Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

obsidĕo

  • 1 obsideo

    obsidĕo, ēre, obsedi, obsessum [ob + sedere] [st1]1 - intr. - être assis, se tenir auprès, rester, s'installer.    - obsidere domi, Ter.: rester à la maison. [st1]2 - tr. - [abcl][b]a - être assis devant, être installé devant; se tenir devant, faire obstacle, s'opposer à. - [abcl]b - se tenir (près d'un lieu), occuper (un lieu), ne pas s'éloigner de. - [abcl]c - occuper (une position militaire), assiéger, bloquer, cerner, investir, tenir assiégé, attaquer, s'emparer de, être maître de. - [abcl]d - tenir sous sa dépendance, tenir en respect. - [abcl]e - intercepter, barrer. - [abcl]f - guetter, épier, se tenir aux aguets.[/b]    - obsidere vias: couper les routes.    - (arx) quam munierat Dionysius ad urbem obsidendam, Nep.: (citadelle) que Dionysius avait fortifiée pour tenir la ville sous sa dépendance.    - obsidere alicujus tempus: empiéter sur le temps de qqn.
    * * *
    obsidĕo, ēre, obsedi, obsessum [ob + sedere] [st1]1 - intr. - être assis, se tenir auprès, rester, s'installer.    - obsidere domi, Ter.: rester à la maison. [st1]2 - tr. - [abcl][b]a - être assis devant, être installé devant; se tenir devant, faire obstacle, s'opposer à. - [abcl]b - se tenir (près d'un lieu), occuper (un lieu), ne pas s'éloigner de. - [abcl]c - occuper (une position militaire), assiéger, bloquer, cerner, investir, tenir assiégé, attaquer, s'emparer de, être maître de. - [abcl]d - tenir sous sa dépendance, tenir en respect. - [abcl]e - intercepter, barrer. - [abcl]f - guetter, épier, se tenir aux aguets.[/b]    - obsidere vias: couper les routes.    - (arx) quam munierat Dionysius ad urbem obsidendam, Nep.: (citadelle) que Dionysius avait fortifiée pour tenir la ville sous sa dépendance.    - obsidere alicujus tempus: empiéter sur le temps de qqn.
    * * *
        Obsideo, obsides, pe. cor. obsedi, pen. prod. obsessum, obsidere. Sallust. Tenir le siege devant une ville, Assieger.
    \
        Aditus armati obsident. Cic. Tiennent et occupent les passages par où on peult entrer.
    \
        Obsidere itinera. Curtius. Tenir de main forte et empescher les chemins.
    \
        Qui meum tempus obsideret. Cic. Occupoit le temps que je debvoye.
    \
        Obsidere. Cic. Environner.
    \
        Locus omnis obsidetur corporibus. Cic. Est occupé, etc.
    \
        Spatium vel locum obsidere. Cels. Occuper.
    \
        Stuprum obsidere. Cic. Espier le temps pour coucher avec la femme d'aultruy.
    \
        Obsidere, Estre assis. Terent.

    Dictionarium latinogallicum > obsideo

  • 2 obsideo

    obsideo obsideo, sedi, sessum, ere осаждать, окружать

    Латинско-русский словарь > obsideo

  • 3 obsideo

    obsideo, sēdī, sessum, ēre (ob u. sedeo), I) intr. irgendwo sitzen, sich aufhalten, servi ne obsideant, sollen nicht dasitzen, Plaut. Poen. prol. 23: obs. domi, Ter. adelph. 718: in limine, Val. Flacc. 2, 238. – II) tr. vor od. in od. auf etwas sitzen, A) im allg.: aram, Plaut.: ranae stagna obsident, Plin.: regiam, umlagern, Curt.: Apollo, qui umbilicum terrarum obsides, den Mittelpunkt der Erde bewohnst, Poëta b. Cic. – B) insbes. besetzt halten, besetzen, einschließen, blockieren, 1) eig.: totam Italiam suis praesidiis obsidere atque occupare, Cic.: totam Italiam suis opibus obsidere, Cic.: omnes aditus, Cic.: viam, Caes.: vias cum ferro, wegelagern, Lact.: fores, Nep.: urbem, Cic.: homines, Nep.: Capua obsidebatur acrius quam oppugnabatur (berannt), Liv. – 2) übtr.: a) besetzt halten, innehaben, nihil est, quod vacet corpore; corporibus omnis obsidetur locus, mit K. ist jeder Raum angefüllt, Cic.: palus obsessa salictis, Ov.: fauces obsessae, eingeengter, Verg. – bildl., aures (patris), Liv.: animum alcis, Iustin.: qui tempus meum obsideret, der sich meiner Zeit bemächtigte, sie mir wegnähme, Cic.: tribunatus obsessus, eingeschränkt, behindert, Cic.: ab oratore iam obsessus est, er (der Zuhörer) ist vom Redner schon ganz in Anspruch genommen, Cic. – b) auf etw. lauern, passen, achtgeben, die gelegene Zeit zu etw. abpassen, stuprum, Cic.: rostra, Cic.

    lateinisch-deutsches > obsideo

  • 4 obsideo

    obsideo, sēdī, sessum, ēre (ob u. sedeo), I) intr. irgendwo sitzen, sich aufhalten, servi ne obsideant, sollen nicht dasitzen, Plaut. Poen. prol. 23: obs. domi, Ter. adelph. 718: in limine, Val. Flacc. 2, 238. – II) tr. vor od. in od. auf etwas sitzen, A) im allg.: aram, Plaut.: ranae stagna obsident, Plin.: regiam, umlagern, Curt.: Apollo, qui umbilicum terrarum obsides, den Mittelpunkt der Erde bewohnst, Poëta b. Cic. – B) insbes. besetzt halten, besetzen, einschließen, blockieren, 1) eig.: totam Italiam suis praesidiis obsidere atque occupare, Cic.: totam Italiam suis opibus obsidere, Cic.: omnes aditus, Cic.: viam, Caes.: vias cum ferro, wegelagern, Lact.: fores, Nep.: urbem, Cic.: homines, Nep.: Capua obsidebatur acrius quam oppugnabatur (berannt), Liv. – 2) übtr.: a) besetzt halten, innehaben, nihil est, quod vacet corpore; corporibus omnis obsidetur locus, mit K. ist jeder Raum angefüllt, Cic.: palus obsessa salictis, Ov.: fauces obsessae, eingeengter, Verg. – bildl., aures (patris), Liv.: animum alcis, Iustin.: qui tempus meum obsideret, der sich meiner Zeit bemächtigte, sie mir wegnähme, Cic.: tribunatus obsessus, eingeschränkt, behindert, Cic.: ab oratore iam obsessus est, er (der Zuhörer) ist vom Redner schon ganz in Anspruch genommen, Cic. – b) auf etw. lauern, passen, achtgeben, die gelegene Zeit zu etw. abpassen,
    ————
    stuprum, Cic.: rostra, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obsideo

  • 5 obsideō

        obsideō ēdī, essus, ēre    [ob+sedeo], to sit, stay, remain, abide: domi, T.—To beset, haunt, frequent: umbilicum terrarum.—In war, to hem in, beset, besiege, invest, blockade: quod (oppidum) neque capi neque obsideri poterat, S.: omnīs aditūs: Uticam, Cs.: consilia ad obsidendam (urbem) versa, L.: obsessa Ilion, H.: Dextrum Scylla latus Obsidet, V.: aedīs, Iu.: omnibus rebus obsessi, hampered in every way, Cs.—Supin. acc.: proficiscitur obsessum turrim, S.—Poet.: obsessae fauces, choked, V.: obsessum frigore corpus, O.—To occupy, fill, possess: corporibus omnis obsidetur locus, is filled: milite campos, V.: Trachas obsessa palude, i. e. surrounded, O.: meum tempus, take up: cum obsideri aurīs a fratre cerneret, besieged, L.—To watch closely, look out for: iacere ad obsidendum stuprum.
    * * *
    obsidere, obsedi, obsessus V
    blockade, besiege, invest, beset; take possession of

    Latin-English dictionary > obsideō

  • 6 obsideo

    sēdī, sessum, ēre [ ob + sedeo ]
    1) обитать, населять, жить ( ranae stagna obsĭdent PM)
    2)
    а) завладевать, владеть (Asiam Sl; перен. o. aures alicujus L)
    ira feras mentes obsĭdet, erudītas praelabitur Pt — гнев прочно овладевает грубыми душами, но (быстро) соскальзывает с просвещённых
    б) занимать, оккупировать ( Italiam praesidiis C)
    3) наполнять, покрывать ( palus salictis obsessa O)
    4) теснить, притеснять, стеснять (aliquem omnibus rebus C); ограничивать, суживать (tribunatum, tempus C)
    5) осадить, обложить, блокировать (oppidum Sl, AV; aliquem armis C, Sl; obsessa via Sen)
    6) подстерегать, высматривать, выслеживать ( rostra C)
    o. aliquid C — выжидать удобный случай для чего-л.
    7) задерживаться, оставаться (domi Ter; in limine VF)

    Латинско-русский словарь > obsideo

  • 7 obsideo

    to sit near / haunt, frequent / besiege, invest

    Latin-English dictionary of medieval > obsideo

  • 8 obsideo

    ob-sĭdĕo, ēdi, essum, 2, v. n. and a. [sedeo].
    I.
    Neutr., to sit, stay, remain, abide anywhere (only poet.):

    servi ne obsideant, liberis ut sit locus,

    Plaut. Poen. prol. 23:

    domi obsidere,

    Ter. Ad. 4, 6, 6:

    in limine,

    Val. Fl. 2, 237.—
    II.
    Act., to sit at, on, or in, to remain on or in, to haunt, inhabit, frequent a place.
    A.
    In gen.:

    aram,

    Plaut. Rud. 3, 3, 36:

    ranae stagna et rivos obsident,

    frequent marshes, Plin. 11, 18, 19, § 62:

    obsedit limina bubo,

    Sil. 8, 636:

    Apollo umbilicum terrarum obsidet,

    Cic. Div. 2, 56.—
    B.
    In partic.
    1.
    Milit. t. t., to sit down before, to hem in, beset, besiege, invest, blockade a place (cf. oppugno):

    cum omnes aditus armati obsiderent,

    Cic. Phil. 2, 35, 89:

    Curio Uticam obsidere instituit,

    Caes. B. C. 2, 36:

    consiliis ab oppugnandā urbe ad obsidendam versis,

    Liv. 2, 11:

    propius inopiam erant obsidentes quam obsessi,

    id. 25, 11:

    ut Carthaginem crederent extemplo Scipionem obsessurum,

    id. 30, 7:

    totam Italiam,

    Cic. Agr. 2, 28, 75:

    vias,

    Caes. B. G. 3, 23:

    vallis obsessa,

    Verg. A. 10, 120:

    egregias Lateranorum aedīs,

    Juv. 10, 17.—
    2.
    To occupy, fill, possess:

    corporibus omnis obsidetur locus,

    is filled, Cic. N. D. 1, 23, 65:

    senatum armis,

    id. Phil. 7, 5, 15:

    palus obsessa salictis,

    full of osier-thickets, Ov. M. 11, 363:

    Trachasque obsessa palude,

    i. e. surrounded, id. ib. 15, 717.—
    b.
    Trop., to occupy, possess, take possession of:

    alicujus animum,

    Just. 42, 4, 21:

    qui meum tempus obsideret,

    who took up my time, Cic. Verr. 1, 2, 6; id. Or. 62, 210:

    cum obsideri aures a fratre cerneret,

    that they were continually besieged by his brother, Liv. 40, 20 fin.
    3.
    To have one's eye upon, to watch closely, be on the look-out for:

    jacere humi... ad obsidendum stuprum,

    Cic. Cat. 1, 10, 26:

    rostra,

    id. Fl. 24, 57.

    Lewis & Short latin dictionary > obsideo

  • 9 obsideo

    , obsedi, obsessum, ere 2
      осаждать, окружать; сидеть; населять

    Dictionary Latin-Russian new > obsideo

  • 10 obsessus

    obsessus, a, um part. passé de obsideo.
    * * *
    obsessus, a, um part. passé de obsideo.
    * * *
        Obsessus, Aliud participium. Plin. Assiegé.
    \
        Fauces obsessae. Virgil. Closes, Bouschees.

    Dictionarium latinogallicum > obsessus

  • 11 obsedi

    obsēdi pf. к
    1) obsideo и
    2) obsido

    Латинско-русский словарь > obsedi

  • 12 obsessio

    ōnis f. [ obsideo ]
    1) обложение, осада, блокада ( castrorum Su)

    Латинско-русский словарь > obsessio

  • 13 obsessor

    ōris m. [ obsideo ]
    2) житель, обитатель ( aquarum O)

    Латинско-русский словарь > obsessor

  • 14 obsessus

    a, um part. pf. к
    1) obsideo и
    2) obsido

    Латинско-русский словарь > obsessus

  • 15 obsidio

    ōnis f. [ obsideo ]
    1) обложение, осада (urbis L etc.)
    urbem obsidione cingere V, Just (claudĕre Nep, premĕre V, L) — осадить город, держать город в осаде
    solvĕre L (omittere T) obsidionem — снять осаду
    2) бедственное положение, беда, опасность (rem publicam liberare obsidione C; ex obsidione aliquem eximĕre C)
    3) пленение, плен ( filium obsidione liberare Just)

    Латинско-русский словарь > obsidio

  • 16 obsidium

    I ī n. [ obsideo ]
    1) обложение, осада (o. facere Ilio Pl)
    2) засада, козни ( hominum et animalium Col)
    3) надзор, наблюдение ( curatoris Col)
    4) ирон. опасность (tergo alicujus o. adest Pl)
    II obsidium, ī n. [ obses ]
    obsidio alicui dari T — быть выданным кому-л. в качестве заложника

