Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

opublikować

  • 1 opublikować

    (-uję, -ujesz); vb; od (publikować)
    * * *
    pf.
    (= wydać) publish; (= podać do wiadomości) announce.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opublikować

  • 2 opublikować

    publikować < opublikować> (-uję) veröffentlichen, publizieren

    Słownik polsko-niemiecki > opublikować

  • 3 opublikować

    opublikować [ɔpublikɔvaʨ̑]

    Nowy słownik polsko-niemiecki > opublikować

  • 4 opublikować

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • издавать
    • издать
    • обнародовать
    • оглашать
    • опубликовать
    • опубликовывать
    • публиковать
    * * *
    opublikowa|ć
    \opublikowaćny сов. опубликовать
    * * *
    opublikowany сов.
    опубликова́ть

    Słownik polsko-rosyjski > opublikować

  • 5 opublikować

    1. promulguer
    2. publier

    Słownik Polsko-Francuski > opublikować

  • 6 opublikować

    vt pf

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch > opublikować

  • 7 opublikować

    1 foilsigh 2 lorg

    Słownik Polsko-Irlandzki > opublikować

  • 8 opublikować

    [опубліковачь]
    v.dk

    Słownik polsko-ukraiński > opublikować

  • 9 opublikować

     опублікувати

    Praktyczny słownik polsko-ukraiński > opublikować

  • 10 opublikować

    1 ihayág
    2 mag-ulat
    3 mágtanyag

    Słownik Polsko-Tagalski > opublikować

  • 11 opublikować artykuł

    опубликовать статью

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > opublikować artykuł

  • 12 prawo opublikować

    право опубликовать

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prawo opublikować

  • 13 ogłosić

    глаг.
    • анонсировать
    • возвещать
    • выдавать
    • выдать
    • заявлять
    • издавать
    • издать
    • обнародовать
    • объявить
    • объявлять
    • огласить
    • оглашать
    • опубликовать
    • опубликовывать
    • предвещать
    • предзнаменовать
    • провозгласить
    • провозглашать
    • публиковать
    * * *
    ogło|sić
    \ogłosićszę, \ogłosićsi, \ogłosićszony сов. 1. объявить; огласить;

    \ogłosić mobilizację объявить мобилизацию; \ogłosić wyrok объявить (огласить) приговор;

    2. опубликовать
    +

    1. obwieścić 2. wydrukować, opublikować

    * * *
    ogłoszę, ogłosi, ogłoszony сов.
    1) объяви́ть; огласи́ть

    ogłosić mobilizację — объяви́ть мобилиза́цию

    ogłosić wyrok — объяви́ть (огласи́ть) пригово́р

    2) опубликова́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ogłosić

  • 14 wydrukować

    глаг.
    • напечатать
    • отпечатать
    • отпечатывать
    • оттискивать
    • печатать
    * * *
    wydrukowa|ć
    \wydrukowaćny сов. 1. напечатать;
    2. распечатать
    +

    1. opublikować

    * * *
    wydrukowany сов.
    1) напеча́тать
    2) распеча́тать
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wydrukować

  • 15 ogłaszać

    impf ogłosić
    * * *
    (-am, -asz); perf; ogłosić; vt
    to announce; (manifest, odezwę) to publish, to issue; (amnestię, niepodległość) to declare; ( konkurs) to announce; (wyrok, pracę naukową) to publish; ( stan wyjątkowy) to declare, to proclaim
    * * *
    ipf.
    1. (= podać do wiadomości) announce; (dekret, manifest, odezwę) publish, issue; (niepodległość, stan wyjątkowy) declare; ogłaszać wyrok pronounce sentence; ogłosić zawieszenie broni call a truce.
    2. (= opublikować) publish.
    ipf.
    1. (= przekazywać o sobie jakąś wiadomość) advertise.
    2. przest. (= uzurpować sobie tytuł) declare oneself.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogłaszać

  • 16 wydrukować

    (-uję, -ujesz); vb; od drukować
    * * *
    pf.
    1. (= powielić) print.
    2. (= opublikować) publish.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wydrukować

  • 17 wydać

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydadzą, wydany сов.
    1) вы́дать

    wydać towar — вы́дать (отпусти́ть) това́р

    wydać wspólników — вы́дать соо́бщников

    wydać resztę — дать сда́чу

    2) израсхо́довать, издержа́ть
    3) изда́ть

    wydać książkę — изда́ть (вы́пустить в свет) кни́гу

    wydać rozkaz — изда́ть (отда́ть) прика́з

    4) дать, устро́ить

    wydać przyjęcie na cześć kogoś — устро́ить приём в честь кого́-л.

    5) ( za mąż) вы́дать, отда́ть
    - wydać zapach
    - wydać bitwę
    - wydać opinię
    - wydać wyrok
    - wydać na świat
    - wydać plon
    - wydać owoce
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wydać

  • 18 wydawać

    глаг.
    • воздать
    • выдавать
    • выдать
    • выделять
    • выпускать
    • давать
    • дарить
    • дать
    • задавать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • израсходовать
    • использовать
    • испускать
    • испустить
    • источать
    • казать
    • обнародовать
    • оглашать
    • опубликовать
    • опубликовывать
    • отдавать
    • отдать
    • отправлять
    • отредактировать
    • подавать
    • подать
    • потратить
    • потреблять
    • предавать
    • предоставить
    • предоставлять
    • преподать
    • публиковать
    • раздавать
    • расходовать
    • редактировать
    • тратить
    • уделить
    • уделять
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издавать (звук, запах)
    2) wydawać (na świat) производить (на свет)
    3) wydawać (opublikować) издавать (публиковать)
    4) wydawać (plony) приносить (плоды)
    5) wydawać (przyjęcie) давать, устраивать
    6) wydawać (resztę) давать (сдачу)
    7) wydawać (rozkaz) издавать, отдавать (приказ)
    8) wydawać (wyrok) выносить (приговор)
    9) wydawać (zakaz) накладывать (запрет)
    10) wydawać (pieniądze) выдавать, издерживать, расходовать, тратить
    11) wydawać (towar) выдавать, отпускать (товар)
    12) wydawać (za mąż) выдавать (замуж)
    13) wydawać (zdradzić) выдавать (предавать)
    14) wydawać, wystawiać (dokument) выдавать (документ)
    podawać (za kogoś, coś), przedstawiać (jako kogoś, coś) выдавать (представлять кем-то, чем-то другим)
    * * *
    wyda|wać
    \wydawaćje, \wydawaćwaj, \wydawaćwany несов. 1. выдавать;
    2. расходовать, издерживать; 3. издавать; 4. давать, устраивать; 5. выдавать, отдавать; ср. wydać
    * * *
    wydaje, wydawaj, wydawany несов.
    1) выдава́ть
    2) расхо́довать, изде́рживать
    3) издава́ть
    4) дава́ть, устра́ивать
    5) выдава́ть, отдава́ть; ср. wydać

    Słownik polsko-rosyjski > wydawać

  • 19 wydąć

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydmę, wydmie, wydmij, wydęty сов.
    наду́ть

    wydąć wargi (usta) — 1) оттопы́рить гу́бы; 2) перен. наду́ть гу́бы, наду́ться

    wydąć żagle — наду́ть (разду́ть) паруса́

    Słownik polsko-rosyjski > wydąć

  • 20 ogł|osić

    pf — ogł|aszać impf vt 1. (poinformować) to announce
    - ogłosili swoje zaręczyny they announced their engagement
    - ogłosili, że mają zamiar się pobrać they announced that they were going to get married
    - ogłosić dekret a. manifest to issue a decree a. a manifesto
    2. książk. (opublikować) to publish [rozprawę, książkę, artykuł] 3. książk. (mianować) to pronounce, to proclaim
    - ogłoszono go królem he was proclaimed king
    - ogłosili zwycięstwo, nie czekając na ostateczne wyniki they proclaimed victory without waiting for the final results
    ogłosić sięogłaszać się 1. (mianować) to proclaim oneself
    - ogłosić się królem/dyktatorem to declare oneself king/dictator
    2. (dać ogłoszenie) to advertise
    - już pięć razy ogłaszał się ze sprzedażą tego mieszkania he’s advertised the flat for sale five times already
    ogłosić ekskomunikę (kogoś) to pronounce the sentence of excommunication against sb

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogł|osić

См. также в других словарях:

  • opublikować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}publikować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opublikować — dk IV, opublikowaćkuję, opublikowaćkujesz, opublikowaćkuj, opublikowaćował, opublikowaćowany «podać do publicznej wiadomości, szczególnie za pomocą druku; wydać w formie publikacji, ogłosić drukiem, wydrukować» Opublikować coś (np. artykuł,… …   Słownik języka polskiego

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

  • artykuł — m IV, D. u, Ms. artykułule; lm M. y 1. «niewielka praca (np. szkic literacki, rozprawka naukowa, felieton, recenzja, reportaż) umieszczona w czasopiśmie, encyklopedii, słowniku itp.» Interesujący artykuł. Artykuł dyskusyjny, krytyczny, polemiczny …   Słownik języka polskiego

  • broszura — ż IV, CMs. broszuraurze; lm D. broszuraur 1. «druk o niewielkiej objętości, składający się z jednego lub kilku arkuszy (w Polsce do 4 arkuszy, tj. 64 stron), zszyty przez grzbiet, zwykle w miękkiej oprawie papierowej lub kartonowej» 2. «w… …   Słownik języka polskiego

  • dementi — n ndm «oficjalne zaprzeczenie lub sprostowanie jakiejś wiadomości (najczęściej o charakterze politycznym); składane przeważnie w imieniu rządu» Opublikować, złożyć dementi. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • manifest — m IV, D. u, Ms. manifesteście; lm M. y 1. «orędzie, uroczysta odezwa władzy zwierzchniej do narodu lub odezwa, deklaracja publiczna organizacji społecznych, partii politycznych, grup literackich, artystycznych itp. do społeczeństwa, zawierająca… …   Słownik języka polskiego

  • mikrospis — m IV, D. u, Ms. mikrospissie; lm M. y «spis niewielkiej, wybranej grupy ludzi dla celów statystycznych, dający przybliżony obraz stanu i struktury jakiegoś środowiska» Podsumować, opublikować wyniki mikrospisu …   Słownik języka polskiego

  • ogłosić — dk VIa, ogłoszę, ogłosićsisz, ogłoś, ogłosićsił, ogłoszony ogłaszać ndk I, ogłosićam, ogłosićasz, ogłosićają, ogłosićaj, ogłosićał, ogłosićany 1. «podać do publicznej wiadomości, powiadomić ogół; obwieścić» Ogłosić dekret, manifest, odezwę.… …   Słownik języka polskiego

  • powydawać — dk IX, powydawaćdaję, powydawaćdajesz, powydawaćwaj, powydawaćwał, powydawaćwany 1. «wydzielić wielu osobom tyle, ile się należy, ile potrzeba, wydać wiele czegoś kolejno, jedno po drugim» Powydawać towar z magazynu, ubrania z szatni. ◊ Powydawać …   Słownik języka polskiego

  • prasa — ż IV, CMs. prasasie; lm D. pras 1. «maszyna, urządzenie mechaniczne lub hydrauliczne do wywierania nacisku na dany materiał lub przedmiot; używane do wytłaczania oleju z nasion lub soku z owoców, do tłoczenia przedmiotów z metali lub tworzyw… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»