-
1 oderwać
глаг.• выделить• вырывать• выхватывать• драть• отвязать• отвязывать• отделить• отделять• отдирать• отодрать• оторвать• отпадать• отрывать• отцеплять• прерывать• развлекать• развязывать• разъединить• рвать• терзать* * *oderw|ać\oderwaćę, \oderwaćie, \oderwaćij, \oderwaćany сов. оторвать* * *oderwę, oderwie, oderwij, oderwany сов.оторва́ть -
2 oderwać się
-
3 oderwać\ się
сов. 1. оторваться;2. отпасть, отвалиться+2. odlecieć
-
4 oderwać mięso
оторвать мясоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oderwać mięso
-
5 oderwać portret
оторвать портретOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oderwać portret
-
6 oderwać wzrok
оторвать зрениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oderwać wzrok
-
7 oderwać ząb
оторвать зубOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oderwać ząb
-
8 oberwać
глаг.• оборвать* * *oberw|ać\oberwaćę, \oberwaćie, \oberwaćij, \oberwaćany сов. 1. оборвать;2. оторвать;\oberwać wieszak оторвать вешалку;
3. разг. получить; схватить;\oberwać dwójkę схватить двойку; \oberwać klapsa получить шлепок; \oberwaćał kijem он получил удар палкой, его стукнули палкой;
4. обвалить, обрушить;● uważaj, bo \oberwaćiesz (guza) смотри, попадёт тебе+1. poobrywać, zerwać 2. oderwać 3. dostać 4. obruszyć
* * *oberwę, oberwie, oberwij, oberwany сов.1) оборва́ть2) оторва́тьoberwać wieszak — оторва́ть ве́шалку
3) разг. получи́ть; схвати́тьoberwać dwójkę — схвати́ть дво́йку
oberwać klapsa — получи́ть шлепо́к
oberwał kijem — он получи́л уда́р па́лкой, его́ сту́кнули па́лкой
4) обвали́ть, обру́шить•- uważaj, bo guzaSyn: -
9 odrywać
-
10 udrzeć
глаг.• отодрать* * *udrz|ećudrę, \udrzeće, \udrzećyj, udarł, udarty сов. оторвать, отодрать+odedrzeć, oderwać
* * *udrę, udrze, udrzyj, udarł, udarty сов.оторва́ть, отодра́тьSyn:odedrzeć, oderwać -
11 ukręcić
глаг.• драть• изодрать• отрывать• поранить• порвать• продрать• прорывать• раздирать• разорвать• разрывать• рвать• скрутить• терзать* * *ukręc|ić\ukręcićę, \ukręcićony сов. 1. скрутить, свить;2. (żółtko itp.) растереть; 3. (oderwać) открутить, оторвать;● \ukręcić kark (łeb) a) komu свернуть голову (шею) кому;
б) czemu (zatuszować) замять, затушевать что; в) czemu (zlikwidować) пресечь что; г) czemu (udaremnić) расстроить, подавить в зародыше что* * *ukręcę, ukręcony сов.1) скрути́ть, свить2) (żółtko itp.) растере́ть3) ( oderwać) открути́ть, оторва́ть•- ukręcić łeb -
12 odsadzić się
-
13 odsądzić\ się
сов. 1. od kogo-czego оторваться от кого-чего; оставить позади кого-что;2. отступить (для разбега при прыжке)+1. oderwać się, oddalić się 2. odskoczyć
См. также в других словарях:
oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… … Słownik języka polskiego
oderwać — Nie odrywać, nie móc oderwać od kogoś, od czegoś oczu, wzroku «nie móc przestać patrzeć na kogoś, na coś, będąc kimś, czymś zafascynowanym»: Kiedy pojawiła się na tegorocznej gali rozdania Oscarów, publiczność nie mogła oderwać od niej wzroku.… … Słownik frazeologiczny
oderwać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odrywać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nie móc oderwać oczu {{/stl 7}}{{stl 8}}{od kogoś, od czegoś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oderwać się — 1. Nie móc się oderwać od czegoś «być czymś całkowicie pochłoniętym»: (...) choć nie jest to książka łatwa, nie mogłam się od niej oderwać. Wczytywałam się uważnie we fragmenty, które początkowo wydawały mi się trudne. TSt 3/2000. 2. Oderwać się… … Słownik frazeologiczny
nie móc oderwać oczu — {{/stl 13}}{{stl 8}}{od kogoś, od czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} być zafascynowanym widokiem kogoś lub czegoś; zachwycać się kimś, czym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwiedzając muzeum Prado, nie mogłem oderwać oczu od obrazów Boscha. Monika jest tak piękna … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrywać się – oderwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddzielać się, odłączać się od całości; odpadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oderwała mi się falbanka, kieszeń. Podeszwa odrywa się od buta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrywać — → oderwać … Słownik języka polskiego
rzeczywistość — Oderwać się od rzeczywistości zob. oderwać się 2 … Słownik frazeologiczny
móc — 1. pot. Jak cię mogę «byle jak, niedbale» 2. posp. Ktoś może komuś naskoczyć, nagwizdać, nadmuchać «ktoś nie jest w stanie komuś zaszkodzić lub zakazać czegoś»: (...) był mocno partyjny, tak że mogli nagwizdać nam socjalistyczni planiści, którzy… … Słownik frazeologiczny
odrywać się — 1. Nie móc się oderwać od czegoś «być czymś całkowicie pochłoniętym»: (...) choć nie jest to książka łatwa, nie mogłam się od niej oderwać. Wczytywałam się uważnie we fragmenty, które początkowo wydawały mi się trudne. TSt 3/2000. 2. Oderwać się… … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny