-
1 odziewać
impf ⇒ odziać* * *ipf.przest. attire; nędznie odziany meanly attired; odziewać w habit frock.ipf.przest. attire oneself.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odziewać
-
2 odziewać
глаг.• одевать• одеть* * *odziewa|ć\odziewaćny несов. уст. одевать, наряжать+ubierać, przyodziewać, okrywać
* * *odziewany несов. уст.одева́ть, наряжа́тьSyn: -
3 odziewać
1. habiller2. vêtir -
4 odziewać
1 gúna 2 infheistigh 3 mustar 4 nós -
5 odziewać
vesh -
6 odziewać
одягати, убирати (книжн.) -
7 odziewać
1 bihis2 bihisan3 kasuutan4 magbihis5 suot -
8 odziewać
koýnek -
9 odziewać
ντύνω -
10 odziewać się
-
11 odziewać\ się
несов. уст. одеваться, наряжаться+ubierać się, przyodziewać się, okrywać się
-
12 odziewać się
одягатися, убиратися (книжн.) -
13 odziać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odziać
-
14 oblekać
глаг.• облачать• облекать• одевать* * *obleka|ć\oblekaćny несов. книжн. облекать, одевать+* * *oblekany несов. книжн.облека́ть, одева́тьSyn: -
15 ogarniać
глаг.• обдавать• обнимать• обнять• охватить• охватывать* * *ogarnia|ć\ogarniaćny несов. 1. охватывать;2. понимать, уяснять себе; 3. kogo охватывать кого, овладевать кем; 4. охватывать, окружать; 5. разг. прибирать, приводить в порядок, наводить порядок; 6. разг. одевать; ср. ogarnąć+1. obejmować 2. rozumieć, pojmować 3. opanowywać 4. otaczać 5. uprzątać 6. odziewać, ubierać
* * *ogarniany несов.1) охва́тывать2) понима́ть, уясня́ть себе́4) охва́тывать, окружа́ть5) разг. прибира́ть, приводи́ть в поря́док, наводи́ть поря́докSyn: -
16 odzi|ać
pf — odzi|ewać impf (odzieję — odziewam) Ⅰ vt przest. to attire (w coś in sth)- nędznie odziany człowiek a poorly-attired manⅡ odziać się — odziewać się przest. to attire oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odzi|ać
-
17 ankleiden
an|kleiden
См. также в других словарях:
odziewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odziewaćam, odziewaća, odziewaćają, odziewaćany {{/stl 8}}– odziać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, odzieję, odzieje, odział, odziali || reg. odzieli, odziany, rzad.{{/stl 8}}{{stl 7}}, to samo co ubierać: Odział go … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odziewać się – odziać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odziewać samego siebie; ubierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odział się niedbale. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odziewać — → odziać … Słownik języka polskiego
odziać — dk Xb, odzieję, odziejesz, odziej, odział, odziali a. odzieli, odziany odziewać ndk I, odziaćam, odziaćasz, odziaćają, odziaćaj, odziaćał, odziaćany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, sprawić komuś ubranie; okryć, przyodziać» Nędznie odziany… … Słownik języka polskiego
odziać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odziewać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stroić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, stroję, stroi, strój, strojony {{/stl 8}}– wystroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} ubierać kogoś w eleganckie, wykwintne, okazałe, odświętne stroje; odziewać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przesadnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień