Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

operarius

  • 1 operarius

    ŏpĕrārĭus, a, um de travail, de travailleur.    - operarius (homo): ouvrier, travailleur, homme de peine, manoeuvre.    - operaria, ae, f.: ouvrière, travailleuse.
    * * *
    ŏpĕrārĭus, a, um de travail, de travailleur.    - operarius (homo): ouvrier, travailleur, homme de peine, manoeuvre.    - operaria, ae, f.: ouvrière, travailleuse.
    * * *
    I.
        Operarius, operarii. Varro. Ouvrier.
    II.
        Operarius, Adiectiuum: vt Vinum operarium. Plin. Vin de despense pour les ouvriers.
    \
        Homo operarius. Cic. Manouvrier.
    \
        Lapides operarii. Plin. Pierres dequoy on se sert à besongner, ou Qu'on peult mettre en oeuvre.
    \
        Vsus operarius. Plin. Un employ journel, quand on se sert touts les jours de quelque chose.
    \
        Pecus operarium. Colum. Dequoy on se sert à labourer.
    \
        Dies operarius. Cato. Jour ouvrier.

    Dictionarium latinogallicum > operarius

  • 2 operarius

    ŏpĕrārĭus, a, um, adj. [opera], of or belonging to labor (class.):

    homo,

    Cic. Att. 7, 2, 8:

    pecus,

    working-cattle, Col. 6, 2, 15:

    vinum,

    for working-men, Plin. 14, 10, 12, § 86.—
    II.
    Subst.
    A.
    ŏpĕrārĭus, ii, m., a laborer, workman, operative:

    habere oportet operarios quinque,

    Cato, R. R. 10, 1: operarius rusticus, the peasant as a day-laborer, Edict. Diocl. 7, 1; cf.:

    operarius agrarius,

    Vulg. Ecclus. 37, 13:

    quos singulos sicut operarios barbarosque contemnas,

    Cic. Tusc. 5, 36, 104:

    quidam operarii linguā celeri et exercitatā,

    fluent talkers, bad orators, id. de Or. 1, 18, 83:

    operarium nobis quendam oratorem facis,

    underworkman, id. ib. 1, 62, 263:

    si quid actum erit, quod isti operarii minus commode persequi possent,

    i. e. scribes, secretaries, id. Fam. 8, 1, 2.—
    B.
    ŏpĕrārĭa, ae, f., a work-woman, in a comic lusus verbb., Plaut. Bacch. 1, 1, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > operarius

  • 3 operarius

    operārius, a, um (opera), zum körperlichen Dienste-, zur Arbeit gehörig, Arbeits-, Handwerks-, I) adi.: pecus, Arbeitsvieh (Ochsen usw.), Colum.: vinum, Gesindewein, Plin.: usus, der Nutzen eines Dinges (zB. eines Zahnes) bei einem Geschäft, Plin.: übtr., homo, ein gewöhnlicher Handlanger, bloßer Tagelöhner, Cic.: homines paene operarii, die fast nur zur Verrichtung der rohesten Arbeiten fähig sind, Cic. – II) subst.: A) operārius, iī, m., der Arbeiter, Tagelöhner, Handlanger, Cic. u.a.: habere oportet operarios quinque, Cato r. r. 10, 1: praesertim cum operarii aut baiuli deesse non possint, Cic.: satis bonus op., Plaut. vid. fr. I, 7 Stud.: op. rusticus, der Ackerbauer als Tagelöhner, Edict. Diocl. 7, 1: so auch op. agrarius, Vulg. Sirach 37, 13: reddere operario mercedem, Augustin. epist. 153, 23: übtr., quos singulos sicut operarios (bloße Handlanger) barbarosque contemnas, eos etc., Cic. Tusc. 5, 104: quidam operarii linguā celeri et exercitatā, bloße Handlanger (lebendige Maschinen) mit schneller und geübter Zunge, bloße Zungendrescher (v. schlechten Rednern), Cic. de or. 1, 83: u. so operarium nobis quendam oratorem facis, zum Handlanger, Cic. de or. 1, 263. – B) operāria, ae, f., 1) die Arbeiterin, apes operariae sunt tantum, non procreatrices, Cassian. de inc. Chr. 7, 5. – von einer gemeinen Buhldirne, Plaut. Bacch. 74. – 2) die Wohltäterin, Gnadenspenderin, amatrix pauperorum et operaria, de Rossi Inscr. Christ. Vol. I. no. 62.

    lateinisch-deutsches > operarius

  • 4 operarius

    operārius, a, um (opera), zum körperlichen Dienste-, zur Arbeit gehörig, Arbeits-, Handwerks-, I) adi.: pecus, Arbeitsvieh (Ochsen usw.), Colum.: vinum, Gesindewein, Plin.: usus, der Nutzen eines Dinges (zB. eines Zahnes) bei einem Geschäft, Plin.: übtr., homo, ein gewöhnlicher Handlanger, bloßer Tagelöhner, Cic.: homines paene operarii, die fast nur zur Verrichtung der rohesten Arbeiten fähig sind, Cic. – II) subst.: A) operārius, iī, m., der Arbeiter, Tagelöhner, Handlanger, Cic. u.a.: habere oportet operarios quinque, Cato r. r. 10, 1: praesertim cum operarii aut baiuli deesse non possint, Cic.: satis bonus op., Plaut. vid. fr. I, 7 Stud.: op. rusticus, der Ackerbauer als Tagelöhner, Edict. Diocl. 7, 1: so auch op. agrarius, Vulg. Sirach 37, 13: reddere operario mercedem, Augustin. epist. 153, 23: übtr., quos singulos sicut operarios (bloße Handlanger) barbarosque contemnas, eos etc., Cic. Tusc. 5, 104: quidam operarii linguā celeri et exercitatā, bloße Handlanger (lebendige Maschinen) mit schneller und geübter Zunge, bloße Zungendrescher (v. schlechten Rednern), Cic. de or. 1, 83: u. so operarium nobis quendam oratorem facis, zum Handlanger, Cic. de or. 1, 263. – B) operāria, ae, f., 1) die Arbeiterin, apes operariae sunt tantum, non procreatrices, Cassian. de inc. Chr. 7, 5. – von einer gemeinen Buhldirne, Plaut.
    ————
    Bacch. 74. – 2) die Wohltäterin, Gnadenspenderin, amatrix pauperorum et operaria, de Rossi Inscr. Christ. Vol. I. no. 62.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > operarius

  • 5 operārius

        operārius adj.    [opera], of labor: homines, day-laborers.—As subst m., a laborer, workman, artisan: quidam operarii linguā celeri et exercitatā, workers with the tongue: operarium nobis quendam oratorem facis, mere mechanic: isti operarii, i. e. secretaries.
    * * *
    I
    laborer, worker, mechanic, one who works for hire
    II
    operaria, operarium ADJ
    laboring, working for hire; used in farm work (animals); used by laborers

    Latin-English dictionary > operārius

  • 6 operarius

    operarius, ii, m., worker, workman.

    English-Latin new dictionary > operarius

  • 7 operarius

    I operārius, a, um [ opera ] II operārius, ī m.
    работник, рабочий, чернорабочий или подёнщик Pl, Cato etc.; презр.( о плохом ораторе) ремесленник C

    Латинско-русский словарь > operarius

  • 8 operarius

    1) (subst.) работник (1. 18 § 5 D. 33, 7. 1. 203 D. 50, 16). 2) (adi.) рабочий: operaria servitus (1. 6 C. Th. 14, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > operarius

  • 9 operarius

    I.
    , i m
      наёмный рабочий
    II.
    , operaria, operarium (m,f,n)
      грузовой

    Dictionary Latin-Russian new > operarius

  • 10 Батрак

    operarius, ii, m;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Батрак

  • 11 Рабочий

    - operarius;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Рабочий

  • 12 Трудящийся

    - operarius;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Трудящийся

  • 13 operaria

    ŏpĕrārĭus, a, um, adj. [opera], of or belonging to labor (class.):

    homo,

    Cic. Att. 7, 2, 8:

    pecus,

    working-cattle, Col. 6, 2, 15:

    vinum,

    for working-men, Plin. 14, 10, 12, § 86.—
    II.
    Subst.
    A.
    ŏpĕrārĭus, ii, m., a laborer, workman, operative:

    habere oportet operarios quinque,

    Cato, R. R. 10, 1: operarius rusticus, the peasant as a day-laborer, Edict. Diocl. 7, 1; cf.:

    operarius agrarius,

    Vulg. Ecclus. 37, 13:

    quos singulos sicut operarios barbarosque contemnas,

    Cic. Tusc. 5, 36, 104:

    quidam operarii linguā celeri et exercitatā,

    fluent talkers, bad orators, id. de Or. 1, 18, 83:

    operarium nobis quendam oratorem facis,

    underworkman, id. ib. 1, 62, 263:

    si quid actum erit, quod isti operarii minus commode persequi possent,

    i. e. scribes, secretaries, id. Fam. 8, 1, 2.—
    B.
    ŏpĕrārĭa, ae, f., a work-woman, in a comic lusus verbb., Plaut. Bacch. 1, 1, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > operaria

  • 14 Работник

    - operarius; mercennarius;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Работник

  • 15 annualis

    annuālis, e
    годичный, нанятый на год ( operarius Vlg)

    Латинско-русский словарь > annualis

  • 16 cooperarius

    co-operārius, a, um
    содействующий, сотрудничающий ( alicui и alicujus Eccl)

    Латинско-русский словарь > cooperarius

  • 17 inconfusibilis

    in-cōnfùsibilis, e
    непоколебимый, уверенный в себе ( operarius Vlg)

    Латинско-русский словарь > inconfusibilis

  • 18 agrarius

    agrārius, a, um (ager), zu den Äckern-, Feldern gehörig, Acker-, Feld-, I) im allg.: via, Feldweg (als Privatweg, Ggstz. via publica), ICt.: mensor, Feldmesser, Gromat. vet.: operarius, Vulg.: parentes, die auf dem Lande lebenden, Aur. Vict. – II) insbes.: a) als publiz. t.t., die Äcker des Staats-, die Staatsländereien betreffend, bes. die Besitznahme u. -Verteilung der Staatsländereien betreffend, lex, ein Gesetzvorschlag, der eine Verteilung von Ackerland beabsichtigt, Cic. u.a.: largitio, reiche Ackerverteilung, Cic.: facultas, die Möglichkeit, eine Ackerverteilung durchzusetzen, Cic.: triumvir, der Ackerverteilung vorstehender, Liv.: mergus, ein Güterjäger, Lucil. sat. fr. inc.: seditiones, eine Ackerverteilung bezweckende, Liv.: huic toti agrariae rationi (diesem ganzen Vorhaben wegen der Ackerverteilung) adversari, Cic.: agrariam rem tentare, eine Ackerverteilung durchzusetzen suchen, Cic. – subst., α) agrāria, ae, f. = lex agraria (s. oben), Cic. ad Att. 1, 18, 6. – β) agrāriī, ōrum, m. = die Partei, die durch die Ackergesetze den Besitz von Ländereien wünschte u. betrieb, Freunde der Ackergesetze u. Ackerverteilung, Agrarier, Cic. u. Liv. – b) als milit. t.t., agrariae stationes, od. subst. bl. agrariae, ārum, f., »Feldposten«, Amm. 14, 3, 2 u. Veget. mil. 1, 3 u.a. – / Synk. Genet. Plur. agrariûm, Liv. 27, 21, 10.

    lateinisch-deutsches > agrarius

  • 19 appositus [1]

    1. appositus (adp.), a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. appono), nahe gelegen an etw., I) eig.: decima regio Italiae app., Plin.: regio urbi apposita, Curt.: castellum flumini app., Tac.: gentes Thraciae app., anwohnend, Curt.: crepido app., daneben hinlaufend, Curt. – II) übtr.: 1) im allg.: audacia (fidentiae) non contrarium, sed appositum et propinquum, liegt ihm nahe, Cic. de inv. 2, 165: iudicis quoque noscenda natura est, iuri magis an aequo sit appositus, ob er sich mehr dem strengen Rechte oder der Billigkeit nähere, Quint. 4, 3, 11. – Plur. subst., apposita, Annäherndes, Quint. 5, 10, 86. – 2) insbes.: a) nahe liegend = gleichs. am Wege, vor Augen liegend, dah. leicht erlangbar, leicht erreichbar, s. Sen. ep. 4, 10; 71, 4. – b) gelegen = bequem, geeignet, brauchbar, anstellig, menses app. ad agendum, Cic.: homo bene app. ad istius audaciam, Cic.: operarius multo appositior ad etc., Cic.: appositissimae gallinae ad pariendum, Varr.: argumentatio adpositissima ad iudicationem, Cic. de inv. 1, 19.

