-
1 opłacić
глаг.• выплатить• выплачивать• окупать• окупаться• оплатить• оплачивать• отплатить• платить• поплатиться• уплатить• уплачивать* * *opłac|ić\opłacićę, \opłacićony сов. 1. оплатить, уплатить;\opłacić rachunek оплатить счёт, уплатить по счёту; \opłacić komorne внести квартплату;
2. перен. поплатиться, расплатиться;\opłacić bólem głowy поплатиться головной болью+2. okupić
* * *opłacę, opłacony сов.1) оплати́ть, уплати́тьopłacić rachunek — оплати́ть счёт, уплати́ть по счёту
opłacić komorne — внести́ квартпла́ту
2) перен. поплати́ться, расплати́тьсяopłacić bólem głowy — поплати́ться головно́й бо́лью
Syn:okupić 2) -
2 opłacić się
сов.1) komu откупи́ться от кого2) окупи́ться; оправда́ть себя́; ср. opłacać sięSyn:przekupić, okupić się 1) -
3 opłacić\ się
сов. 1. komu откупиться от кого;2. окупиться; оправдать себя; ср. opłacać się+1. przekupić;
okupić się -
4 opłacić podróż
оплатить поездкуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > opłacić podróż
-
5 asekuracja
сущ.• гарантия• заверение• страхование• страховка• уверение• уверенность* * *asekuracj|a♀ страхование ň, страховка;\asekuracja па życie страхование жизни; \asekuracja od ognia страхование от пожара; zapłacić (opłacić) \asekuracjaę заплатить страховые взносы; wypłacić \asekuracjaę выплатить страховую премию
+ ubezpieczenie* * *жстрахова́ние n, страхо́вкаasekuracja na życie — страхова́ние жи́зни
asekuracja od ognia — страхова́ние от пожа́ра
wypłacić asekurację — вы́платить страхову́ю пре́мию
Syn: -
6 opłacać
глаг.• выплатить• выплачивать• окупать• окупаться• оплатить• оплачивать• отплатить• платить• поплатиться• уплатить• уплачивать* * *opłaca|ć\opłacaćny несов. 1. оплачивать;2. перен. расплачиваться; ср. opłacić* * *opłacany несов.1) опла́чивать -
7 sfinansować
глаг.• финансировать* * *sfinansowa|ć\sfinansowaćny сов. со финансировать что, дать (отпустить) деньги на что+* * *sfinansowany сов. coфинанси́ровать что, дать (отпусти́ть) де́ньги на чтоSyn: -
8 zapłacić
глаг.• возмещать• вознаграждать• выплатить• выплачивать• делать• окупать• окупаться• оплачивать• отплатить• платить• поплатиться• уплатить• уплачивать* * *zapłaci|ć\zapłacićony сов. заплатить, уплатить, оплатить;\zapłacić gotówką оплатить наличными; \zapłacić z góry заплатить вперёд; drogo \zapłacić а) заплатить высокую цену;
б) горько поплатиться+* * *zapłaciony сов.заплати́ть, уплати́ть, оплати́тьzapłacić gotówką — оплати́ть нали́чными
zapłacić z góry — заплати́ть вперёд
drogo zapłacić — 1) заплати́ть высо́кую це́ну; 2) го́рько поплати́ться
Syn:
См. также в других словарях:
opłacić — dk VIa, opłacićcę, opłacićcisz, opłać, opłacićcił, opłacićcony opłacać ndk I, opłacićam, opłacićasz, opłacićają, opłacićaj, opłacićał, opłacićany «zapłacić za coś, uiścić należność; wynagrodzić za usługi» Opłacić abonament radiowy, czynsz,… … Słownik języka polskiego
opłacić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. opłacać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opłacać się – opłacić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będąc szantażowanym, płacić okup, haracz; przekupywać kogoś, wręczać łapówki, by uniknąć czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Policja jest zdania, że niektórzy właściciele lokali opłacają … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opłacać — → opłacić … Słownik języka polskiego
opłacać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opłacaćam, opłacaća, opłacaćają, opłacaćany {{/stl 8}}– opłacić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, opłacaćcę, opłacaćci, opłać, opłacaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płacić za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
abonament — m IV, D. u, Ms. abonamentncie; lm M. y «prawo korzystania z czegoś lub otrzymania czegoś w określonym czasie na zasadzie opłaty z góry; dowód stwierdzający to prawo; stała, regularna opłata za prawo użytkowania czegoś» Abonament teatralny,… … Słownik języka polskiego
bagażowy — «dotyczący bagażu; służący do przewożenia bagażu» Wagon bagażowy. Wózek bagażowy. Kwit bagażowy. bagażowy bagażowyowi w użyciu rzecz. 1. «pracownik kolei, który za opłatą przenosi lub przewozi rzeczy podróżnych do pociągu lub z pociągu; numerowy» … Słownik języka polskiego
cmentarz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «miejsce grzebania zmarłych lub przechowywania prochów po ich kremacji» Cmentarz grzebalny. Kwatery cmentarza. Opłacić miejsce na cmentarzu. 2. «przestrzeń, plac wokół kościoła (gdzie dawniej grzebano zmarłych); … Słownik języka polskiego
gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… … Słownik języka polskiego
ofrankować — dk IV, ofrankowaćkuję, ofrankowaćkujesz, ofrankowaćkuj, ofrankowaćował, ofrankowaćowany ofrankowywać ndk VIIIa, ofrankowaćowuję, ofrankowaćowujesz, ofrankowaćowuj, ofrankowaćywał, ofrankowaćywany, przestarz. «uiścić opłatę za przesyłkę listową… … Słownik języka polskiego
okupić — dk VIa, okupićpię, okupićpisz, okup, okupićpił, okupićpiony okupywać ndk VIIIa, okupićpuję, okupićpujesz, okupićpuj, okupićywał, okupićywany 1. «opłacić coś jakimś, zwykle wielkim kosztem» Okupić coś życiem. Drogo okupił chwilę nieuwagi.… … Słownik języka polskiego
