Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ordino

  • 1 ordino

    ordĭno, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] mettre en ordre, ranger, disposer, ordonner, arranger, régler, organiser, mettre en état. [st2]2 [-] pourvoir (à un emploi), nommer (à des fonctions).
    * * *
    ordĭno, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] mettre en ordre, ranger, disposer, ordonner, arranger, régler, organiser, mettre en état. [st2]2 [-] pourvoir (à un emploi), nommer (à des fonctions).
    * * *
        Ordino, ordinas, pen. corr. ordinare. Sueton. Ordonner, Mettre en ordre, Mettre ordre en quelque chose, Ranger, Arranger, Disposer.
    \
        Ordinare syllabarum literas. Prisc. Eppeler, ou Appeler.
    \
        Ordinare Reip. statum. Sueton. Reigler.
    \
        Ordinare. Sueton. Bailler quelque estat, ou office.

    Dictionarium latinogallicum > ordino

  • 2 ordino

    ordino ordino, avi, atum, are составлять, приводить в порядок

    Латинско-русский словарь > ordino

  • 3 ordino

    ordino ordino, avi, atum, are устраивать

    Латинско-русский словарь > ordino

  • 4 ordino

    ōrdino, āvī, ātum, āre [ ordo ]
    1) располагать в порядке, приводить в порядок (arbusta sulcis H; affluentes annos H); правильно распределять ( partes orationis C); выстраивать ( agmina H)
    2) устраивать, возбуждать ( litem Dig)
    3) рассматривать или рассказывать по порядку ( res publicas H)
    4) управлять ( statum liberarum civitatum PJ); руководить (o. studia alicujus Pt); назначать ( magistratūs Su); распределять ( praefecturas Just)
    5) составлять (testamentum Sen, Dig)

    Латинско-русский словарь > ordino

  • 5 ordino

    ōrdino, āvī, ātum, āre (ordo), I) ordnen, in Reihen aufstellen, a) als t. t. des Landbaues: α) in Reihen anpflanzen, -anlegen, latius arbusta sulcis, Hor.: vineam paribus intervallis, Colum. – β) prägn., in Reihen bepflanzen, locum vitibus, Colum.: villa non otiosis ordinata myrtetis, Mart. – b) als milit. t. t.: α) in Reih u. Glied aufstellen, ordnen, aciem, Curt. u. Iustin.: copias, Nep.: agmina, Hor.: pugna non illa ordinata per (nach) principes hastatosque ac triarios, Liv.: bildl., cupiditates improbas, Sen. – β) in Reihen (Rotten) abteilen, -ordnen, -aufstellen, voluntarios milites ordinavit centuriavitque, Liv. 29, 1, 1. – II) übtr.: 1) im allg., ordnen = in einer gewissen Reihenfolge aufstellen, affluentes annos, die Reihe reicher Jahre zählen, Hor.: aliter apud alios ordinatis magistratibus, in anderer Reihenfolge aufgestellt, Liv. – 2) prägn.: a) ordnen = in Ordnung bringen, ordentlich einrichten, regeln, über od. in etw. Verfügung treffen, über etw. verfügen, α) übh.: bibliothecas, Suet.: horologium diligentius, Plin.: valetudinaria bene ordinata, Colum.: ord. publicas res, gehörig zusammenstellen (v. Geschichtschreiber), Hor.: suas res, sein Haus bestellen, Val. Max.: suo arbitrio res suas, Sen.: facultates proprias, über sein Vermögen verfügen, ICt: diem, gehörig einteilen, Sen.: vitam, Gell.: ceteras partes orationis, Cic.: ars perpetuis praeceptis ordinata, Liv.: tam ordinata disciplina, Liv.: ord. desideria militum, Suet.: opus in totum diem, Quint.: ita dii fata ordinaverunt, ut etc., Curt. – β) im Staatsleben, αα) Zustände u. Verhältnisse, res, Vell.: orientales res, Capit.: statum rei publicae, Suet.: statum liberarum civitatum, Plin. ep.: provincias, in den Pr. Anordnungen treffen, Vell.: proconsulares provincias ex senatus voluntate, Lampr.: omnium censum, Eutr.: pacem inter eos, Eutr.: equestrem militiam (die Dienstverhältnisse der Ritter) ita, ut etc., Suet.: gentem Euergetarum (die Angelegenheiten des Stammes der Eu.), Curt. – ββ) ein Amt vergeben, tribunatus, praefecturas, ducatus, Iustin.: magistratus in plures annos, Suet. – γγ) als jurist. t. t., einen Prozeß einleiten, litem, causam, ICt. – b) jmd. in ein Amt einsetzen, α) einen Beamten bestellen, dispensatorem, Suet.: procuratores, Lampr.: procuratorem, curatorem, tutorem, spät. ICt.: filium in successionem regni, Iustin.: consules in futurum annum, Eutr. – β) einen Priester ordinieren, sacerdotes, Lampr. Alex. Sev. 45, 7. Augustin. serm. 273, 3: u. so auch Cassiod. hist. eccl. 9, 36. – c) abfassen, edictum, ICt.: libellus inscriptionum legitime ordinatus, ICt. – bes. eine letzte Willensordnung errichten, testamentum, Sen. u. ICt.: iudicia suprema od. bl. suprema, Quint. u. ICt.: codicillos, ICt.: – d) verordnen, festsetzen, bestimmen, quod cum vestro consilio fuerit ordinatum, id etc., spät. ICt.: hoc etiam praesente sanctione credimus ordinandum, ut etc., spät. ICt. – e) jmd. beauftragen, a quibus ordinatus est, ut annales belli Troiani conscriberet, Dict. Cret. prol.

    lateinisch-deutsches > ordino

  • 6 ordino

    ōrdino, āvī, ātum, āre (ordo), I) ordnen, in Reihen aufstellen, a) als t. t. des Landbaues: α) in Reihen anpflanzen, -anlegen, latius arbusta sulcis, Hor.: vineam paribus intervallis, Colum. – β) prägn., in Reihen bepflanzen, locum vitibus, Colum.: villa non otiosis ordinata myrtetis, Mart. – b) als milit. t. t.: α) in Reih u. Glied aufstellen, ordnen, aciem, Curt. u. Iustin.: copias, Nep.: agmina, Hor.: pugna non illa ordinata per (nach) principes hastatosque ac triarios, Liv.: bildl., cupiditates improbas, Sen. – β) in Reihen (Rotten) abteilen, -ordnen, -aufstellen, voluntarios milites ordinavit centuriavitque, Liv. 29, 1, 1. – II) übtr.: 1) im allg., ordnen = in einer gewissen Reihenfolge aufstellen, affluentes annos, die Reihe reicher Jahre zählen, Hor.: aliter apud alios ordinatis magistratibus, in anderer Reihenfolge aufgestellt, Liv. – 2) prägn.: a) ordnen = in Ordnung bringen, ordentlich einrichten, regeln, über od. in etw. Verfügung treffen, über etw. verfügen, α) übh.: bibliothecas, Suet.: horologium diligentius, Plin.: valetudinaria bene ordinata, Colum.: ord. publicas res, gehörig zusammenstellen (v. Geschichtschreiber), Hor.: suas res, sein Haus bestellen, Val. Max.: suo arbitrio res suas, Sen.: facultates proprias, über sein Vermögen verfügen, ICt: diem, gehörig einteilen, Sen.: vitam, Gell.: ceteras partes orationis, Cic.: ars
    ————
    perpetuis praeceptis ordinata, Liv.: tam ordinata disciplina, Liv.: ord. desideria militum, Suet.: opus in totum diem, Quint.: ita dii fata ordinaverunt, ut etc., Curt. – β) im Staatsleben, αα) Zustände u. Verhältnisse, res, Vell.: orientales res, Capit.: statum rei publicae, Suet.: statum liberarum civitatum, Plin. ep.: provincias, in den Pr. Anordnungen treffen, Vell.: proconsulares provincias ex senatus voluntate, Lampr.: omnium censum, Eutr.: pacem inter eos, Eutr.: equestrem militiam (die Dienstverhältnisse der Ritter) ita, ut etc., Suet.: gentem Euergetarum (die Angelegenheiten des Stammes der Eu.), Curt. – ββ) ein Amt vergeben, tribunatus, praefecturas, ducatus, Iustin.: magistratus in plures annos, Suet. – γγ) als jurist. t. t., einen Prozeß einleiten, litem, causam, ICt. – b) jmd. in ein Amt einsetzen, α) einen Beamten bestellen, dispensatorem, Suet.: procuratores, Lampr.: procuratorem, curatorem, tutorem, spät. ICt.: filium in successionem regni, Iustin.: consules in futurum annum, Eutr. – β) einen Priester ordinieren, sacerdotes, Lampr. Alex. Sev. 45, 7. Augustin. serm. 273, 3: u. so auch Cassiod. hist. eccl. 9, 36. – c) abfassen, edictum, ICt.: libellus inscriptionum legitime ordinatus, ICt. – bes. eine letzte Willensordnung errichten, testamentum, Sen. u. ICt.: iudicia suprema od. bl. suprema, Quint. u. ICt.: codicillos, ICt.: – d) verordnen, festsetzen, bestimmen, quod cum vestro
    ————
    consilio fuerit ordinatum, id etc., spät. ICt.: hoc etiam praesente sanctione credimus ordinandum, ut etc., spät. ICt. – e) jmd. beauftragen, a quibus ordinatus est, ut annales belli Troiani conscriberet, Dict. Cret. prol.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ordino

