Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

okpić

См. также в других словарях:

  • okpić — dk VIa, okpię, okpisz, okpij, okpił, okpiony okpiwać ndk I, okpićam, okpićasz, okpićają, okpićaj, okpićał, okpićany, pot. «wywieść w pole, oszukać, zwieść kogoś» Okpić kogoś przy grze w karty. Okpić kogoś na parę tysięcy złotych. okpić się… …   Słownik języka polskiego

  • kasza — 1. przestarz. Dmuchać, nadmuchać, pluć, napluć komuś w kaszę «wtrącać się, wtrącić się w brutalny sposób do czyichś spraw, traktować, potraktować kogoś grubiańsko, w sposób obraźliwy»: (...) jak się pan sam przekonałeś, nie tak łatwo nam dmuchać… …   Słownik frazeologiczny

  • kasza — ż II, DCMs. kaszaszy; lm D. kasz «ziarna zbożowe oczyszczone i łuszczone, grubo zmielone lub utłuczone, czasem całe (np. kasza gryczana); krupy, potrawa z tych ziaren» Kasza gryczana, jęczmienna, jaglana, krakowska, kukurydziana, owsiana,… …   Słownik języka polskiego

  • nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… …   Słownik języka polskiego

  • ocyganić — dk VIa, ocyganićnię, ocyganićnisz, ocyganićgań, ocyganićnił, ocyganićniony pot. «rozmyślnie wprowadzić kogoś w błąd; oszukać, okpić, nabrać» Ocyganić kolegę, sąsiada …   Słownik języka polskiego

  • odrwić — dk VIa, odrwię, odrwisz, odrwij, odrwił, odrwiony odrwiwać ndk I, odrwićam, odrwićasz, odrwićają, odrwićaj, odrwićał, odrwićany «oszukać kogoś, zwieść, wyprowadzić w pole; okpić, oszwabić, ocyganić» Nie dać się odrwić przez kogoś a. komuś …   Słownik języka polskiego

  • okantować — dk IV, okantowaćtuję, okantowaćtujesz, okantowaćtuj, okantowaćował, okantowaćowany 1. pot. «wprowadzić kogoś w błąd dla własnej korzyści; oszukać, zwieść, okpić, wykantować» Okantować wspólnika. 2. środ. «zaopatrzyć narty w metalowe krawędzie;… …   Słownik języka polskiego

  • oszwabić — dk VIa, oszwabićbię, oszwabićbisz, oszwab, oszwabićbił, oszwabićbiony oszwabiać ndk I, oszwabićam, oszwabićasz, oszwabićają, oszwabićaj, oszwabićał, oszwabićany, pot. «okpić, oszukać kogoś» …   Słownik języka polskiego

  • wykantować — dk IV, wykantowaćtuję, wykantowaćtujesz, wykantowaćtuj, wykantowaćował, wykantowaćowany pot. «wprowadzić kogoś w błąd dla osiągnięcia korzyści; oszukać, zwieść, okpić» Wykantować kogoś przy rozliczeniu …   Słownik języka polskiego

  • wykiwać — dk I, wykiwaćam, wykiwaćasz, wykiwaćają, wykiwaćaj, wykiwaćał, wykiwaćany posp. «oszukać, okpić, zwieść kogoś» Łatwo go było wykiwać …   Słownik języka polskiego

  • zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»