Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

obsidĭo

  • 1 obsidio

    obsidĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action d'assiéger, siège, investissement, blocus. [st2]2 [-] danger qui assiège, piège dont on est menacé, péril. [st2]3 [-] captivité, détention.
    * * *
    obsidĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action d'assiéger, siège, investissement, blocus. [st2]2 [-] danger qui assiège, piège dont on est menacé, péril. [st2]3 [-] captivité, détention.
    * * *
        Obsidio, obsidionis. Cic. Assiegement.
    \
        Eximere obsidione. Liu. Faire lever le siege qui estoit devant une ville, Dessieger une ville.
    \
        Castra tenentur obsidione. Virgil. Sont assiegees.
    \
        Trahere in longius obsidionem. Quintil. Faire durer long temps.

    Dictionarium latinogallicum > obsidio

  • 2 obsidio

    obsidio obsidio, onis f осада

    Латинско-русский словарь > obsidio

  • 3 obsidio

    obsidio obsidio, onis f опасность

    Латинско-русский словарь > obsidio

  • 4 obsidio

    obsidio obsidio, onis f беда

    Латинско-русский словарь > obsidio

  • 5 obsidiō

        obsidiō ōnis, f    [ob], a siege, investment, blockade: urbis, Cs.: obsidione urbīs capere: Bibulum in obsidione habere, Cs.: spes maior in obsidione quam in oppugnatione, L.: obsidione Isiondensīs exemit, released from, L.: cingi urbem obsidione, besieged, V.: totam soluturi obsidionem, would end the siege, L.: solutā obsidione, raised, L.: ad Capuae liberandam obsidione ire, to raise, L.—Fig., an imminent danger, extreme peril: obsidione rem p. liberare.
    * * *
    siege; blockade

    Latin-English dictionary > obsidiō

  • 6 obsidio

    obsĭdĭo, ōnis, f. [obsideo].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a siege, investment, blockade of a place (class.): obsidionem potias dicendum esse, quam obsidium, adjuvat nos testimonio suo Ennius in Telamone, Paul. ex Fest. p. 198 Müll.; v. Müll. ad loc.; and cf.: cui tu obsidionem paras, Enn. ib. (Trag. v. 365 Vahl.); and:

    obsidionem obducere,

    id. ib. (Trag. v. 11 ib.):

    partim vi, partim obsidione urbes capere,

    Cic. Mur. 9, 20:

    aliquem in obsidione habere,

    Caes. B. C. 3, 31:

    cum spes major Romanis in obsidione quam in oppugnatione esset,

    Liv. 5, 2: obsidione eximere, to free or relcase from, id. 38, 15:

    obsidione cingere,

    to besiege, blockade, Just. 22, 4, 1; Verg. A. 3, 52:

    obsidionem tolerare,

    to stand, Tac. H. 1, 33:

    obsidionem exsequi,

    to carry on, id. A. 15, 4:

    obsidionem omittere,

    to raise, id. ib. 15, 5: obsidionem solvere, to put an end to a siege, by either surrender or relief:

    tolerando paucos dies totam soluturos obsidionem,

    Liv. 26, 7, 8; cf. Amm. 20, 7, 3:

    solutā obsidione,

    raised, Liv. 36, 31, 7; Curt. 4, 4, 1:

    eam obsidionem sine certamine adveniens Cn. Scipio solvit,

    Liv. 24, 41, 11; 25, 22, 15; 38, 5, 6; Just. 4, 4, 5; Tac. A. 4, 24; id. H. 4, 34: liberare obsidionem, to raise the siege:

    non ad Romam obsidendam, sed ad Capuae liberandam obsidionem Hannibalem ire,

    Liv. 26, 8, 5; cf. obsidium fin.:

    longae dira obsidionis egestas,

    Juv. 15, 96. —
    B.
    Transf., captivity (post-class.), Just. 2, 12, 6; 15, 1, 3; 39, 1, 1.—
    II.
    Trop., pressing, imminent danger:

    obsidione rem publicam liberare,

    Cic. Rab. Perd. 10, 29:

    feneratores ex obsidione eximere,

    to free from the danger of losing their money, id. Fam. 5, 6, 3; Plin. Pan. 81, 2; cf. obsidium.

    Lewis & Short latin dictionary > obsidio

  • 7 obsidio

    1. obsidio, ōnis, f. (obsideo), das Besetzthalten, dah. I) eig.: die Einschließung, Blockade, obsidionum instrumenta, Belagerungsgeräte, Heges. 2, 15, 17: itinerum obsidiones, Augustin. c. Iulian. Pelag. 3, 1, § 5: obs. continua, Liv.: urbem obsidione claudere, Nep., cingere, Verg. u. Iustin., premere, Verg. u. Liv., in obsidione tenere, Nep.: alqm in obsidione habere, Caes.: urbi obsidionem inferre, Lic.: obsidionem ferre, pati, sustinere, tolerare, Liv.: esse in obsidione, Liv.: obsidionem trahere, Liv.: obsidione solvere od. eximere, Liv.: solvere obsidionem urbis, Liv.: obsidione liberare, entsetzen, Ubios, Caes., Cyzicum, patriam, Nep.: Capuae obsidionem liberare, K. entsetzen, Liv.: obsidionem relinquere, Caes.: ab obsidione recedere, Iustin.: partim vi, partim obsidione urbes capere, Cic.: obsidio deinde per paucos dies magis quam oppugnatio (Berennen) fuit, Liv. – II) übtr.: 1) die Bedrängnis, qui ex obsidione feneratores exemerit, Cic.: rem publicam liberare obsidione, Cic. – 2) die Gefangenschaft an einem Orte, Iustin. 2, 12, 6 u.a. – 3) die Geiselschaft, Greg. Tur. hist. Franc. 3, 14. p. 118 u. 3, 15. p. 122, 9.
    ————————
    2. obsidio, āre, s. obsidior.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obsidio

  • 8 obsidio [1]

    1. obsidio, ōnis, f. (obsideo), das Besetzthalten, dah. I) eig.: die Einschließung, Blockade, obsidionum instrumenta, Belagerungsgeräte, Heges. 2, 15, 17: itinerum obsidiones, Augustin. c. Iulian. Pelag. 3, 1, § 5: obs. continua, Liv.: urbem obsidione claudere, Nep., cingere, Verg. u. Iustin., premere, Verg. u. Liv., in obsidione tenere, Nep.: alqm in obsidione habere, Caes.: urbi obsidionem inferre, Lic.: obsidionem ferre, pati, sustinere, tolerare, Liv.: esse in obsidione, Liv.: obsidionem trahere, Liv.: obsidione solvere od. eximere, Liv.: solvere obsidionem urbis, Liv.: obsidione liberare, entsetzen, Ubios, Caes., Cyzicum, patriam, Nep.: Capuae obsidionem liberare, K. entsetzen, Liv.: obsidionem relinquere, Caes.: ab obsidione recedere, Iustin.: partim vi, partim obsidione urbes capere, Cic.: obsidio deinde per paucos dies magis quam oppugnatio (Berennen) fuit, Liv. – II) übtr.: 1) die Bedrängnis, qui ex obsidione feneratores exemerit, Cic.: rem publicam liberare obsidione, Cic. – 2) die Gefangenschaft an einem Orte, Iustin. 2, 12, 6 u.a. – 3) die Geiselschaft, Greg. Tur. hist. Franc. 3, 14. p. 118 u. 3, 15. p. 122, 9.

    lateinisch-deutsches > obsidio [1]

  • 9 obsidio [2]

    2. obsidio, āre, s. obsidior.

    lateinisch-deutsches > obsidio [2]

  • 10 obsidio

    ōnis f. [ obsideo ]
    1) обложение, осада (urbis L etc.)
    urbem obsidione cingere V, Just (claudĕre Nep, premĕre V, L) — осадить город, держать город в осаде
    solvĕre L (omittere T) obsidionem — снять осаду
    2) бедственное положение, беда, опасность (rem publicam liberare obsidione C; ex obsidione aliquem eximĕre C)
    3) пленение, плен ( filium obsidione liberare Just)

    Латинско-русский словарь > obsidio

  • 11 obsidio

    обложение (1. 18 D. 27, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > obsidio

  • 12 obsidio

    , onis f
      осада

    Dictionary Latin-Russian new > obsidio

  • 13 Осада

    - obsidio; obsidium; obsessio;

    • подвергать город осаде - urbem in obsidione habere;

    • осада длилась (продолжалась) 30 дней - obsidio triginta dies fuit;

    • то, что помогало (могло помочь) выдержать длительную осаду - ea, quae diutinae obsidionis tolerandae erant;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Осада

  • 14 obsidium

    1.
    obsĭdĭum, ĭi, n. [obsideo], a siege, investment, blockade (mostly ante-class. and post-Aug. for obsidio; not in Cic. or Cæs.; but cf. obsidio).
    I.
    Lit.:

    obsidium dictum ab obsidendo, quominus hostis egredi posset inde,

    Varr. L. L. 5, § 90 Müll.: obsidium, tam quam praesidium, subsidium, recte dicitur, Paul. ex Fest. p. 193 Müll.: saevo obsidio premere aliquem, Enn. ap. Non. 216, 29 (Ann. v. 28 Vahl.):

    obsidium facere Ilio,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 24:

    obsidio circumdare,

    Tac. A. 13, 41:

    obsidium urgere,

    id. H. 4, 28; Flor. 4, 4, 4; Gell. 15, 31, 1; Amm. 20, 7, 3:

    ad liberandum Mogontiaci obsidium,

    Tac. H. 4, 37.—
    II.
    Trop.
    A.
    A waylaying, an ambush:

    obsidia hominum aut insidiosorum animalium,

    Col. 8, 2, 7.—
    B.
    Attention, foresight:

    curatoris,

    Col. 9, 9, 1; cf. obsidio.—
    C.
    Danger:

    tuo tergo obsidium adesse,

    Plaut. Mil. 2, 2, 64.
    2.
    obsĭdĭum, ĭi, n. [obses], the condition of a hostage, hostageship (Tacitean):

    Meherdates obsidio nobis datus,

    Tac. A. 11, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > obsidium

  • 15 obsidium

    1. obsidium, iī, n. (obsideo), das Besetzthalten, die Belagerung, Einschließung, Blockade, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: sociae civitatis, Flor.: obsidium facere Ilio, Plaut.: apud Cyzicum in obsidio morari, Sall. fr.: occupare obsidio Lacedaemonis exercitum, Liv.: obsidium solvere, Tac.: obsidio decedere, die B. aufheben, Tac.: obsidium Mogontiaci liberare, M. entsetzen, Tac. – 2) übtr., die Nachstellung, obsidia hominum aut insidiosorum animalium, Colum. 8, 2, 7. – II) bildl.: A) das Achtgeben, die Vorsicht, Colum. 9, 9, 1. – B) die Gefahr, adesse tuo tergo obsidium, Schläge, Plaut. mil. 219. – C) = praesidium, subsidium, der Schutz, die Hilfe, Lael. bei Fest. p. 193 (a), 21 sqq. (der fälschlich auch Sall. hist. fr. 1, 84 anführt, s. Dietsch z.d. St.). – Nbf. Plur. obsidiae, Commod. instr. 2, 3, 13.
    ————————
    2. obsidium, iī, n. (obses), der Zustand eines Geisels, die Geiselschaft, Meherdates obsidio (als Geisel) nobis datus, Tac. ann. 11, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obsidium

  • 16 obsidium [1]

    1. obsidium, iī, n. (obsideo), das Besetzthalten, die Belagerung, Einschließung, Blockade, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: sociae civitatis, Flor.: obsidium facere Ilio, Plaut.: apud Cyzicum in obsidio morari, Sall. fr.: occupare obsidio Lacedaemonis exercitum, Liv.: obsidium solvere, Tac.: obsidio decedere, die B. aufheben, Tac.: obsidium Mogontiaci liberare, M. entsetzen, Tac. – 2) übtr., die Nachstellung, obsidia hominum aut insidiosorum animalium, Colum. 8, 2, 7. – II) bildl.: A) das Achtgeben, die Vorsicht, Colum. 9, 9, 1. – B) die Gefahr, adesse tuo tergo obsidium, Schläge, Plaut. mil. 219. – C) = praesidium, subsidium, der Schutz, die Hilfe, Lael. bei Fest. p. 193 (a), 21 sqq. (der fälschlich auch Sall. hist. fr. 1, 84 anführt, s. Dietsch z.d. St.). – / Nbf. Plur. obsidiae, Commod. instr. 2, 3, 13.

