-
1 pęczek
-ka, -ki; instr sg - kiem; mmieć czegoś na pęczki pot — to have heaps of sth (pot)
* * *mi- czk- Gen. -a bunch, bundle; pęczek rzodkiewek a bunch of radishes; mieć czegoś na pęczki have heaps l. (shit)loads l. oodles of sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pęczek
-
2 pęczek
-
3 pęczek
-
4 pęczek
-
5 pęczek
pęczek [pɛnʧ̑ɛk] mwiązać coś w pęczki etw zu Bündeln zusammenbinden -
6 pęczek
сущ.• вязанка• пук• пучок• связка* * *pęcz|ek♂, Р. \pęczekka пучок;● (czegoś jest) na \pęczekki разг. хоть пруд пруди, хоть отбавляй
* * *м, P pęczkaпучо́к- czegoś jest na pęczki -
7 pęczek
1. bottelette2. bottillon3. trousseau -
8 pęczek
dos -
9 pęczek
tufë -
10 pęczek
ч пучок -
11 pęczek
1 bigkis2 bwig3 magbigkis -
12 pęczek paliwowy
• fuel bundle -
13 pęczek rur
• bank of tubes• nest of tubes -
14 obrazowód pęczek światłowodów
• fiberscope• fibrescopeSłownik polsko-angielski dla inżynierów > obrazowód pęczek światłowodów
-
15 ubogi pęczek
бедный пучокOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ubogi pęczek
-
16 bank of tubes
pęczek rurzespół rur -
17 fuel bundle
pęczek paliwowywiązka paliwowa -
18 nest of tubes
pęczek rur -
19 пучок
сущ.• bukiet• grupa• kita• kiść• kępa• kępka• powrósło• pęczek• pęk• snop• wiecheć• wiązanka• wiązka* * *( причёска) kok, pęczek, pęk, wiązanka, wiązka, wiecha, (соломы и т. п.) wiecheć -
20 пучок
См. также в других словарях:
pęczek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. pęczekczka {{/stl 8}}{{stl 7}} związana większa ilość jednorodnych, niewielkich przedmiotów; wiązka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pęczek czosnku, cebuli, marchwi. Warzywa powiązane w pęczki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pęczek — m III, D. pęczekczka, N. pęczekczkiem; lm M. pęczekczki «większa liczba czegoś, zwykle jednorodnych przedmiotów, złożonych równo i związanych razem; wiązka» Pęczek rzodkiewek, kwiatów. Wiązać coś w pęczki. Sprzedawać coś, np. warzywa, na pęczki.… … Słownik języka polskiego
pęczek — 1. pot. Kogoś, czegoś jest na pęczki «jest gdzieś bardzo dużo ludzi lub rzeczy» 2. pot. Mieć kogoś, czegoś na pęczki «mieć do swojej dyspozycji dużo ludzi lub rzeczy»: Może on ma takich jak my na pęczki i tylko dla lepszej tajemnicy jedni nie… … Słownik frazeologiczny
Bela Szakcsi Lakatos — Béla Szakcsi Lakatos ist ein ungarischer Pianist und Komponist, der zunächst im Jazzbereich hervortrat. Szakcsi studierte klassisches Klavier am Bartók Konservatorium in Budapest, trat aber schon in den 1950er Jahren als Jazzmusiker auf, u.a. mit … Deutsch Wikipedia
Béla Szakcsi Lakatos — (* 1943) ist ein ungarischer Pianist und Komponist, der zunächst im Jazzbereich hervortrat. Szakcsi studierte klassisches Klavier am Bartók Konservatorium in Budapest, trat aber schon in den 1950er Jahren als Jazzmusiker auf, u.a. mit dem… … Deutsch Wikipedia
Błaszki — Błaszki … Deutsch Wikipedia
bródka — ż III, CMs. bródkadce; lm D. bródkadek 1. zdr. od broda a) w zn. 1: Okrągła bródka dziecka. b) w zn. 2: Mała, krótka, spiczasta bródka. ∆ Bródka hiszpańska «wąski pionowy pasek zarostu na brodzie pod dolną wargą» ◊ Capia, kozia, koźla bródka… … Słownik języka polskiego
chwast — I m IV, D. u, Ms. chwaście; lm M. y często w lm; czasem także w lp w zn. lm «roślina niepożądana, rosnąca dziko wśród upraw na polach, łąkach, w ogrodach, lasach itp., utrudniająca uprawę roślin użytkowych i hamująca ich wzrost; zielsko; także:… … Słownik języka polskiego
motek — m III, D. motektka, N. motektkiem; lm M. motektki 1. «pewna liczba kolisto namotanych pasm nici, przędzy itp., zwykle zwiniętych luźno w podłużny pęczek» Motek wełny. Kordonek w motkach. 2. «to, na co się nawija nici, przędzę itp.; szpulka z… … Słownik języka polskiego
mysi — «dotyczący myszy, właściwy myszy» Mysia nora. Mysi kolor. ◊ Ktoś rad by, wolałby itp. (ze strachu, wstydu) wejść, schować się, skryć się w mysią dziurę «ktoś tak się boi, wstydzi, że wolałby się ukryć, nie być widzialnym» ◊ żart. Mysi ogonek… … Słownik języka polskiego
rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… … Słownik języka polskiego