-
1 okaleczenie
okaleczenie n (-a) Körperverletzung f;trwałe okaleczenie Verstümmelung f -
2 okaleczenie
okaleczenie [ɔkalɛʧ̑ɛɲɛ] ntVerletzung f, Verstümmelung f -
3 Verstümmelung
Verstümmelung <-, -en> f( Verletzung) okaleczenie nt
См. также в других словарях:
okaleczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. okaleczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}okaleczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. okaleczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co powstaje, gdy ktoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okaleczenie — n I 1. rzecz. od okaleczyć, okaleczeć. 2. lm D. okaleczenieeń «miejsce okaleczone; rana, blizna, szrama» Opatrzyć okaleczenie … Słownik języka polskiego
samookaleczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. samookaleczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} celowe okaleczenie własnego ciała lub osłabienie zdrowia obliczone na uzyskanie określonego celu (np. u więźniów – przeniesienia na inny oddział więzienny lub do szpitala; … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żywa rana — {{/stl 13}}{{stl 7}} okaleczenie fizyczne lub psychiczne wywołujące nieustanny ból; trudne do zagojenia, bardzo czułe miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozległe poparzenia sprawiły, że ciało było jedną żywą raną. Po zawodzie miłosnym jej serce było… … Langenscheidt Polski wyjaśnień