-
1 opłata
( kwota do zapłacenia) payment, charge; ( za naukę) fee; ( za przejazd) fare; ( urzędowa) paymentza niewielką lub drobną opłatą — for a small lub nominal fee
* * *f.1. ( kwota) payment, charge, fee; ( za naukę) tuition; ( za przejazd) fare; opłata celna customs duty; opłata drogowa toll; opłata pocztowa postage; opłata sądowa court fee; opłata skarbowa stamp duty; za niewielką opłatą for a small fee.2. (= uiszczanie należności) payment; zalegać z opłatą be in arrears.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opłata
-
2 opłata
opłaty f/pl Abschlagszahlungen f/pl; (opłacenie) Bezahlung f, Begleichung f;za opłatą gegen Entgelt;opłata za list Briefporto n;opłata za przejazd Fahrgeld n;opłata za doręczenie Zustellgebühr f -
3 opłata
-
4 opłata
fGebühr f -
5 opłata
[оплата]fплата, оплата, збір -
6 opłata
сущ.• взнос• вознаграждение• выплата• гонорар• жалованье• оплата• плата• платеж• платёж• пошлина• расход• стоимость* * *♀ оплата, плата;● \opłata stemplowa гербовый сбор
* * *жопла́та, пла́та -
7 opłata
f 1. оплата, плата, платеж 2. сборKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > opłata
-
8 opłata
1. accise2. droit3. factage4. farinage5. frais6. mouture7. paiement8. pension9. taxe10. versement11. étalonnage -
9 opłata
1 dola 2 préimh 3 táille 4 íoc -
10 opłata
įmoka -
11 oplata
ж оплата, збір, плата, платіж -
12 opłata
1 báyad2 kabayarán -
13 opłata
nyrh; salgyt; töleg; wznos -
14 opłata stemplowa
ге́рбовый сбор -
15 opłata jednostkowa
• accounting rateSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > opłata jednostkowa
-
16 opłata za dostęp
• access chargeSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > opłata za dostęp
-
17 opłata bojowa
• buoyage -
18 opłata celna
• customs• customs duty -
19 opłata cumownicza
• moorage -
20 opłata dodatkowa
• surcharge
См. также в других словарях:
opłata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. opłataacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kwota, suma pieniędzy, jaką płaci się za określoną usługę, za prawo do pewnych świadczeń itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opłata klimatyczna … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oplata — ȍplata ž DEFINICIJA 1. građ. a. drvena ili čelična konstrukcija u koju se lijeva beton i koja mu daje oblik b. zaštitna ili ukrasna obloga zidova 2. daske ili ploče koje izvana pokrivaju trup plovila, aviona itd. ETIMOLOGIJA o (b) + njem. Platte … Hrvatski jezični portal
opłata — ż IV, CMs. opłacie; lm D. opłat 1. «określona kwota pieniężna wypłacana za pewne świadczenia, czynności, usługi, za prawo do czegoś itp.» Opłata pocztowa, stemplowa. Opłata sądowa. Opłaty w gotówce, w naturze. Opłata za przejazd, za przechowanie… … Słownik języka polskiego
opláta — e ž (ā) teh. kar pokriva ogrodje ladje, letala: na ladijsko ogrodje so pritrdili leseno oplato in krov; kovinska oplata letala … Slovar slovenskega knjižnega jezika
szpera — opłata za otwarcie bramy … Słownik gwary warszawskiej
bagaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) «rzeczy zapakowane w paczki, walizki itp., które podróżujący ma ze sobą lub wysyła je za opłatą do miejsca przeznaczenia pociągiem, samolotem itp.» Lekki, ciężki bagaż. Duży bagaż. Przewóz bagażu. Mieć dużo bagażu … Słownik języka polskiego
bagażowy — «dotyczący bagażu; służący do przewożenia bagażu» Wagon bagażowy. Wózek bagażowy. Kwit bagażowy. bagażowy bagażowyowi w użyciu rzecz. 1. «pracownik kolei, który za opłatą przenosi lub przewozi rzeczy podróżnych do pociągu lub z pociągu; numerowy» … Słownik języka polskiego
dzierżawa — ż IV, CMs. dzierżawawie; lm D. dzierżawaaw 1. «używanie lub użytkowanie rzeczy albo prawa majątkowego oparte na umowie, za określoną opłatą w pieniądzach lub w naturze; dzierżawienie» Dożywotnia dzierżawa. Brać, wziąć coś w dzierżawę. Otrzymać,… … Słownik języka polskiego
dzierżawny — «dotyczący dzierżawy, odnoszący się do dzierżawy» Kontrakty dzierżawne. Opłata dzierżawna. Rata dzierżawna. dzierżawne blm w użyciu rzecz. «opłata za dzierżawę; czynsz dzierżawny» … Słownik języka polskiego
haracz — m II, D. u; lm M. e, D. ów a. y hist. «podatek nałożony na podbitą niemuzułmańską ludność imperium osmańskiego; także opłata nakładana przez jakiegokolwiek władcę na kraj podbity» Nałożyć na kraj haracz. Płacić, zapłacić haracz sułtanowi. Ściągać … Słownik języka polskiego
myto — n III, Ms. mycie; lm D. myt hist. «w dawnej Polsce: opłata za przejazd lub przejście przez most, groblę, rogatkę itp.; opłata pobierana od kupców za przewóz towarów i handlowanie nimi; cło» ‹niem.› … Słownik języka polskiego