odrobić

См. также в других словарях:

• odrobić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}odrabiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odrobić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, odrobićbię, odrobićbi, odrobićrób, odrobićbiony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odrobić — dk VIa, odrobićbię, odrobićbisz, odrobićrób, odrobićbił, odrobićbiony odrabiać ndk I, odrobićam, odrobićasz, odrobićają, odrobićaj, odrobićał, odrobićany 1. «wykonać jakąś robotę, pracę zgodnie z zobowiązaniami» Odrobić zaległości. Odrobić… …   Słownik języka polskiego

• odrobić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odrabiać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odrabiać się – odrobić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonywać obowiązkową, dużą, często zaległą pracę, niekiedy robiąc przy tym coś z wyprzedzeniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odrabiam się powoli po chorobie, ale zostało jeszcze sporo pracy. Wyjedziemy, gdy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odrabiać — → odrobić …   Słownik języka polskiego

• odrabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odrabiaćam, odrabiaća, odrabiaćają, odrabiaćany {{/stl 8}}– odrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odrabiaćbię, odrabiaćbi, odrabiaćrób, odrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

• nadrobić — I dk VIa, nadrobićbię, nadrobićbisz, nadrobićrób, nadrobićbił, nadrobićbiony nadrabiać ndk I, nadrobićam, nadrobićasz, nadrobićają, nadrobićaj, nadrobićał, nadrobićany 1. «uzupełnić braki, odrobić zaległości lub straty» Nadrobić opóźnienie,… …   Słownik języka polskiego

• naprawić — dk VIa, naprawićwię, naprawićwisz, naprawićpraw, naprawićwił, naprawićwiony naprawiać ndk I, naprawićam, naprawićasz, naprawićają, naprawićaj, naprawićał, naprawićany 1. «doprowadzić do stanu używalności, do porządku, usunąć w czymś usterki,… …   Słownik języka polskiego

• niepowetowany — «taki, którego nie można powetować, odrobić, wynagrodzić; nieodwracalny» Niepowetowana krzywda, strata, szkoda …   Słownik języka polskiego

• odpracować — dk IV, odpracowaćcuję, odpracowaćcujesz, odpracowaćcuj, odpracowaćował, odpracowaćwany odpracowywać ndk VIIIa, odpracowaćowuję, odpracowaćowujesz, odpracowaćowuj, odpracowaćywał, odpracowaćywany «wykonać pracę w zamian za jakieś świadczenia,… …   Słownik języka polskiego