absol., qui adhaerent pediculi, leguntur, Col.: adhaerens lingua, angewachsene, Plin. – II) übtr.: a) dem Orte od. der Zeit nach an etwas sich anschließen, anstoßen, angrenzen, modica silva adhaerebat, Tac.: lateri quā pectus adhaeret, Ov.: quae (terra) quia continenti adhaeret, Curt.: paeninsula est Peloponnesus, angustis Isthmi faucibus continenti adhaerens, Liv. – poet. m. Acc., Cratera et Corvus adhaeret, Cic. Arat. 538. – absol., tempus adhaerens, die sich unmittelbar anschließende Zeit, die nächste Folgezeit (ein Teil der gegenwärtigen), Quint. – b) an jmd. od. etw. gleichs. festhangen, wie eine Klette hangen, von jmd. od. etw. nie weichen, α) v. Pers., an einer Pers. (als beständiger Begleiter usw., s. Ruhnken Vell. 1, 9, 6), usque, Plaut.: alci perpetuo comitem, Plin.: uxori semper tuae, Mart.: lateri adhaerere gravem dominum, auf dem Nacken sitze, Liv. – an einem Orte, stativis castris (Dat.), Tac. – an einer Handlung, od. an einem Zustande, fortiter obsidioni, scharf betreiben, Amm.: nulli fortunae adhaerebat animus, sein Sinn hing an keiner Lebensstellung, Liv. – bei Spät. = als
    ————
    Verehrer usw. anhangen, deo, Eccl.: cultui Christiano, Amm. – β) v. Lebl.: pestis adhaerens lateri suo, beständig an ihren Fersen hängende, Liv.: cui Canis cognomen adhaeret, für immer anhaftet, Hor.: invidia altissimis adhaeret, hängt sich an, Vell.: quae (sententia) facilius memoriae tuae adhaerere potuit, Gell. – c) an etw. als Anhängsel angehängt sein, summusque in margine versus adhaesit, war (aus Mangel an Raum) auf dem Rande angehängt (beigeschrieben), Ov. – dah. v. Pers. ein Anhängsel bilden, als Anhängsel teilhaben an etw., te vix... extremum adhaesisse, Cic.: qui etiam minimae parti tantae fortunae adhaeserunt, Curt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adhaereo

См. также в других словарях:

  • péninsule — [ penɛ̃syl ] n. f. • 1518; lat. pæninsula « presqu île », de pæne « presque » et insula « île » ♦ Grande presqu île; région ou pays qu entoure la mer de tous côtés sauf un. La péninsule italienne. La péninsule Ibérique, absolt la Péninsule : l… …   Encyclopédie Universelle

  • Península — (Del lat. paeninsula.) ► sustantivo femenino GEOGRAFÍA Extensión de tierra rodeada de agua por todas partes menos por una, por la que se une a una tierra mayor. * * * península (del lat. «paeninsŭla») f. *Territorio rodeado de agua en casi todo… …   Enciclopedia Universal

  • Indian coinage — Coinage of India, issued by Imperial dynasties and smaller middle kingdoms of India began during the 1st millennium BCE, and consisted mainly of copper and silver coins in its initial stage.Allan Stern (2008)] Scholars remain divided over the… …   Wikipedia

  • Halbinsel — Peninsula (veraltet) * * * Hạlb|in|sel 〈f. 21〉 ins Wasser vorspringender Teil eines Landes, der auf drei Seiten von Wasser umgeben ist * * * Hạlb|in|sel, die [LÜ von lat. paeninsula, eigtl. = Fastinsel]: Gebiet, das von drei Seiten von Wasser… …   Universal-Lexikon

  • Peninsula — Halbinsel * * * Pen|ịn|su|la 〈f.; , su|len od. suln〉 Halbinsel [<lat. paeninsula; zu paene „fast, beinahe“ + insula „Insel“] * * * Pen|ịn|su|la, die; , ...l[e]n [lat. paeninsula = Fastinsel, zu: paene = fast u. insula = Insel] (bildungsspr.… …   Universal-Lexikon

  • полуостров — калька нем. Halbinsel – то же; более далеко франц. рrеsqu᾽îlе, калькирующее лат. paeninsula – то же (Сандфельд, Festschr. V. Тhоmsеn l68 и сл.) …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Peninsula — Pen*in su*la, n. [L. peninsula or paeninsula; paene almost + insula an island. See {Isle}.] A portion of land nearly surrounded by water, and connected with a larger body by a neck, or isthmus. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • peninsula — noun Etymology: Latin paeninsula, from paene almost + insula island Date: 1538 a portion of land nearly surrounded by water and connected with a larger body by an isthmus; also a piece of land jutting out into the water whether with or without a… …   New Collegiate Dictionary

  • History of India — This article is about the history of the Indian subcontinent prior to the partition of India in 1947. For the modern Republic of India, see History of the Republic of India. For Pakistan and Bangladesh, see History of Pakistan and History of… …   Wikipedia

  • Roman trade with India — for several centuries. The use of monsoon winds, which enabled a voyage safer rather than a long and dangerous coastal voyage, was pioneered by the seafaring Axumite kingdom and subsequently learned of by the Romans, who in any event had cordial… …   Wikipedia

  • Comercio de la Antigua Roma con India — Rutas de comercio de Roma con la India según el Periplo por la Mar Eritrea (siglo I) …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»