Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

or+saec

  • 1 SAEC

    Универсальный англо-русский словарь > SAEC

  • 2 Saec.

    Религия: Saeculum ("century")

    Универсальный англо-русский словарь > Saec.

  • 3 OR/SAEC

    OR/SAEC, Operations Research/System Analysis Executive Course
    курсы подготовки специалистов по исследованию операций и системному анализу

    English-Russian dictionary of planing, cross-planing and slotting machines > OR/SAEC

  • 4 OR/SAEC

    Универсальный англо-русский словарь > OR/SAEC

  • 5 Saeculum (century, сокр. Saec.)

    Религия: век, столетие

    Универсальный англо-русский словарь > Saeculum (century, сокр. Saec.)

  • 6 saturable

    [saečərəbl]
    adjective
    chemistry nasičen

    English-Slovenian dictionary > saturable

  • 7 saturant

    [saečərənt]
    1.
    noun
    chemistry
    nevtralizirajoča snov; medicine snov proti želodčni kislini;
    2.
    adjective
    nevtralizirajoč; nasiten

    English-Slovenian dictionary > saturant

  • 8 saturater, saturator

    [saečəreitə]
    noun
    technical saturator, priprava za nasičevanje tekočin

    English-Slovenian dictionary > saturater, saturator

  • 9 saeculum

    saeculum (sēculum, synkop. saeclum, seclum), ī, n. ( aus *sejtlom zu Wz. sē(i), säen, s. 1. sero), I) das Zeugungsgeschlecht, das Geschlecht, mulieore, Lucr.: cupide generatim saecla propagant, Lucr.: u. der Tiere, saecla pavonum, ferarum, leonum, Lucr. – II) übtr.: A) im engeren Sinne, wie γενεά, die gewöhnliche Zeitdauer eines Menschengeschlechts (331/2 Jahre), das Menschenalter, Zeitalter (vgl. Censor. 17, 2), 1) eig.: a) im allg.: multa saecula hominum, Cic.: saecula plura numerentur, Liv.: saec. aureum, Sen. contr. 2, 17, 5. Lampr. Heliog. 35, 4. Lact. 5, 6, 13: aureum saeculum, Tac. dial. 12: dass. Plur. saecula aurea, Verg. Aen. 6, 792 sq. Ov. art. am. 2, 277: saec. aëneum, Serv. Verg. Aen. 1, 452: saec. ferreum (Ggstz. aureum), Lampr. Heliog. 35, 4: saecula ferrea, Tibull. 2, 3, 38. – b) insbes., das Zeitalter = die Regierungszeit eines Fürsten, saeculum felicissimum, Sen.: tristissimum saeculum, Plin. ep.: saeculi sui decus, Plin. pan. Vgl. Walch Tac. Agr. 3. p. 121. – 2) meton.: a) das in einem bestimmten Zeitalter lebende Menschengeschlecht, das Zeitalter, das Geschlecht, novi ego hoc saeculum moribus quibus sit, Plaut.: ipse fortasse in huius saeculi errore versor, Cic.: o nostri infamia saecli, Ov. – b) die Zeit, in bezug auf die darin lebenden Menschen u. herrschenden Sitten, die Zeiten, der Zeitgeist, der Ton, die Gepflogenheit der Zeit, saeculum prius, Ter.: mitescent saecula, Verg.: impia aeternam timuerunt saecula noctem, Verg.: nec corrumpere aut corrumpi saeculum vocatur, Tac. – c) die Zeit = die Welt, das irdische Leben, die Zeitlichkeit, Prud.: und von der Heiden Lebensart und Zucht, videmus saeculi exempla, Tert. – B) im weiteren Sinne die längste Lebensdauer der Menschen, das Jahrhundert, 1) eig. u. übtr.: a) eig.: duobus prope saeculis ante, Cic.: saeculo festas referente luces, Hor.; vgl. Censor. 17, 13. – b) übtr., das Jahrhundert = ein langer unbestimmter Zeitraum, eine lange Reihe von Jahren, aliquot saeculis post, Cic.: saecula plurima, saecula sescenta, Cic.: vir saeculorum memoriā dignus, Quint.: facto in saecula ituro, zu späten Jahrhunderten gelangende, noch in späten Jahrh. gepriesene, Sil.: u. so ibit in saecula fuisse principem etc., zu späten Jahrh. wird die Kunde gelangen, daß es usw., Plin. pan.: saeclis effeta senectus, durch die lange Reihe von Jahren, Verg. – 2) meton., die in einem Jahrhundert lebenden Menschen, das Jahrhundert, saeculorum reliquorum iudicium, Cic. de div. 1, 36: dicent haec plenius futura saecula, Quint. 10, 1, 92.

    lateinisch-deutsches > saeculum

  • 10 saeculum

    saeculum (sēculum, synkop. saeclum, seclum), ī, n. ( aus *sejtlom zu Wz. sē(i), säen, s. sero), I) das Zeugungsgeschlecht, das Geschlecht, mulieore, Lucr.: cupide generatim saecla propagant, Lucr.: u. der Tiere, saecla pavonum, ferarum, leonum, Lucr. – II) übtr.: A) im engeren Sinne, wie γενεά, die gewöhnliche Zeitdauer eines Menschengeschlechts (331/2 Jahre), das Menschenalter, Zeitalter (vgl. Censor. 17, 2), 1) eig.: a) im allg.: multa saecula hominum, Cic.: saecula plura numerentur, Liv.: saec. aureum, Sen. contr. 2, 17, 5. Lampr. Heliog. 35, 4. Lact. 5, 6, 13: aureum saeculum, Tac. dial. 12: dass. Plur. saecula aurea, Verg. Aen. 6, 792 sq. Ov. art. am. 2, 277: saec. aëneum, Serv. Verg. Aen. 1, 452: saec. ferreum (Ggstz. aureum), Lampr. Heliog. 35, 4: saecula ferrea, Tibull. 2, 3, 38. – b) insbes., das Zeitalter = die Regierungszeit eines Fürsten, saeculum felicissimum, Sen.: tristissimum saeculum, Plin. ep.: saeculi sui decus, Plin. pan. Vgl. Walch Tac. Agr. 3. p. 121. – 2) meton.: a) das in einem bestimmten Zeitalter lebende Menschengeschlecht, das Zeitalter, das Geschlecht, novi ego hoc saeculum moribus quibus sit, Plaut.: ipse fortasse in huius saeculi errore versor, Cic.: o nostri infamia saecli, Ov. – b) die Zeit, in bezug auf die darin lebenden Menschen u. herrschenden Sitten, die Zeiten, der Zeitgeist, der Ton, die Gepflo-
    ————
    genheit der Zeit, saeculum prius, Ter.: mitescent saecula, Verg.: impia aeternam timuerunt saecula noctem, Verg.: nec corrumpere aut corrumpi saeculum vocatur, Tac. – c) die Zeit = die Welt, das irdische Leben, die Zeitlichkeit, Prud.: und von der Heiden Lebensart und Zucht, videmus saeculi exempla, Tert. – B) im weiteren Sinne die längste Lebensdauer der Menschen, das Jahrhundert, 1) eig. u. übtr.: a) eig.: duobus prope saeculis ante, Cic.: saeculo festas referente luces, Hor.; vgl. Censor. 17, 13. – b) übtr., das Jahrhundert = ein langer unbestimmter Zeitraum, eine lange Reihe von Jahren, aliquot saeculis post, Cic.: saecula plurima, saecula sescenta, Cic.: vir saeculorum memoriā dignus, Quint.: facto in saecula ituro, zu späten Jahrhunderten gelangende, noch in späten Jahrh. gepriesene, Sil.: u. so ibit in saecula fuisse principem etc., zu späten Jahrh. wird die Kunde gelangen, daß es usw., Plin. pan.: saeclis effeta senectus, durch die lange Reihe von Jahren, Verg. – 2) meton., die in einem Jahrhundert lebenden Menschen, das Jahrhundert, saeculorum reliquorum iudicium, Cic. de div. 1, 36: dicent haec plenius futura saecula, Quint. 10, 1, 92.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > saeculum

  • 11 Saeculum

    Религия: ("century", сокр. Saec.) век, ("century", сокр. Saec.) столетие

    Универсальный англо-русский словарь > Saeculum

  • 12 bicornis

    bicornis, e qui a deux cornes (deux bras, deux embouchures, deux pointes...).    - siderum regina bicornis, audi, Luna, puellas, Hor. Saec. 35: reine des astres, croissant de Lune, écoute les jeunes filles
    * * *
    bicornis, e qui a deux cornes (deux bras, deux embouchures, deux pointes...).    - siderum regina bicornis, audi, Luna, puellas, Hor. Saec. 35: reine des astres, croissant de Lune, écoute les jeunes filles
    * * *
        Bicornis, et hoc bicorne. Qui ha deux cornes.
    \
        Bicornes furcae. Virgil. Fourches à deux fourchons.
    \
        Incus bicornis. Une bigorne.
    \
        Iugum bicorne. Stat. Le sommet d'une montaigne fourchu.
    \
        Luna bicornis. Horat. Quand la lune est en croissant.
    \
        Rhenus bicornis. Virg. Fourchu, Qui se separe en deux.

    Dictionarium latinogallicum > bicornis

  • 13 genitalis

    gĕnĭtālis, e [st1]1 [-] génital, sexuel.    - partes genitales (corporis), Lucr. 4, 1044: les parties génitales.    - genitalia membra, Ov. Am. 2, 3, 3: les parties génitales.    - genitalia, ium, n. Apul. Quint.: les parties sexuelles.    - genitale (s.-ent. membrum): parties génitales. [st1]2 [-] qui engendre, qui produit, fécond.    - genitalia corpora, Lucr. 1, 58, etc: les éléments générateurs (atomes).    - genitales partes trunci, Col. 3, 6, 1: les parties du tronc qui produisent.    - genitales menses, Gell. 3, 16, 4: les mois de la gestation, où la naissance est possible.    - genitales dii, Enn. An. 119: les douze grands dieux [créateurs de tous les autres]. [st1]3 [-] de naissance, natal.    - Genitalis, f.: surnom de Diane. --- Hor. Saec. 16.    - genitalis dies (= dies natalis): anniversaire.    - genitale solum, Vell. 2, 15, 1: lieu de naissance, pays natal. --- Stat. S. 2, 3, 62; Prud. Cath. 10; Amm. 27, 5.
    * * *
    gĕnĭtālis, e [st1]1 [-] génital, sexuel.    - partes genitales (corporis), Lucr. 4, 1044: les parties génitales.    - genitalia membra, Ov. Am. 2, 3, 3: les parties génitales.    - genitalia, ium, n. Apul. Quint.: les parties sexuelles.    - genitale (s.-ent. membrum): parties génitales. [st1]2 [-] qui engendre, qui produit, fécond.    - genitalia corpora, Lucr. 1, 58, etc: les éléments générateurs (atomes).    - genitales partes trunci, Col. 3, 6, 1: les parties du tronc qui produisent.    - genitales menses, Gell. 3, 16, 4: les mois de la gestation, où la naissance est possible.    - genitales dii, Enn. An. 119: les douze grands dieux [créateurs de tous les autres]. [st1]3 [-] de naissance, natal.    - Genitalis, f.: surnom de Diane. --- Hor. Saec. 16.    - genitalis dies (= dies natalis): anniversaire.    - genitale solum, Vell. 2, 15, 1: lieu de naissance, pays natal. --- Stat. S. 2, 3, 62; Prud. Cath. 10; Amm. 27, 5.
    * * *
        Genitalis, et hoc genitale, penul. prod. vt Genitale solum, Le pays où on est engendré ou né.
    \
        Genitalis hora. Plin. L'heure et le temps que la femelle demande le masle.
    \
        Arua genitalia. Ouid. Esquels on a esté engendré.
    \
        Corpora quatuor genitalia. Ouid. Les quatre elements dont toutes choses sont engendrees.
    \
        Mundus genitalis. Silius. Auquel se font les generations et engendrements.
    \
        Genitalia semina. Virg. Semence dont s'engendre quelque chose.
    \
        Tempus genitale. Ouid. Le jour de la nativité.
    \
        Genitales partes trunci. Colum. Qui ont vertu d'engendrer et produire.

