-
1 polio
polio polio, ivi, itum, ire полировать -
2 poliō
poliō īre (imperf. polibant, V.), īvī, ītus, to smooth, furbish, polish: rogum asciā, C. (XII Tabb.): pulvinar Indo dente, Ct.—To adorn, decorate, embellish: Aegida squamis, V.: domus polita, well-ordered, Ph.—Fig., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis: materiam versibus senariis, Ph.: carmina, O.* * *polire, polivi, politus Vsmooth, polish; refine, give finish to -
3 polio
[st1]1 [-] pŏlĭo, īre, īvi, ītum: - tr. - [abcl][b]a - rendre uni, aplanir, égaliser. - [abcl]b - polir, rendre lisse, donner du brillant, donner du lustre. - [abcl]c - polir, limer, châtier, orner, perfectionner (un ouvrage d'esprit). - [abcl]d - fouler, lustrer (une étoffe). - [abcl]e - crépir, couvrir d'un enduit (un mur). - [abcl]f - cultiver avec soin (une terre).[/b] [st1]2 [-] pŏlĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - Dig. polisseur, brunisseur. - [abcl]b - Gloss. dissipateur.[/b]* * *[st1]1 [-] pŏlĭo, īre, īvi, ītum: - tr. - [abcl][b]a - rendre uni, aplanir, égaliser. - [abcl]b - polir, rendre lisse, donner du brillant, donner du lustre. - [abcl]c - polir, limer, châtier, orner, perfectionner (un ouvrage d'esprit). - [abcl]d - fouler, lustrer (une étoffe). - [abcl]e - crépir, couvrir d'un enduit (un mur). - [abcl]f - cultiver avec soin (une terre).[/b] [st1]2 [-] pŏlĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - Dig. polisseur, brunisseur. - [abcl]b - Gloss. dissipateur.[/b]* * *I.Polio, polis, poliui, politum, pen. prod. polire. Virgil. Polir, Fourbir, Brunir.II.Polio, polionis, m. g. Firmicus. Polisseur. -
4 polio
1. polio, īvī, ītum, īre (lino), feilen, glätten, abputzen, polieren, I) eig.: A) im allg.: gemmas, ebur, marmora, ligna, Plin.: linum in filo, als Garn noch glätten, Plin.: pulvinar Indo dente, Catull.: frontes (libelli) pumice, Ov.: rogum asciā, Cic.: politus dens, glatter, Mart.: ligo, abgenutzte, Mart. – B) insbes.: a) mit weißem Mörtel od. Gips abputzen, abtünchen, abweißen, anstreichen, villam eleganter opere tectorio, Varro: cellas columbarum albo tectorio, Colum.: columnas albo, Liv.: politae columnae, Cic. – b) Kleider glänzend machen, appretieren, vom Walker, vestes, Plin.: vestimenta, ICt.: Partiz. subst., polientēs, ium, m., die Walker, Appreteure, Plin. 8, 192. – II) übtr. a) wohl zubereiten, wohl einrichten, kultivieren, agros, Enn. fr.: fundus culturā politus, Varro. – b) geistig glätten, feilen, verfeinern, opus limā, Quint.: orationem, Cic.: mores, abschleifen, Petron. – ⇒ Synkop. Imperf., polibant, Verg. Aen. 8, 436. – polītus als PAdi. s. bes.————————2. polio, ōnis, m. (polio, ire), der Walker, Tarrunt. Pat. dig. 50, 6, 7 (6) zw. (Mommsen polliones, Hal. pelliones, das Mommsen zu billigen scheint). -
5 Polio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
6 polio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
7 polio [2]
2. polio, ōnis, m. (polio, ire), der Walker, Tarrunt. Pat. dig. 50, 6, 7 (6) zw. (Mommsen polliones, Hal. pelliones, das Mommsen zu billigen scheint).
-
8 polio
I īvī, ītum, īre1) делать гладким, шлифовать, полировать ( marmora PM)перен. придавать лоск, отделывать ( orationem C)2) штукатурить, белить ( columnas albo L)II polio, ōnis m.валяльщик, сукновал Dig -
9 polio [1]
1. polio, īvī, ītum, īre (lino), feilen, glätten, abputzen, polieren, I) eig.: A) im allg.: gemmas, ebur, marmora, ligna, Plin.: linum in filo, als Garn noch glätten, Plin.: pulvinar Indo dente, Catull.: frontes (libelli) pumice, Ov.: rogum asciā, Cic.: politus dens, glatter, Mart.: ligo, abgenutzte, Mart. – B) insbes.: a) mit weißem Mörtel od. Gips abputzen, abtünchen, abweißen, anstreichen, villam eleganter opere tectorio, Varro: cellas columbarum albo tectorio, Colum.: columnas albo, Liv.: politae columnae, Cic. – b) Kleider glänzend machen, appretieren, vom Walker, vestes, Plin.: vestimenta, ICt.: Partiz. subst., polientēs, ium, m., die Walker, Appreteure, Plin. 8, 192. – II) übtr. a) wohl zubereiten, wohl einrichten, kultivieren, agros, Enn. fr.: fundus culturā politus, Varro. – b) geistig glätten, feilen, verfeinern, opus limā, Quint.: orationem, Cic.: mores, abschleifen, Petron. – / Synkop. Imperf., polibant, Verg. Aen. 8, 436. – polītus als PAdi. s. bes.
