Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

pīlus

  • 1 pilus

    pilus pilus, i m волос

    Латинско-русский словарь > pilus

  • 2 pīlus

        pīlus ī, m    [PIS-], a maniple of the triarii, company of veteran reserves: primi pili centurio, Cs.: primum pilum ducere, Cs.: primus centurio erat, quem nunc primi pili appellant, L.—In the phrase, primus pilus, the first centurion of the triarii, chief centurion of a legion, L.
    * * *
    I

    primipilus/primi pili centurio -- first/primary/chief centurion of a legion

    II
    hair; bit/whit (thing of minimal size/value); hair shirt/garment (pl.) (L+S)

    Latin-English dictionary > pīlus

  • 3 pilus

        pilus ī, m    a hair: munitae sunt palpebrae vallo pilorum: caudae pilos equinae vellere, H.: duris aspera crura pilis, O.: ego ne pilo quidem minus me amabo, not a hair: e Cappadociā ne pilum quidem (accepi), nothing whatever: ne ullum pilum viri boni habere dicatur, has no hair of a good man: non facit pili cohortem, Ct.— Sing collect.: fruticante pilo, Iu.
    * * *
    I

    primipilus/primi pili centurio -- first/primary/chief centurion of a legion

    II
    hair; bit/whit (thing of minimal size/value); hair shirt/garment (pl.) (L+S)

    Latin-English dictionary > pilus

  • 4 pilus

    1. pīlus, ī, m. (2. pilum), I) ein Manipel der Triarier, centurio primi pili, Caes.: primum pilum ducere, Zenturio des ersten M. der Tr. sein, Caes.: assignare primum pilum, Liv.: primos pilos ademit, Suet.: ad primum pilum transducere (befördern), Caes. – bl. pilus. Mart. 1, 31, 3; 6, 58, 10. – II) meton. = der Zenturio der Triarier, primus pilus, der Z. des ersten Manipels der Tr. (dem Range nach der erste unter den 60 Zenturionen der Legion), Liv. 7, 41, 5; 8, 8, 16. Corp. inscr. Lat. 5, 4373. – Form primipilus, Caes. b. G. 2, 25, 1: Form primopilus, Corp. inscr. Lat. 10, 3881 u. 4868: in Inschriften abgekürzt P. P., Corp. inscr. Lat. 14, 3626 u.a. Vgl. übh. Marquardt röm. Staatsverw.2 2, 373 f.
    ————————
    2. pilus, ī, m., I) das einzelne Haar am menschl. u. tier. Körper, leporinus, Lampr.: caudae pili equinae, Hor.: pili leonis e fronte, Plin.: pili oculorum, Plin.: palpebrae sunt munitae vallo pilorum, Cic.: pilorum et capillorum tenuitatem habere, Hieron.: im Bilde, v. einer Kleinigkeit, pilo minus amabo, um ein Haar weniger, Cic.: e Cappadocia ne pilum quidem (sq. accepi), ich habe aus K. nicht so viel, als man auf einen Nagel legt, gezogen, Cic.: ne ullum pilum viri boni habere dicatur, kein Haar eines ehrlichen Mannes (wie wir: es ist kein gutes Haar an ihm), Cic.: non facit pili cohortem, hält sie kein Haar wert, Catull.: nec pili facit unius, fragt kein Haar danach, macht sich nichts daraus, Catull. – Sprichw., non minus molestum est calvis quam comatis pilos velli, Sen. de tranqu. anim. 8, 3: propius quidem est a sole mons quam campus aut valles, sed sic, quomodo est pilus pilo crassior, Sen. nat. quaest. 4, 11, 5. – II) kollektiv, der ganze Haarwuchs am Körper, das Haar, crebro pilo, dichtbehaart (Ggstz. glaber), Varro: alci pilus cadit, Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pilus

  • 5 pilus

    [st1]1 [-] pilus, i, m.: compagnie des pilaires ou triaires (armés de javelots).    - primum pilum ducere: être primipilaire, être primipile.    - aliquem ad primum pilum transducere, Caes. B. C. 3, 53, 5: faire passer qqn au grade de primipile. [st1]2 [-] pilus, i, m.: - [abcl][b]a - un poil, un cheveu, un crin. - [abcl]b - un rien, un zeste.[/b]    - vallum pilorum, Cic.: un rempart de poils (au-dessus des yeux).    - non facit pili cohortem, Cat. 10.13: il ne fait aucun cas de sa cohorte.    - e Cappodociâ ne pilum quidem, Cic.: de Cappadoce, pas même l'ombre d'une nouvelle.
    * * *
    [st1]1 [-] pilus, i, m.: compagnie des pilaires ou triaires (armés de javelots).    - primum pilum ducere: être primipilaire, être primipile.    - aliquem ad primum pilum transducere, Caes. B. C. 3, 53, 5: faire passer qqn au grade de primipile. [st1]2 [-] pilus, i, m.: - [abcl][b]a - un poil, un cheveu, un crin. - [abcl]b - un rien, un zeste.[/b]    - vallum pilorum, Cic.: un rempart de poils (au-dessus des yeux).    - non facit pili cohortem, Cat. 10.13: il ne fait aucun cas de sa cohorte.    - e Cappodociâ ne pilum quidem, Cic.: de Cappadoce, pas même l'ombre d'une nouvelle.
    * * *
        Pilus, pili, priore correpta. Plin. Un poil, ou Cheveul.
    \
        Contrario pilo. Plin. A contrepoil.
    \
        Vellere pilos caudae equinae. Horat. Arracher les poils.
    \
        Pili non facio. Cic. Il ne m'en chault pas d'un cheveul.

    Dictionarium latinogallicum > pilus

  • 6 pilus

    1.
    pĭlus, i, m., a hair (syn.: villus, seta).
    I.
    Lit.:

    capra pilos ministrat ad usum nauticum,

    Varr. R. R. 2, 11:

    munitae sunt palpebrae vallo pilorum,

    Cic. N. D. 2, 57, 143:

    caudae pilos equinae vellere,

    Hor. Ep. 2, 1, 45:

    duris aspera crura pilis,

    Ov. A. A. 3, 194:

    contra pilum equum fricare, Pelag. Vet. 26: in capite homini plurimus pilus,

    Plin. 11, 37, 47, § 130.—Prov.:

    non minus molestum est calvis quam comatis pilos velli,

    Sen. Tranq. An. 8, 2, 3:

    propius quidem est a sole mons quam campus aut valles, sed sic, quomodo est pilus pilo crassior,

    Sen. Q. N. 4, 11, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    Collect., hair, the hair:

    fruticante pilo neglecta et squalida crura,

    Juv. 9, 15.—
    B.
    As a designation of insignificance, a hair, a trifle; usually joined with a negative, not a hair, not a bit, not a whit (class.):

    ego ne pilo quidem minus me amabo,

    Cic. Q. Fr. 2, 16, 5:

    interea e Cappadociā ne pilum quidem,

    id. Att. 5, 20, 6:

    ne ullum pilum viri boni habere dicatur,

    has not a hair of a good man about him, id. Rosc. Com. 7, 20:

    non facit pili cohortem,

    does not value it a straw, Cat. 10, 13; cf.:

    nec pili facit uni,

    cares not a pin about it, id. 17, 16.—In plur., a garment or fabric made of hair:

    vestitus pilis cameli,

    Vulg. Marc. 1, 6.
    2.
    pīlus, i, m. [pilum], regularly joined with primus: primus pilus (in the gen. written also as one word, primipili), the division of the triarii in the Roman army:

    P. Sextius Baculus, primi pili centurio,

    Caes. B. G. 3, 5; id. B. C. 1, 13: T. Balventius, qui superiore anno primum pilum duxerat, had been leader, captain of the triarii, id. B. G. 5, 35; Liv. 42, 34, 11: aliquem ad primum pilum transducere, to transfer, advance to the triarii, Caes. B. C. 3, 53, 5: primos pilos ademit, took the command of the triarii, of the primipili, Suet. Calig. 44:

    vetus consuetudo tenuit, ut ex primo principe legionis promeretur centurio primi pili, qui non solum aquilae praeerat, verum etiam quatuor centurias in primā acie gubernabat,

    Veg. Mil. 2, 8.—Without primus:

    referes pili praemia,

    Mart. 6, 58, 10; 1, 32, 3.—
    II.
    Transf.: primipilus (in inscrr. also written PRIMOPIL, and abbrev. P. P.), the chief centurion of the triarii (the transf. arose from the circumstance that the chief centurion of this division was originally designated by the term primi pili, with the omission of the easily supplied centurio, as is shown by the following citation from Liv. 7, 41, 5;

    soon, however, from primi pili, a new word, primipilus or primopilus, was formed): primus centurio erat, quem nunc primi pili appellant,

    Liv. 7, 41, 5; 8, 8, 16:

    primipilo P. Sext. Baculo vulneribus confecto,

    Caes. B. G. 2, 25:

    aquilarum altera vix convelli a primipilo potuit,

    Val. Max. 1, 6, 11; Inscr. (of the time of Trajan) Orell. 799: SEX. AVLIENO SEX. F. PRIMOPIL. II., Inscr. (of the time of Tiberius or Caligula) Orell. 3426 M. P.; cf. Becker, Antiq. 3, 3, p. 264.

    Lewis & Short latin dictionary > pilus

  • 7 pilus [1]

    1. pīlus, ī, m. (2. pilum), I) ein Manipel der Triarier, centurio primi pili, Caes.: primum pilum ducere, Zenturio des ersten M. der Tr. sein, Caes.: assignare primum pilum, Liv.: primos pilos ademit, Suet.: ad primum pilum transducere (befördern), Caes. – bl. pilus. Mart. 1, 31, 3; 6, 58, 10. – II) meton. = der Zenturio der Triarier, primus pilus, der Z. des ersten Manipels der Tr. (dem Range nach der erste unter den 60 Zenturionen der Legion), Liv. 7, 41, 5; 8, 8, 16. Corp. inscr. Lat. 5, 4373. – Form primipilus, Caes. b. G. 2, 25, 1: Form primopilus, Corp. inscr. Lat. 10, 3881 u. 4868: in Inschriften abgekürzt P. P., Corp. inscr. Lat. 14, 3626 u.a. Vgl. übh. Marquardt röm. Staatsverw.2 2, 373 f.

    lateinisch-deutsches > pilus [1]

  • 8 pilus [2]

    2. pilus, ī, m., I) das einzelne Haar am menschl. u. tier. Körper, leporinus, Lampr.: caudae pili equinae, Hor.: pili leonis e fronte, Plin.: pili oculorum, Plin.: palpebrae sunt munitae vallo pilorum, Cic.: pilorum et capillorum tenuitatem habere, Hieron.: im Bilde, v. einer Kleinigkeit, pilo minus amabo, um ein Haar weniger, Cic.: e Cappadocia ne pilum quidem (sq. accepi), ich habe aus K. nicht so viel, als man auf einen Nagel legt, gezogen, Cic.: ne ullum pilum viri boni habere dicatur, kein Haar eines ehrlichen Mannes (wie wir: es ist kein gutes Haar an ihm), Cic.: non facit pili cohortem, hält sie kein Haar wert, Catull.: nec pili facit unius, fragt kein Haar danach, macht sich nichts daraus, Catull. – Sprichw., non minus molestum est calvis quam comatis pilos velli, Sen. de tranqu. anim. 8, 3: propius quidem est a sole mons quam campus aut valles, sed sic, quomodo est pilus pilo crassior, Sen. nat. quaest. 4, 11, 5. – II) kollektiv, der ganze Haarwuchs am Körper, das Haar, crebro pilo, dichtbehaart (Ggstz. glaber), Varro: alci pilus cadit, Plin.

    lateinisch-deutsches > pilus [2]

  • 9 pilus

    -a/um (…-pilus) suf -L A
    poil (à piluss), pilosité (à pilus)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > pilus

  • 10 pilus

    I ī m.
    pili non facere aliquid Ctl, Pt — ни во что не ставить что-л.
    2) волосяной покров, волосы (p. cadit alicui PM)
    II pīlus, ī m. [ pilum II ]
    primus p. L или primipilus Cs, VM (= centurio primi pili) — первый центурион первого манипула триариев ( старший из всех центурионов легиона)

    Латинско-русский словарь > pilus

  • 11 Pilus

    1.
    phĭlus, a, um, adj., = philos, beloved (post-Aug. and very rare):

    quam cito (mulieres) philorum obliviscerentur!

    Petr. 110.
    2.
    Philus (in MSS. also Pilus), i, m., a Roman surname: L. Furius Philus, a consul A. U. C. 618, Cic. Rep. 1, 11, 17; 1, 13, 19; id. Lael. 4, 14; 6, 21; 7, 25 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > Pilus

  • 12 pilus

    волос на теле животного (1. 28 pr. D. 22, 1. Gai. IV. 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > pilus

  • 13 pilus

    a single hair / a trifle.

    Latin-English dictionary of medieval > pilus

  • 14 alipilus

    ālĭpĭlus, i, m. [ala + pilus] épilateur (pour les aisselles). --- Sen. Ep. 56, 2.
    * * *
    ālĭpĭlus, i, m. [ala + pilus] épilateur (pour les aisselles). --- Sen. Ep. 56, 2.
    * * *
        Alipilus, alipili, pen. corr. Seneca. Qui oste le poil des aiscelles à ceuls qui vont aux estuves.

    Dictionarium latinogallicum > alipilus

  • 15 primipilus

    prīmĭpīlus, i, m. ou prīmus pīlus primipile, centurion primipile [commandant la première centurie du premier manipule de la première cohorte, le plus haut grade des centurions].    - Caes. BG. 3, 5; id. BC. 1, 13; id. BG. 5, 35; Liv. 42, 34, 11; Caes. BC. 3, 53, 5; Suet. Calig. 44; Veg. Mil. 2, 8.    - sans primus Mart. 6, 58, 10; 1, 32, 3.
    * * *
    prīmĭpīlus, i, m. ou prīmus pīlus primipile, centurion primipile [commandant la première centurie du premier manipule de la première cohorte, le plus haut grade des centurions].    - Caes. BG. 3, 5; id. BC. 1, 13; id. BG. 5, 35; Liv. 42, 34, 11; Caes. BC. 3, 53, 5; Suet. Calig. 44; Veg. Mil. 2, 8.    - sans primus Mart. 6, 58, 10; 1, 32, 3.
    * * *
        Primipilus, primipili, pen. prod. Vegetius. Le capitaine de la premiere bande.
    \
        Primipilum ducere. Caesar. Conduire la premiere bande, et en estre capitaine.

    Dictionarium latinogallicum > primipilus

  • 16 alipilus

    ālipilus, ī m. [ ala + pilus ]
    «алипил», эпилятор, раб, на обязанности которого лежало удалять растительность на теле посетителей бань Sen

    Латинско-русский словарь > alipilus

  • 17 depilis

    dē-pilis, e [ pilus ]

    Латинско-русский словарь > depilis

  • 18 depilo

    de-pilo, āvī, ātum, āre [ pilus ]
    лишать волос (aliquem Sen etc.); ощипывать ( struthiocamelum Sen); перен. обирать ( aliquem LM)

    Латинско-русский словарь > depilo

  • 19 horripilo

    —, —, āre [ horreo + pilus ]
    1) покрываться волосами, становиться мохнатым Ap

    Латинско-русский словарь > horripilo

  • 20 impilia

    ium n. [ pilus I \]
    войлочные чулки, мягкая обувь PM, Dig

    Латинско-русский словарь > impilia

См. также в других словарях:

  • Pilus — Saltar a navegación, búsqueda Esquema de la conjugación bacteriana. 1 La célula donante genera un pilus. 2 El pilus se une a la célula receptora y ambas células se aproximan. 3 El plásmido móvil se desarma y una de las cadenas de ADN es… …   Wikipedia Español

  • PILUS — a PELLE cuiinhaeret, ana Graeco πίλος, de quo supra, an a πτίλον, i. e. pluma, an a φύλλον, folium etc. vilitate suâ in proverbium abiit, apud Latinos, Pili non facio, Cicer, ad Fratrem, et Graecos, Α῎ξιος τριχὸς, dignus pilô, inhominem nihili,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Pilus — (ou fimbriae, pluriel pili) : Appendice se situant à la surface de la paroi de nombreuses bactéries à Gram négatif (et exceptionnellement des bactéries à Gram positif), plus courts et plus fins que des flagelles, ils peuvent également être… …   Wikipédia en Français

  • pilus — pilus. См. пилус. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) …   Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.

  • pilus — pilus. = fimbria (см.). (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) …   Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.

  • Pilus [1] — Pilus (lat.), Haar …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Pilus [2] — Pilus (röm. Ant.), Compagnie der Triarier; daher Primipilus, die erste Compagnie u. der erste Centurio derselben …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Pilus — (lat.), Haar (s. Haare) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • pilus — [pī′ləs] n. pl. pili [pī′lī΄] a hair or hairlike structure …   English World dictionary

  • Pilus — Pili bei E. coli. Der Pilus (von lateinisch pilus „Haar, Faser“, Plural: Pili, auch Fimbrien genannt) ist ein bei Prokaryoten vorkommendes, außerhalb der Zelle als Zellfortsatz befindliches, fadenförmiges, aus einem Protein bestehendes Anhängsel …   Deutsch Wikipedia

  • Pilus — Schematic drawing of bacterial conjugation. 1 Donor cell produces pilus. 2 Pilus attaches to recipient cell, brings the two cells together. 3 The mobile plasmid is nicked and a single strand of DNA is then transferred to the recipient cell. 4… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»