    Dictionarium latinogallicum > genitalis

  • 14 priscus

    [st1]1 [-] priscus, a, um [pris inus.]: a - très ancien, des premiers temps, vieux, antique [implique l'idée de qqch d'oublié, qu'on ne retrouve plus].    - prisci viri, Cic. Tim. 38: les hommes des premiers âges (d'un autre âge), ou prisci abst.    - cf. Cic. Tusc. 1, 27; Ov. F. 3, 779 ; P. Fest. 226. b - qui n’existe plus, suranné.    - quae jam prisca videntur propter vetustatem, Cic. Leg. 3, 20: des événements qui nous paraissent déjà surannés à cause de leur date ancienne.    - verborum vetustas prisca, Cic. de Or. 1, 193: de vieilles expressions d'usage périmé. c - du temps passé.    - pudor priscus redire audet, Hor. Saec. 57: la pudeur des vieux âges ose revenir. d - sévère, rude, austère, rigide.    - prisca supercilia, Virg.: visage renfrogné. --- Catul. 64, 159. [st1]2 [-] Priscus, i, m.: l'Ancien [surnom rom.].    - Tarquinius Priscus, Liv. 1, 34, 10, ou Priscus Tarquinius Liv. 5, 34, 1: Tarquin l'Ancien.
    * * *
    [st1]1 [-] priscus, a, um [pris inus.]: a - très ancien, des premiers temps, vieux, antique [implique l'idée de qqch d'oublié, qu'on ne retrouve plus].    - prisci viri, Cic. Tim. 38: les hommes des premiers âges (d'un autre âge), ou prisci abst.    - cf. Cic. Tusc. 1, 27; Ov. F. 3, 779 ; P. Fest. 226. b - qui n’existe plus, suranné.    - quae jam prisca videntur propter vetustatem, Cic. Leg. 3, 20: des événements qui nous paraissent déjà surannés à cause de leur date ancienne.    - verborum vetustas prisca, Cic. de Or. 1, 193: de vieilles expressions d'usage périmé. c - du temps passé.    - pudor priscus redire audet, Hor. Saec. 57: la pudeur des vieux âges ose revenir. d - sévère, rude, austère, rigide.    - prisca supercilia, Virg.: visage renfrogné. --- Catul. 64, 159. [st1]2 [-] Priscus, i, m.: l'Ancien [surnom rom.].    - Tarquinius Priscus, Liv. 1, 34, 10, ou Priscus Tarquinius Liv. 5, 34, 1: Tarquin l'Ancien.
    * * *
        Priscus, Adiectiuum. Qui est du temps passé et du vieil temps.
    \
        Secula prisca. Martial. Les temps passez.
    \
        Veteres et prisci viri. Cic. Desquels on usoit le temps passé.

    Dictionarium latinogallicum > priscus

  • 15 arbitra

    arbitra, ae, f. (arbiter), I) die Mitwisserin, Zeugin, Hor. epod. 5, 50. – II) die Schiedsrichterin, Richterin, richtende (entscheidende) Macht, meist von Abstr., Sen. ep. 66, 35. Gell. 7 (6), 2, 5. Amm. 28, 6, 20. Ambros. de fug. saec. 9, 53; de Iacob 1, 1 u. 7, 28; de off. ministr. 1, 12, 44.

    lateinisch-deutsches > arbitra

  • 16 bombo

    bombo, ōnis, f., die Drohne, ex cod. Brux. saec. XII; s. Traube in Wölfflins Archiv 6, 168.

    lateinisch-deutsches > bombo

  • 17 caligino

    cālīgino, āre (caligo) = caligare (v. den Augen), w. s., Marc. Emp. 8. Garg. Mart. de virt. herb. 47. Ps. Cypr. de XII abus. saec. 2. p. 154, 2 H. Itala 3. regg. 14, 4 (wo Passiv m. Infin.). – Übtr., Fulg. Virg. contin. p. 162 M.

    lateinisch-deutsches > caligino

  • 18 Camena

    Camēna (richtiger als Camoena), ae, f. (v. cano, eig. Carmena, dann archaist. Casmena, Enn. ann. 2; vgl. Varr. LL. 7, 26. Fest. 205, 14. Paul. ex Fest. 43, 16 u. 67, 9), die weissagende Sängerin, die Kamene, gew. Plur., weissagende Quellnymphen u. Geburtsgöttinnen, später mit den griech. Μοῦσαι identifiziert, Musen, Hor. carm. saec. 62. Verg. ecl. 3, 59: C. Graiae, Hor. carm. 2, 16, 38: Camenis (Numa) eum lucum sacravit, Hain vor der Porta Kapena, Liv. 1, 21, 3; vgl. uti nec fontalis ab Camenis (Quellwasser aus dem Hain der K.) nec Marcia saliens desideretur, Vitr. 8, 3, 1: Camenarum aedes, viell. in diesem Hain, Plin. 34, 19. – meton. = Dichtung, Gedicht, Hor. carm. 1, 12, 39; ep. 1, 1, 1. Tibull. 4, 1, 24. – Dav. Camēnālis, e, zu den Kamenen (Musen) gehörig, Avien. u.a.

    lateinisch-deutsches > Camena

  • 19 Ceres

    Cerēs, eris, f. (vgl. osk. Kerrí, ›Cereri‹, marruc. Cerie), arch. Genet. Cererus, Corp. inscr. Lat. 1, 568, I) Tochter des Saturn u. der Ops, Schwester des Jupiter u. Pluto, Mutter der Proserpina, Göttin der fruchttragenden Erde, des Acker-, bes. aber des Getreidebaues und der Fruchtbarkeit übh., dah. auch Göttin der Ehe; als Göttin des Ackerbaues Freundin des Friedens u. Gesetzgeberin (θεσμοφόρος), Cato r. r. 134, 1. Verg. georg. 1, 96. Hor. carm. saec. 30. Tibull. 1, 1, 15: von ihren Verehrungsorten mit den Beinamen C. Hennensis, Cic. Verr. 4, 107. Lact. 2, 4, 28: C. Catinensis, Lact. 2, 4, 28: C. Eleusina, Lact. 1, 21, 24: Eleusinia, Min. Fel. 21, 2: C. Milesia, Lact. 2, 7, 19 u.a. (vgl. Val. Max. 1, 1. ext. 5. ex Parid.): C. profunda, inferna, Proserpina, Stat. Theb. 4, 460 u. 5, 156: sacerdos Cererum, der Ceres u. Proserpina, Corp. inscr. Lat. 10, 1585: Cereri nuptias facere, d.i. ohne Wein, Plaut. aul. 354. – II) meton. für ihre Gaben, für Saat, Getreide, Frucht, Brot (im Ggstz. zu Liber, d.i. Wein; vgl. Cornif. rhet. 4, 43. Cic. de or. 3, 167; de nat. deor. 2, 60), Verg. Aen. 1, 177 u. 701. Hor. carm. 3, 24, 13; epod. 16, 43. Ov. met. 3, 437; 8, 292. – dah. das Sprichw. sine Cerere et Libero friget Venus, Ter. eun. 732. – Dav. Cereālis (Ceriālis), e; vgl. Fleckeisen Fünfzig Artikel usw. S. 12, zur Ceres gehörig, ihr heilig od. geweiht, u. meton.zum Acker-, Getreidebau usw. gehörig, cerealisch, cenae, lukullische (eig. = so glänzende u. üppige wie am Ceresfeste), Plaut.: papaver, Verg.: nemus, Ov.: sacrum, Ov.: munera, Brot, Ov.: herba, Saat, Ov.: sulci, Saatfelder, Ov.: arma (s. d.), Verg.: solum, Unterlage von Weizenkuchen, Verg.: sapor, Getreide-od. Weizengeschmack, Plin.: aediles Cereales, die von Cäsar aus dem plebejischen Stande eingesetzten »Cerealädilen«, denen ausschließlich die Aufsicht über den Getreidemarkt u. die Proviantierung der Stadt Rom anvertraut war, Pompon. dig. 1, 2, 2. § 32. Corp. inscr. Lat. 6, 1095 u. 31678: Sing., ibid. 2, 3864: u. ähnl. in den Kolonien, praefecti cereales iuri dicundo, Inscr. bei de Vita Antiqu. Benev. p. XIII. no. 11 u. 12. – subst., a) Cereālēs, ium, m., Hinundherrenner (wie Ceres, als sie ihre Tochter suchte), Hier. adv. Rufin. 3, 1 extr. – b) Cereālia, ium, n., α) das Ceresfest, gefeiert den 12. od. 13. April, Cic. u.a.; mit Zirkusspielen verbunden, dah. Cerialia ludi, Liv. – β) die Getreidefrüchte, Zerealien, Plin. 23. prooem. § 1.

    lateinisch-deutsches > Ceres

  • 20 colligentia

    colligentia, ae, f. (colligo), die Folgerung, Boëth. de syll. hyp. 1. p. 623: Plur., Tullius Marcellus bei Cassiod. inst. saec. litt. p. 539, b (ed. Garet).

    lateinisch-deutsches > colligentia

См. также в других словарях:

  • Saec. — Saec.     † Catholic Encyclopedia ► Ecclesiastical Abbreviations     ► Abbreviation in general use, chiefly Ecclesiastical     Saeculum (Century) The Catholic Encyclopedia, Volume VIII. New York: Robert Appleton Company. Nihil Obstat. 1910 …   Catholic encyclopedia

  • saec — saec·u·lum; …   English syllables

  • SAEC — Southern Agricultural Education Conference (Community » Conferences) …   Abbreviations dictionary

  • SAEC — saeculi, saeculo …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Erwan Le Saëc — Naissance 1er juillet 1960 Brest, France Profession Dessinateur de bandes dessinées Erwan Le Saëc est un dessinateur français de bandes dessinées policières, né à Brest le 1e juillet 1960 …   Wikipédia en Français

  • saeculum — saec·u·lum …   English syllables

  • David Chauvel — Pour les articles homonymes, voir Chauvel. David Chauvel (né le 18 décembre 1969 à Rennes) est un scénariste français de bande dessinée. Sommaire 1 Biographie …   Wikipédia en Français

  • Artpace — is a contemporary art center that houses the Pace Roberts Foundation for Contemporary Art in San Antonio, TexasCite web|url=http://nl.newsbank.com/nl search/we/Archives?p product=SAEC p theme=saec p action=search p maxdocs=200 p topdoc=1 p text… …   Wikipedia

  • Malcolm III of Scotland — Malcolm III King of Alba Reign 1058–1093 Coronation 1057?/25 April 1058?, Scone Predecessor Lulach Successor …   Wikipedia

  • Murder of Selena — The Mirador de la Flor, which was unveiled in 1997 in honor of Selena, was sculpted by H.W. Buddy Tatum and was funded by the Devary Durril Foundation.[1] …   Wikipedia

  • Hesychius of Sinai — ] Nothing definite is known concerning his career or the exact time at which he lived. Only a few paltry fragments of the literary remains of this almost completely forgotten author have been preserved, and they have still to be collected and… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»