-
1 okupić;
okupi|ć;\okupić;ony сов. 1. со заплатить, поплатиться за что;\okupić; coś zdrowiem поплатиться за что-л. здоровьем; 2. искупить; \okupić; winę искупить вину+1. zapłacić 2. wynagrodzić, wyrównać
-
2 okupić
глаг.• купить• покупать* * *okupiony сов.1) co заплати́ть, поплати́ться за чтоokupić coś zdrowiem — поплати́ться за что́-л. здоро́вьем
2) искупи́тьokupić winę — искупи́ть вину́
Syn: -
3 okupić się
-
4 okupić\ się
сов. выкупиться, откупиться -
5 odkupić
глаг.• выкупить• выплачивать• купить• откупить• перекупить• погашать• покупать* * *odkupi|ć\odkupićony сов. 1. перекупить (купить вновь у кого-л.);2. купить (взамен потерянного, поломанного etc.);\odkupić
zepsuty zegarek купить новые часы (взамен испорченных);3. (winę, grzech itp.) искупить+3. okupić
* * *odkupiony сов.1) перекупи́ть (купить вновь у кого-л.)2) купи́ть (взамен потерянного, поломанного и т. п.)odkupić zepsuty zegarek — купи́ть но́вые часы́ ( взамен испорченных)
3) (winę, grzech itp.) искупи́тьSyn:okupić 3) -
6 opłacić
глаг.• выплатить• выплачивать• окупать• окупаться• оплатить• оплачивать• отплатить• платить• поплатиться• уплатить• уплачивать* * *opłac|ić\opłacićę, \opłacićony сов. 1. оплатить, уплатить;\opłacić rachunek оплатить счёт, уплатить по счёту; \opłacić komorne внести квартплату;
2. перен. поплатиться, расплатиться;\opłacić bólem głowy поплатиться головной болью+2. okupić
* * *opłacę, opłacony сов.1) оплати́ть, уплати́тьopłacić rachunek — оплати́ть счёт, уплати́ть по счёту
opłacić komorne — внести́ квартпла́ту
2) перен. поплати́ться, расплати́тьсяopłacić bólem głowy — поплати́ться головно́й бо́лью
Syn:okupić 2) -
7 opłacić się
сов.1) komu откупи́ться от кого2) окупи́ться; оправда́ть себя́; ср. opłacać sięSyn:przekupić, okupić się 1) -
8 opłacić\ się
сов. 1. komu откупиться от кого;2. окупиться; оправдать себя; ср. opłacać się+1. przekupić;
okupić się
См. также в других словарях:
okupić — dk VIa, okupićpię, okupićpisz, okup, okupićpił, okupićpiony okupywać ndk VIIIa, okupićpuję, okupićpujesz, okupićpuj, okupićywał, okupićywany 1. «opłacić coś jakimś, zwykle wielkim kosztem» Okupić coś życiem. Drogo okupił chwilę nieuwagi.… … Słownik języka polskiego
okupić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. okupywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okupywać się – okupić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} płacąc komuś okup uwalniać się od czegoś; wykupywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okupił się porywaczom. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okupywać — → okupić … Słownik języka polskiego
okupywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. rzad. ndk Ib, okupywaćpuję, okupywaćpuje, okupywaćany {{/stl 8}}– okupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, okupywaćpię, okupywaćpi, okupywaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przypłacać coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opłacić — dk VIa, opłacićcę, opłacićcisz, opłać, opłacićcił, opłacićcony opłacać ndk I, opłacićam, opłacićasz, opłacićają, opłacićaj, opłacićał, opłacićany «zapłacić za coś, uiścić należność; wynagrodzić za usługi» Opłacić abonament radiowy, czynsz,… … Słownik języka polskiego
odkupić — dk VIa, odkupićpię, odkupićpisz, odkupićkup, odkupićpił, odkupićpiony odkupywać ndk VIIIa, odkupićpuję, odkupićpujesz, odkupićpuj, odkupićywał, odkupićywany 1. «kupić od kogoś to, co on poprzednio nabył dla siebie» Odkupić od kogoś dom z ogrodem … Słownik języka polskiego
ofiara — ż IV, CMs. ofierze; lm D. ofiaraar 1. «darowanie, złożenie czegoś na jakiś cel; to, co się komuś daje, ofiarowuje; dar» Ofiary na biednych. Zbierać, składać ofiary. □ Niemiła księdzu ofiara, chodź cielę do obory (do domu). 2. «poświęcenie,… … Słownik języka polskiego
zmazać — dk IX, zmażę, zmażesz, zmaż, zmazaćał, zmazaćany zmazywać ndk VIIIa, zmazaćzuję, zmazaćzujesz, zmazaćzuj, zmazaćywał, zmazaćywany «zetrzeć coś napisanego lub namalowanego; zatrzeć coś, aby się stało niewidoczne» Zmazać gąbką napis z tablicy.… … Słownik języka polskiego
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
cierpienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. cierpieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}cierpienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. cierpienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} długotrwały, intensywny ból… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
