ozdoby

См. также в других словарях:

• ozdoba — ż IV, CMs. ozdobabie; lm D. ozdób 1. «to, co ozdabia, upiększa, przystraja; element, motyw zdobniczy» Ozdoby architektoniczne. Ozdoby retoryczne, stylistyczne. Włosy były jej największą ozdobą. Nie nosiła żadnych ozdób. przen. «chluba, duma,… …   Słownik języka polskiego

• tłoczyć — ndk VIb, tłoczyćczę, tłoczyćczysz, tłocz, tłoczyćył, tłoczyćczony 1. «uzyskiwać coś przez wyciskanie, wygniatanie za pomocą prasy» Tłoczyć olej z oliwek, ze słonecznika. 2. «wpychać do czegoś siłą ciśnienia ciecze lub gazy; napełniać coś za… …   Słownik języka polskiego

• kotylion — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. kotylionnie {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj tańca towarzyskiego, zwykle walca figurowego, w którym kluczem doboru partnerów jest posiadanie przez nich jednakowej ozdoby przypiętej do ubrania : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ДЕKOPАРХИТЕКТУРНЫЙ — совокупность архитектурных деталей, применяемых для усиления выразительности архитектурных форм (Болгарский язык; Български) архитектурен декор (Чешский язык; Čeština) architektonická výzdoba (Немецкий язык; Deutsch) architektonischer Dekor… …   Строительный словарь

• Свинарский, Конрад — Памятная доска в честь Конрада Свинарского на Старом театре в Кракове Конрад Свинарский (польск. Konrad Swinarski, 4 июля 1929, Варшава – …   Википедия

• architektoniczny — «odnoszący się do architektury, architektoniki» Konkurs architektoniczny. Konstrukcja architektoniczna. Ozdoby architektoniczne. Wystrój architektoniczny …   Słownik języka polskiego

• asparagus — m IV, D. a, Ms. asparagussie; lm M. y «Asparagus, roślina z rodziny liliowatych, występująca w licznych gatunkach w Europie, Azji i Afryce; rozdzielnopłciowa, mająca kłącze z mięsistymi korzeniami, drobne, łuskowate listki, niepozorne kwiatki i… …   Słownik języka polskiego

• aster — m IV, D. astertra, Ms. astertrze; lm M. astertry, D. astertrów 1. bot. «Aster, roślina z rodziny złożonych występująca w licznych gatunkach, o liściach skrętoległych, kwiatach zebranych w koszyczki (fioletowe, niebieskie lub białe, czasem… …   Słownik języka polskiego

• bibułka — ż III, CMs. bibułkałce; lm D. bibułkałek 1. rzad. zdr. od bibuła (tylko w zn. 1). 2. «bardzo cienki papier mający różnorakie przeznaczenie, np. (w elektrotechnice) jako materiał izolacyjny, jako papier dekoracyjny, higieniczny itp.» Bibułka… …   Słownik języka polskiego

• brązować — ndk IV, brązowaćzuję, brązowaćzujesz, brązowaćzuj, brązowaćował, brązowaćowany «pokrywać powierzchnię przedmiotów powłoką z brązu lub warstwą farby albo emalii, zawierającej drobno sproszkowany brąz, dla ozdoby bądź zabezpieczenia przed korozją»… …   Słownik języka polskiego

• bursztyniarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów «człowiek trudniący się zawodowo poszukiwaniem i zbieraniem bursztynu; specjalista od obróbki bursztynu, wyrabiający ozdoby z bursztynu» …   Słownik języka polskiego