-
1 okładzina
сущ.• обкладка• облицовка• подкладка• прокладка* * *♀ облицовка; обкладка* * *жоблицо́вка; обкла́дка -
2 okładzina
f облицовка, обделка, обшивкаKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > okładzina
-
3 okładzina
• cladding• facing liningSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > okładzina
-
4 okładka
сущ.• конверт• крышка• обертка• обложка• оболочка• одеяло• покров• покрывало• прикрытие* * *okład|ka♀, мн. Р. \okładkaek 1. обложка;\okładka książki переплёт (обложка) книги;
2. см. okładzina* * *ж, мн Р okładek1) обло́жкаokładka książki — переплёт (обло́жка) кни́ги
2) см. okładzina -
5 nakładka
сущ.• накладка* * *1) inform. nakładka (interfejs, powłoka) информ. интерфейс, оболочка2) inform. nakładka (overlay) информ. оверлей3) sport. nakładka спорт. накладка4) techn. nakładka, łubek, ochraniacz, okładzina техн. накладкаwyrób z ludzkich włosów, imitujący prawdziwe włosy (peruka, sztuczny warkocz, treska itp.) накладка (изделие из волос)nakładanie, zakładanie накладка (накладывание)błąd, pomyłka разг. накладка (ошибка)techn. muz. podstrunnica техн. муз. накладка (деталь струнного инструмента)* * *nakład|ka♀, мн. Р. \nakładkaek тех. накладка; щека* * *ж, мн Р nakładek тех.накла́дка; щека́
См. также в других словарях:
okładzina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. okładzinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wierzchnia warstwa ściany lub innej części budynku wykonana z kamienia lub innego materiału, dla zabezpieczenia przed uszkodzeniami… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okładzina — ż IV, CMs. okładzinanie; lm D. okładzinain 1. «materiał (np. glazura, terakota, folia z tworzyw sztucznych) służący do pokrywania wewnętrznych lub zewnętrznych ścian budynku dla ochrony, ozdoby itp.; warstwa tego materiału pokrywająca ściany»… … Słownik języka polskiego
lamperia — ż I, DCMs. lamperiarii; lm D. lamperiarii (lamperiaryj) «warstwa farby olejnej pokrywająca dolną część ściany w celach ochronnych; dekoracyjna okładzina ścian wewnętrznych; ochronna okładzina cokołowa wzdłuż posadzki» ‹niem. z fr.› … Słownik języka polskiego
marmoryzacja — ż I, DCMs. marmoryzacjacji 1. lm D. marmoryzacjacji (marmoryzacjacyj) «okładzina stiukowa imitująca marmur otrzymywana z mieszaniny gipsu lub specjalnych cementów i proszku marmurowego» 2. blm «pokrywanie powierzchni, ścian, kolumn itp. taką… … Słownik języka polskiego
ОБДЕЛКА НЕСУЩАЯ — обделка подземных сооружений, воспринимающая нагрузку от горного давления (Болгарский язык; Български) носеща облицовка (Чешский язык; Čeština) nosná obezdívka; nosné osteni; nosná trvalá výstroj (Немецкий язык; Deutsch) tragende Auskleidung… … Строительный словарь
ОБКЛАДКА ГЕРМЕТИЗИРУЮЩАЯ — гибкий упругий материал, закрепляемый непрерывно по контуру стыкуемых элементов с целью герметизации места их стыка (Болгарский язык; Български) херметизиращ уплътнител (Чешский язык; Čeština) těsnící obložení (Немецкий язык; Deutsch) dichte… … Строительный словарь
ОБЛИЦОВКА — 1. внешний декоративный или защитный слой конструкции, устраиваемый из штучных или жёстких листовых изделий 2. процесс устройства подобного слоя (Болгарский язык; Български) 1. облицовка 2. облицоване (Чешский язык; Čeština) obklad; obložení… … Строительный словарь
ОБЛИЦОВКА СТОЛЯРНАЯ — облицовка 1. из столярных изделий (Болгарский язык; Български) ламперия (Чешский язык; Čeština) desteñí; táflování (Немецкий язык; Deutsch) Holzverkleidung (Венгерский язык; Magyar) faburkolat (Монгольский язык) модон нүүрэлгээ (Польский язык;… … Строительный словарь
ОБШИВКА — 1. облицовочный слой из досок, брусков или листовых материалов на лицевой поверхности конструкции или на поверхностях готовых изделий, таких как панели, плиты 2. рабочая операция по креплению этих материалов, преимущественно, с помощью гвоздей и… … Строительный словарь
azbestowy — przym. od azbest Okładzina azbestowa. Rękawice azbestowe … Słownik języka polskiego
boazeria — ż I, DCMs. boazeriarii; lm D. boazeriarii «drewniana okładzina ścian będąca zarazem izolacją i elementem dekoracyjnym, często zdobiona snycerką, intarsją, polichromią» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
