-
1 gasförmig
plynný -
2 flüssig
płynny -
3 fließend
→ fließen; adjfließendes Wasser — bieżąca woda
fließend Deutsch sprechen — mówić płynnie po niemiecku
-
4 flüssig
płynny, ciekły -
5 geläufig
-
6 dünnflüssig
dünnflüssig ciekły, płynny -
7 flexibel
-
8 fließend
fließend Deutsch sprechen mówić płynnie po niemiecku -
9 flüssig
flüssig machen upłynni(a)ć;fam. ich bin nicht flüssig nie mam gotówki (przy sobie) -
10 Flüssiggas
Flüssiggas n gaz płynny oder skroplony -
11 liquid
liquide Mittel środki m/pl płynne -
12 Verkehr
Ver'kehr m (Verkehr[e]s; bpl) auf der Straße usw ruch; ( Kommunikation) komunikacja, łączność f (a TEL, fig); ( Beförderung) transport; FIN obrót, obieg; korespondencja; fig ( Beziehungen) stosunki m/pl; ( Umgang) obcowanie; ( Sex) stosunek, pożycie;öffentlicher Verkehr komunikacja publiczna;fließender Verkehr płynny ruch drogowy ;für den Verkehr sperren zamykać <- mknąć> dla ruchu;etwas aus dem Verkehr ziehen wycof(yw)ać z obiegu (A);fam. jemanden aus dem Verkehr ziehen odwoł(yw)ać k-o;im brieflichen Verkehr stehen korespondować -
13 zügig
-
14 fließend
fließend(es) Wasser n tekoucí voda f;fließend Tschechisch sprechen mluvit plynně česky -
15 gasförmig
gasförmig plynný
См. также в других словарях:
płynny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący w postaci płynu; ciekły; niezestalony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płynna masa. Płynny miód, wosk. Płynny pokarm. Paliwo płynne. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płynny — 1. «będący płynem, mający postać płynu, używany w postaci płynu; ciekły» Płynna masa, magma. Roztopiony, płynny metal, wosk. Paliwa płynne. Smary płynne. Pokarmy płynne. ∆ Gaz płynny «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie… … Słownik języka polskiego
ciekły — «mający właściwości cieczy; dający się przelewać, mogący ciec; cieknący, płynny» Ciekły smar, olej. Stan ciekły jakiejś substancji … Słownik języka polskiego
flit — m IV, D. u, Ms. flicie, blm «środek owadobójczy, zwykle płynny» Tępić robactwo flitem. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden … Słownik języka polskiego
gazol — m I, D. u, blm chem. «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie propan i butan, otrzymywana z gazu ziemnego mokrego lub z gazów rafineryjnych, używana do ogrzewania w gospodarstwie domowym i w przemyśle; gaz płynny» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
heraklitejski — «będący w duchu filozofii Heraklita z Efezu; płynny, zmienny, pozostający w ciągłym ruchu» Heraklitejska zmienność … Słownik języka polskiego
krupiec — m II, D. krupiecpca, blm pszcz. «miód skrystalizowany o konsystencji mniej lub bardziej stałej i barwie nieco jaśniejszej niż miód płynny; dziarnina» … Słownik języka polskiego
lepkość — ż V, DCMs. lepkośćści, blm 1. «właściwość lepienia się, klejenia» Lepkość miodu. 2. fiz. «tarcie wewnętrzne, opór stawiany przez ośrodek płynny podczas ruchu jednych jego warstw względem drugich» … Słownik języka polskiego
miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… … Słownik języka polskiego
mikstura — ż IV, CMs. miksturaurze; lm D. miksturaur 1. rzad. «płynny lek sporządzony z kilku składników» Zażyć jakąś miksturę. 2. muz. «w organach: głos pomocniczy złożony (mieszany), dodający barwy dźwiękowi zasadniczemu, wydawany przez kilka piszczałek… … Słownik języka polskiego