-
1 organs
organe -
2 vital
['vaitël] adj.,n. -adj 1. jetësor; i jetës; vital parts organe jetësore; vital spark shkëndijë jete. 2. thelbësor, i domosdoshëm, jetik; vital importance/support rëndësi jetike; përkrahje e domosdoshme. 3. vdekjeprurëse (plagë etj). 4. i pandreqshëm, fatal (gabim). 5. energjik, i gjallë, plotjetë /-n.1. anat. organe jetësore. 2. fig. pjesë thelbësore● vital signs ['vaitël sain] n. mjek. shenja jete (puls etj)● vital statistics ['vaitël stë'tistik] n 1. të dhëna demografike. 2. gj.fol. përmasa të gjoksit, mesit e vitheve (për femrën). 3. gj.fol. të dhëna të rëndësishme (për sportistin etj)● vitality [vai'tælëti] n. gjallëri; forcë jetësore; vitalitet● vitalize ['vaitëlaiz] vt. gjallëroj, i jap jetë● vitally ['vaitëli] adv. tepër; jashtëzakonisht; vitally important me rëndësi jetike; vitally needed i domosdoshëm, jashtëzakonisht i nevojshëm; vitally urgent tepër urgjent* * *jetsor; i domosdoshëm -
3 judge
[xhaxh] n.,v. -n 1. gjykatës. 2. gjyqtar, arbiter. 3. vlerësues, njohës; he's no judge of character ai nuk di t'i njohë njerëzit; I'm no judge of wines nuk jam njohës i verërave /-v 1. gjykoj. 2. vlerësoj; I judge it to be right unë e gjykoj të drejtë, e quaj me vend; as far as I can judge me sa e gjykoj unë, për mendimin tim● judg(e)ment ['xhaxhmënt] n 1. gjykim. 2. vendim gjyqi; pass judgement (on) jap një vendim. 3. vlerësim, mendim; in my judgement për mendimin tim; against my better judgement kundër bindjes sime, duke e ditur mirë që e kisha gabim. 4. kritikë, dënim (i diçkaje). 5. fet. dënim, ndëshkim perëndie● judgemental [xhaxh'mentël] adj. i gjykimit● judicatory ['xhu:dëkëtori] adj.,n. -adj. gjykimor; gjyqësor /-n 1. gjykim, dhënie drejtësie. 2. gjyq● judicature ['xhu:dëkëçë:, 'xhu:dëkëçuë:] n 1. dhënie drejtësie. 2. juridiksion; kompetencë. 3. trup gjykues. 4. gjyq● judicial [xhu:'dishël] adj 1. gjyqësor, i gjyqit. 2. i paanshëm; a judicial mind një mendje e paanshme, person i paanshëm. 3. kritik● judiciary [xhu'dishieri] n., adj. -n 1. drejtësi, organe të drejtësisë. 2. gjykatësit /- adj. gjyqësor● judicious [xhu:'dishës] adj. i matur, i mençur, i urtë, me mend; a judicious historian një historian i matur* * *gjykatës; gjykoj -
4 judicial
[xhu:'dishël] adj 1. gjyqësor, i gjyqit. 2. i paanshëm; a judicial mind një mendje e paanshme, person i paanshëm. 3. kritik● judicatory ['xhu:dëkëtori] adj.,n. -adj. gjykimor; gjyqësor /-n 1. gjykim, dhënie drejtësie. 2. gjyq● judicature ['xhu:dëkëçë:, 'xhu:dëkëçuë:] n 1. dhënie drejtësie. 2. juridiksion; kompetencë. 3. trup gjykues. 4. gjyq● judiciary [xhu'dishieri] n., adj. -n 1. drejtësi, organe të drejtësisë. 2. gjykatësit /- adj. gjyqësor● judicious [xhu:'dishës] adj. i matur, i mençur, i urtë, me mend; a judicious historian një historian i matur* * *gjyqësor -
5 judiciary
● judicatory ['xhu:dëkëtori] adj.,n. -adj. gjykimor; gjyqësor /-n 1. gjykim, dhënie drejtësie. 2. gjyq● judicature ['xhu:dëkëçë:, 'xhu:dëkëçuë:] n 1. dhënie drejtësie. 2. juridiksion; kompetencë. 3. trup gjykues. 4. gjyq● judicial [xhu:'dishël] adj 1. gjyqësor, i gjyqit. 2. i paanshëm; a judicial mind një mendje e paanshme, person i paanshëm. 3. kritik● judicious [xhu:'dishës] adj. i matur, i mençur, i urtë, me mend; a judicious historian një historian i matur* * *gjyqësor; gjykatësit -
6 judicatory
● judicature ['xhu:dëkëçë:, 'xhu:dëkëçuë:] n 1. dhënie drejtësie. 2. juridiksion; kompetencë. 3. trup gjykues. 4. gjyq● judicial [xhu:'dishël] adj 1. gjyqësor, i gjyqit. 2. i paanshëm; a judicial mind një mendje e paanshme, person i paanshëm. 3. kritik -
7 judicature
['xhu:dëkëçë:, 'xhu:dëkëçuë:] n 1. dhënie drejtësie. 2. juridiksion; kompetencë. 3. trup gjykues. 4. gjyq● judicatory ['xhu:dëkëtori] adj.,n. -adj. gjykimor; gjyqësor /-n 1. gjykim, dhënie drejtësie. 2. gjyq● judicial [xhu:'dishël] adj 1. gjyqësor, i gjyqit. 2. i paanshëm; a judicial mind një mendje e paanshme, person i paanshëm. 3. kritik● judiciary [xhu'dishieri] n., adj. -n 1. drejtësi, organe të drejtësisë. 2. gjykatësit /- adj. gjyqësor● judicious [xhu:'dishës] adj. i matur, i mençur, i urtë, me mend; a judicious historian një historian i matur -
8 vital parts
['vaitël pa:ts] organe jetësore
См. также в других словарях:
organe — [ ɔrgan ] n. m. • 1120 « instrument » (→ orgue); lat. organum I ♦ (de organon « instrument de musique ») 1 ♦ (1465) Voix (surtout d un chanteur, d un orateur). Organe bien timbré. « Un bel organe » (Flaubert). 2 ♦ (XVI … Encyclopédie Universelle
organe — ORGANE. s. m. L instrument de quelque faculté dans l animal. L organe de la veuë. l organe de l oüye. l organe de la voix. l ame agit dans le corps par le moyen des organes. quand les organes sont bien disposez, mal disposez, blessez, alterez,… … Dictionnaire de l'Académie française
organe — ORGÁNE s. pl. v. rechizite. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
organe — (or ga n ) s. m. 1° Terme de mécanique. Nom donné à diverses parties d une machine. Les organes d une locomotive. 2° Partie du corps vivant, envisagée par rapport à sa fonction. • Les jambes sont les organes qui suffisent pour marcher, PASC … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Organe — Exemple de représentation anatomique d un organe (le cœur, organe vital, creux et unique) ; cet organe musculaire bat plus de 100 000 fois par jour, pompant ainsi quotidiennement près de 8 000 litres de sang Un organe est un ensemble de … Wikipédia en Français
ORGANE — s. m. Partie du corps organisé, laquelle remplit quelque fonction nécessaire ou utile à la vie. L organe de la vue, de l ouïe, de l odorat, du goût, de la voix. Les organes des sens. Les muscles sont les organes du mouvement. La conformation, le… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
ORGANE — n. m. Partie d’un corps organisé, laquelle remplit quelque fonction nécessaire ou utile à la vie. L’organe de la vue, de l’ouïe, de l’odorat, du goût. Les organes des sens. Les muscles sont les organes du mouvement. La conformation, le jeu des… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Organe Y — Glande de mue La glande de mue est le nom général que l on donne à la glande endocrine qui contrôle le développement des arthropodes en assurant la biosynthèse de l’hormone de mue ou ecdysone. Il y a généralement deux glandes de mue par animal,… … Wikipédia en Français
organe — nm. ; au pl., =>Matrice (utérus). A1) sexe, organes organe sexuels // génitaux (mâles ou femelles) : partyè nfpl. (Albanais.001), partyeu (002) ; enf., zizi <bout> (001), R.2. A2) organe mâle, verge, (du cheval) : fourò nm. (Saxel). A3)… … Dictionnaire Français-Savoyard
Organe X — L organe X est un groupement de cellule neuro endocrinienne situé dans le pédoncule oculaire des crustacés. C est le lieu de la production de l hormone inhibitrice de la mue (Mold Inhibiting Hormon). Les axones qui sécrètent l hormone inhibitrice … Wikipédia en Français
organe — įrenginys statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. arrangement; device; equipment; installation; unit vok. Anlage, f; Einheit, f; Einrichtung, f; Gerät, n; Vorrichtung, f; Werk, n rus. приспособление, n; установка, f; устройство, n pranc.… … Automatikos terminų žodynas
