Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

odiosus

  • 1 anstößig

    anstößig, qui, quae, quod offensioni est, offensionem habet od. affert. qui, quae, quod offendit, non vacat offensione (was als fehlerhaft auffällt, Tadel findet). – is, ea, id, in quo (qua) aliquid offenderis (der, die, das. woran man einen Anstoß nimmt). – qui, quae, quod displicet (was mißfällt). – odio. sus (Ärgernis erregend). – molestus (lästig, peinlich); verb. odiosus et molestus (Ggstz. iucundus). – exemplo haud saluber (ein nicht heilsames Beispiel gebend, z. B. Meinungen, sententiae). – mali od. pessimi exempli (von üblem, sehr üblem Beispiel, v. [156] Pers.). – a. Dinge, odiosa (n. pl.): a. Bewegungen, motus odiosiores; motus, qui non vacant offensione: a. Leben, vita turpis: sehr a. Sitten, mores pessimi, perditi: a. Reden, voces lascivae (mutwillige), protervae (freche), obscenae (schmutzige), contumeliosae (durch die jmds. Ehre gekränkt wird): a. Reden führen gegen jmd., conscelerare aures alcis.Adv., z. B. a. reden, obscenis verbis uti: a. sein, offensioni esse; aliquid offensionis habere; offensionem od. offensam habere; offensionem afferre, jmdm., alci: non vacare offensione; mali od. pessimi exempli esse: a. sein für Augen u. Ohren, ab oculorum auriumque probatione abhorrere. Anstößigkeit, malum exemplum (das üble Beispiel). – offensio (anstößige Sache, Anstoß). – die große A. der Sitten, mores pessimi, perditi.

    deutsch-lateinisches > anstößig

  • 2 ekelhaft

    ekelhaft, fastidium creans od. afferens (Ekel erregend, v. Dingen). – fastidiendus (wovor man Ekel haben muß, z.B. odor). – foedus (scheußlich, von Geruch, Geschmack u. Ansehen, z.B. odor, sapor, aspectus: u. foedus aspectu: u. foeda volucris; u. für das innere Gefühl, z.B. adulatio). – taeter (garstig von Geruch, Geschmack u. Ansehen, z.B. sapor, odor, aqua). – odiosus (verhaßt, widrig, lästig, ermüdend anzuhören und dgl., von Pers. u. Dingen). – einen e. Geruch od. Geschmack haben, e. riechen. schmecken, non sine odoris od. saporis taedio esse.Adv.foede; odiose. – e. aussehen. habitu aspectuque taetro esse.

    deutsch-lateinisches > ekelhaft

  • 3 gehässig

    gehässig, iniquus (ungünstig gegen jmd. gestimmt, abhold). – infensus. infestus (feindselig, w. s.). – odiosus. invisus. invidiosus (verhaßt). – g. Nachrede, fama atque invidia: g. Beschuldigung, invidiae crimen: g. Äußerungen, odia(n. pl.): g. Anklagen gegen Hannibal, odia accusationesque Hannibalis. – das Gehässige einer Sache, invidia alcis rei (z.B. facti, vocis, criminis).

    deutsch-lateinisches > gehässig

  • 4 langweilig

    langweilig, longinquus. diutĭnus (lange während und deshalb lästig). – molestus. taedii plenus (Langeweile erregend). – ein l. Redner, odiosus (ennuyant) od. lentus (phlegmatisch, trocken) in dicendo.Adv. moleste; lente od. lentius (z.B. disputare, dicere).

    deutsch-lateinisches > langweilig

  • 5 leidig

    leidig, molestus (beschwerlich). – gravis (drückend, lästig). – odiosus (widrig, langweilig etc.). – miser (traurig, erbärmlich, z.B. consolatio). – perniciosus (schädlich). – malus (übel, übel oder zur Unzeit angebracht, z.B. ambitio, pu [1585] dor). – ein l. Trost, solacium de necessitate factum.

    deutsch-lateinisches > leidig

  • 6 unangenehm

    unangenehm, iniucundus. non iucundus (nicht erfreulich). – ingratus (nicht wohltuend). – insuavis (unlieblich). – gravis. molestus (drückend, beschwerlich). – odiosus (lästig, widrig, unausstehlich). – es ist mir etwas un., graviter od. moleste fero alqd; aegre patior alqd: sehr, alqd pergraviter fero: es ist un. für jmd., zu etc., alci grave est m. Infin.: hierbei ist es un., daß etc., illud odiosum est, quod etc.

    deutsch-lateinisches > unangenehm

  • 7 unausstehlich

    unausstehlich, intolerabilis. intolerandus. vix tolerabilis. non ferendus (unerträglich, z.B. Weib, Kälte, Schmerz). – odiosus (verhaßt, widrig, lästig). – importunus (ungeschlacht, widerlich, z.B. avaritia). – un. Benehmen, s. Unausstehlichkeit. – Adv. intolerabiliter; intoleranter. Unausstehlichkeit, des Benehmens, intolerantia. – odium (widriges Wesen). – importunitas (Ungeschlachtheit).

    deutsch-lateinisches > unausstehlich

  • 8 unbehaglich

    unbehaglich, odiosus (widrig, lästig). – molestus (beschwerlich). – Unbehaglichkeit, s. Beschwerlichkeit.

    deutsch-lateinisches > unbehaglich

  • 9 verdrießlich

    verdrießlich, I) Unlust empfindend: stomacho sus (voll Ärger, voll Unwillen). – morosus (eigensinnig, übelgelaunt). – tristis (verstimmt aussehend). – etwas, ein wenig v., tristior. – über etwas v. sein, graviter od. aegre od. moleste alqd ferre: über etwas v. werden, molestiam capere od. trahere ex alqa re; molestiā affici ex alqa re. – II) Unlust verursachend: molestus. – ingratus (unangenehm). – odiosus (einen üblen Eindruck machend). – ein höchst v. Geschäft, negotium taedii plenum.

    deutsch-lateinisches > verdrießlich

  • 10 verhaßt

    verhaßt, odiosus. – invisus (mißliebig, mißfällig). – invidiosus (höchst mißliebig, mißfällig). – verhaßt sein, in invidia esse (von Pers. u. Dingen); odium oder invidiam habere (v. Dingen): nicht v. sein, odii od. invidiae nihil habere (von Pers. u. Dingen): jmdm. (bei jmd.) v. sein, alci esse odiosum od. invisum; alci esse odio od. in odio; apud [2488] alqm esse in odio; alci esse invidiae: sehr v. sein, flagrare od. ardere invidiā: jmdm. sehr v. sein, alci od. apud alqm magno esse odio: sich selbst v. sein, sibi invisum et in. festum vivere: das Leben ist mir v., prorsus vitae taedet: verhaßt ist er gar nicht, odii nihil habet. – v. machen, odium od. invidiam creare (von Dingen): jmd. v. machen, alqm invisum oder invidiosum facere, efficere, reddere (v. Pers. u. Dingen); odium concitare in alqm. odium conflare alci (v. Pers.): etwas v. machen, alqd in odium od. in invidiam vocare (v. Pers.); facere odium alcis rei (von Dingen): jmd. bei einem v. machen. alqm alci invisum facere. alcis odium alci conciliare (v. Pers.): jmd. noch mehr v. machen, alqm magis invisum facere (v. einer Sache): jmd. sehr v. machen, alci magnam facere invidiam: sich bei allen v. machen, omnium in se odium convertere: sie hatten sich bei den Bürgern v. gemacht, ut odio essent civibus, fecerant: jmdm. etw. v. machen. alqm ab alqa re abalienare. – v. werden, in invidia esse coepisse. invisum esse coepisse (v. Pers. u. Dingen); in odium od. in invidiam venire. odium od. invidiam subire (v. Pers.); in odium vocari. in invidiam adduci (v. Dingen): sehr v. werden, magnum odium suscipere; in magnum odium od. in magnam invidiam venire; invidiā flagrare od. ardere coepisse; jmdm. v. werden, odium alcis subire; in odium alcis incurrere; alci invisum esse coepisse; alci odio od. in odio esse coepisse: jmdm. sehr v. werden, in maximum odium alcis pervenire (durch jmd., alcis operā).

    deutsch-lateinisches > verhaßt

  • 11 widerlich

    widerlich, odiosus (verhaßt, lästig). – putidus (ekelhaft, affektiert). – intolerabilis (unerträglich, unausstehlich). – ein w. Betragen, intolerantia morum: es ist mir etwas w., me alcis rei pertaesum est; taedet me alcis rei; res taedium mihi creat. Adv. odiose; putide. Widerlichkeit, intolerantia (Unerträglichkeit, Unausstehlichkeit, z.B. hominis: u. morum). – taedium (Überdruß, Ekel).

    deutsch-lateinisches > widerlich

  • 12 widerwärtig

    widerwärtig, odiosus; vgl. »widerlich«. – jmd. w. finden, alqm odisse: den Leuten w. sein, in odio esse.

    deutsch-lateinisches > widerwärtig

  • 13 zuwider

    zuwider, I) entgegen, einer Sache: adversus- od. adversum alqd. – es ist etw. einer Sache z. (ihr unangemessen), alqd alienum est alci rei, ab alqa re u. bl. alqā re (z.B. amicitiā: [2852] und a dignitate); alqd abhorret ab alqa re (z.B. a persona hominis gravissimi): etwas einer Sache nicht z. halten, alqd non alienum esse ducere ab alqa re (z.B. a dignitate): jmdm. z. sein, s. entgegensein: jmdm. alles z. tun, omnia adversus alqm facere: einer Sache oder jmdm. z. handeln, leben, s. entgegenhandeln. – II) widerwärtig: es ist mir jmd. z., alqs mihi molestus od. odiosus od. invisus est (es ist mir jmd. lästig, widrig, verhaßt); alqm ferre non possum (ich kann jmd. nicht leiden): es ist mir etwas z., alqd moleste od. aegre fero (ich ertrage etwas mit Widerwillen); alqd mihi odiosum est (es ist mir etwas lästig, z.B. senectus); taedet me alcis rei (es ekelt mich etwas an): es ist mir etwas sehr z., me pertaesum est alcis rei (z.B. levitatis animorum): wenn es dir nicht z. ist. nisi molestum est.

    deutsch-lateinisches > zuwider

См. также в других словарях:

  • odiosus — index irksome, odious, repulsive Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • odiosus molestus — index offensive (offending) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Delegatus debitor est odiosus in lege — A substituted debtor is obnoxious to the law …   Ballentine's law dictionary

  • Delicatus debitor est odiosus in lege — A luxurious debtor is detestable to the law …   Ballentine's law dictionary

  • odieux — odieux, ieuse [ ɔdjø, jøz ] adj. • 1376; lat. odiosus 1 ♦ Qui excite la haine, le dégoût, l indignation. ⇒ antipathique, détestable, exécrable , haïssable, ignoble, infâme, méchant. « C était un homme odieux, un méchant homme » (d Alembert). «… …   Encyclopédie Universelle

  • ОДИОЗНЫЙ — [лат. odiosus ненавистный, отвратительный] нежелательный, вызывающий к себе резко отрицательное отношение. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. одиозный (лат. odiosus ненавистный, противный) неприятный, нежелательный, вызывающий к себе… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • odios — ODIÓS, OÁSĂ, odioşi, oase, adj. Care provoacă aversiune, indignare, dezgust; demn de ură; dezgustător, respingător; detestabil. [pr.: di os] – Din lat. odiosus, it. odioso, fr. odieux. Trimis de oprocopiuc, 02.05.2004. Sursa: DEX 98  ODIÓS adj.… …   Dicționar Român

  • одиозный — ая, ое; зен, зна, зно. [от лат. odiosus ненавистный, противный] Книжн. Вызывающий крайне отрицательное отношение к себе, крайне неприятный. О ая личность. Это слово стало одиозным. ◁ Одиозность, и; ж. О. суждений. О. сюжета. * * * одиозный (от… …   Энциклопедический словарь

  • odieuse — ● odieux, odieuse adjectif (latin odiosus, de odium, haine) Qui excite la haine, l indignation : Un être odieux. Un meurtre odieux. Qui est méchant, infâme : Ce gamin est odieux. Qui déplaît, désagréable : Nous avons passé une soirée odieuse. ●… …   Encyclopédie Universelle

  • odioso — (Del lat. odiosus .) ► adjetivo 1 Que provoca odio: ■ es un personaje odioso que sólo piensa en fastidiar. SINÓNIMO abominable 2 Que causa molestia o disgusto: ■ desde que llegué, ha hecho un tiempo odioso. SINÓNIMO desagradable 3 …   Enciclopedia Universal

  • ennuyeux — ennuyeux, euse [ ɑ̃nɥijø, øz ] adj. • XIIe; bas lat. inodiosus → ennuyer 1 ♦ Qui cause de la contrariété, du souci ou, simplement, de la gêne ou du désagrément. ⇒ agaçant, contrariant, désagréable, embêtant, région. ennuyant, fâcheux, gênant,… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»