Перевод: с польского на русский

с русского на польский

oderwać

  • 1 oderwać

    глаг.
    • выделить
    • вырывать
    • выхватывать
    • драть
    • отвязать
    • отвязывать
    • отделить
    • отделять
    • отдирать
    • отодрать
    • оторвать
    • отпадать
    • отрывать
    • отцеплять
    • прерывать
    • развлекать
    • развязывать
    • разъединить
    • рвать
    • терзать
    * * *
    oderw|ać
    \oderwaćę, \oderwaćie, \oderwaćij, \oderwaćany сов. оторвать
    * * *
    oderwę, oderwie, oderwij, oderwany сов.
    оторва́ть

    Słownik polsko-rosyjski > oderwać

  • 2 oderwać się

    сов.
    1) оторва́ться
    2) отпа́сть, отвали́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > oderwać się

  • 3 oderwać\ się

    сов. 1. оторваться;
    2. отпасть, отвалиться
    +

    2. odlecieć

    Słownik polsko-rosyjski > oderwać\ się

  • 4 oderwać mięso

    оторвать мясо

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oderwać mięso

  • 5 oderwać portret

    оторвать портрет

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oderwać portret

  • 6 oderwać wzrok

    оторвать зрение

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oderwać wzrok

  • 7 oderwać ząb

    оторвать зуб

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oderwać ząb

  • 8 oberwać

    глаг.
    • оборвать
    * * *
    oberw|ać
    \oberwaćę, \oberwaćie, \oberwaćij, \oberwaćany сов. 1. оборвать;
    2. оторвать;

    \oberwać wieszak оторвать вешалку;

    3. разг. получить; схватить;

    \oberwać dwójkę схватить двойку; \oberwać klapsa получить шлепок; \oberwaćał kijem он получил удар палкой, его стукнули палкой;

    4. обвалить, обрушить;
    ● uważaj, bo \oberwaćiesz (guza) смотри, попадёт тебе
    +

    1. poobrywać, zerwać 2. oderwać 3. dostać 4. obruszyć

    * * *
    oberwę, oberwie, oberwij, oberwany сов.
    1) оборва́ть
    2) оторва́ть

    oberwać wieszak — оторва́ть ве́шалку

    3) разг. получи́ть; схвати́ть

    oberwać dwójkę — схвати́ть дво́йку

    oberwać klapsa — получи́ть шлепо́к

    oberwał kijem — он получи́л уда́р па́лкой, его́ сту́кнули па́лкой

    4) обвали́ть, обру́шить
    - uważaj, bo guza
    Syn:
    poobrywać, zerwać 1), oderwać 2), dostać 3), obruszyć 4)

    Słownik polsko-rosyjski > oberwać

  • 9 odrywać

    глаг.
    • выделить
    • вытащить
    • дергать
    • отвязать
    • отвязывать
    • отделить
    • отделять
    • отдирать
    • отрывать
    • отцеплять
    • прерывать
    • разъединить
    • рвать
    • тянуть
    * * *
    odrywa|ć
    \odrywaćny несов. отрывать; ср. oderwać
    * * *
    odrywany несов.
    отрыва́ть; ср. oderwać

    Słownik polsko-rosyjski > odrywać

  • 10 udrzeć

    глаг.
    • отодрать
    * * *
    udrz|eć
    udrę, \udrzeće, \udrzećyj, udarł, udarty сов. оторвать, отодрать
    +

    odedrzeć, oderwać

    * * *
    udrę, udrze, udrzyj, udarł, udarty сов.
    оторва́ть, отодра́ть
    Syn:
    odedrzeć, oderwać

    Słownik polsko-rosyjski > udrzeć

  • 11 ukręcić

    глаг.
    • драть
    • изодрать
    • отрывать
    • поранить
    • порвать
    • продрать
    • прорывать
    • раздирать
    • разорвать
    • разрывать
    • рвать
    • скрутить
    • терзать
    * * *
    ukręc|ić
    \ukręcićę, \ukręcićony сов. 1. скрутить, свить;
    2. (żółtko itp.) растереть; 3. (oderwać) открутить, оторвать;

    ● \ukręcić kark (łeb) a) komu свернуть голову (шею) кому;

    б) czemu (zatuszować) замять, затушевать что; в) czemu (zlikwidować) пресечь что; г) czemu (udaremnić) расстроить, подавить в зародыше что
    * * *
    ukręcę, ukręcony сов.
    1) скрути́ть, свить
    2) (żółtko itp.) растере́ть
    3) ( oderwać) открути́ть, оторва́ть
    - ukręcić łeb

    Słownik polsko-rosyjski > ukręcić

  • 12 odsadzić się

    сов.
    1) od kogo-czego оторва́ться от кого-чего; оста́вить позади́ кого-что
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odsadzić się

  • 13 odsądzić\ się

    сов. 1. od kogo-czego оторваться от кого-чего; оставить позади кого-что;
    2. отступить (для разбега при прыжке)
    +

    1. oderwać się, oddalić się 2. odskoczyć

    Słownik polsko-rosyjski > odsądzić\ się

См. также в других словарях:

  • oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… …   Słownik języka polskiego

  • oderwać — Nie odrywać, nie móc oderwać od kogoś, od czegoś oczu, wzroku «nie móc przestać patrzeć na kogoś, na coś, będąc kimś, czymś zafascynowanym»: Kiedy pojawiła się na tegorocznej gali rozdania Oscarów, publiczność nie mogła oderwać od niej wzroku.… …   Słownik frazeologiczny

  • oderwać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odrywać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nie móc oderwać oczu {{/stl 7}}{{stl 8}}{od kogoś, od czegoś} {{/stl 8}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oderwać się — 1. Nie móc się oderwać od czegoś «być czymś całkowicie pochłoniętym»: (...) choć nie jest to książka łatwa, nie mogłam się od niej oderwać. Wczytywałam się uważnie we fragmenty, które początkowo wydawały mi się trudne. TSt 3/2000. 2. Oderwać się… …   Słownik frazeologiczny

  • nie móc oderwać oczu — {{/stl 13}}{{stl 8}}{od kogoś, od czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} być zafascynowanym widokiem kogoś lub czegoś; zachwycać się kimś, czym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwiedzając muzeum Prado, nie mogłem oderwać oczu od obrazów Boscha. Monika jest tak piękna …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odrywać się – oderwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddzielać się, odłączać się od całości; odpadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oderwała mi się falbanka, kieszeń. Podeszwa odrywa się od buta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odrywać — → oderwać …   Słownik języka polskiego

  • rzeczywistość — Oderwać się od rzeczywistości zob. oderwać się 2 …   Słownik frazeologiczny

  • móc — 1. pot. Jak cię mogę «byle jak, niedbale» 2. posp. Ktoś może komuś naskoczyć, nagwizdać, nadmuchać «ktoś nie jest w stanie komuś zaszkodzić lub zakazać czegoś»: (...) był mocno partyjny, tak że mogli nagwizdać nam socjalistyczni planiści, którzy… …   Słownik frazeologiczny

  • odrywać się — 1. Nie móc się oderwać od czegoś «być czymś całkowicie pochłoniętym»: (...) choć nie jest to książka łatwa, nie mogłam się od niej oderwać. Wczytywałam się uważnie we fragmenty, które początkowo wydawały mi się trudne. TSt 3/2000. 2. Oderwać się… …   Słownik frazeologiczny

  • ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»