    Латинско-русский словарь > obsidium

  • 17 praelabor

    prae-lābor, lāpsus sum, lābī
    а) скользить мимо, проплывать ( piscis praelabitur C)
    б) протекать мимо ( amnis praelabitur Lcn); проходить ( tempus praelabens Col); пролетать, мелькать ( praelabitur ales Ap)

    Латинско-русский словарь > praelabor

  • 18 obsessio

    obsessio, ōnis, f. (obsideo), das Besetztsein, die Einschließung, Blockade, templorum, Cic.: viae, Cic.: hominum, Caes.

    lateinisch-deutsches > obsessio

  • 19 obsessor

    obsessor, ōris, m. (obsideo) »der irgendwo sitzen bleibt«, I) im allg.: hoc ego fui hodie solus obs. fori, deswegen blieb ich sitzen heut' allein am Markt, Plaut. Pseud. 807: vivarum obs. aquarum, die Bewohnerin (v. der Wasserschlange), Ov. fast. 2, 259. – II) insbes., der Besetzer = Blockierer, Einschließer, Belagerer, curiae, Cic. de domo 13: Luceriae, Liv. 9, 15, 3: viarum obsessores, Wegelagerer (als Erklärung v. latrones), Paul. ex Fest. 118, 16: absol., plus pavoris obsessis quam obsessoribus obtulit, Tac. hist. 3, 73.

    lateinisch-deutsches > obsessor

  • 20 obsidio [1]

    1. obsidio, ōnis, f. (obsideo), das Besetzthalten, dah. I) eig.: die Einschließung, Blockade, obsidionum instrumenta, Belagerungsgeräte, Heges. 2, 15, 17: itinerum obsidiones, Augustin. c. Iulian. Pelag. 3, 1, § 5: obs. continua, Liv.: urbem obsidione claudere, Nep., cingere, Verg. u. Iustin., premere, Verg. u. Liv., in obsidione tenere, Nep.: alqm in obsidione habere, Caes.: urbi obsidionem inferre, Lic.: obsidionem ferre, pati, sustinere, tolerare, Liv.: esse in obsidione, Liv.: obsidionem trahere, Liv.: obsidione solvere od. eximere, Liv.: solvere obsidionem urbis, Liv.: obsidione liberare, entsetzen, Ubios, Caes., Cyzicum, patriam, Nep.: Capuae obsidionem liberare, K. entsetzen, Liv.: obsidionem relinquere, Caes.: ab obsidione recedere, Iustin.: partim vi, partim obsidione urbes capere, Cic.: obsidio deinde per paucos dies magis quam oppugnatio (Berennen) fuit, Liv. – II) übtr.: 1) die Bedrängnis, qui ex obsidione feneratores exemerit, Cic.: rem publicam liberare obsidione, Cic. – 2) die Gefangenschaft an einem Orte, Iustin. 2, 12, 6 u.a. – 3) die Geiselschaft, Greg. Tur. hist. Franc. 3, 14. p. 118 u. 3, 15. p. 122, 9.

    lateinisch-deutsches > obsidio [1]

См. также в других словарях:

  • Obsession — Als Obsession (Besessenheit; von lat. obsideo: in Anspruch nehmen; besetzt halten; belagern; bedrücken) wird im umgangssprachlichen Sinn eine Leidenschaft (auch ein intensiv betriebenes Hobby) bezeichnet. Im engeren medizinischen und… …   Deutsch Wikipedia

  • obsession — A recurrent and persistent idea, thought, or impulse to carry out an act that is ego dystonic, that is experienced as senseless or repugnant, and that the individual cannot voluntarily suppress. [L. obsideo, pp. sessus, to besiege, fr. sedeo, to… …   Medical dictionary

  • ՊԱՇԱՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0597 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 12c, 14c ն. ՊԱՇԱՐԵՄ. πολιορκέω, ἑκπολιορκέω urbem obsidione cingo περικάθημι, θίζω obsideo, circumsideo περιέχω circumdo περικυκλέω, περικυκλόω circumcingo χαρακόω circumvallo… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԱՏԱՆԴԵՄ — (եցի.) NBH 2 0603 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 10c, 11c ն. ὀμηρεύω, συνέχω, ομαι եւն. obsidem posco, accipio. (իսկ obsideo, է պաշարել.) գրի եւ ՊԱՆՏԱՆԴԵԼ. Իբրեւ զպատանդ գրաւել արգելուլ. պաշարել. թակարդիլ. կր. խափանիլ. կաշկանդիլ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»