-
1 perhibitus
pĕrhĭbĭtus, a, um, Part., from perhibeo. -
2 perhibeō
perhibeō uī, itus, ēre [pro+habeo], to bring forward, adduce: alquem suo nomine.— To say, assert: ut Grai perhibent, V.: fratres, qui nuntii fuisse perhibentur.— To call, name: vatem hunc optimum: tellus, quae perhibetur amara, V.: nec minus est Agesilaus ille perhibendus, to be cited.* * *perhibere, perhibui, perhibitus Vpresent, give, bestow; regard, hold; name
См. также в других словарях:
MINOTAURUS — monstrum biforme, partim habens formam hominis, partim tauri, natum ex Pasiphae uxore Minois, quae operâ Daedali cum tauro concubuerat, iussu Minois Labyrintho inclusum, humanis carnibus vescebatur. Huic quotannis Athenienses ex praescripto… … Hofmann J. Lexicon universale
