Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

pĕnĭta

  • 1 penita

    1.
    pĕnĭtus, a, um, adj. [root pa- of pasco; v. penates], inward, inner, interior (ante- and post-class.):

    exscrea usque ex penitis faucibus,

    Plaut. As. 1, 1, 28:

    scaturigo fontis,

    App. M. 6, p. 178, 33:

    mente penitā conditum,

    id. ib. 11, p. 259, 38.— Comp. penitior pars domūs, App. Fragm. ap. Prisc. p. 599 P.— Sup.:

    advecta ex Arabiā penitissimā,

    Plaut. Pers. 4, 3, 53; so id. ib. 4, 3, 71:

    in latebras abscondas pectore penitissimo,

    id. Cist. 1, 1, 65:

    Scythae illi penitissimi,

    the most remote, Gell. 9, 4, 6:

    de Graecorum penitissimis litteris,

    Macr. S. 5, 19. —As subst.: pĕnĭta, ōrum, n., the inmost parts:

    mundi,

    Mart. Cap. 1, § 9:

    terrae,

    id. 6, § 600:

    sacri loci,

    Jul. Val. Rer. Gest. Alex. 3, 43.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    pĕnĭtē ( poet. and post-class.), inwardly, internally, Cat. 61, 178.— Sup.:

    penitissime,

    Sid. Ep. 4, 9.—
    B.
    pĕnĭtus (class.), inwardly, internally, in the inside (cf.: prorsus, omnino).
    1.
    Lit.
    a.
    In gen. (only poet.):

    extra penitusque coacti Exagitant venti, Sev. Aetn. 317: penitusque deus, non fronte notandus,

    Manil. 4, 309.—
    b.
    In partic., deeply, far within, into the inmost part (class.):

    saxum penitus excisum,

    Cic. Verr. 2, 5, 27, § 68:

    argentum penitus abditum,

    id. Off. 2, 2, 13:

    jacent penitus defossa talenta,

    Verg. A. 10, 526:

    penitus convalle virenti,

    id. ib. 6, 679:

    penitus terrae defigitur arbos,

    id. G. 2, 290:

    penitus penetrare,

    Cels. 5, 26, 7:

    Suevos penitus ad extremos fines se recepisse,

    Caes. B. G. 6, 9:

    penitus in Thraciam se abdidit,

    Nep. Alcib. 9:

    mare retibus penitus scrutare,

    Juv. 5, 95.—
    (β).
    Trop., deeply, far within. from the innermost depths or recesses:

    penitus ex intimā philosophiā hauriendam juris disciplinam putas,

    from the very depths of philosophy, Cic. Leg. 1, 5, 17:

    opinio tam penitus insita,

    so deeply rooted, id. Clu. 1, 4:

    bene penitus sese dare in familiaritatem alicujus,

    id. Verr. 2, 2, 70, § 169:

    periculum penitus in venis et visceribus rei publicae,

    in the very heart, id. Cat. 1, 13, 31:

    demittere se penitus in causam,

    id. Att. 7, 12, 3.—
    2.
    Transf. (qs. through and through, to the bottom of a thing, i. e.), thoroughly, completely, wholly, [p. 1330] entirely, utterly (class.):

    caput et supercilia penitus abrasa,

    Cic. Rosc. Com. 7, 20:

    utrum hic confirmasse videtur religionem an penitus totam sustulisse?

    id. N. D. 1, 42, 119:

    res penitus perspectae,

    id. de Or. 1, 23, 108:

    penitus pernoscere omnes animorum motus,

    id. ib. 1, 5, 17:

    quod in memoriā meā penitus insederit,

    id. ib. 2, 28, 122:

    intellegere aliquid,

    id. Att. 8, 12, 1:

    amittere hanc consuetudinem et disciplinam,

    id. Off. 2, 8, 27:

    diffidere rei publicae,

    id. Fam. 5, 13, 5:

    perdere se ipsos,

    id. Fin. 1, 15, 49: te penitus rogo ne, etc., Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 8, 1:

    penitus toto divisos orbe Britannos,

    Verg. E. 1, 66:

    dilecta penitus,

    Hor. C. 1, 21, 4.— Hence, to strengthen the comp.:

    penitus crudelior,

    far more, Prop. 1, 16, 17.—To strengthen the sup.:

    vir penitus Romano nomini infestissimus,

    Vell. 2, 27, 1.
    2.
    pēnītus, a, um, adj. [penis], furnished with or having a tail:

    penitam offam Naevius appellat absegmen carnis cum codā,

    Fest. p. 242 Müll.; Arn. 7, 24, 230; cf. Fest. s. v. penem, p. 230 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > penita

  • 2 penitus [2]

    2. penitus, a, um (penus), inwendig, innerlich, ignis, Vitr.: fontis scaturigo, Apul.: usque ex penitis faucibus, Plaut.: penitior pars domus, Apul. fr.: interiores partes domuis (= domus), ut ait Plautus, penitissimae, Varro fr.: ex Arabia penitissuma, tief aus A., Plaut. – subst., penita, ōrum, n., das Innerste, m. Genet., mundi, Mart. Cap. 1 § 9: terrae, ibid. 6 § 600: sacri loci, Iul. Val. 3, 43 (24): absol. = die innersten Gemächer, in penita perducere, ibid. 3, 38 (22). – Dav.

    lateinisch-deutsches > penitus [2]

  • 3 penitus

    1. pēnītus, a, um (penis), mit einem Schwanze versehen, offa, Schwanzstück, Fest. p. 230 (b), 24; 242 (b), 24. Arnob. 7, 24.
    ————————
    2. penitus, a, um (penus), inwendig, innerlich, ignis, Vitr.: fontis scaturigo, Apul.: usque ex penitis faucibus, Plaut.: penitior pars domus, Apul. fr.: interiores partes domuis (= domus), ut ait Plautus, penitissimae, Varro fr.: ex Arabia penitissuma, tief aus A., Plaut. – subst., penita, ōrum, n., das Innerste, m. Genet., mundi, Mart. Cap. 1 § 9: terrae, ibid. 6 § 600: sacri loci, Iul. Val. 3, 43 (24): absol. = die innersten Gemächer, in penita perducere, ibid. 3, 38 (22). – Dav.
    ————————
    3. penitus, Adv., I) inwendig, ganz inwendig, im Innersten, Manil. 4, 309. Auct. Aetnae 319. – dilectus Iovi, innig geliebt, Hor.: Superl. penitissime, Sidon. epist. 4, 9, 1 u. 8, 3, 3. – II) tief, A) = tief hinein, bis auf das Innerste, aus der innersten Tiefe, 1) eig.: inclusum p. in venis, Cic.: saxum p. excisum, Cic.: argentum p. abditum, Cic.: p. in Thraciam se abdidit, Nep.: cum gladium p. abdidisset, tief ins Herz gestoßen hatte, Sen. rhet.: p. sonantes scopuli, Verg. – 2) übtr.: a) tief, ea p. animis vestris mandate, prägt tief ein, Cic.: amor penitus haeret, Curt. – b) genau, bis auf das Innerste, perspicere, Cic.: nosse, Cic.: notus, Hor.: videre, Cic. – c) gänzlich, ganz und gar, völlig, diffidere, Cic.: se perdere, Cic.: Dalmatiam subigere, Eutr.: civilitatis p. expers, Eutr.: p. Romano nomini infestissimus, durch u. durch ein Todfeind der R., Vell. 2, 27, 1. – d) herzlich, von Herzen, rogare, Cic. – B) übtr., weithin, weit, cavas Satrachi penitus mittetur ad undas, Catull.: terrae penitus penitusque iacentes, weiter u. weiter, Ov.: penitus repostae gentes, Verg. – übtr., beim Compar. (= longe), weit, penitus crudelior, Prop. 1, 16, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > penitus

  • 4 penitus

    1.
    pĕnĭtus, a, um, adj. [root pa- of pasco; v. penates], inward, inner, interior (ante- and post-class.):

    exscrea usque ex penitis faucibus,

    Plaut. As. 1, 1, 28:

    scaturigo fontis,

    App. M. 6, p. 178, 33:

    mente penitā conditum,

    id. ib. 11, p. 259, 38.— Comp. penitior pars domūs, App. Fragm. ap. Prisc. p. 599 P.— Sup.:

    advecta ex Arabiā penitissimā,

    Plaut. Pers. 4, 3, 53; so id. ib. 4, 3, 71:

    in latebras abscondas pectore penitissimo,

    id. Cist. 1, 1, 65:

    Scythae illi penitissimi,

    the most remote, Gell. 9, 4, 6:

    de Graecorum penitissimis litteris,

    Macr. S. 5, 19. —As subst.: pĕnĭta, ōrum, n., the inmost parts:

    mundi,

    Mart. Cap. 1, § 9:

    terrae,

    id. 6, § 600:

    sacri loci,

    Jul. Val. Rer. Gest. Alex. 3, 43.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    pĕnĭtē ( poet. and post-class.), inwardly, internally, Cat. 61, 178.— Sup.:

    penitissime,

    Sid. Ep. 4, 9.—
    B.
    pĕnĭtus (class.), inwardly, internally, in the inside (cf.: prorsus, omnino).
    1.
    Lit.
    a.
    In gen. (only poet.):

    extra penitusque coacti Exagitant venti, Sev. Aetn. 317: penitusque deus, non fronte notandus,

    Manil. 4, 309.—
    b.
    In partic., deeply, far within, into the inmost part (class.):

    saxum penitus excisum,

    Cic. Verr. 2, 5, 27, § 68:

    argentum penitus abditum,

    id. Off. 2, 2, 13:

    jacent penitus defossa talenta,

    Verg. A. 10, 526:

    penitus convalle virenti,

    id. ib. 6, 679:

    penitus terrae defigitur arbos,

    id. G. 2, 290:

    penitus penetrare,

    Cels. 5, 26, 7:

    Suevos penitus ad extremos fines se recepisse,

    Caes. B. G. 6, 9:

    penitus in Thraciam se abdidit,

    Nep. Alcib. 9:

    mare retibus penitus scrutare,

    Juv. 5, 95.—
    (β).
    Trop., deeply, far within. from the innermost depths or recesses:

    penitus ex intimā philosophiā hauriendam juris disciplinam putas,

    from the very depths of philosophy, Cic. Leg. 1, 5, 17:

    opinio tam penitus insita,

    so deeply rooted, id. Clu. 1, 4:

    bene penitus sese dare in familiaritatem alicujus,

    id. Verr. 2, 2, 70, § 169:

    periculum penitus in venis et visceribus rei publicae,

    in the very heart, id. Cat. 1, 13, 31:

    demittere se penitus in causam,

    id. Att. 7, 12, 3.—
    2.
    Transf. (qs. through and through, to the bottom of a thing, i. e.), thoroughly, completely, wholly, [p. 1330] entirely, utterly (class.):

    caput et supercilia penitus abrasa,

    Cic. Rosc. Com. 7, 20:

    utrum hic confirmasse videtur religionem an penitus totam sustulisse?

    id. N. D. 1, 42, 119:

    res penitus perspectae,

    id. de Or. 1, 23, 108:

    penitus pernoscere omnes animorum motus,

    id. ib. 1, 5, 17:

    quod in memoriā meā penitus insederit,

    id. ib. 2, 28, 122:

    intellegere aliquid,

    id. Att. 8, 12, 1:

    amittere hanc consuetudinem et disciplinam,

    id. Off. 2, 8, 27:

    diffidere rei publicae,

    id. Fam. 5, 13, 5:

    perdere se ipsos,

    id. Fin. 1, 15, 49: te penitus rogo ne, etc., Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 8, 1:

    penitus toto divisos orbe Britannos,

    Verg. E. 1, 66:

    dilecta penitus,

    Hor. C. 1, 21, 4.— Hence, to strengthen the comp.:

    penitus crudelior,

    far more, Prop. 1, 16, 17.—To strengthen the sup.:

    vir penitus Romano nomini infestissimus,

    Vell. 2, 27, 1.
    2.
    pēnītus, a, um, adj. [penis], furnished with or having a tail:

    penitam offam Naevius appellat absegmen carnis cum codā,

    Fest. p. 242 Müll.; Arn. 7, 24, 230; cf. Fest. s. v. penem, p. 230 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > penitus

  • 5 offa

    offa, ae, f., ein Bissen, Mundbissen, I) eig.: A) im allg., Plin. 18, 84. – Sprichw., inter os et offam, zwischen Lipp' u. Kelches Rand, Cato oratt. 65. fr. 1. – B) insbes., ein gerundeter Bissen aus Mehl usw., das Kügelchen, Klößchen, pultis, Cic.: panis, Colum.: Cerbero melle soporatam et medicatis frugibus offam obicere, Verg. – II) übtr.: A) jedes Stück Fleisch, penita, Schwanzstück, Fest. u. Arnob.: porcina, Fest. – B) das Klümpchen, das Kügelchen, gummi in offas convolutum, Plin.: dah. eine Geschwulst, Iuven. – C) ein Klumpen, eine formlose Masse, von unzeitigen Geburten, Iuven.: leporis, Plin.: bildl., carminis, Pers.

    lateinisch-deutsches > offa

  • 6 scaturigo

    scatūrīgo (scaturrīgo), inis, f. (scaturio), hervorsprudelndes Wasser, der Sprudel, der Prudel, Prudelquell, scaturriginis vena, Mart. Cap. 1. § 2: sc. palustris, Colum. 3, 13, 8: fontanea, Solin. 37, 24. Isid. orig. 16, 3, 9: summi fontis penita sc., Apul. met. 6, 13: Plur., fontium scaturigines, Eumen. pan. Constant. Aug. 22, 1: scaturigines turbidae, Liv. 44, 33, 3 H. (Weißenb. scaturiges): in nigra (terra) scaturigines non fere sunt perennes, Plin. 31, 47: Signino circumiecto continendarum scaturiginum causā adiuvatur (aqua Virgo), Frontin. aqu. 10: scaturrigines quaedam ac proluviones easdem strages dederunt, Apul. de mund. 34 (auch angeführt von Augustin. de civ. dei 4, 2. p. 148, 5 D.2). – übtr., multiiuga scaturrigo (formicarum), Strom, Schwarm, Apul. met. 8, 22: scaturigines sanguinis, Ströme von Blut, Amm. 19, 1, 9.

    lateinisch-deutsches > scaturigo

  • 7 offa

    offa, ae, f. [st2]1 [-] masse de choses pétries, boulette, bouchée, morceau. [st2]2 [-] morceau de viande. [st2]3 [-] tumeur. [st2]4 [-] masse informe. [st2]5 [-] morceau (de poésie).
    * * *
    offa, ae, f. [st2]1 [-] masse de choses pétries, boulette, bouchée, morceau. [st2]2 [-] morceau de viande. [st2]3 [-] tumeur. [st2]4 [-] masse informe. [st2]5 [-] morceau (de poésie).
    * * *
        Offa, offae. Iuuenal. Une piece de chair coupee.
    \
        Offa penita. Fest. Une piece de chair coupee avec la queue.
    \
        Offa. Virgil. Une sorte de viande faicte de farine, eaue, miel, ou fourmage avec un oeuf parmi: de quoy usoyent les anciens en lieu de pain. Et se faisoit en rond comme un petit pain. Toutes autres sortes de viandes ou mangeaille qu'on bailloit aux bestes de quelques choses qu'elles fussent faictes, s'appelloyent Offa.
    \
        Offa. Plin. Toute petite piece massive, et espesse comme paste, et petits pains, Un gros morceau.

    Dictionarium latinogallicum > offa

  • 8 offa

    offa, ae, f., ein Bissen, Mundbissen, I) eig.: A) im allg., Plin. 18, 84. – Sprichw., inter os et offam, zwischen Lipp' u. Kelches Rand, Cato oratt. 65. fr. 1. – B) insbes., ein gerundeter Bissen aus Mehl usw., das Kügelchen, Klößchen, pultis, Cic.: panis, Colum.: Cerbero melle soporatam et medicatis frugibus offam obicere, Verg. – II) übtr.: A) jedes Stück Fleisch, penita, Schwanzstück, Fest. u. Arnob.: porcina, Fest. – B) das Klümpchen, das Kügelchen, gummi in offas convolutum, Plin.: dah. eine Geschwulst, Iuven. – C) ein Klumpen, eine formlose Masse, von unzeitigen Geburten, Iuven.: leporis, Plin.: bildl., carminis, Pers.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > offa

  • 9 scaturigo

    scatūrīgo (scaturrīgo), inis, f. (scaturio), hervorsprudelndes Wasser, der Sprudel, der Prudel, Prudelquell, scaturriginis vena, Mart. Cap. 1. § 2: sc. palustris, Colum. 3, 13, 8: fontanea, Solin. 37, 24. Isid. orig. 16, 3, 9: summi fontis penita sc., Apul. met. 6, 13: Plur., fontium scaturigines, Eumen. pan. Constant. Aug. 22, 1: scaturigines turbidae, Liv. 44, 33, 3 H. (Weißenb. scaturiges): in nigra (terra) scaturigines non fere sunt perennes, Plin. 31, 47: Signino circumiecto continendarum scaturiginum causā adiuvatur (aqua Virgo), Frontin. aqu. 10: scaturrigines quaedam ac proluviones easdem strages dederunt, Apul. de mund. 34 (auch angeführt von Augustin. de civ. dei 4, 2. p. 148, 5 D.2). – übtr., multiiuga scaturrigo (formicarum), Strom, Schwarm, Apul. met. 8, 22: scaturigines sanguinis, Ströme von Blut, Amm. 19, 1, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scaturigo

  • 10 penitus

        penitus adv.    [PA-], inwardly, deeply, far within, into the inmost part: saxum excisum: defossa, V.: penitus terrae defigitur arbos, V.: penitus ad extremos finīs se recepisse, Cs.: penitus in Thraciam se abdidit, N.: mare retibus penitus scrutare, Iu.—Fig., deeply, far within, from the depths: opinio tam penitus insita, so deeply rooted: periculum penitus in venis rei p., in the very heart: demittere se penitus in causam.— Through and through, thoroughly, completely, wholly, profoundly, entirely, utterly: supercilia abrasa: religionem sustulisse?: pernoscere animorum motūs. dilecta, H.: rogare, heartily.
    * * *
    I
    inside; deep within; thoroughly
    II
    penita, penitum ADJ
    inner, inward

    Latin-English dictionary > penitus

  • 11 offa

    offa, ae, f.
    I.
    Lit., a bite, bit, morsel; esp. a little ball or pellet made of flour: antiqui offam vocabant abscisum globi formā, ut manu glomeratam pultem, Paul. ex Fest. s. v. poenitam offam, p. 242 Müll.: offam eripere alicui, Enn. ap. Plin. 18, 8, 19, § 84 (Enn. p. 181 Vahl.); Varr. R. R. 3, 5:

    offam obicit,

    Verg. A. 6, 420:

    pultis,

    Cic. Div. 2, 35, 73.—Prov.: inter os et offam, = Engl. between the cup and the lip, Cato ap. Gell. 13, 18 (17), 1; cf.: vetus est proverbium inter os et offam, idem significans quod Graecus ille paroimiôdês versus: Polla metaxu pelei kulikos kai cheileos akrou, Apollin. ap. Gell. l. l. § 3.—
    II.
    Transf., in gen.
    A.
    A piece, lump, mass:

    aufer illam offam porcinam,

    Plaut. Mil. 3, 1, 165 Ritschl N. cr.:

    offa porcina cum caudā in cenis puris offa penita vocatur, Paul. ex Fest. s. v. penem, p. 230 Müll.: gummi in offas convolutum,

    Plin. 12, 9, 19, § 35.—
    B.
    A swelling, Juv. 16, 11.—
    C.
    A shapeless mass, untimely birth, abortion, Juv. 2, 33:

    quantas robusti carminis offas Ingeris?

    Pers. 5, 5; Plin. 9, 48, 72, § 155.

    Lewis & Short latin dictionary > offa

См. также в других словарях:

  • peniţă — PENÍŢĂ, peniţe, s.f. 1. Diminutiv al lui pană1; penişoară. 2. Placă de metal, mică şi concavă, terminată printr un vârf despicat, care, montată sau ataşată la un toc sau stilou, foloseşte pentru a scrie cu cerneală. 3. Numele a două specii de… …   Dicționar Român

  • La peñita de jaltemba — En este artículo sobre geografía se detectaron los siguientes problemas: Necesita ser wikificado conforme a las convenciones de estilo de Wikipedia. Carece de fuentes o referencias que aparezcan en una fuente acreditada. P …   Wikipedia Español

  • La Penita Beach House — (Peñita de Jaltemba,Мексика) Категория отеля: Адрес: 119 Malpaso, La Penita …   Каталог отелей

  • Casita de La Peñita — (Peñita de Jaltemba,Мексика) Категория отеля: Адрес: 193 Malpaso, 63726 Peñita …   Каталог отелей

  • La Peñita de Jaltemba — La Peñita de Jaltemba, Nayarit, Mexico, commonly called La Peñita, is a small beach town on Jaltemba Bay with approximately 8000 inhabitants. It s located 64 kilometers north of Puerto Vallarta on Mexico Highway 200.The surrounding area is noted… …   Wikipedia

  • OFFA Penita — in sacris Veter. memoratur Arnobio adv. Gent. l. ult. Sed si magnificum videtur iugulare Diis tauros Quid sibi volunt apexabones, hirciae Quid taedae, quid teniae, quid offae, non vulgi, sed quibus est nomen appelatioque penitae? Quid autem hôc… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Apartamentos La Peñita — (Пуэрто дель Кармен,Испания) Категория отеля: 2 звездочный отель Адрес: Chala …   Каталог отелей

  • Crataegus penita — ID 22467 Symbol Key CRPE2 Common Name Great Smoky Mountain hawthorn Family Rosaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AL, GA, TN Growth Habit Tree, Shrub …   USDA Plant Characteristics

  • La Victoria (La Penita) — Original name in latin La Victoria (La Peita) Name in other language State code MX Continent/City America/Mexico City longitude 20.93694 latitude 97.3725 altitude 15 Population 1677 Date 2013 08 01 …   Cities with a population over 1000 database

  • Crataegus penita Beadle — Symbol CRPE2 Common Name Great Smoky Mountain hawthorn Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • bungeac — peníţa bungeácului s. f. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»