    lateinisch-deutsches > obsidium [1]

  • 17 obsidium

    [st1]1 [-] obsidĭum, ĭi, n.: - [abcl][b]a - siège. - [abcl]b - attaque. - [abcl]c - danger, piège, embuscade. - [abcl]d - Col. soin attentif, précaution, surveillance, vigilance.[/b] [st1]2 [-] obsidĭum, ĭi, n. [obses]: condition d'otage, otage.    - obsidio datus, Tac.: donné comme otage.    - obsidia capessere, Tac.: prendre des otages.
    * * *
    [st1]1 [-] obsidĭum, ĭi, n.: - [abcl][b]a - siège. - [abcl]b - attaque. - [abcl]c - danger, piège, embuscade. - [abcl]d - Col. soin attentif, précaution, surveillance, vigilance.[/b] [st1]2 [-] obsidĭum, ĭi, n. [obses]: condition d'otage, otage.    - obsidio datus, Tac.: donné comme otage.    - obsidia capessere, Tac.: prendre des otages.
    * * *
        Obsidium, obsidii. Col. Assiegement, ou le siege de devant une ville.
    \
        Capessere obsidia. Tacit. Entreprendre les assiegements, Prendre la charge des assiegements.
    \
        Dare aliquem obsidio. Tacit. Bailler en ostage.
    \
        Facere obsidium. Gell. Assieger.
    \
        Soluere obsidium. Tacit. Lever le siege.

    Dictionarium latinogallicum > obsidium

  • 18 belagern

    belagern, obsidēre (im allg., besetzen, auch von Neugierigen, z. B. arcem [um sich nach dem Befinden [400] des Fürsten zu erkundigen]). – obsidionem (urbi) inferre. in obsidione habere od. tenere. obsidione claudere, premere (alle diese = einschließen, blockieren). – oppugnare. oppugnatione premere (berennen, bestürmen). – circumsistere (uneig., jmd. bedrängen). – Belagerung, obsessio. obsidio. obsidium. circumsessio. conclusio (Einschließung, Blockade). – oppugnatio (Berennung, Bestürmung). – die B. aufgeben, aufheben, obsidionem (oppugnationem) omittere oder relinquere; obsidione (oppugnatione) desistere; ab oppugnatione discedere; ab obsidione recedere: die B. zur See aufgeben, aufheben, de maritimis custodiis remittere: von der B. befreien, obsidione liberare oder solvere; ex obsidione eximere: eine B. aushalten, obsidionem tolerare, ferre, pati: die Stadt wurde nach einer siebenmonatlichen B. eingenommen, urbs septimo mense, quam oppugnari coepta est, capta est: die B. in eine Blockade verwandeln. consilia ab oppugnanda urbe in obsidendam vertere. Belagerungsarbeiten, opera, um, n. Belagerungsart, oppugnatio. Belagerungskranz, bei den Römern, corona obsidionalis. Belagerungskunst, oppugnandarum urbium artes (die Kunstgriffe bei Belagerungen, die praktische B.). – artificium quoddam et scientia oppugnationis (Kunsterfahrenheit und Kenntnis der Belagerung, praktische u. theoretische B.). – Belagerungslinie; z. B. in die B. mit aufnehmen, opere circumplecti (z. B. collem). Belagerungsmaschine, machĭna; machinamentum. – die Belagerungsmaschinen. opera; obsidionis instrumenta; als Erfindung, machinae ad capienda oppida repertae. Belagerungspark, urbium oppugnandarum apparatus Belagerungsstand, s. Belagerungszustand. – Belagerungstruppen, *copiae urbem obsidentes Belagerungswerke, opera, um,n. Belagerungszustand, obsidio. – in B. setzen, obsidĕre; circumsidĕre: sie erklären die Stadt in den B., veluti bellum habeant, sie urbem pacis temporibus custodiunt.

