-
1 padać
padać [padaʨ̑]1) ( przewracać się) [um]fallen, hinfallenpaść na kolana auf die Knie fallenpaść na wznak auf den Rücken fallenpadnij! mil hinlegen!\padać ze zmęczenia/z głodu vor Müdigkeit/vor Hunger umfallen [ lub umsinken]paść ofiarą czegoś einer S. +dat zum Opfer fallen6) ( zatrzymywać się na) promienie: fallen; wzrok: fallen, ruhennie padło ani jedno słowo kein Wort fielpadł rozkaz ein Befehl wurde gegeben [ lub erteilt]padł strzał ein Schuss fielakcent pada na pierwszą sylabę die Betonung fällt auf die erste Silbeczyjś głos padł na kogoś jd hat seine Stimme für jdn abgegebenpodejrzenie pada na kogoś der Verdacht fällt auf jdnwybór padł na kogoś jd ist gewählt wordenpaść na twarz sich +akk vor jdm tiefst verneigen, vor jdm aufs Gesicht fallen7) komuś padło na mózg [ lub rozum] ( pot) jd ist plemplem geworden ( fam), jd hat den Verstand verlorenII. vimperspada [deszcz] es regnetpada śnieg/grad es schneit/hagelt -
2 zusammenklappen
zusammen|klappen1) ( zusammenbrechen)vor Erschöpfung \zusammenklappen padać ze zmęczenia2) (fam: kollabieren) zadawać się
См. также в других словарях:
padać [upadać] na nos — {{/stl 13}}{{stl 33}} być bardzo zmęczonym jakąś pracą, z największym trudem, wysiłkiem radzić sobie z czymś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Padać na nos ze zmęczenia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… … Słownik języka polskiego
lecieć [padać] z nóg — {{/stl 13}}{{stl 33}} być bardzo zmęczonym, nie mieć na nic siły; padać ze zmęczenia :{{/stl 33}}{{stl 10}}Padała z nóg po staniu pół dnia w kolejce. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
zmęczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zmęczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan ogólnego osłabienia, wyczerpania fizycznego lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… … Słownik języka polskiego