  • 7 ōrdinō

        ōrdinō āvī, ātus, āre    [ordo], to order, set in order, arrange, adjust, dispose, regulate: copias, N.: milites, L.: arbusta latius sulcis, H.: partes orationis: gentem, Cu.—To set in order, narrate, compose, record: publicas Res, H.: magistratūs, record chronologically, N.: cum omnia ordinarentur.
    * * *
    ordinare, ordinavi, ordinatus V
    order/arrange, set in order; adjust, regulate; compose; ordain/appoint (Bee)

    Latin-English dictionary > ōrdinō

  • 8 ordino

    ordĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [ordo], to order, set in order, arrange, adjust, dispose, regulate.
    I.
    In gen. (class.;

    syn.: dispenso, dispono): copias,

    Nep. Iph. 2, 2; so,

    milites,

    Liv. 29, 1:

    agmina,

    Hor. Epod. 17, 9; and:

    aciem,

    Just. 11, 9, 8:

    arbusta latius sulcis,

    Hor. C. 3, 1, 9:

    vineam paribus intervallis,

    Col. 3, 13:

    res suas suo arbitrio,

    Sen. Ep. 9, 14:

    partes orationis,

    Cic. Inv. 1, 14, 9:

    litem,

    id. de Or. 2, 10, 43:

    causam,

    Dig. 40, 12, 24:

    judicium,

    ib. 40, 12, 25:

    testamentum,

    ib. 5, 2, 2:

    bibliothecas,

    Suet. Gram. 21.—
    B.
    Transf.:

    cupiditates improbas,

    to arrange, draw up in order of battle, Sen. Ep. 10, 2: publicas res (= suntattein, componere), to draw up in order, to narrate the history of public events, Hor. C. 2, 1, 10 (antiquitatem) totam in eo volumine exposuerit, quo magistratus ordinavit, i. e. recorded events according to the years of the magistrates, Nep. Att. 18, 1:

    cum omnia ordinarentur,

    Cic. Sull. 19, 53.—
    II.
    In partic. (post-Aug.).
    A.
    To rule, govern a country:

    statum liberarum civitatum,

    Plin. Ep. 8, 24, 7:

    Macedoniam,

    Flor. 2, 16:

    provinciam,

    Suet. Galb. 7:

    Orientem,

    id. Aug. 13.—
    B.
    To ordain, appoint to office:

    magistratus,

    Suet. Caes. 76:

    tribunatus, praefecturas, et ducatus,

    to dispose of, give away, Just. 30, 2, 5; so,

    filium in successionem regni,

    Just. 17, 1, 4.—Hence,
    C.
    (Eccl. Lat.) To ordain as a priest or pastor, to admit to a clerical office, Lampr. Alex. Sev. 45; Cassiod. Hist. Eccl. 9, 36; cf.:

    in ministerium sanctorum ordinaverunt se ipsos,

    Vulg. 1 Cor. 16, 15.—Hence, ordĭ-nātus, a, um, P. a., well ordered, orderly, ordained, appointed (class.):

    compositus ordinatusque vir,

    Sen. Vit. Beat. 8, 3:

    igneae formae cursus ordinatos definiunt,

    perform their appointed courses, Cic. N. D. 2, 40, 101.— Comp.:

    vita ordinatior,

    Sen. Ep. 74, 25:

    pars mundi ordinatior,

    Sen. Ira, 3, 6.— Sup.:

    meatus ordinatissimi,

    App. de Deo Socrat. p. 42.—Hence, adv.: ordĭnā-tē, in an orderly manner, in order, methodically (not in Cic. or Cæs.; cf. Krebs, Antibarb. p. 811;

    v. ordinatim): tamquam (astra) non possent tam disposite, tam ordinate moveri,

    Lact. 2, 5, 15:

    ordinate disponere,

    Auct. Her. 4, 56, 69 dub.— Comp.:

    ordinatius retractare,

    Tert. adv. Marc. 1, 19 init.—Sup.:

    ordinatissime subjunxit,

    Aug. Retract. 1, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > ordino

  • 9 ordino

    ordino, 1, (1) arrange, draw up in order, L. 1:1; (2) ordain, order, appoint, 1 C. 16:1; 2 C. 8:19; G. 3:19.

    English-Latin new dictionary > ordino

  • 10 órdino

    мор.
    шту́рманская распи́ска

    Türkçe-rusça sözlük > órdino

  • 11 ordino

    İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > ordino

  • 12 ordino

    or'dino ÖKON Indossament n

    Türkçe-Almanca sözlük > ordino

  • 13 ordino

    (-are) to set in order, regulate, arrange, appoint, govern

    Latin-English dictionary of medieval > ordino

  • 14 ordino

    о́рдер; лице́нзия

    Büyük Türk-Rus Sözlük > ordino

  • 15 ordino

    com. instructions to a shipper concerning the taking on and delivery of a consignment.

    Saja Türkçe - İngilizce Sözlük > ordino

  • 16 ordino

    1. хіратонія, высьвячэньне (біскупа) 2. ардынацыя

    Esperanto-Belarusian dictionary > ordino

  • 17 strisce in ordino

    Dictionnaire polytechnique italo-russe > strisce in ordino

  • 18 contrordinare

    Большой итальяно-русский словарь > contrordinare

  • 19 coordinare

    Большой итальяно-русский словарь > coordinare

  • 20 ordinare

    ( ordino) vt
    2) располагать, расстанавливать
    3) основывать, учреждать
    4) приказывать; предписывать
    6) заказывать, делать заказ
    7) церк. посвящать в сан, рукополагать
    Syn:
    Ant:

    Большой итальяно-русский словарь > ordinare

См. также в других словарях:

  • Ordino — Escudo …   Wikipedia Español

  • Ordino — An Ordino street and Casamanya mountain in the background …   Wikipedia

  • Ordino — Gemeinde in Andorra Wappen …   Deutsch Wikipedia

  • Ordino — Ordino, Gemeinde in Andorra, s.d. 1) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ordino — 42°33′18″N 1°31′59″E / 42.555, 1.53306 …   Wikipédia en Français

  • Ordino — Original name in latin Ordino Name in other language Ordino, ao er di nuo, orudino jiao qu, Ордино State code AD Continent/City Europe/Andorra longitude 42.55623 latitude 1.53319 altitude 1296 Population 3066 Date 2009 12 11 …   Cities with a population over 1000 database

  • ordino — is., İt. ordino 1) Bir poliçenin arkasına ciro edildiği kişiye ödenmesi için yazılan havale emri 2) Tüccarın malını gümrükten çekebilmesi için vapur kumpanyasından yük konşimentosuna karşılık verilen havale 3) den. Denizcilik işletmelerinde gemi… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • Ordino — Sp Òrdinas Ap Ordino L adm. sr. ir mst., Andora …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Ordino-Arcalis — Une vue aérienne de la station serait la bienvenue. Administration Pays  Andorre Paroisse Ordino …   Wikipédia en Français

  • Ordino-Arcalís — Ascensión a la estación. Ordino Arcalis es una estación de esquí de Andorra que por su peculiar y dura ascensión es utilizada frecuentemente como final de etapa de las grandes pruebas del calendario ciclista internacional. Categorías: Estaciones… …   Wikipedia Español

  • ordino — ● n. m. pop. ►ARGOT Abrév. d ordinateur. Peu utilisée à cause des confusions possibles avec une éventuelle abrév. d ordinogramme …   Dictionnaire d'informatique francophone

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»