-
1 dépit
dépit [deepie]〈m.〉1 ontgoocheldheid ⇒ teleurstelling, deceptie♦voorbeelden:pleurer de dépit • huilen van teleurstellingfaire qc. par dépit • iets doen uit machteloze woedefaire qc. en dépit du bon sens • iets zeer slecht aanpakkenagir en dépit des conseils • raadgevingen in de wind slaanm
Перевод: со всех языков на нидерландский
с нидерландского на все языки- С нидерландского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Нидерландский