    deutsch-lateinisches > belagern

  • 19 segnis

    segnis, segne lent, mou, paresseux, indolent, lâche, engourdi, oisif, inactif, inerte.    - propter onus segnis, Hor. S. 2, 3, 102: ralenti par un fardeau.    - segnior annis, Virg. G. 3.95: appesanti par les années.    - surgit non segnior, Virg.: il se lève avec non moins de diligence.    - laudando promptos et castigando segnes, Tac. Agr. 21: en louant le zèle des uns, en gourmandant la nonchalance des autres.    - quae segnibus ardua videntur, Tac. Agr. 15, 59: ce qu'une âme timide regarde comme impossible.    - quisquamne segnis toleravit...? Sen.-tr.: qui a supporté avec résignation...?    - segnis ad pericula, Tac. A. 14, 23: tiède à l'aspect du péril.    - non in venerem segnis, Virg. En. 11.736: ardent pour le plaisir.    - aliorum segnes, Tac. A. 14, 33: indifférents au reste.    - segnis in agendo, Val.-Max.: lent à agir.    - segnior ad credendum, Liv. 24, 13: assez peu disposé à croire.    - segni gradu, Sen.-tr.: à pas lents.    - segnes aquae, Curt.: eaux paresseuses.    - segnis dies, Sen.-tr.: jour de repos.    - segnis obsidio, Liv. 5.46: siège mené mollement.    - non segnior discordia domi, Liv.: les discordes ne se ralentirent pas.    - segnis campus, Virg.: terre en jachère.    - segnis carduus, Virg.: le chardon stérile.
    * * *
    segnis, segne lent, mou, paresseux, indolent, lâche, engourdi, oisif, inactif, inerte.    - propter onus segnis, Hor. S. 2, 3, 102: ralenti par un fardeau.    - segnior annis, Virg. G. 3.95: appesanti par les années.    - surgit non segnior, Virg.: il se lève avec non moins de diligence.    - laudando promptos et castigando segnes, Tac. Agr. 21: en louant le zèle des uns, en gourmandant la nonchalance des autres.    - quae segnibus ardua videntur, Tac. Agr. 15, 59: ce qu'une âme timide regarde comme impossible.    - quisquamne segnis toleravit...? Sen.-tr.: qui a supporté avec résignation...?    - segnis ad pericula, Tac. A. 14, 23: tiède à l'aspect du péril.    - non in venerem segnis, Virg. En. 11.736: ardent pour le plaisir.    - aliorum segnes, Tac. A. 14, 33: indifférents au reste.    - segnis in agendo, Val.-Max.: lent à agir.    - segnior ad credendum, Liv. 24, 13: assez peu disposé à croire.    - segni gradu, Sen.-tr.: à pas lents.    - segnes aquae, Curt.: eaux paresseuses.    - segnis dies, Sen.-tr.: jour de repos.    - segnis obsidio, Liv. 5.46: siège mené mollement.    - non segnior discordia domi, Liv.: les discordes ne se ralentirent pas.    - segnis campus, Virg.: terre en jachère.    - segnis carduus, Virg.: le chardon stérile.
    * * *
        Segnis, et hoc segne. Cic. Lasche, Paresseux, Qui ne s'entremet de rien, Nice, Tardif, Pesant.
    \
        Ad credendum segnis. Liu. Tardif à croire.
    \
        Segniores ad imperandum posthac caeteri sint, quum videant, etc. Cic. Qu'il soyent plus tardifs, Qu'ils ne se hastent point tant de vouloir, etc.
    \
        Animus segnis. Plin. Lasche courage.
    \
        Anni segnes. Oui. Esquels on ne fait rien digne de memoire, Oiseux.
    \
        Campus segnis situ durescit. Virgil. Qui ne porte point de fruict.
    \
        Segnior est cultus terrae. Cic. La terre n'est pas labouree si soigneusement.
    \
        Dextra non segnis dare vulnera. Ouid. Une main qui n'est point paresseuse à frapper, Soubdaine à donner un coup.
    \
        Eo anno non segnior discordia domi fuit. Liu. Non point moins grande ne aspre.
    \
        Epistola non segnis. Stat. Qui est portee en diligence.
    \
        Exitus segnis. Stat. Mort lente et longue.
    \
        Segnis carduus. Virgil. Inutile, Sans fruict.

