Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

occursus

  • 1 (occursus, ūs)

       (occursus, ūs) m    [ob+1 CEL-], a meeting, falling in with (only sing acc. and abl. and plur acc.): vacuis accursu hominum viis, where they met nobody, L.: prohiberi fratrum eius occursu, Cu.: rota Stipitis occursu fracta, by striking a stump, O.: occursum trepidare amici, Iu.: Illius occursūs, Iu.

    Latin-English dictionary > (occursus, ūs)

  • 2 occursus

    occursus, ūs, m. [occurro], a meeting, falling in with (not in Cic. or Cæs.;

    syn.: obviam itio, occursatio, etc.): vacuis occursu hominum viis,

    in the streets, where they met nobody, Liv. 5, 41, 5:

    prohiberi fratrum ejus occursu,

    Curt. 8, 3, 4; 6, 7, 29; Suet. Tib. 7; id. Ner. 1, 23:

    occursum alicujus vitare,

    to avoid meeting him, Tac. A. 4, 60:

    declinare,

    id. H. 3, 85: in occursum ejus, Vulg. Gen. 14, 17:

    in occursum tuum,

    id. Exod. 4, 14.—Of things:

    rota stipitis occursu fracta ac disjecta,

    by coming in contact with a stump, Ov. M. 15, 522:

    videbis nocturnam lunae successionem a fraternis occursibus lene remissumque lumen mutuantem,

    Sen. Cons. ad Marc. 18, 2 Haase (al. occursionibus):

    occursum trepidare amici,

    Juv. 8, 152:

    gravis occursu,

    id. 6, 418.—Of the Labyrinth:

    occursus ac recursus inexplicabiles,

    approaches and withdrawals, Plin. 36, 13, 19, § 85.

    Lewis & Short latin dictionary > occursus

  • 3 occursus

    Latin-English dictionary > occursus

  • 4 occursus

    a meeting.

    Latin-English dictionary of medieval > occursus

  • 5 occurro

    I
    occurrere, occucurri, occursus V
    run to meet; oppose, resist; come to mind, occur (with DAT)
    II
    occurrere, occurri, occursus V
    run to meet; oppose, resist; come to mind, occur (with DAT)

    Latin-English dictionary > occurro

  • 6 obitus

    1.
    ŏbĭtus, a, um, Part., from obeo.
    2.
    ŏbĭtus, ūs ( gen. obiti, App. Dogm. Plat. 2, p. 24 med.), m. [obeo].
    I.
    A going [p. 1235] to, approaching; an approach, a visit (perhaps only ante- and post-class.; syn. adventus): obitu dicebant pro aditu, Paul. ex Fest. p. 188 Müll.: ecquis est qui interrumpit sermonem meum obitu suo? Turp. ap. Non. 357, 21 sq.: ut voluptati obitus, sermo, adventus suus quocumque adveneris, Semper siet, * Ter. Hec. 5, 4, 19 (obitus occursus: ob enim significat contra;

    ergo obitus aditus): civitatum multarum,

    App. M. 9, 13.—
    II.
    A going down, setting (the class. signif. of the word; syn. occasus).
    A.
    Of the heavenly bodies:

    solis et lunae reliquorumque siderum ortus, obitus motusque,

    Cic. Div. 1, 56, 128; id. de Or. 1, 42, 187:

    lunae,

    id. N. D. 2, 7, 19; Lucr. 4, 393:

    stellarum ortus atque obitus,

    Cat. 66, 2:

    signorum obitus et ortus,

    Verg. G. 1, 257. —
    B.
    Pregn., downfall, ruin, destruction, death, etc. (syn. interitus):

    post obitum vel potius excessum Romuli,

    Cic. Rep. 2, 30, 52; cf.

    of the same: post optimi regis obitum,

    id. ib. 1, 41, 64: posteaquam mihi renuntiatum est de obitu Tulliae, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 1:

    obitus consulum,

    id. Brut. 11, 10, 2:

    post eorum obitum,

    Caes. B. G. 2, 29 fin.:

    immaturus,

    Suet. Calig. 8:

    longum miserata dolorem Difficilesque obitus,

    her painful death, Verg. A. 4, 694:

    ducum,

    id. ib. 12, 501: post obitum occasumque nostrum, since my ruin (i. e. exile), Cic. Pis. 15, 34:

    omnium interitus atque obitus,

    id. Div. 2, 16, 37 (al. leg. ortus):

    dici beatus ante obitum nemo debet,

    Ov. M. 3, 137.—
    III.
    (Acc. to obeo, II. B. 4.) An entering upon, undertaking a thing (post-class.): fugae, Tert. Fug. ap. Persec. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > obitus

См. также в других словарях:

  • OCCURSUS — apud Claudian. l. 1. v. 123. ubi de decrepito Eunucho Eutropio, cum pallida nudis Ossibus hororem dominis praeberet imago, Decolor et macies occursu laederet omnes: omen est; Ita enim mox, Aut crimen famulis, aut procedentibus omen. Et quidem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Micrologus — The Micrologus is a treatise on Medieval music written by Guido of Arezzo, dating to approximately 1026.[1] It was dedicated to Tedald, Bishop of Arezzo. This treatise outlines singing and teaching practice for Gregorian chant, and has… …   Wikipedia

  • Micrologus — es un tratado de teoría de la música de la Edad Media escrito por Guido de Arezzo, que data aproximadamente del 1026.[1] Esta obra fue dedicada a Tedald, el obispo de Arezzo. En ella se describe el canto y la práctica docente del canto gregoriano …   Wikipedia Español

  • ocurso — (del lat. «occursus», encuentro; ant.) m. *Afluencia o concurso. * * * ocurso. (Del lat. occursus, encuentro, choque). m. Guat. y Méx. Petición por escrito. || 2. desus. Concurso, copia …   Enciclopedia Universal

  • OMEN — pro quolibet auspicio augurioque: tibullus l. 3. El. 3. Aves dant Omina dira. C. Petronius Satyr. Fortior Ominibus movit Mavortia signa Caesar. I. e. auguriis. Sueton. Nerone c. 46. Terrebatur evidentibus portentis somniorum et auspiciorum et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Occurse — Oc*curse , n. [L. occursus.] Same as {Occursion}. [Obs.] Bentley. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Cadence (music) — Perfect authentic cadence (V I [here in V7 I form] with roots in the bass and tonic in the highest voice of the final chord): ii V7 I progression in C   …   Wikipedia

  • Semitone — This article is about the musical interval. For the printing method, see halftone. semitone Inverse major seventh (for minor second); diminished octave (for augmented unison); augmented octave (for diminished unison) Name Other names minor second …   Wikipedia

  • Голосоведение —         (нем. Stimmfьhrung, англ. part writing, voice leading (в США), франц. conduite des voix) движение отдельного голоса и всех голосов вместе в многоголосном музыкальном произведении при переходе от одного сочетания звуков к другому, иначе… …   Музыкальная энциклопедия

  • Musica enchiriadis — Darstellung eines Organums in Dasia Notation. „Musica enchiriadis“, spätes 9. Jahrhundert Musica enchiriadis (= Handbuch zur Musiklehre ) ist der Titel einer Lehrschrift zum Singen des Organums aus dem 9. Jahrhundert n. Chr.. Dieses Handbuch… …   Deutsch Wikipedia

  • Fest [3] — Fest (v. lat. Festum, Dies festus), ein zur Erinnerung an irgend eine Begebenheitmit Freudenbezeugungen od. gottesdienstlichen Gebräuchen begangener Tag, an welchem gewöhnlich die Alltagsarbeit ausgesetzt wird (daher Feiertag). Feste machten von… …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»