Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

orsus

  • 1 orsus

    ōrsus, ūs, m. (ordior), I) der Anfang des Gewebes, der Zettel, tenuis, der Spinne, Ps. Verg. cul. 2. – II) übh. das Unternehmen, Beginnen, vani pectoris orsus, Cic. poët. de div. 2, 63.

    lateinisch-deutsches > orsus

  • 2 orsus

    ōrsus, ūs, m. (ordior), I) der Anfang des Gewebes, der Zettel, tenuis, der Spinne, Ps. Verg. cul. 2. – II) übh. das Unternehmen, Beginnen, vani pectoris orsus, Cic. poët. de div. 2, 63.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > orsus

  • 3 ōrsus

        ōrsus    P. of ordior; see also orsa.
    * * *
    web (weaving); beginning, start; attempt (ACC P), undertaking, initiative

    Latin-English dictionary > ōrsus

  • 4 (ōrsus, ūs)

       (ōrsus, ūs) m    [ordior], a beginning, undertaking, attempt (only acc plur.): vanos pectoris orsūs.

    Latin-English dictionary > (ōrsus, ūs)

  • 5 orsus

    [st1]1 [-] orsus, a, um: part. passé de ordior. - [abcl][b]a - qui a commencé. - [abcl]b - sens passif: commencé.[/b]    - voir orsa, ōrum. [st1]2 [-] orsŭs, ūs, m.: entreprise, commencement. --- Cic. poet. Div. 2, 63.
    * * *
    [st1]1 [-] orsus, a, um: part. passé de ordior. - [abcl][b]a - qui a commencé. - [abcl]b - sens passif: commencé.[/b]    - voir orsa, ōrum. [st1]2 [-] orsŭs, ūs, m.: entreprise, commencement. --- Cic. poet. Div. 2, 63.
    * * *
        Orsus, Participium actiuae significationis. Cic. Qui a commencé.
    \
        Orsus. Virgil. Qui a commencé à parler.
    \
        Orsus, huius orsus, Verbale. Cic. Commencement.

    Dictionarium latinogallicum > orsus

  • 6 orsus

    I ōrsus, a, um part. pf. к ordior II ōrsus, ūs m. [ ordior ]
    начинание, начало ( tenuem formare orsum V)

    Латинско-русский словарь > orsus

  • 7 orsus

    1.
    orsus, a, um, Part. and P. a., v. ordior.
    2.
    orsus, ūs, m., [ordior], a beginning, commencement; an undertaking, attempt ( poet.):

    pectoris, Cic. poët. Div. 2, 30, 63: tenuis,

    Verg. Cul. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > orsus

  • 8 orsus

    a beginning, undertaking, initiative

    Latin-English dictionary of medieval > orsus

  • 9 ordior

    , orsus sum, ordiri 4
      начинать(ся); говорить, обращаться; навивать основу (ткацк.)

    Dictionary Latin-Russian new > ordior

  • 10 ordior

    ōrdior, ōrsus sum, īrī (verwandt m. ordo), reihen, I) im engeren Sinne, ein Gewebe anreihen, anzetteln, anfangen (vgl. Isid. orig. 19, 29, 7. Fest. 185, 31), telam, Hieron. in Isai. 9, 30. v. 1. Vulg. Isai. 25, 7: araneus orditur telas, Plin. 11, 80: v. der Parze, altera (Parca), quae hominis vitam ordiatur, altera, quae contexat, tertia, quae rumpat et finiat, Lact. 2, 10, 20: u. im Bilde, singulis corporum morbis subtexemus remedia orsi a capite, Plin. 25, 132. – II) im weiteren Sinne, übh. anfangen, beginnen, A) im allg.: alterius vitae quoddam initium, Cic.: maiorem furorem, Verg. – B) insbes., redend, darstellend etw. beginnen, an etw. gehen, von etw. ausgehen, zu etw. fortgehen, a) übh.: α) m. Acc.: sermonem, Cic.: orationem, Cic.: fabulam, Ov.: bellum, Liv.: tantam rem, Liv.: reliquas res, Cic.: reliquos ordiamur, Nep.: ab initio tantam rem, Liv.: sed ab initio est ordiendus, ich muß mit ihm (mit seinem Leben) von vorn beginnen, Nep. – β) mit Infin.: de alqa re disputare, Cic.: loqui, dicere, Verg. u. Ov.: Philippi res orsus obterere, Curt. – γ) absol.: de alqo paulo altius, Cic.: a principio, a sensibus, Cic.: ab ducibus comparandis, Liv.: ordiri a superiore paeone, posteriore finire, Cic. – orsus (ausgehend) a Macedonia, Curt. – sed ut, unde est orsa, in eodem terminetur oratio, Cic. – b) prägn., mit der Rede beginnen, anheben, sic orsus Apollo, Verg.: m. Dat. zu wem? miranti sic orsa deae dea, Ov. – Part. perf. pass. Plur. subst. orsa, ōrum, n., I) das Beginnen, Unternehmen, Verg. Aen. 10, 632. Liv. praef. § 13. u. nachaugust. Dichter. – II) (poet.) Worte, Rede, sic ore vicissim orsa refert, Verg. Aen. 7, 435 u. 11, 124: Menandri, Gedichte, Stat. u. Auson. – / Archaist. Fut. ordibor, Acc. tr. 95: Perf. orditus sum u. Partic. Perf. orditus, Sidon. epist. 2, 9, 6. Vulg. Isai. 25, 7. Hieron. in Isai. 9, 30. v. 1 (wo orditi telam u. passiv ordita tela): Nbf. (v. ordio) Infin. Praes. ordire, Afran. com. 319: Inf. Perf. act. ordisse, Isid. orig. 19, 20, 1 (wo telam ordisse).

    lateinisch-deutsches > ordior

  • 11 ordior

    ōrdior, ōrsus sum, īrī (verwandt m. ordo), reihen, I) im engeren Sinne, ein Gewebe anreihen, anzetteln, anfangen (vgl. Isid. orig. 19, 29, 7. Fest. 185, 31), telam, Hieron. in Isai. 9, 30. v. 1. Vulg. Isai. 25, 7: araneus orditur telas, Plin. 11, 80: v. der Parze, altera (Parca), quae hominis vitam ordiatur, altera, quae contexat, tertia, quae rumpat et finiat, Lact. 2, 10, 20: u. im Bilde, singulis corporum morbis subtexemus remedia orsi a capite, Plin. 25, 132. – II) im weiteren Sinne, übh. anfangen, beginnen, A) im allg.: alterius vitae quoddam initium, Cic.: maiorem furorem, Verg. – B) insbes., redend, darstellend etw. beginnen, an etw. gehen, von etw. ausgehen, zu etw. fortgehen, a) übh.: α) m. Acc.: sermonem, Cic.: orationem, Cic.: fabulam, Ov.: bellum, Liv.: tantam rem, Liv.: reliquas res, Cic.: reliquos ordiamur, Nep.: ab initio tantam rem, Liv.: sed ab initio est ordiendus, ich muß mit ihm (mit seinem Leben) von vorn beginnen, Nep. – β) mit Infin.: de alqa re disputare, Cic.: loqui, dicere, Verg. u. Ov.: Philippi res orsus obterere, Curt. – γ) absol.: de alqo paulo altius, Cic.: a principio, a sensibus, Cic.: ab ducibus comparandis, Liv.: ordiri a superiore paeone, posteriore finire, Cic. – orsus (ausgehend) a Macedonia, Curt. – sed ut, unde est orsa, in eodem terminetur oratio, Cic. – b) prägn., mit der Rede beginnen, anheben, sic orsus
    ————
    Apollo, Verg.: m. Dat. zu wem? miranti sic orsa deae dea, Ov. – Part. perf. pass. Plur. subst. orsa, ōrum, n., I) das Beginnen, Unternehmen, Verg. Aen. 10, 632. Liv. praef. § 13. u. nachaugust. Dichter. – II) (poet.) Worte, Rede, sic ore vicissim orsa refert, Verg. Aen. 7, 435 u. 11, 124: Menandri, Gedichte, Stat. u. Auson. – Archaist. Fut. ordibor, Acc. tr. 95: Perf. orditus sum u. Partic. Perf. orditus, Sidon. epist. 2, 9, 6. Vulg. Isai. 25, 7. Hieron. in Isai. 9, 30. v. 1 (wo orditi telam u. passiv ordita tela): Nbf. (v. ordio) Infin. Praes. ordire, Afran. com. 319: Inf. Perf. act. ordisse, Isid. orig. 19, 20, 1 (wo telam ordisse).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ordior

  • 12 ordior

    ordĭor, orsus, 4 ( fut. ordibor for ordiar: non parvam rem ordibor, Att. ap. Non. 39, 22; part. perf. orditus, Sid. Ep. 2, 9; Vulg. Isa. 25, 7), v. dep., lit., to begin a web, to lay the warp; hence, also, in gen., to begin, undertake a thing:

    ordiri est rei principium facere, unde et togae vocantur exordiae,

    Fest. p. 185 Müll.; cf. Isid. 19, 29, 7:

    telam,

    Hier. in Isa. 9, 30, v. 1; Vulg. Isa. 25, 7.
    I.
    Lit., to begin to weave a web, to weave, spin:

    araneus orditur telas,

    Plin. 11, 24, 28, § 80.—So of the Fates:

    Lachesis plenā orditur manu,

    Sen. Apoc. 4:

    (Parca) hominis vitam orditur,

    Lact. 2, 10, 20.—
    II.
    In gen., to begin, commence, set about, undertake (class.; syn.: incipio, incoho, infit); constr. with acc., de, inf., or absol.
    (α).
    With acc.:

    reliquas res,

    Cic. Fam. 5, 12, 2:

    alterius vitae quoddam initium ordimur,

    id. Att. 4, 1:

    reliquos,

    to relate, describe, Nep. Alc. 11, 6:

    querelae ab initio tantae ordiendae rei absint. Liv. praef. § 12: majorem orsa furorem,

    Verg. A. 7, 386.—
    (β).
    With de:

    paulo altius de re ordiri,

    Cic. Verr. 2, 4, 47, § 105.—
    (γ).
    With inf.:

    ea, de quā disputare ordimur,

    Cic. Brut. 6, 22:

    cum adulescens orsus esset in foro dicere,

    id. ib. 88, 301:

    cum sic orsa loqui vates,

    Verg. A. 6, 125:

    et orsa est Dicere Leuconoë,

    Ov. M. 4, 167:

    tunc sic orsa loqui,

    id. ib. 4, 320.—
    (δ).
    Absol., to begin, commence, set out, take or have a beginning:

    unde est orsa, in eodem terminetur oratio,

    Cic. Marcell. 11, 33: Veneris contra sic filius orsus, thus began (to speak), Verg. A. 1, 325:

    sic Juppiter orsus,

    id. ib. 12, 806; so commonly with specification of the point from which:

    unde ordiri rectius possumus quam a naturā?

    Cic. Tusc. 5, 13, 37 init.:

    a principio,

    id. Phil. 2, 18, 44:

    a facillimis,

    id. Fin. 1, 5, 13:

    a capite,

    Plin. 25, 11, 83, § 132.—
    (ε).
    Of things or subjects, to begin, to be begun (where the verb may be taken in pass. sense):

    tormina ab atrā bile orsa mortifera sunt,

    Cels. 2, 8:

    cum ex depressiore loco fuerint orsa fundamenta,

    Col. 1, 5, 9: sed ab initio est ordiendus (Themistocles), i. e. I must begin ( his life) at the beginning, Nep. Them. 1, 2; cf.:

    ab eo nobis causa ordienda est,

    Cic. Leg. 1, 7, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > ordior

  • 13 ordior

    ordĭor, īri, orsus sum - tr. - [st2]1 [-] ourdir, tramer. [st2]2 [-] commencer, entreprendre. [st2]3 [-] commencer à parler; entamer un sujet.
    * * *
    ordĭor, īri, orsus sum - tr. - [st2]1 [-] ourdir, tramer. [st2]2 [-] commencer, entreprendre. [st2]3 [-] commencer à parler; entamer un sujet.
    * * *
        Ordior, ordiris, pen. prod. orsus et orditus sum facit, teste Prisciano, ordiri. Plaut. Commencer.
    \
        Ordiri telam. Plin. Ourdir de la toile.

    Dictionarium latinogallicum > ordior

  • 14 ōrdior

        ōrdior ōrsus, īrī, dep.    [1 OL-], to begin a web, lay the warp, begin, commence, make a beginning, set about, undertake: unde est orsa, in eodem terminetur oratio: Veneris contra sic filius orsus, thus began, V.: a principio: a facillimis: reliquos, describe, N.: querellae ab initio tantae ordiendae rei absint, L.: bellum Troianum, H.: paulo altius de re: de alquā re disputare: cum sic orsa loqui vates, V.: Dicere, O.: sed ab initio est ordiendus (Themistocles), i. e. must begin with him, N.: ab eo nobis causa ordienda est.
    * * *
    ordiri, orsus sum V DEP

    Latin-English dictionary > ōrdior

  • 15 ordior

    ōrdior, ōrsus sum, īrī depon.
    1) ткацк. навивать основу (Parca, quae hominis vitam ordiatur Lact) или ткать ( araneus orditur telas PM)
    2)
    а) начинать (opus, bellum L; sermonem C)
    initium alicujus rei o. C — положить начало чему-л.
    o. aliquem Nep — начать говорить о ком-л. (дать чьё-л. жизнеописание)
    б) начинать говорить, приступать к рассказу
    o. ab aliquā re C, L etc. — исходить из (начинать с) чего-л.
    3) говорить, обращаться ( alicui O)

    Латинско-русский словарь > ordior

  • 16 exordior

    exordior, ordiri, orsus sum [st2]1 [-] commencer à ourdir. [st2]2 [-] ourdir, tramer, commencer. [st2]3 [-] commencer un discours, faire un exorde. [st2]3 [-] sens passif: être ourdi.    - pertexe quod exorsus es, Cic. de Or. 2, 33, 145: achève ([tisse]) ce que tu as commencé.    - de quo scribere exorsi sumus, Nep.: dont nous avons entrepris d'écrire (la vie).    - ab adversarii dicto exordiri, Auct. Her. 1, 6: emprunter son exorde aux paroles mêmes de son adversaire.
    * * *
    exordior, ordiri, orsus sum [st2]1 [-] commencer à ourdir. [st2]2 [-] ourdir, tramer, commencer. [st2]3 [-] commencer un discours, faire un exorde. [st2]3 [-] sens passif: être ourdi.    - pertexe quod exorsus es, Cic. de Or. 2, 33, 145: achève ([tisse]) ce que tu as commencé.    - de quo scribere exorsi sumus, Nep.: dont nous avons entrepris d'écrire (la vie).    - ab adversarii dicto exordiri, Auct. Her. 1, 6: emprunter son exorde aux paroles mêmes de son adversaire.
    * * *
        Exordior, exordiris, pen. prod. exorsus sum, exordiri. Plaut. Commencer.
    \
        Exordiri argutias. Plautus. Commencer à agacer.

    Dictionarium latinogallicum > exordior

  • 17 oborsus

    ŏb-orsus, a, um, Part., from the obsol. obordior, beginning:

    orsus, oborsus, exorsus,

    Not. Tir. p. 151.

    Lewis & Short latin dictionary > oborsus

  • 18 reor

    rĕor, rătus, 2 (2 pers. pres. rere, Plaut. As. 3, 1, 22; id. Ep. 3, 4, 45; id. Trin. 2, 4, 13; Verg. A. 3, 381; 7, 437; Hor. S. 1, 9, 49: reris, Plaut. Bacch. 5, 2, 9; Verg. A. 6, 97; Hor. S. 2, 3, 134), v. dep. a. [etym. dub.; cf. Sanscr. rta, correct; Zend, areta, complete; Gr. aretê, valor].
    I.
    To reckon, calculate; v. infra, P. a.—Hence, by a usual transfer (like censere, putare, existimare, etc.),—
    II.
    To believe, think, suppose, imagine, judge, deem (class.; esp. freq. in the poets; cf. Cic. de Or. 3, 38, 153;

    not in Cæs.: horridum reor,

    Quint. 8, 3, 26; cf.: opinor, arbitror, credo, censeo).
    (α).
    With obj.-clause:

    hoc servi esse officium reor,

    Plaut. Aul. 4, 1, 7; so,

    reor,

    id. Ep. 3, 4, 49; id. Pers. 2, 1, 2; id. Rud. 4, 2, 21; id. Truc. 2, 7, 16; Lucr. 5, 1419; Verg. A. 4, 45; 5, 24; 7, 273; 370; Hor. Ep. 2, 1, 70; Ov. M. 1, 394; 11, 438; 12, 505; Quint. 2, 16, 9 al.: reris and rere, v. supra:

    retur,

    Plaut. Am. 1, 1, 17; id. Ep. 3, 2, 32; id. Mil. 3, 1, 119; id. Truc. 1, 1, 72; Stat. Th. 11, 59:

    remur,

    Plaut. As. Grex. 6; Cic. Off. 2, 9, 32:

    remini,

    Arn. 4, 146:

    rentur,

    Plaut. Am. 3, 3, 20; id. Mil. 2, 6, 7; Lucr. 1, 155; 6, 91; Cic. Top. 20, 78; Liv. 1, 59; 5, 3; 24, 37; 40, 5 fin. Drak.:

    rebar,

    Ter. Hec. 4, 2, 5; Cic. de Or. 3, 22, 82; Verg. A. 6, 690; Ov. M. 13, 497; 14, 203:

    rebare,

    Cic. Att. 14, 8, 1:

    rebatur,

    id. Ac. 1, 7, 26; id. Att. 7, 3, 10; Liv. 9, 3; 27, 25; 30, 9 al.:

    rebamur,

    Plaut. Am. 5, 1, 43:

    rebantur,

    Cic. N. D. 3, 6, 15; Liv. 1, 26; 3, 41; 4, 1 et saep.:

    rebor,

    Sen. Herc. Fur. 303:

    rebitur,

    Plaut. Aul. 2, 2, 28:

    rear,

    id. Most. 1, 3, 2; Cat. 63, 55; Verg. A. 9, 253:

    rearis,

    Lucr. 1, 80; 2, 731; 5, 114; 247; 6, 536 al.: reare, Caecil. ap. Gell. 617, 13:

    reamur,

    Lucr. 2, 952; 4, 37; 5, 78;

    6, 764: reantur,

    Plaut. Ps. 1, 2, 34:

    ratus sum, etc., sim, etc.,

    id. As. 5, 2, 11; id. Capt. 2, 2, 6; id. Ep. 4, 2, 26 al.; Ter. Hec. 5, 3, 21; Verg. A. 2, 25; Ov. M. 4, 674; 5, 203; 7, 841 al.; Sall. C. 48, 5; 55, 1; Liv. 2, 27; 3, 2; Quint. 11, 3, 31; 12, 10, 5 et saep. al.—
    (β).
    Absol., Plaut. Cas. 2, 6, 4:

    quos quidem plures, quam rebar, esse cognovi,

    Cic. Div. 2, 2, 5:

    jam illud mali plus nobis vivit quam ratae (sc. sumus),

    Plaut. Rud. 2, 4, 32:

    ut reor a facie, Calliopea fuit,

    Prop. 3, 3 (4, 2), 38:

    ut rebare, Venus (nec te sententia fallit) Trojanas sustentat opes,

    Verg. A. 10, 608:

    ut potius reor,

    id. ib. 12, 188:

    atque, ut ipse rebatur viam suāpte naturā difficilem inexpugnabilem fecit,

    Liv. 31, 39, 9:

    nam, reor, non ullis, si vita longior daretur, posset esse jucundior,

    Cic. Tusc. 1, 39, 94.—Hence, ră-tus, a, um, P. a., pass., reckoned, calculated, fixed by calculation; hence, fixed, settled, established, firm, unalterable, sure, certain, valid, etc. (class.):

    quod modo erat ratum inritumst,

    Ter. Phorm. 5, 8 (7), 58:

    neu quod egissem esset ratum,

    id. Hec. 4, 1, 30:

    rata et certa spatia definire,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69:

    motus (stellarum) constantes et rati,

    id. N. D. 2, 20, 51:

    astrorum rati immutabilesque cursus,

    id. ib. 2, 37, 95;

    2, 38, 97: si nihil fieri potest, nisi quod ab omni aeternitate certum fuerit esse futurum rato tempore,

    id. Div. 2, 7, 19; 2, 30, 63:

    jussum ratum atque firmum,

    id. Caecin. 33, 96:

    decretum stabile, fixum, ratum esse debeat,

    id. Ac. 2, 9, 27:

    illud certum, ratum, firmum, fixum vis,

    id. ib. 2, 46, 141:

    censorias subscriptiones omnes fixas et in perpetuum ratas putet esse,

    id. Clu. 47, 132; cf.:

    ut amicitia societasque nostra in aeternum rata sit,

    Tac. H. 4, 64:

    cujus tribunatus si ratus est, nihil est, quod irritum possit esse,

    Cic. Prov. Cons. 19, 45; cf.

    so, opp. irritus,

    id. Phil. 5, 7, 21; cf.

    ratosne habeant an vanos pectoris orsus, id. poët. Div. 2, 30, 63: testamenta (opp. rupta),

    id. de Or. 1, 38, 173:

    populi comitia ne essent rata, nisi, etc.,

    id. Rep. 2, 32, 56:

    ut Faustae, cui cautum ille voluisset, ratum esset,

    id. Att. 5, 8, 2: neque ratum est quod dicas, Att. ap. Fest. p. 228; Nep. Att. 10, 1:

    dixerat idque ratum Stygii per flumina Annuit,

    Verg. A, 9, 104:

    si haec Turno rata vita maneret,

    id. ib. 10, 629:

    rata sint sua visa precatur,

    may be fulfilled, accomplished, Ov. M. 9, 702; 9, 474; 14, 815; 3, 341; id. H. 15 (16), 15; id. F. 1, 696; 3, 77; id. P. 2, 5, 3; cf.:

    (ebrietas) spes jubet esse ratas,

    Hor. Ep. 1, 5, 17:

    pax,

    Sall. J. 112, 3:

    fides et vox,

    Ov. M. 3, 341; id. Tr. 3, 10, 36:

    dicta,

    id. F. 2, 488.— Sup.: beneficia ratissima atque gratissima, Cato ap. Fest. pp. 286 and 287 Müll. — Poet., transf., of a person: occiduntur: ubi potitur ratu' Romulu' praedam, the resolved, determined (syn. certus), Enn. ap. Fest. p. 274 Müll. (Ann. v. 78 Vahl.). —Hence,
    B.
    In particular connections.
    1.
    Pro ratā parte (portione), secundum ratam partem, and absol., pro ratā, according to a certain part, i. e. in proportion, proportionally:

    militibus agros ex suis possessionibus pollicetur, quaterna in singulos jugera, et pro ratā parte centurionibus evocatisque,

    Caes. B. C. 1, 17 fin.; cf.:

    pro ratā parte,

    Cic. Rep. 6, 18, 18 Mos. N. cr.:

    perinde ut cuique data sunt pro ratā parte,

    id. Tusc. 1, 39, 94:

    utinam ex omni senatu pro rata parte esset!

    id. Rep. 2, 40, 67:

    decumam partem relinqui placet, si plenae fuerint alvi, si minus, pro ratā portione,

    Plin. 11, 15, 15, § 40:

    item secundum ratam partem ex altitudine columnarum expediendae sunt altitudines epistyliorum,

    Vitr. 3, 3 med.:

    tantum pediti daturum fuisse credunt, et pro ratā aliis, si, etc.,

    Liv. 45, 40; so Capitol. M. Aur. 7, and often in the Digests.—
    2.
    Ratum aliquid facere (efficere) habere, ducere, also ratum alicui esse, to make or account any thing fixed or valid; to confirm, ratify, approve: quid augur (habet), cur a dextrā corvus a sinistrā cornix faciat ratum? make a confirmatory, i. e. a favorable augury, Cic. Div. 1, 39, 85:

    parens nati rata verba Fecit,

    i. e. fulfilled, Ov. M. 4, 387:

    juvenes cum avum regem salutassent, secuta ex omni multitudine consentiens vox ratum nomen imperiumque regi effecit,

    Liv. 1, 6:

    efficiant ratas, utraque diva preces,

    Ov. F. 1, 696:

    quae nobis imperatores commoda tribuerunt, ea rata atque perpetua auctoritate vestrā faciatis,

    Liv. 28, 39, 16: eos ratum habere judicium, si totum corruptum sit;

    si unus accusator corruptus sit, rescindere,

    Cic. Part. Or. 36, 125; so,

    ratum habere,

    id. Rosc. Com. 1, 3; id. Att. 14, 21, 2; id. N. D. 1, 5, 10: Atteius Capito ap. Gell. 13, 12, 2; cf.:

    (fata) ratosne habeant an vanos pectoris orsus, Cic. poët. Div. 2, 30, 63: cavere de rato,

    Dig. 3, 4, 6, § 3:

    qui non duxerint societatem ratam, ubi nec divini quicquam nec humani sanctum esset,

    Liv. 27, 17 fin.:

    ista ipsa, quae te emisse scribis, non solum rata mihi erunt, sed etiam grata,

    Cic. Fam. 7, 23, 1.—

    Rarely, ratum servare: quaeris an quod gessit ratum servum. Ego vero servo,

    Plin. Ep. 7, 11, 1.
    In Liv.
    25, 12, for the corrupted curata auctoritas eventu of the MS., read cum rato auctoritas eventu; v. Weissenb. ad h. l.

    Lewis & Short latin dictionary > reor

  • 19 adorior

    ad-orior, ortus (orsus) sum, īrī depon.
    1) подходить, приступать (aliquem Ter; Dodonam Nep)
    3) застигать (aliquem adorta tempestas est L)
    4) предпринимать, замышлять (majus nefas V; oppugnare urbem Nep)

    Латинско-русский словарь > adorior

  • 20 alterorsus

    Латинско-русский словарь > alterorsus

См. также в других словарях:

  • Oršuš and Others v. Croatia — Court European Court of Human Rights Date decided 16 March 2010 Judge(s) sitting Jean Paul Costa, Nicolas Bratza, Françoise Tulkens, Josep Casadevall, Karel Jungwiert, Nina Vajić, Anatoly Kovler, Elisabeth Steiner, Alvina Gyulumyan, Renate Jaeger …   Wikipedia

  • FRIDERICUS — I. FRIDERICUS Comites Palatinos Saxoniae sevit (qui quatuor adhuc, post primum, continuâ successioneFriderici nomen et dignitatem illam gessêre: Friderici autem V. filia Sophia hereditatem ad Hermannum, Thuringiae Landgravium, attulit.) Frater… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Khador — Infobox fictional country common name = Khador conventional long name = Greater Khadoran Empire official languages = Khadoran ethnic groups = Khard, Skirov, Kossite, Umbrean, Gobber, Bogrin capital = Korsk population = 6,470,000 government type …   Wikipedia

  • BERNARDUS — I. BERNARDUS A. C. 1210. Congregationem pauperum Catholicorum instituit, oppositam Valdensibus, qui pauperes de Lugduno dicti. II. BERNARDUS Dux Brunsuicensis, filius Magni cognomine Iunioris seu Tarquati, fratre maiore natu Fridericô, qui in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CASIMIRUS — I. CASIMIRUS fil. Conradi, stirpis Mazovianae, e familia Piastea, cum Lencicia Cuiaviam tenuit, hinc Lenciciensis rami conditor, quemadmodum frater eius Ziemovitus Mazovium orsus est. Cum vicinos non desisteret turbare, a filiis maioribus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONRADUS — I. CONRADUS Dux Steinaviae et Iaverae cum Archiepiscopatui Salisburgio destinatus, quod patriam cerevisiam ibi non reperiret, illum recusâsset, a fratre tamquam fatuus custodiae datus est: Sed a Steinaviensibus inde liberatus multa iis concessit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HOMBURGUM vulgo HOMBURG — HOMBURGUM, vulgo HOMBURG opp. Hassiae, quo Conventu provinciali indicto, A. C. 1525. omnem Clerum convocavit Philippus Landgrav. et per Cancellarium dissidia in Religione proponi, atque per Franc. Lambertum 23. propositiones contra Franciscanum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • extrorse — adjective Etymology: probably from New Latin *extrorsus, from Late Latin, adverb, outward, from Latin extra + orsus (as in introrsus) more at introrse Date: 1858 facing outward < an extrorse anther > …   New Collegiate Dictionary

  • Warmachine — For other uses, see War Machine (disambiguation). Warmachine A metal Juggernaut model from the Khador faction. Manufacturer(s) Privateer Press Publisher(s) Privateer Press …   Wikipedia

  • Comverse Technology — Comverse Technology, Inc. Type Public (NASDAQ:  …   Wikipedia

  • Caesar's invasions of Britain — Infobox Military Conflict conflict=Caesar s invasions of Britain partof=Caesar s Gallic Wars caption=Edward Armitage s reconstruction of the first invasion date=55 and 54 BC place=Kent, the Thames, and Essex casus= territory=None |result=Nominal… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»