-
1 делікт
-
2 корисливий злочин
acquisitive crime, acquisitive offence, crime for profit, lucrative crime, lucrative offence, mercenary crime, mercenary offence, predatory crime, predatory offenceУкраїнсько-англійський юридичний словник > корисливий злочин
-
3 склад злочину
body of a crime, constituent elements of offence, corpus delicti, elements essential to the offence, essential elements of offence, gravamen of a charge, legally defined offence, legally defined crime -
4 елемент злочину
constituent element of offence, element of crime, element of offence, essential element of offence, vital element of crime -
5 незначний злочин
contravention, petit offence, de minimis infraction, petty crime, petty infraction, petty offence, trivial offence -
6 раніше вчинений злочин
past crime, past offence, previous offence, prior offenceУкраїнсько-англійський юридичний словник > раніше вчинений злочин
-
7 споріднений злочин
cognate offence, kindred offence, related offenceУкраїнсько-англійський юридичний словник > споріднений злочин
-
8 тяжкий злочин
crime of treason, enormous offence, felony offence, grave crime, grave offence, serious felony, villaining -
9 злочин
чcrime; offence, misdeed, delinquency, misdoing; юр. felonyдержавний злочин — treason; lesemajesty
посадовий (службовий) злочин — malfeasance in ( public) office
злочин проти людства — an outrage on humanity, an outrage upon humanity
спіймати на місці злочину — to take red-handed, to catch in the act
штовхати когось на злочин — to incite/drive smb. to crime
-
10 проступок
чfault, offence, delinquency, shortcoming; ( дрібний) peccancy, peccadillo; юр. misdemeanour -
11 вчинення злочину
perpetration of crime, commission of crime, commission of offence, committal of an offence -
12 незначне правопорушення
petty offence, venial offenceУкраїнсько-англійський юридичний словник > незначне правопорушення
-
13 повторно вчинений злочин
repeated offence, repetitive offenceУкраїнсько-англійський юридичний словник > повторно вчинений злочин
-
14 порушення громадського порядку
breach of peace, breach of public order, breach of the public order, ( про конкретний випадок) disorderly act, disorderly conduct, disorderly offence, disruption of social order, disturbance of the peace, peace-breaking, public disturbance, public order offenceУкраїнсько-англійський юридичний словник > порушення громадського порядку
-
15 розширювати визначення злочину
broaden an offence, enlarge an offenceУкраїнсько-англійський юридичний словник > розширювати визначення злочину
-
16 триваючий злочин
continuing crime, continuing offence, continuous offence -
17 тяжкість злочину
degree of crime, magnitude of an offence, severity of a crime, severity of an offence -
18 гангстерський
gangster, gangland, armed robberyгангстерський злочин — gang crime, underworld crime, gang offence, gangster offence
гангстерський картель — crime [criminal] cartel
-
19 образа
жoffence, insult, affront; snub; ( тяжка) outrage; obloquy, pique, injury; grievance, dudgeon; ( роздратування) pet; ( словом) contumely -
20 порушення
с1) (дисципліни, порядку) breach, breaking, wrongdoing; infringement, violation, trespass, transgression, contravention; ( закону) infringement, delictпорушення громадського порядку — breach of the peace, riot, affray
порушення дихання — breathlessness, respiratory impairment
порушення енергопостачання — power supply discontinuity, supply disruption, power failure, interruption of service, supply interruption
порушення законів логіки — violation of logic, paralogism
порушення закону — infringement (infraction, violation) of the law
порушення поліцейських правил — police regulations offence, police wrong
порушення порядку — infringement of order; disturbance
порушення права юр. — breach of law, violation of law, law violation
порушення права володіння діал. — molestation
порушення гри спорт. — foul
порушення правил дорожнього руху — breach ( infringement) of traffic regulations, traffic violation
порушення прикусу мед. — disturbed occlusion, deviation of occlusion, occlusion abnormality
порушення режиму — disturbance, irregularity, trouble
порушення синхронізації — desynchronization, desynchronizing, time-base [timing] error
порушення спокою — disturbance, nuisance
порушення структури — imperfection, structural failure
порушення функції мед. — dysfunction, impaired [compromised] function
порушення харчування мед. — malnutrition
2) (про справу, питання) raising
См. также в других словарях:
offence — BrE usually offense AmE noun 1 (C) an illegal action or a crime: Driving while drunk is a serious offence. | a parking offense (+ against): sexual offences against children | commit an offence (=do something that is an offence) | first offence… … Longman dictionary of contemporary English
offence — of‧fence [əˈfens] , offense noun 1. [countable] LAW an illegal action or a crime: • The company was not aware that it was committing an offence. • It is an offence to sell alco … Financial and business terms
offence — var of offense Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. offence … Law dictionary
Offence — Of*fence , n. See {Offense}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
offence — (n.) see OFFENSE (Cf. offense) … Etymology dictionary
offence — (Brit.) of·fence || É™ fens n. attack; (Sports) side that pursues (rather than defends); misdeed; insult; state of being offended; transgression (also offense) … English contemporary dictionary
offence — This is spelt ence in BrE, and offense in AmE … Modern English usage
offence — (US offense) ► NOUN 1) an illegal act; a breach of a law or rule. 2) resentment or hurt. 3) the action of making a military attack. 4) N. Amer. the attacking team in a sport … English terms dictionary
offence — [ə fens′] n. Brit. sp. of OFFENSE … English World dictionary
offence — of|fence W3 BrE offense AmE [əˈfens] n 1.) an illegal action or a crime ▪ The possession of stolen property is a criminal offence. ▪ Punishment for a first offence is a fine. ▪ His solicitor said he committed the offence because he was heavily in … Dictionary of contemporary English
offence */*/*/ — UK [əˈfens] / US noun Word forms offence : singular offence plural offences 1) [countable] a crime or illegal activity for which there is a punishment motoring/firearms/public order offences criminal offence: Killing these animals is a criminal… … English dictionary