-
10 Polio [3]
3. Pōlio, s. 1. Pōllio.
-
11 Polio
3. Pōlio, s. Pollio. -
12 polio
полировщик (1. 6 D. 50, 6).Латинско-русский словарь к источникам римского права > polio
-
13 polio
, polivi, politum, polire 41) делать гладким, полировать;2) тщательно обрабатывать -
14 per-poliō
per-poliō īvī, ītus, īre, to polish thoroughly, finish, make perfect: opus: ea, quae habes instituta: perpoliendi labor. -
15 Pollio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
16 Pollio [1]
1. Pōllio (Pōlio), ōnis, m., ein röm. Familienname. Am bekanntesten sind Asinius Pollio, s. Asiniusno. a. – Trebellius Pollio, einer der sechs späteren Geschichtschreiber, Verf. der Kaisergeschichte von Hadrian bis auf Karinus, Vopisc. Aurel. 2, 1. Vgl. W. Teuffel Gesch. der röm. Liter.6 § 392, 7. – / Lachmann Lucr. p. 33 hält die Schreibweise Polio für die richtigere; vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 537.
-
17 politus
pŏlītus, a, um part. passé de polio. [st2]1 [-] poli, fourbi, brillant, lisse. [st2]2 [-] orné avec goût, paré. [st2]3 [-] poli, raffiné, (par l'éducation). [st2]4 [-] châtié, raffiné (en parl. du style). [st2]5 [-] parfait, accompli.* * *pŏlītus, a, um part. passé de polio. [st2]1 [-] poli, fourbi, brillant, lisse. [st2]2 [-] orné avec goût, paré. [st2]3 [-] poli, raffiné, (par l'éducation). [st2]4 [-] châtié, raffiné (en parl. du style). [st2]5 [-] parfait, accompli.* * *Politus, pen. prod. politior, politissimus. Plin. Poli et orné.\Politus e schola. Cicero. Qui a autresfois passé soubs la main du maistre. -
18 Pollio
1. Pōllio (Pōlio), ōnis, m., ein röm. Familienname. Am bekanntesten sind Asinius Pollio, s. Asinius no. a. – Trebellius Pollio, einer der sechs späteren Geschichtschreiber, Verf. der Kaisergeschichte von Hadrian bis auf Karinus, Vopisc. Aurel. 2, 1. Vgl. W. Teuffel Gesch. der röm. Liter.6 § 392, 7. – ⇒ Lachmann Lucr. p. 33 hält die Schreibweise Polio für die richtigere; vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 537. -
19 pollio
1.pollĭo, īre: pollit, pila ludit, Paul. ex Fest. p. 243 Müll.2. I.Asinius Pollio, v. Asinius.—II.Trebellius Pollio, v. Trebellius.—III.The name of a bad actor, Plaut. Bacch. 2, 2, 37. —IV.v. Polio. -
20 depolio
dē-polio, (īvī), ītum, īre1) выстрогать, сделать гладким, отполировать ( aliquid cote PM)2) ирон. высечь, поколотить (d. virgis dorsum alicujus Pl)
См. также в других словарях:
polio — polio … Dictionnaire des rimes
polio — [ pɔljo ] n. • 1962; abrév. ♦ Fam. 1 ♦ N. f. Poliomyélite. Il a eu la polio. 2 ♦ Poliomyélitique. Mendigoter « en faveur des polios, des aveugles, des nécessiteux » (Fallet). ● polio nom féminin Familier. Poliomyélite. ● polio nom Familier.… … Encyclopédie Universelle
polio- — Prefijo que significa gris. Medical Dictionary. 2011 … Diccionario médico
polio — elem. cenuşiu, materie cenuşie . (< fr. polio , cf. gr. polios) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
polio — Véase poliomielitis. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
Polio — Polio[myelitis],die:⇨Kinderlähmung(1) … Das Wörterbuch der Synonyme
polio — / pɔljo/ s.f. [abbrev. di poliomielite ], fam., invar. [malattia infettiva di origine virale, che comporta atrofia dei gruppi muscolari] ▶◀ Ⓣ (med.) poliomielite … Enciclopedia Italiana
polio- — [dal gr. poliós grigio ]. (med.) Primo elemento di parole composte, nelle quali fa riferimento alla sostanza grigia del sistema nervoso centrale … Enciclopedia Italiana
polio — → poliomielitis … Diccionario panhispánico de dudas
polio — (n.) 1931, abbreviation of POLIOMYELITIS (Cf. poliomyelitis) … Etymology dictionary
pólio — s. f. O mesmo que poliomielite … Dicionário da Língua Portuguesa