-
1 odseparować
odseparować [ɔtsɛparɔvaʨ̑], odseparowywać [ɔtsɛparɔvɨvaʨ̑]perf,I. vt\odseparować kogoś od czegoś jdn von etw absondernII. vr\odseparować się od kogoś/czegoś sich +akk von jdm/etw absondern -
2 odseparować
(-uję, -ujesz); vb; od odseparowywać* * *pf.odseparowywać ipf. separate; isolate (od kogoś/czegoś from sb/sth).pf.odseparowywać ipf. separate, keep separate (od kogoś/czegoś from sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odseparować
-
3 odseparować
odseparować →LINK="separować" separowaćseparować się osoba sich absondern -
4 odseparować
глаг.• изолировать• обособить• обособиться• обособлять• отделить• отделять• отсоединять• сепарировать• уединяться* * *odseparowa|ć\odseparowaćny сов. изолировать, обособить+odosobnić, izolować
* * *odseparowany сов.изоли́ровать, обосо́битьSyn: -
5 odseparować
isoler -
6 odseparować
scar -
7 odseparować
відокремити -
8 odseparować
cortar -
9 odseparować się
-
10 odseparować\ się
сов. изолироваться, обособиться+odosobnić się, izolować się
-
11 odseparować blok
отделить глыбуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odseparować blok
-
12 odseparować się
відокремитися -
13 separ|ować
impf Ⅰ vt książk. 1. (rozdzielać) to separate (kogoś/coś od kogoś/czegoś sb/sth from sb/sth)- tendencja separowania dzieci upośledzonych od ich rówieśników a tendency to separate disabled children from their peers- las separuje nas od reszty wsi the woodland separates us from the rest of the village ⇒ odseparować2. (odizolowywać) to isolate (kogoś/coś od kogoś/czegoś sb/sth from sb/sth)- musimy separować agresywnych więźniów/zakaźnie chorych we have to isolate aggressive prisoners/infected patients ⇒ odseparowaćⅡ separować się książk. 1. (odosabniać się) to isolate oneself (od kogoś/czegoś from sb/sth)- nie możesz się separować od reszty świata you can’t isolate yourself from the rest of the world ⇒ odseparować się2. (nie utożsamiać się) to distance oneself (od kogoś/czegoś from sb/sth)- separował się od wszelkiej działalności politycznej he distanced himself from all kinds of political activity ⇒ odseparować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > separ|ować
-
14 odsepar|ować
pf — odsepar|owywać impf książk. Ⅰ vt to segregate (od czegoś from sth); to isolate [chorego]- odseparować młodsze dzieci od starszych to segregate the younger children from the olderⅡ odseparować się — odseparowywać się to isolate a. seclude oneself- odseparować się od rodziny/świata to isolate oneself a. cut oneself off from one’s family/the worldThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odsepar|ować
-
15 изолировать
глаг.• izolować• oddzielać• odizolować• odizolowywać• odosabniać• odosobnić• odseparować• rozdzielać• rozdzielić• separować• wyizolować• wyizolowywać• wyobcować• wyodrębniać• wyodrębnić• zaizolować* * *izolować, odizolować, odosabniać, odosobnić, odseparować, separować, wyizolować, wyobcować -
16 обособиться
глаг.• oddzielać• odseparować• wyobcować* * *odosobnić się, odseparować się, wyodrębnić się -
17 odizolować
глаг.• изолировать• обособлять• отделить• отделять* * *odizolowa|ć\odizolowaćny сов. изолировать+odseparować, odosobnić
* * *odizolowany сов.изоли́роватьSyn: -
18 wyizol|ować
pf — wyizol|owywać impf Ⅰ vt 1. (oddzielić od całości) to isolate [pomieszczenie]- problem wyizolowany z kontekstu a problem isolated from its context2. (spowodować odosobnienie) to isolate- choroba wyizolowała go z życia towarzyskiego his illness excluded him from social life3. Nauk. (wyodrębnić składnik) to isolate [wirusa, gen, substancję] Ⅱ wyizolować się — wyizolowywać się 1. (odseparować się od ludzi) to isolate oneself, to cut oneself off (z czegoś from sth)- wyizolować się ze społeczeństwa to seclude oneself from society2. (odseparować się od wpływów) to isolate oneself- wyizolować się ze świata zewnętrznego to cut a. shut oneself off from the outside world- posiadał umiejętność wyizolowywania się he had the ability to shut himself offThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyizol|ować
-
19 odsunąć
* * *pf.1. (= przesunąć, oddalić) move away l. back (od kogoś/czegoś from sb/sth).2. oust; dismiss; odsunąć od władzy oust l. remove from power; odsuwać od siebie przykre wspomnienia brush aside sad memories.3. (= otworzyć, odsłonić) open; uncover; odsuwać zasłonę draw a curtain; odsunąć zamek błyskawiczny unzip.pf.1. ( o zamku błyskawicznym) (= otworzyć się) unzip.2. (= oddalić się) move l. stand back (od kogoś/czegoś from sb/sth); move l. step aside; proszę się odsunąć! stand back, please!3. (= odseparować się) seclude o.s.; odsunąć się od swoich przyjaciół distance o.s. from one's friends.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odsunąć
-
20 изолироваться
izolować się, odciąć się, odcinać się, odosabniać się, odosobnić się, odseparować się, separować się
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odseparować — dk IV, odseparowaćruję, odseparowaćrujesz, odseparowaćruj, odseparowaćował, odseparowaćowany odseparowywać ndk VIIIa, odseparowaćowuję, odseparowaćowujesz, odseparowaćowuj, odseparowaćywał, odseparowaćywany «odosobnić, oddzielić, odłączyć»… … Słownik języka polskiego
odseparowywać się – odseparować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odseparowywać samego siebie; odosabniać się, odizolowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odseparować się od świata, ludzi, najbliższych, podejrzanego interesu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odseparowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odseparowywaćowuję, odseparowywaćowuje, odseparowywaćany {{/stl 8}}– odseparować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, odseparowywaćruję, odseparowywaćruje, odseparowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} oddzielać od kogoś, czegoś i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oddzielić — dk VIa, oddzielićlę, oddzielićlisz, oddzielićdziel, oddzielićlił, oddzielićlony oddzielać ndk I, oddzielićam, oddzielićasz, oddzielićają, oddzielićaj, oddzielićał, oddzielićany 1. «utworzyć przegrodę, odgrodzić coś od czegoś czymś» Oddzielić… … Słownik języka polskiego
odgraniczyć — dk VIb, odgraniczyćczę, odgraniczyćczysz, odgraniczyćnicz, odgraniczyćczył, odgraniczyćczony odgraniczać ndk I, odgraniczyćam, odgraniczyćasz, odgraniczyćają, odgraniczyćaj, odgraniczyćał, odgraniczyćany «stać się granicą, przedziałem, oddzielić … Słownik języka polskiego
odgrodzić — dk VIa, odgrodzićdzę, odgrodzićdzisz, odgrodzićgródź (odgrodzićgrodź), odgrodzićdził, odgrodzićdzony odgradzać ndk I, odgrodzićam, odgrodzićasz, odgrodzićają, odgrodzićaj, odgrodzićał, odgrodzićany «oddzielić coś grodząc; być przegrodą» Odgrodzić … Słownik języka polskiego
odizolować — dk IV, odizolowaćluję, odizolowaćlujesz, odizolowaćluj, odizolowaćował, odizolowaćowany odizolowywać ndk VIIIa, odizolowaćowuję, odizolowaćowujesz, odizolowaćowuj, odizolowaćywał, odizolowaćywany 1. «odosobnić, odłączyć, odseparować» Odizolować… … Słownik języka polskiego
odosobnić — dk VIa, odosobnićnię, odosobnićnisz, odosobnićnij, odosobnićnił, odosobnićniony odosabniać a. odosobniać ndk I, odosobnićam, odosobnićasz, odosobnićają, odosobnićaj, odosobnićał, odosobnićany «oddzielić kogoś albo coś od otoczenia, odseparować od … Słownik języka polskiego
rozłączyć — dk VIb, rozłączyćczę, rozłączyćczysz, rozłączyćłącz, rozłączyćczył, rozłączyćczony rozłączać ndk I, rozłączyćam, rozłączyćasz, rozłączyćają, rozłączyćaj, rozłączyćał, rozłączyćany «rozdzielić coś połączonego, oddzielić kogoś od kogoś; odłączyć,… … Słownik języka polskiego
wyizolować — dk IV, wyizolowaćluję, wyizolowaćlujesz, wyizolowaćluj, wyizolowaćował, wyizolowaćowany «odłączyć, wydzielić z większej całości; odseparować, oddzielić» Wyizolować nowy pierwiastek. Wyizolować wirusa. przen. Być wyizolowanym z życia. wyizolować… … Słownik języka polskiego