-
1 odmówić
глаг.• возразить• отвергать• отговорить• отговориться• отказать• отказывать• отказываться• отрицать• отшить* * *odmó|wić\odmówićw, \odmówićwiony сов. 1. czego отказаться сделать что; отказать в чём;\odmówić jedzenia отказаться есть; \odmówić pomocy отказать в помощи, отказаться помочь;
2. od czego отговорить om чего;3. (modlitwę) прочитать, произнести; 4. разг. отменить (заказ etc.); ● \odmówić posłuszeństwa отказать, отказаться служить+2. odradzić 3. zmówić
* * *odmów, odmówiony сов.odmówić jedzenia — отказа́ться есть
odmówić pomocy — отказа́ть в по́мощи, отказа́ться помо́чь
2) od czego отговори́ть от чего3) ( modlitwę) прочита́ть, произнести́4) разг. отмени́ть (заказ и т. п.)•Syn: -
2 odmówić posłuszeństwa
отказа́ть, отказа́ться служи́ть -
3 odmówić się
-
4 odmówić\ się
сов. отговориться, уклониться -
5 prawo odmówić
право отговоритьсяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prawo odmówić
-
6 odmawiać
глаг.• возражать• возразить• отвергать• отговаривать• отказать• отказывать• отказываться• отрицать• отшить* * *odmawia|ć\odmawiaćny несов. 1. czego отказываться сделать что; отказывать в чём;2. отговаривать; 3. читать, произносить; 4. отменять (заказ etc.); ср. odmówić+2. odradzać
* * *odmawiany несов.2) отговари́вать3) чита́ть, произноси́ть4) отменя́ть (заказ и т. п.); ср. odmówićSyn:odradzać 2) -
7 odradzić
глаг.• отговорить• отсоветовать* * *odradz|ić\odradzićę, \odradzićony сов. komu со отговорить кого от чего; отсоветовать кому что+* * *odradzę, odradzony сов. komu coотговори́ть кого от чего; отсове́товать кому чтоSyn: -
8 posłuszeństwo
сущ.• повиновение• послушание* * *posłuszeństw|o☼ повиновение, послушание;odmówić \posłuszeństwoa, wyłamać się z \posłuszeństwoa отказаться повиноваться, выйти из повиновения; zmusić do \posłuszeństwoа заставить повиноваться; ● nogi odmawiają \posłuszeństwoа ноги отказываются служить; siły odmawiają mu \posłuszeństwoa его покидают силы, он выбивается из сил
+ posłuch, karność, subordynacja* * *cповинове́ние, послуша́ниеodmówić posłuszeństwa, wyłamać się z posłuszeństwa — отказа́ться повинова́ться, вы́йти из повинове́ния
- siły odmawiają mu posłuszeństwazmusić do posłuszeństwa — заста́вить повинова́ться
Syn: -
9 zdać
глаг.• сдать* * *1) (do następnej klasy) перейти(в следующий класс)2) zdać (np. sprawozdanie) отчитаться3) zdać (sobie sprawę) осознать, отдать себеотчёт4) zdać (np. egzamin) сдать (напр. экзамен)5) zdać (powierzyć) сдать, заверить, передать, поручитьwynająć (komuś) сдать (внаём)oddać, przekazać сдать (вручить, передать, отдать, собрать)poddać сдать (отдать неприятелю)stracić siły, odmówić posłuszeństwa (np. z wysiłku) сдать (потерять силы, ослабеть)karc. rozdać карт. сдатьwydać (na przesłuchaniu) сл. сдать (выдать на допросе)* * *zda|ć\zdaćdzą, \zdaćny сов. 1. сдать;\zdać dyżur сдать дежурство; \zdać egzamin сдать (выдержать) экзамен; \zdać do następnej klasy перейти в следующий класс (об ученике);
2. na kogo, komu передать, доверить кому, \zdać wszystkie sprawy na zastępcę доверить (передать) все дела заместителю;3. дать, представить; \zdać sprawę (rachunek) komuś z czegoś представить кому-л. отчёт в чём-л., отчитаться перед кем-л. в чём-л.;● \zdać na własne siły предоставить самому себе;
\zdać sobie sprawę z czegoś отдать себе отчёт в чём-л.+2. przekazać
* * *zdadzą, zdany сов.1) сдатьzdać dyżur — сдать дежу́рство
zdać egzamin — сдать (вы́держать) экза́мен
zdać do następnej klasy — перейти́ в сле́дующий класс ( об ученике)
2) na kogo, komu переда́ть, дове́рить комуzdać wszystkie sprawy na zastępcę — дове́рить (переда́ть) все дела́ замести́телю
3) дать, предста́витьzdać sprawę — ( rachunek) komuś z czegoś предста́вить кому́-л. отчёт в чём-л., отчита́ться пе́ред ке́м-л. в чём-л.
•- zdać sobie sprawę z czegośSyn:przekazać 2) -
10 entschieden
entschieden ablehnen kategorycznie odmówić pf;auf das Entschiedenste jak najbardziej stanowczo -
11 nein
nein? czy nie?;o nein! co to, to nie!; -
12 verkneifen
ver'kneifen fam. ( irr; -): v/r sich (D) verkneifen Lachen stłumić pf; Bemerkung powstrzymać się pf (od G); Wunsch odmówić pf sobie (G)
См. также в других словарях:
odmówić — posłuszeństwa a) «nie wykonać rozkazu, polecenia»: (...) żołnierze wielu pułków, które otrzymały rozkaz pójścia do ataku, odmówili posłuszeństwa. J. Pajewski, Historia. b) «o częściach ciała, narządach, urządzeniach: przestać działać,… … Słownik frazeologiczny
odmówić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odmawiać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odmówić {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}(swej) ręki {{/stl 13}}{{stl 7}} w stylu książkowym o kobiecie: nie zgodzić się zostać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
odmawiać – odmówić posłuszeństwa — {{/stl 13}}{{stl 7}} o częściach ciała, dyspozycjach umysłu lub urządzeniach: zawodzić, przestawać funkcjonować z powodu zmęczenia, psucia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W krytycznym momencie hamulce odmówiły posłuszeństwa i samochód stoczył się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmawiać — → odmówić … Słownik języka polskiego
odmawiać — Odmówić posłuszeństwa a) «nie wykonać rozkazu, polecenia»: (...) żołnierze wielu pułków, które otrzymały rozkaz pójścia do ataku, odmówili posłuszeństwa. J. Pajewski, Historia. b) «o częściach ciała, narządach, urządzeniach: przestać działać,… … Słownik frazeologiczny
posłuszeństwo — Odmówić posłuszeństwa zob. odmówić. Trzymać kogoś w posłuszeństwie zob. trzymać 2. Wypowiedzieć (komuś) posłuszeństwo zob. wypowiedzieć … Słownik frazeologiczny
umyć ręce — Odmówić poniesienia odpowiedzialności za coś Eng. To withdraw from or refuse to be responsible for … Słownik Polskiego slangu
odmawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmawiaćam, odmawiaća, odmawiaćją, odmawiaćany {{/stl 8}}– odmówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odmawiaćwię, odmawiaćwi, odmawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny