Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

occursātiō

  • 1 occursatio

    occursātĭo, ōnis, f. [id.], a running to meet one, out of respect or for the sake of courting favor; attention, greeting, officiousness (class.):

    facilis est illa occursatio et blanditia popularis,

    Cic. Planc. 12, 29.—In plur.:

    vestras et vestrorum ordinum occursationes,

    Cic. Mil. 35, 95.

    Lewis & Short latin dictionary > occursatio

  • 2 occursātiō

        occursātiō ōnis, f    [occurso], a running to meet, attention, greeting, officiousness: illa.— Plur: vestrae et vestrorum ordinum.

    Latin-English dictionary > occursātiō

  • 3 adtrecto

    at-trecto ( adt-, Weissenb., Halm; att-, Ritschl, Rib., Kayser), āvi, ātum, 1, v. a. [tracto], to touch, handle, freq. in an unlawful manner (syn.: contrecto, tracto, tango, palpo).
    I.
    Lit.:

    Ne me attrecta,

    Plaut. Pers. 2, 2, 45:

    aliquem nimium familiariter attr ectare,

    id. Rud. 2, 4, 6:

    uxorem alicujus attrectare,

    Cic. Cael. 8 fin.; Suet. Ner. 26 (cf. contrecto):

    signum Junonis adtrecta re,

    Liv. 5, 22:

    patrios penates attrectare,

    Verg. A. 2, 719:

    feralia adtrectare,

    Tac. A. 1, 62 fin.:

    libros contaminatis manibus,

    Cic. Har. Resp. 13: alienam rem, Sabin. Jus Civ. ap. Gell. 11, 16, 20:

    si attrectaverit me pater,

    Vulg. Gen. 27, 12.— To feel after, grope for (eccl. Lat.):

    quasi absque oculis parietem attrectavimus,

    Vulg. Isa. 59, 10.—
    II.
    Trop.: Facilis est illa occursatio et blanditia popularis; aspicitur, non attrectatur;

    procul apparet, non excutitur (the figure is derived from paintings or other works of art),

    it is looked at, not touched, Cic. Planc. 12 Wund.—Also, to appropriate to one's self:

    regias etiam adtrectamus gazas,

    Liv. 34, 4, 2:

    fasces securesque,

    id. 28, 24:

    indecorum, adtrectare quod non obtineret,

    Tac. A. 3, 52.— To feel after, seek to find (eccl. Lat.):

    quaerere Deum, si forte attrectent eum,

    Vulg. Act. 17, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > adtrecto

  • 4 attrecto

    at-trecto ( adt-, Weissenb., Halm; att-, Ritschl, Rib., Kayser), āvi, ātum, 1, v. a. [tracto], to touch, handle, freq. in an unlawful manner (syn.: contrecto, tracto, tango, palpo).
    I.
    Lit.:

    Ne me attrecta,

    Plaut. Pers. 2, 2, 45:

    aliquem nimium familiariter attr ectare,

    id. Rud. 2, 4, 6:

    uxorem alicujus attrectare,

    Cic. Cael. 8 fin.; Suet. Ner. 26 (cf. contrecto):

    signum Junonis adtrecta re,

    Liv. 5, 22:

    patrios penates attrectare,

    Verg. A. 2, 719:

    feralia adtrectare,

    Tac. A. 1, 62 fin.:

    libros contaminatis manibus,

    Cic. Har. Resp. 13: alienam rem, Sabin. Jus Civ. ap. Gell. 11, 16, 20:

    si attrectaverit me pater,

    Vulg. Gen. 27, 12.— To feel after, grope for (eccl. Lat.):

    quasi absque oculis parietem attrectavimus,

    Vulg. Isa. 59, 10.—
    II.
    Trop.: Facilis est illa occursatio et blanditia popularis; aspicitur, non attrectatur;

    procul apparet, non excutitur (the figure is derived from paintings or other works of art),

    it is looked at, not touched, Cic. Planc. 12 Wund.—Also, to appropriate to one's self:

    regias etiam adtrectamus gazas,

    Liv. 34, 4, 2:

    fasces securesque,

    id. 28, 24:

    indecorum, adtrectare quod non obtineret,

    Tac. A. 3, 52.— To feel after, seek to find (eccl. Lat.):

    quaerere Deum, si forte attrectent eum,

    Vulg. Act. 17, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > attrecto

  • 5 blanditia

    blandĭtĭa, ae ( blandĭtĭes, ēi, in abl., App. M. 9, p. 230, 11), f. [blandus].
    I.
    The quality of one blandus; a caressing, flattering, flattery (mostly in an honorable sense; cf. on the contrary, assentatio and adulatio; class in prose and poetry; most freq. in plur.).
    (α).
    Sing.:

    haec meretrix meum erum blanditiā intulit in pauperiem,

    Plaut. Truc. 2, 7, 21:

    viscus merus vostra'st blanditia,

    id. Bacch. 1, 1, 16:

    in cive excelso atque homine nobili blanditiam, ostentationem, ambitionem notam esse levitatis,

    Cic. Rep. 4, 7, 7 (ap. Non. p. 194, 27):

    nullam in amicitiā pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, adsentationem,

    id. Lael. 25, 91:

    occursatio et blanditia popularis,

    id. Planc. 12, 29; cf. Q. Cic. Petit. Cons. 11, 41; Prop. 1, 16, 16 al. —
    (β).
    Plur., flatteries, blandishments, allurements, = blandimenta: puerique parentum blanditiis facile ingenium fregere superbum, caresses, * Lucr. 5, 1018; Plaut. Poen. 1, 1, 8:

    quot illic (sc. in amore) blanditiae, quot illic iracundiae sunt!

    id. Truc. 1, 1, 7:

    ut blanditiis suis suam voluptatem expleat,

    Ter. Hec. 1, 1, 11:

    quam (benevolentiam civium) blanditiis et adsentando conligere turpe est,

    Cic. Lael. 17, 61:

    tantum apud te ejus blanditiae flagitiosae voluerunt, ut, etc.,

    id. Verr. 2, 3, 26, § 65:

    hereditates... malitiosis blanditiis quaesitae,

    id. Off. 3, 18, 74; id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 5:

    blanditiis ab aliquo aliquid exprimere,

    id. Att. 1, 19, 9:

    muliebres,

    Liv. 24, 4, 4:

    virorum factum purgantium,

    id. 1, 9, 16:

    fallaces,

    Tac. A. 14, 56:

    verniles,

    id. H. 2, 59; Suet. Aug. 53 al.; cf. also Tib. 1, 1, 72; 1, 2, 91; 1, 4, 71; 1, 9, 77; Prop. 4 (5), 6, 72; Ov. Am. 1, 4, 66; id. M. 1, 531; 4, 70; 6, 626; 6, 632; 6, 685; 7, 817; 10, 259; 12, 407; 14, 19; id. H. 13, 153; Plin. 8, 5, 5, § 14.—
    II.
    Trop., pleasure, delight, enticement, charm, allurement (cf. blandus, II. A., and blandior, II. B.):

    blanditiis praesentium voluptatum deliniti atque corrupti,

    Cic. Fin. 1, 10, 33: attrita cotidiano actu forensi ingenia optime rerum talium blanditia (i. e. lectione poëtarum) reparantur. Quint. 10, 1, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > blanditia

  • 6 occursus

    occursus, ūs, m. [occurro], a meeting, falling in with (not in Cic. or Cæs.;

    syn.: obviam itio, occursatio, etc.): vacuis occursu hominum viis,

    in the streets, where they met nobody, Liv. 5, 41, 5:

    prohiberi fratrum ejus occursu,

    Curt. 8, 3, 4; 6, 7, 29; Suet. Tib. 7; id. Ner. 1, 23:

    occursum alicujus vitare,

    to avoid meeting him, Tac. A. 4, 60:

    declinare,

    id. H. 3, 85: in occursum ejus, Vulg. Gen. 14, 17:

    in occursum tuum,

    id. Exod. 4, 14.—Of things:

    rota stipitis occursu fracta ac disjecta,

    by coming in contact with a stump, Ov. M. 15, 522:

    videbis nocturnam lunae successionem a fraternis occursibus lene remissumque lumen mutuantem,

    Sen. Cons. ad Marc. 18, 2 Haase (al. occursionibus):

    occursum trepidare amici,

    Juv. 8, 152:

    gravis occursu,

    id. 6, 418.—Of the Labyrinth:

    occursus ac recursus inexplicabiles,

    approaches and withdrawals, Plin. 36, 13, 19, § 85.

    Lewis & Short latin dictionary > occursus

См. также в других словарях:

  • course — Course, f. penac. Est tant l acte hastif du Courier, Cursus. comme, Il est venu à grande course de cheval, AEqui cursu agitato aduolauit, que pour l espace et longitude du lieu où il a esté couru, comme, La course est longue et grande, Curriculum …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»