-
1 obstrigillo
obstrigillo, āre - intr. - faire obstacle, s'opposer, entraver, nuire.* * *obstrigillo, āre - intr. - faire obstacle, s'opposer, entraver, nuire.* * *Obstrigillo, obstrigillas, obstrigillare. Varro. Contredire, Contrarier, Resister à aucun, ou mesdire de luy. -
2 obstrigillo
obstrigillo (obstringillo), āre, I) hinderlich sein, im Wege sein od. stehen, entgegenstehen, Enn. sat. 5. Sen. ep. 115, 6. Isid. orig. 10, 199: alci, Varro sat. Men. 264. – II) insbes., in den Weg treten = durchnehmen, tadeln, obstrigillandi causā, Varro r.r. 1, 2, 24. – / Kettner (Krit. Bemerk. zu Varro S. 21) verlangt nach der Spur der besten Handschrn. die Schreibung obstrigilo u. bringt das Wort mit strigilis zusammen. – Für die Schreibung obstringillo plädiert A. Funck in Wölfflins Archiv 4, 228 ff.
-
3 obstrigillo
obstrigillo (obstringillo), āre, I) hinderlich sein, im Wege sein od. stehen, entgegenstehen, Enn. sat. 5. Sen. ep. 115, 6. Isid. orig. 10, 199: alci, Varro sat. Men. 264. – II) insbes., in den Weg treten = durchnehmen, tadeln, obstrigillandi causā, Varro r.r. 1, 2, 24. – ⇒ Kettner (Krit. Bemerk. zu Varro S. 21) verlangt nach der Spur der besten Handschrn. die Schreibung obstrigilo u. bringt das Wort mit strigilis zusammen. – Für die Schreibung obstringillo plädiert A. Funck in Wölfflins Archiv 4, 228 ff.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obstrigillo
-
4 obstrigillo
obstrĭgillo or obstringillo, āvi, ātum, 1, v. a. [obstringo], to hinder, oppose, impede (ante-class.): restitant, occurrunt, obstant, obstringillant, obigitant, Enn. ap. Non. 147, 10:innocenti, Varr. ib.: multa (al. obsigillant),
Sen. Ep. 115, 6. -
5 obstrigillo
-
6 obstringillo
obstrĭgillo or obstringillo, āvi, ātum, 1, v. a. [obstringo], to hinder, oppose, impede (ante-class.): restitant, occurrunt, obstant, obstringillant, obigitant, Enn. ap. Non. 147, 10:innocenti, Varr. ib.: multa (al. obsigillant),
Sen. Ep. 115, 6. -
7 obstrigillator
obstrigillātor, ōris m. [ obstrigillo ]порицатель, хулитель Vr -
8 obstringillo
v. l. = obstrigillo -
9 obstrigillator
obstrigillātor, ōris, m. (obstrigillo), der Tadler, Varro sat. Men. 436.
-
10 obstringillo
obstringillo, s. obstrigillo.
-
11 obstrigillator
obstrigillātor, ōris, m. (obstrigillo), der Tadler, Varro sat. Men. 436.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obstrigillator
-
12 obstringillo
obstringillo, s. obstrigillo.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obstringillo
-
13 obstrigillator
obstrĭgillātor, ōris, m. [obstrigillo], an opposer, blamer (ante-class.), Varr. ap. Non. 492, 18.
См. также в других словарях:
streig-1 — streig 1 English meaning: to stop, be immovable Deutsche Übersetzung: ‘stehenbleiben, steckenbleiben, innehalten” Material: Lat. strigō, üre ‘stehenbleiben, innehalten (particularly, specially, especially, particular: in… … Proto-Indo-European etymological dictionary