    Dictionarium latinogallicum > segnis

  • 20 diuturnus

    diūturnus, a, um (поэт. иногда O diuturnus) [ diu I ]
    продолжительный, длительный, долгий, затяжной (bellum C, Sl; obsidio O); многолетний, т. е. опытный ( dux Amm); долговечный
    sit nostris diuturnior annis O — пусть проживёт она дольше, чем я

    Латинско-русский словарь > diuturnus

См. также в других словарях:

  • obsidio — index blockade (barrier) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • obsidional — obsidional, ale, aux [ ɔpsidjɔnal, o ] adj. • XVe; lat. obsidionalis, de obsidio « siège » ♦ Didact. Relatif, propre aux sièges, aux villes assiégées. Monnaie obsidionale, frappée dans une ville assiégée. Fièvre obsidionale : sorte de psychose… …   Encyclopédie Universelle

  • Кобержицкий, Станислав — Станислав Кобежицкий (Станислав Кобержицкий; польск. Stanisław Kobierzycki; род. около 1600 умер в 1665) польский государственный деятель и историк. Биография Был послом в Бельгии, с 1647 года гданьский (данцигский) каштелян, с 1656 года воевода… …   Википедия

  • Кобежицкий, Станислав — Станислав Кобежицкий (Станислав Кобержицкий; польск. Stanisław Kobierzycki; род. около 1600 умер в 1665) польский государственный деятель и историк. Биография Был послом в Бельгии, с 1647 года гданьский (данцигский) каштелян, с 1656 года воевода… …   Википедия

  • Кобержицкий — Станислав Кобежицкий (Станислав Кобержицкий; польск. Stanisław Kobierzycki; род. около 1600 умер в 1665) польский государственный деятель и историк. Биография Был послом в Бельгии, с 1647 года гданьский (данцигский) каштелян, с 1656 года воевода… …   Википедия

  • Кобержицкий С. — Станислав Кобежицкий (Станислав Кобержицкий; польск. Stanisław Kobierzycki; род. около 1600 умер в 1665) польский государственный деятель и историк. Биография Был послом в Бельгии, с 1647 года гданьский (данцигский) каштелян, с 1656 года воевода… …   Википедия

  • Кобержицкий Станислав — Станислав Кобежицкий (Станислав Кобержицкий; польск. Stanisław Kobierzycki; род. около 1600 умер в 1665) польский государственный деятель и историк. Биография Был послом в Бельгии, с 1647 года гданьский (данцигский) каштелян, с 1656 года воевода… …   Википедия

  • Кобежицкий — Кобежицкий, Станислав Станислав Кобежицкий (Станислав Кобержицкий; польск. Stanisław Kobierzycki; род. около 1600 умер в 1665) польский государственный деятель и историк. Биография Был послом в Бельгии, с 1647 года гданьский (данцигский) каштелян …   Википедия

  • Siege of Groenlo (1627) — Infobox Military Conflict conflict=Siege of Groenlo partof=the Eighty Years War caption= date=20 July 19 August1627 place=Groenlo, Gelderland result=Dutch Victory,Dutch Capture of Grol combatant1= combatant2= commander1=Frederick Henry, Prince of …   Wikipedia

  • Prix Bob-Morane — Le prix Bob Morane est un prix littéraire créé en 1999 par Marc Bailly. Il est décerné par un jury composé de professionnels francophones de la littérature (écrivains, journalistes, critiques, directeurs de collections). Il tire son nom de l… …   Wikipédia en Français

  • Prix Bob Morane — Cet article fait partie de la série Science fiction La SF à l’écran autre A B C …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»