    lateinisch-deutsches > appositus [1]

  • 20 inconfusibilis

    incōnfūsibilis, e (in u. confundo), unbeirrbar = nicht außer Fassung zu bringen, operarius, Vulg. 2. Timoth. 2, 15.

    lateinisch-deutsches > inconfusibilis

См. также в других словарях:

  • OPERARIUS — apud Erasmum in Chil. quis proprie dictus sit, modo diximus. Eorum meminit Alphenus in §. quid autem esset, in l. Censor. de verb. sign. Alciatus interpretatur, qui ruri operabantur: unde et ab antiquis simpliciter Operae dicti sunt. Spiegelius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Operarĭus — Operarĭus, 1) bei den Römern ein freier Arbeiter, Tagelöhner, im Gegensatz zu den Sklaven, welche deren Herr zu seinem Vortheil bei Andern arbeiten ließ; 2) sonst ein Canonicus, welcher Aufseher der öffentlichen Gebäude war …   Pierer's Universal-Lexikon

  • operarius — A feudal tenant who held his land by manual labor for the lord of the manor …   Ballentine's law dictionary

  • ouvrier — ouvrier, ière [ uvrije, ijɛr ] n. et adj. • XIIIe; ovrer, overierXIIe; lat. operarius I ♦ N. 1 ♦ Personne qui exécute un travail manuel, exerce un métier manuel ou mécanique moyennant un salaire; et cour. Travailleur manuel de la grande industrie …   Encyclopédie Universelle

  • ouvrière — ● ouvrière nom féminin Individu neutre dans les colonies d insectes sociaux : abeilles, fourmis, guêpes ou termites. (Les fonctions des ouvrières comprennent notamment la construction des nids, les soins aux jeunes et la défense de la colonie.) ● …   Encyclopédie Universelle

  • obrero — (Del lat. operarius.) ► adjetivo 1 Que trabaja: ■ hormiga obrera. 2 Del trabajador: ■ es un estudioso del movimiento obrero . ► sustantivo 3 OFICIOS Y PROFESIONES Persona que realiza un trabajo manual retribuido: ■ su padre es obrero. SINÓNIMO …   Enciclopedia Universal

  • operario — ► sustantivo 1 OFICIOS Y PROFESIONES Trabajador manual: ■ los operarios ayudaron a trasladar la mercancía. SINÓNIMO obrero ► sustantivo masculino 2 RELIGIÓN Religioso que en algunas órdenes se destina para confesar y asistir a los enfermos y… …   Enciclopedia Universal

  • Gotik — Hochgotische Kathedrale Notre Dame de Reims, ein herausragendes Beispiel französischer Gotik …   Deutsch Wikipedia

  • Stör (Handwerk) — Die Stör ist ein alter Ausdruck für die Wanderschaft reisender Handwerker, die ihre Tätigkeit im Hause des Auftraggebers ausführten. Handwerker, die dies taten, hießen Störgeher oder Störr. Inhaltsverzeichnis 1 Wortherkunft 2 Der wandernde… …   Deutsch Wikipedia

  • Rostaing — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Rostaing est un patronyme qui désigne plusieurs personnes ainsi qu une entreprise française. Hubert Rostaing (né le 17 septembre 1918 à Lyon, mort le 10… …   Wikipédia en Français

  • Rostaing de la Capre — Pour les articles homonymes, voir Rostaing. Rostaing de la Capre (? † le 22 ou le 23[1] août 1303), ancien chanoine et « operarius » d’Arles, archevêque d Arles (5 août 1286 † le 22 août 1303), inhumé à Saint Trophime. Sommaire …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»