-
1 cześć
сущ.• благоговение• великолепие• глория• доля• достоинство• культ• область• отдел• отделение• почесть• почет• почёт• преклонение• привет• раздел• роль• слава• сторона• часть• честь* * *1) (pożegnanie) пока2) (przywitanie) привет3) (honor) честь, достоинство, почёт, почитание, слава, уважение* * *♀, Р. czci 1. почёт ♂, уважение ň; почитание ň;otaczać czcią окружать уважением, почётом; oddać \cześć czyjejś pamięci почтить чью-л. память; 2. честь, достоинство ň; uwłaczać czyjejś czci оскорблять кого-л., оскорблять чьё-л. достоинство; odsądzić kogoś od czci i wiary облить грязью чьё-л. доброе имя;● na \cześć, ku czci в честь;
części a) (powitanie) привет!;б) (pożegnanie) пока!+1. szacunek, poważanie;
uwielbienie 2. honor, godność* * *ж, P czci1) почёт m, уваже́ние n; почита́ние notaczać czcią — окружа́ть уваже́нием, почётом
oddać cześć czyjejś pamięci — почти́ть чью́-л. па́мять
2) честь, досто́инство nuwłaczać czyjejś czci — оскорбля́ть кого́-л., оскорбля́ть чьё-л. досто́инство
odsądzić kogoś od czci i wiary — обли́ть гря́зью чьё-л. до́брое и́мя
•- na cześć- ku czci
- cześć!Syn: -
2 część
сущ.• благоговение• великолепие• глория• доля• достоинство• культ• область• отдел• отделение• почесть• почет• почёт• преклонение• привет• раздел• роль• слава• сторона• часть• честь* * *1) (pożegnanie) пока2) (przywitanie) привет3) (honor) честь, достоинство, почёт, почитание, слава, уважение* * *♀, Р. czci 1. почёт ♂, уважение ň; почитание ň;otaczać czcią окружать уважением, почётом; oddać \cześć czyjejś pamięci почтить чью-л. память; 2. честь, достоинство ň; uwłaczać czyjejś czci оскорблять кого-л., оскорблять чьё-л. достоинство; odsądzić kogoś od czci i wiary облить грязью чьё-л. доброе имя;● na \cześć, ku czci в честь;
części a) (powitanie) привет!;б) (pożegnanie) пока!+1. szacunek, poważanie;
uwielbienie 2. honor, godność* * *ж1) частьwiększa część — бо́льшая часть
podzielić na dwie części — раздели́ть на две ча́сти
część ludzi — не́которые лю́ди, часть люде́й
2) дета́ль, частьczęści maszyn — дета́ли маши́н
części zapasowe (zamienne) — запасны́е ча́сти
•- w części
См. также в других словарях:
cześć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. czci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głęboki szacunek, poważanie, uszanowanie (dla kogoś, czegoś); także okazywanie tego uczucia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dla kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szanować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, szanowaćnuję, szanowaćnuje, szanowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyjmować postawę szacunku wobec kogoś, czegoś; odnosić się do kogoś, czegoś z szacunkiem; otaczać czcią,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… … Słownik języka polskiego
uwielbiać — ndk I, uwielbiaćam, uwielbiaćasz, uwielbiaćają, uwielbiaćaj, uwielbiaćał, uwielbiaćany rzad. uwielbić dk VIa, uwielbiaćbię, uwielbiaćbisz, uwielbiaćbij, uwielbiaćbił, uwielbiaćbiony «otaczać kogoś, coś czcią i miłością; czcić, ubóstwiać»… … Słownik języka polskiego
wielbić — ndk VIa, wielbićbię, wielbićbisz, wielbićbij, wielbićbił, wielbićbiony 1. «otaczać kogoś czcią i miłością; uwielbiać» Wielbić wybrankę swego serca. Wielbić piękno przyrody. 2. przestarz. «wysławiać, wychwalać» … Słownik języka polskiego
wielbić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wielbićbię, wielbićbi, wielbićbij, wielbićbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} otaczać kogoś lub coś czcią, wzniosłą miłością; uwielbiać, ubóstwiać, czcić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielbić poezję, sztukę, przygodę. Wielbić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień