-
1 obscene
obscēnē [ obscenus ]непристойно, неприлично ( dicere C); распутно, безнравственно ( impudissime et obscenissime vivere Eutr), -
2 obscene
obscēnē (obscaene), Adv. (obscenus), unanständig, unsittlich, unzüchtig, sed dicitur non obsc., Cic. de off. 1, 128: obscenius concurrerunt litterae, mit ziemlich unanständigem Klange, Cic. or. 154: cuius obscenius excitata natura, Cic. de nat. deor. 3, 56: impudicissime et obscenissime vixit, Eutr. 8, 22.
-
3 obscene
obscēnē (obscaene), Adv. (obscenus), unanständig, unsittlich, unzüchtig, sed dicitur non obsc., Cic. de off. 1, 128: obscenius concurrerunt litterae, mit ziemlich unanständigem Klange, Cic. or. 154: cuius obscenius excitata natura, Cic. de nat. deor. 3, 56: impudicissime et obscenissime vixit, Eutr. 8, 22. -
4 obscene
-
5 obscene
obscenius, obscenissime ADVobscenely, so as to involve obscenity (of langauge), indecently, lewdly -
6 obscēnē (obscaenē)
obscēnē (obscaenē) adv. with comp. [obscenus], immodestly, indecently, obscenely: dici: obscenius excitata. -
7 obscaene
-
8 obscoene
-
9 obscaenus
obscēnus ( obscaen-, and less properly obscoen-), a, um, adj. [perh. ob and caenum, filth], of adverse, unfavorable, evil omen; ill-boding, inauspicious, ominous, portentous (cf.: sinister, funestus): apud antiquos omnes fere obscena dicta sunt, quae mali ominis habebantur, Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: obsceni interpres funestique ominis auctor, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 96 Müll.; Att. ap. Non. 357, 16:II.deūm rixa vertat verba obscena,
Lucil. ib. 357, 17; Enn. ap. Serv. Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 182 Vahl.): montem istum (Aventinum) excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum (viz., by reason of the birds, which gave unfavorable omens to Remus), Mess. ap. Gell. 13, 14, 6; so, volucres, birds of illomen, i. e. owls, Verg. A. 12, 876:canes,
id. G. 1, 470:obscenum ostentum,
Suet. Galb. 4:omen,
Cic. Dom. 55, 140: puppis, the fatal ship, that bore Helen when she eloped with Paris to Troy, Ov. H. 5, 119; cf.:Troja,
Cat. 68, 99:anus,
old witches, hags, Hor. Epod. 5, 98.— Sup.: Alliesis dies dicebatur apud Romanos obscenissimi ominis, Paul. ex Fest. s. v. Alliesis, p. 7 Müll.—Transf., repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy.A.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: immundus, turpis): (Allecto) frontem obscenam rugis arat,
Verg. A. 7, 417:volucres pelagi,
i. e. the harpies, id. ib. 3, 241;262: upupa, obscena alias pastu avis,
Plin. 10, 29, 44, § 86; cf. fames, Verg. A. 3, 367:haustus,
of filthy water, Luc. 4, 312:cruor,
Verg. A. 4, 455.— As subst.: obscēna, ōrum, n., the excrements, Sen. Ep. 8, 1, 20; also, the urine:qui clam latuit reddente obscena puellā,
Ov. R. Am. 437; cf. Mel. 1, 9.—In partic., offensive to modesty, i. e. immodest, impure, indecent, lewd, obscene (class.;2.syn.: spurcus, impurus): delicatae et obscenae voluptates,
Cic. N. D. 1, 40, 111:adulterium,
Ov. Tr. 2, 212:obscenas tabellas pingere,
Prop. 2, 5, 19 (6, 27):carmina,
id. 1, 16, 10:gestus motusque,
Tac. A. 15, 37:obscenum in modum formata commotaque manus,
i. e. so as to suggest impure thoughts, Suet. Calig. 56:jocandi genus flagitiosum, obscenum,
Cic. Off. 1, 29, 104:si obscena nudis nominibus enuntientur,
Quint. 8, 3, 38:quodque facere turpe non est, modo occulte, id dicere obscenum est,
Cic. Off. 1, 35, 127; cf. id. ib. § 128; Quint. 11, 3, 125. — Comp.:illud Antipatri paulo obscenius,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:abjectior et obscenior vita,
Val. Max. 3, 5 fin.—Sup.:obscenissimi versus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Vell. 2, 83, 2.—Subst.(α). (β).obscēna, ōrum, less freq. in the sing., obscēnum, i. n., the private parts, ta aidoia.— Plur.:Nymphe fugiens obscena Priapi,
Ov. M. 9, 347; cf.:pars nudi agunt, pars tantum obscena velati,
Mel. 3, 7:obscena,
Suet. Calig. 58; id. Dom. 10:obscena corporis,
Just. 1, 6.— Sing.:virile,
Ov. F. 6, 631; Lact. 1, 21, 28; id. Epit. 23, 8; Jul. Obsequ. 84.—Hence, also, adv.: obscēnē (acc. to II. B), impurely, indecently, lewdly, obscenely (class.):latrocinari, fraudare, adulterare, re turpe est, sed dicitur non obscene,
Cic. Off. 1, 35, 128.— Comp.:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 56:obscenius concurrerent litterae,
id. de Or. 45, 154.— Sup.:impudicissime et obscenissime vixit,
Eutr. 8, 22. -
10 obscena
obscēnus ( obscaen-, and less properly obscoen-), a, um, adj. [perh. ob and caenum, filth], of adverse, unfavorable, evil omen; ill-boding, inauspicious, ominous, portentous (cf.: sinister, funestus): apud antiquos omnes fere obscena dicta sunt, quae mali ominis habebantur, Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: obsceni interpres funestique ominis auctor, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 96 Müll.; Att. ap. Non. 357, 16:II.deūm rixa vertat verba obscena,
Lucil. ib. 357, 17; Enn. ap. Serv. Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 182 Vahl.): montem istum (Aventinum) excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum (viz., by reason of the birds, which gave unfavorable omens to Remus), Mess. ap. Gell. 13, 14, 6; so, volucres, birds of illomen, i. e. owls, Verg. A. 12, 876:canes,
id. G. 1, 470:obscenum ostentum,
Suet. Galb. 4:omen,
Cic. Dom. 55, 140: puppis, the fatal ship, that bore Helen when she eloped with Paris to Troy, Ov. H. 5, 119; cf.:Troja,
Cat. 68, 99:anus,
old witches, hags, Hor. Epod. 5, 98.— Sup.: Alliesis dies dicebatur apud Romanos obscenissimi ominis, Paul. ex Fest. s. v. Alliesis, p. 7 Müll.—Transf., repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy.A.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: immundus, turpis): (Allecto) frontem obscenam rugis arat,
Verg. A. 7, 417:volucres pelagi,
i. e. the harpies, id. ib. 3, 241;262: upupa, obscena alias pastu avis,
Plin. 10, 29, 44, § 86; cf. fames, Verg. A. 3, 367:haustus,
of filthy water, Luc. 4, 312:cruor,
Verg. A. 4, 455.— As subst.: obscēna, ōrum, n., the excrements, Sen. Ep. 8, 1, 20; also, the urine:qui clam latuit reddente obscena puellā,
Ov. R. Am. 437; cf. Mel. 1, 9.—In partic., offensive to modesty, i. e. immodest, impure, indecent, lewd, obscene (class.;2.syn.: spurcus, impurus): delicatae et obscenae voluptates,
Cic. N. D. 1, 40, 111:adulterium,
Ov. Tr. 2, 212:obscenas tabellas pingere,
Prop. 2, 5, 19 (6, 27):carmina,
id. 1, 16, 10:gestus motusque,
Tac. A. 15, 37:obscenum in modum formata commotaque manus,
i. e. so as to suggest impure thoughts, Suet. Calig. 56:jocandi genus flagitiosum, obscenum,
Cic. Off. 1, 29, 104:si obscena nudis nominibus enuntientur,
Quint. 8, 3, 38:quodque facere turpe non est, modo occulte, id dicere obscenum est,
Cic. Off. 1, 35, 127; cf. id. ib. § 128; Quint. 11, 3, 125. — Comp.:illud Antipatri paulo obscenius,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:abjectior et obscenior vita,
Val. Max. 3, 5 fin.—Sup.:obscenissimi versus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Vell. 2, 83, 2.—Subst.(α). (β).obscēna, ōrum, less freq. in the sing., obscēnum, i. n., the private parts, ta aidoia.— Plur.:Nymphe fugiens obscena Priapi,
Ov. M. 9, 347; cf.:pars nudi agunt, pars tantum obscena velati,
Mel. 3, 7:obscena,
Suet. Calig. 58; id. Dom. 10:obscena corporis,
Just. 1, 6.— Sing.:virile,
Ov. F. 6, 631; Lact. 1, 21, 28; id. Epit. 23, 8; Jul. Obsequ. 84.—Hence, also, adv.: obscēnē (acc. to II. B), impurely, indecently, lewdly, obscenely (class.):latrocinari, fraudare, adulterare, re turpe est, sed dicitur non obscene,
Cic. Off. 1, 35, 128.— Comp.:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 56:obscenius concurrerent litterae,
id. de Or. 45, 154.— Sup.:impudicissime et obscenissime vixit,
Eutr. 8, 22. -
11 obscenum
obscēnus ( obscaen-, and less properly obscoen-), a, um, adj. [perh. ob and caenum, filth], of adverse, unfavorable, evil omen; ill-boding, inauspicious, ominous, portentous (cf.: sinister, funestus): apud antiquos omnes fere obscena dicta sunt, quae mali ominis habebantur, Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: obsceni interpres funestique ominis auctor, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 96 Müll.; Att. ap. Non. 357, 16:II.deūm rixa vertat verba obscena,
Lucil. ib. 357, 17; Enn. ap. Serv. Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 182 Vahl.): montem istum (Aventinum) excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum (viz., by reason of the birds, which gave unfavorable omens to Remus), Mess. ap. Gell. 13, 14, 6; so, volucres, birds of illomen, i. e. owls, Verg. A. 12, 876:canes,
id. G. 1, 470:obscenum ostentum,
Suet. Galb. 4:omen,
Cic. Dom. 55, 140: puppis, the fatal ship, that bore Helen when she eloped with Paris to Troy, Ov. H. 5, 119; cf.:Troja,
Cat. 68, 99:anus,
old witches, hags, Hor. Epod. 5, 98.— Sup.: Alliesis dies dicebatur apud Romanos obscenissimi ominis, Paul. ex Fest. s. v. Alliesis, p. 7 Müll.—Transf., repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy.A.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: immundus, turpis): (Allecto) frontem obscenam rugis arat,
Verg. A. 7, 417:volucres pelagi,
i. e. the harpies, id. ib. 3, 241;262: upupa, obscena alias pastu avis,
Plin. 10, 29, 44, § 86; cf. fames, Verg. A. 3, 367:haustus,
of filthy water, Luc. 4, 312:cruor,
Verg. A. 4, 455.— As subst.: obscēna, ōrum, n., the excrements, Sen. Ep. 8, 1, 20; also, the urine:qui clam latuit reddente obscena puellā,
Ov. R. Am. 437; cf. Mel. 1, 9.—In partic., offensive to modesty, i. e. immodest, impure, indecent, lewd, obscene (class.;2.syn.: spurcus, impurus): delicatae et obscenae voluptates,
Cic. N. D. 1, 40, 111:adulterium,
Ov. Tr. 2, 212:obscenas tabellas pingere,
Prop. 2, 5, 19 (6, 27):carmina,
id. 1, 16, 10:gestus motusque,
Tac. A. 15, 37:obscenum in modum formata commotaque manus,
i. e. so as to suggest impure thoughts, Suet. Calig. 56:jocandi genus flagitiosum, obscenum,
Cic. Off. 1, 29, 104:si obscena nudis nominibus enuntientur,
Quint. 8, 3, 38:quodque facere turpe non est, modo occulte, id dicere obscenum est,
Cic. Off. 1, 35, 127; cf. id. ib. § 128; Quint. 11, 3, 125. — Comp.:illud Antipatri paulo obscenius,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:abjectior et obscenior vita,
Val. Max. 3, 5 fin.—Sup.:obscenissimi versus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Vell. 2, 83, 2.—Subst.(α). (β).obscēna, ōrum, less freq. in the sing., obscēnum, i. n., the private parts, ta aidoia.— Plur.:Nymphe fugiens obscena Priapi,
Ov. M. 9, 347; cf.:pars nudi agunt, pars tantum obscena velati,
Mel. 3, 7:obscena,
Suet. Calig. 58; id. Dom. 10:obscena corporis,
Just. 1, 6.— Sing.:virile,
Ov. F. 6, 631; Lact. 1, 21, 28; id. Epit. 23, 8; Jul. Obsequ. 84.—Hence, also, adv.: obscēnē (acc. to II. B), impurely, indecently, lewdly, obscenely (class.):latrocinari, fraudare, adulterare, re turpe est, sed dicitur non obscene,
Cic. Off. 1, 35, 128.— Comp.:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 56:obscenius concurrerent litterae,
id. de Or. 45, 154.— Sup.:impudicissime et obscenissime vixit,
Eutr. 8, 22. -
12 obscenus
obscēnus ( obscaen-, and less properly obscoen-), a, um, adj. [perh. ob and caenum, filth], of adverse, unfavorable, evil omen; ill-boding, inauspicious, ominous, portentous (cf.: sinister, funestus): apud antiquos omnes fere obscena dicta sunt, quae mali ominis habebantur, Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: obsceni interpres funestique ominis auctor, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 96 Müll.; Att. ap. Non. 357, 16:II.deūm rixa vertat verba obscena,
Lucil. ib. 357, 17; Enn. ap. Serv. Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 182 Vahl.): montem istum (Aventinum) excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum (viz., by reason of the birds, which gave unfavorable omens to Remus), Mess. ap. Gell. 13, 14, 6; so, volucres, birds of illomen, i. e. owls, Verg. A. 12, 876:canes,
id. G. 1, 470:obscenum ostentum,
Suet. Galb. 4:omen,
Cic. Dom. 55, 140: puppis, the fatal ship, that bore Helen when she eloped with Paris to Troy, Ov. H. 5, 119; cf.:Troja,
Cat. 68, 99:anus,
old witches, hags, Hor. Epod. 5, 98.— Sup.: Alliesis dies dicebatur apud Romanos obscenissimi ominis, Paul. ex Fest. s. v. Alliesis, p. 7 Müll.—Transf., repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy.A.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: immundus, turpis): (Allecto) frontem obscenam rugis arat,
Verg. A. 7, 417:volucres pelagi,
i. e. the harpies, id. ib. 3, 241;262: upupa, obscena alias pastu avis,
Plin. 10, 29, 44, § 86; cf. fames, Verg. A. 3, 367:haustus,
of filthy water, Luc. 4, 312:cruor,
Verg. A. 4, 455.— As subst.: obscēna, ōrum, n., the excrements, Sen. Ep. 8, 1, 20; also, the urine:qui clam latuit reddente obscena puellā,
Ov. R. Am. 437; cf. Mel. 1, 9.—In partic., offensive to modesty, i. e. immodest, impure, indecent, lewd, obscene (class.;2.syn.: spurcus, impurus): delicatae et obscenae voluptates,
Cic. N. D. 1, 40, 111:adulterium,
Ov. Tr. 2, 212:obscenas tabellas pingere,
Prop. 2, 5, 19 (6, 27):carmina,
id. 1, 16, 10:gestus motusque,
Tac. A. 15, 37:obscenum in modum formata commotaque manus,
i. e. so as to suggest impure thoughts, Suet. Calig. 56:jocandi genus flagitiosum, obscenum,
Cic. Off. 1, 29, 104:si obscena nudis nominibus enuntientur,
Quint. 8, 3, 38:quodque facere turpe non est, modo occulte, id dicere obscenum est,
Cic. Off. 1, 35, 127; cf. id. ib. § 128; Quint. 11, 3, 125. — Comp.:illud Antipatri paulo obscenius,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:abjectior et obscenior vita,
Val. Max. 3, 5 fin.—Sup.:obscenissimi versus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Vell. 2, 83, 2.—Subst.(α). (β).obscēna, ōrum, less freq. in the sing., obscēnum, i. n., the private parts, ta aidoia.— Plur.:Nymphe fugiens obscena Priapi,
Ov. M. 9, 347; cf.:pars nudi agunt, pars tantum obscena velati,
Mel. 3, 7:obscena,
Suet. Calig. 58; id. Dom. 10:obscena corporis,
Just. 1, 6.— Sing.:virile,
Ov. F. 6, 631; Lact. 1, 21, 28; id. Epit. 23, 8; Jul. Obsequ. 84.—Hence, also, adv.: obscēnē (acc. to II. B), impurely, indecently, lewdly, obscenely (class.):latrocinari, fraudare, adulterare, re turpe est, sed dicitur non obscene,
Cic. Off. 1, 35, 128.— Comp.:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 56:obscenius concurrerent litterae,
id. de Or. 45, 154.— Sup.:impudicissime et obscenissime vixit,
Eutr. 8, 22. -
13 obscoenus
obscēnus ( obscaen-, and less properly obscoen-), a, um, adj. [perh. ob and caenum, filth], of adverse, unfavorable, evil omen; ill-boding, inauspicious, ominous, portentous (cf.: sinister, funestus): apud antiquos omnes fere obscena dicta sunt, quae mali ominis habebantur, Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: obsceni interpres funestique ominis auctor, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 96 Müll.; Att. ap. Non. 357, 16:II.deūm rixa vertat verba obscena,
Lucil. ib. 357, 17; Enn. ap. Serv. Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 182 Vahl.): montem istum (Aventinum) excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum (viz., by reason of the birds, which gave unfavorable omens to Remus), Mess. ap. Gell. 13, 14, 6; so, volucres, birds of illomen, i. e. owls, Verg. A. 12, 876:canes,
id. G. 1, 470:obscenum ostentum,
Suet. Galb. 4:omen,
Cic. Dom. 55, 140: puppis, the fatal ship, that bore Helen when she eloped with Paris to Troy, Ov. H. 5, 119; cf.:Troja,
Cat. 68, 99:anus,
old witches, hags, Hor. Epod. 5, 98.— Sup.: Alliesis dies dicebatur apud Romanos obscenissimi ominis, Paul. ex Fest. s. v. Alliesis, p. 7 Müll.—Transf., repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy.A.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: immundus, turpis): (Allecto) frontem obscenam rugis arat,
Verg. A. 7, 417:volucres pelagi,
i. e. the harpies, id. ib. 3, 241;262: upupa, obscena alias pastu avis,
Plin. 10, 29, 44, § 86; cf. fames, Verg. A. 3, 367:haustus,
of filthy water, Luc. 4, 312:cruor,
Verg. A. 4, 455.— As subst.: obscēna, ōrum, n., the excrements, Sen. Ep. 8, 1, 20; also, the urine:qui clam latuit reddente obscena puellā,
Ov. R. Am. 437; cf. Mel. 1, 9.—In partic., offensive to modesty, i. e. immodest, impure, indecent, lewd, obscene (class.;2.syn.: spurcus, impurus): delicatae et obscenae voluptates,
Cic. N. D. 1, 40, 111:adulterium,
Ov. Tr. 2, 212:obscenas tabellas pingere,
Prop. 2, 5, 19 (6, 27):carmina,
id. 1, 16, 10:gestus motusque,
Tac. A. 15, 37:obscenum in modum formata commotaque manus,
i. e. so as to suggest impure thoughts, Suet. Calig. 56:jocandi genus flagitiosum, obscenum,
Cic. Off. 1, 29, 104:si obscena nudis nominibus enuntientur,
Quint. 8, 3, 38:quodque facere turpe non est, modo occulte, id dicere obscenum est,
Cic. Off. 1, 35, 127; cf. id. ib. § 128; Quint. 11, 3, 125. — Comp.:illud Antipatri paulo obscenius,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:abjectior et obscenior vita,
Val. Max. 3, 5 fin.—Sup.:obscenissimi versus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Vell. 2, 83, 2.—Subst.(α). (β).obscēna, ōrum, less freq. in the sing., obscēnum, i. n., the private parts, ta aidoia.— Plur.:Nymphe fugiens obscena Priapi,
Ov. M. 9, 347; cf.:pars nudi agunt, pars tantum obscena velati,
Mel. 3, 7:obscena,
Suet. Calig. 58; id. Dom. 10:obscena corporis,
Just. 1, 6.— Sing.:virile,
Ov. F. 6, 631; Lact. 1, 21, 28; id. Epit. 23, 8; Jul. Obsequ. 84.—Hence, also, adv.: obscēnē (acc. to II. B), impurely, indecently, lewdly, obscenely (class.):latrocinari, fraudare, adulterare, re turpe est, sed dicitur non obscene,
Cic. Off. 1, 35, 128.— Comp.:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 56:obscenius concurrerent litterae,
id. de Or. 45, 154.— Sup.:impudicissime et obscenissime vixit,
Eutr. 8, 22. -
14 batuo
battŭo (bătŭo), ĕre - tr. - [st1]1 [-] battre, frapper, rosser. - Plaut. Cas. 496 ; Don. Eun. 381 [st1]2 [-] battre pour attendrir, adoucir. - Apic. 4, 148; cf. Plin. 31, 9, 45, § 104. [st1]3 [-] absol. faire des armes, s'escrimer. - battuere rudibus cum aliquo, Suet. Cal. 32: s'escrimer avec qqn avec les baguettes [= au fleuret]. --- cf. Cal. 54. - [dans un sens obscène] Cic. Fam, 9, 22, 4.* * *battŭo (bătŭo), ĕre - tr. - [st1]1 [-] battre, frapper, rosser. - Plaut. Cas. 496 ; Don. Eun. 381 [st1]2 [-] battre pour attendrir, adoucir. - Apic. 4, 148; cf. Plin. 31, 9, 45, § 104. [st1]3 [-] absol. faire des armes, s'escrimer. - battuere rudibus cum aliquo, Suet. Cal. 32: s'escrimer avec qqn avec les baguettes [= au fleuret]. --- cf. Cal. 54. - [dans un sens obscène] Cic. Fam, 9, 22, 4.* * *Batuo, batuis, batuere. Plaut. Batre.\Batuere. Sueton. Batailler, Combatre. -
15 depso
depso, ĕre, depsŭi, depstum - tr. - broyer, pétrir, amollir en maniant. - avec un sens obscène: Cic. Fam. 9, 22, 4.* * *depso, ĕre, depsŭi, depstum - tr. - broyer, pétrir, amollir en maniant. - avec un sens obscène: Cic. Fam. 9, 22, 4.* * *Depso, depsis, depsui, depsitum, pen. corr. depsere. Cato. Pestrir de la paste avec les mains, et l'amollir. -
16 diffiteor
diffĭtĕor, ēri [dis + fateor] - tr. - nier, ne pas avouer, disconvenir. - numquam diffitebor multa me et simulasse invitum et dissimulasse cum dolore, Cic. Fam. 10: jamais je ne désavouerai que j'ai feint malgré moi bien des choses et que j'en ai dissimulé avec douleur. - pudor obscenum diffiteatur opus, Ov. Am. 3: que la pudeur désavoue ta conduite obscène.* * *diffĭtĕor, ēri [dis + fateor] - tr. - nier, ne pas avouer, disconvenir. - numquam diffitebor multa me et simulasse invitum et dissimulasse cum dolore, Cic. Fam. 10: jamais je ne désavouerai que j'ai feint malgré moi bien des choses et que j'en ai dissimulé avec douleur. - pudor obscenum diffiteatur opus, Ov. Am. 3: que la pudeur désavoue ta conduite obscène.* * *Diffiteor, diffiteris, pen. prod. diffiteri. Cic. Nier, Ne vouloir pas confesser. -
17 improbus
imprŏbus, a, um [in + probus] [st1]1 [-] qui n'est pas bon, mauvais, qui ne vaut rien, défectueux, avarié, corrompu, gâté, de mauvaise qualité, en mauvais état. - improbus panis, Mart.: mauvais pain. - improba merx, Plaut.: marchandise avariée. - (postes) multo improbiores, Plaut. Most.: (des jambages de porte) en bien plus mauvais état. - improbus coquus, Plaut.: piètre cuisinier. [st1]2 [-] qui manque de probité, méchant, malhonnête, injuste, perfide, faux, trompeur, pervers, vicieux. - improbus in aliquem, Cic.: qui se conduit mal à l'égard de qqn. [st1]3 [-] mauvais, méchant, malfaisant, cruel. - improbi cives, Cic.: les mauvais citoyens. - cycnum excellentem pedibus rapit improbus uncis, Virg.: l'oiseau cruel saisit dans ses serres crochues un cygne magnifique. [st1]4 [-] grand, considérable, démesuré, monstrueux, excessif; immodéré, avide, affamé, insatiable, vorace. - improbus mons, Virg. En. 12: un énorme rocher. - improba ventris rabies, Virg. En. 2: l'insatiable rage de leur ventre. - fauce improba incitatus, Phaedr.: poussé par la gloutonnerie. [st1]5 [-] obstiné, tenace, constant, acharné, opiniâtre. - labor omnia vincit improbus, Virg. G. 1: le travail acharné vient à bout de tout. [st1]6 [-] hardi, audacieux, téméraire; effronté, impudent, impudique, licencieux, obscène. - oris improbi homo: homme effronté. - improba verba, Ov. A. A. 3: mots obscènes.* * *imprŏbus, a, um [in + probus] [st1]1 [-] qui n'est pas bon, mauvais, qui ne vaut rien, défectueux, avarié, corrompu, gâté, de mauvaise qualité, en mauvais état. - improbus panis, Mart.: mauvais pain. - improba merx, Plaut.: marchandise avariée. - (postes) multo improbiores, Plaut. Most.: (des jambages de porte) en bien plus mauvais état. - improbus coquus, Plaut.: piètre cuisinier. [st1]2 [-] qui manque de probité, méchant, malhonnête, injuste, perfide, faux, trompeur, pervers, vicieux. - improbus in aliquem, Cic.: qui se conduit mal à l'égard de qqn. [st1]3 [-] mauvais, méchant, malfaisant, cruel. - improbi cives, Cic.: les mauvais citoyens. - cycnum excellentem pedibus rapit improbus uncis, Virg.: l'oiseau cruel saisit dans ses serres crochues un cygne magnifique. [st1]4 [-] grand, considérable, démesuré, monstrueux, excessif; immodéré, avide, affamé, insatiable, vorace. - improbus mons, Virg. En. 12: un énorme rocher. - improba ventris rabies, Virg. En. 2: l'insatiable rage de leur ventre. - fauce improba incitatus, Phaedr.: poussé par la gloutonnerie. [st1]5 [-] obstiné, tenace, constant, acharné, opiniâtre. - labor omnia vincit improbus, Virg. G. 1: le travail acharné vient à bout de tout. [st1]6 [-] hardi, audacieux, téméraire; effronté, impudent, impudique, licencieux, obscène. - oris improbi homo: homme effronté. - improba verba, Ov. A. A. 3: mots obscènes.* * *Improbus, pe. cor. Adiectiuum. Terent. Meschant, Que personne n'approuve.\Improbus. Virgil. Cruel.\Hyems improba. Ouid. Dur yver, Rude.\Improbus. Laid.\Improbiorem non vidi faciem mulieris. Plaut. De plus laid visaige.\Improbus. Quintil. Eshonté, Effronté, Qui a perdu toute honte, Audacieux, Impudent.\Improbus, Magnus. Virgil. - labor omnia vincit Improbus. Grand travail.\Improbus anser. Virg. Dommageable, Malfaisant, ou Insatiable.\AEdepol facinus improbum. Plaut. C'est dommage de cela.\Nulli aliae rei est improbus. Plau. Il n'est meschant qu'en cela.\Carmina improba. Ouid. Impudiques, Lascives.\Diuitiae improbae. Horat. Mal acquises, ou Grandes.\Improba fila. Mart. Fascheux et ennuyeux.\Improba merx. Plaut. Qui n'est pas loyale.\Improbum os. Sueton. Bouche mesdisante.\Improbi postes. Plaut. Corrompues, Endommagees et gastees.\Improbum testamentum. Cic. Faict sans garder les solennitez de droict.\Verba improba. Ouid. Menteries, Mensonges, Parjurements. -
18 inquinatus
inquĭnātus, a, um part. passé de inquino. [st2]1 [-] gâté, sali, souillé, corrompu. [st2]2 [-] sale, ignoble, vulgaire, grossier, obscène. [st2]3 [-] teint, imbibé; imbu de.* * *inquĭnātus, a, um part. passé de inquino. [st2]1 [-] gâté, sali, souillé, corrompu. [st2]2 [-] sale, ignoble, vulgaire, grossier, obscène. [st2]3 [-] teint, imbibé; imbu de.* * *Inquinatus, inquinatior, inquinatissimus. Cic. Souillé, et gasté, Ord, Sale. -
19 mollis
mollis, molle [st2]1 [-] mou, souple, flexible, lâche. [st2]2 [-] mou (au toucher), tendre, délicat; relâché, laxatif (t. de médecine.). [st2]3 [-] au fig.: qui cède aisément, impressionnable (en b. et m. part), sensible, faible, timide; modeste. [st2]4 [-] mou, efféminé, faible, sans énergie, amolli, énervé, voluptueux, obscène. [st2]5 [-] doux, agréable (aux sens ou au coeur); tendre, touchant, indulgent. [st2]6 [-] en pente douce, uni. [st2]7 [-] docile, maniable, doux, calme, tranquille, facile, commode. [st2]8 [-] propice, heureux, favorable (au pr. et au fig.). - mollis juncus, Virg.: jonc flexible. - molles artus, Cic.: articulations souples. - mollia colla, Virg.: cou docile (des chevaux). - mollis arcus, Ov.: arc détendu. - molle fretum, Ov.: mer calme. - molles anni, Ov.: l'âge tendre, l'adolescence. - mollis alvus, Cels. 3, 12: ventre relâché. - mollem orationem reddere, Cic.: donner de la souplesse au style, rendre le style agréable. - mollis materies, Plin.: bois tendre. - mollia (n. plur.) panis, Plin.: mie de pain. - mollia (s.-ent. animalia), Plin.: mollusques. - mollibus annis, Ov.: dans l'âge tendre. - molle cor, Ov.: coeur sensible. - mollis via, Quint. 1, 6, 22: chemin uni.* * *mollis, molle [st2]1 [-] mou, souple, flexible, lâche. [st2]2 [-] mou (au toucher), tendre, délicat; relâché, laxatif (t. de médecine.). [st2]3 [-] au fig.: qui cède aisément, impressionnable (en b. et m. part), sensible, faible, timide; modeste. [st2]4 [-] mou, efféminé, faible, sans énergie, amolli, énervé, voluptueux, obscène. [st2]5 [-] doux, agréable (aux sens ou au coeur); tendre, touchant, indulgent. [st2]6 [-] en pente douce, uni. [st2]7 [-] docile, maniable, doux, calme, tranquille, facile, commode. [st2]8 [-] propice, heureux, favorable (au pr. et au fig.). - mollis juncus, Virg.: jonc flexible. - molles artus, Cic.: articulations souples. - mollia colla, Virg.: cou docile (des chevaux). - mollis arcus, Ov.: arc détendu. - molle fretum, Ov.: mer calme. - molles anni, Ov.: l'âge tendre, l'adolescence. - mollis alvus, Cels. 3, 12: ventre relâché. - mollem orationem reddere, Cic.: donner de la souplesse au style, rendre le style agréable. - mollis materies, Plin.: bois tendre. - mollia (n. plur.) panis, Plin.: mie de pain. - mollia (s.-ent. animalia), Plin.: mollusques. - mollibus annis, Ov.: dans l'âge tendre. - molle cor, Ov.: coeur sensible. - mollis via, Quint. 1, 6, 22: chemin uni.* * *Mollis, et hoc molle. Mol, Souple.\Aditus molles. Virgil. Facile entree, Facile accez, Quand il est aisé de parler à aucun.\AEstas mollior. Virgil. Doulx esté.\Amplexus mollis. Virgil. Doulx et amoureux.\Mollis animus et ad accipiendam, et ad deponendam offensionem. Cic. Aisé à courroucer et à rappaiser.\Anni molles. Ouid. L'enfance.\Ascensus mollior. Liu. Qui n'est point fort droict ne roide, Aidé à monter.\Mollior aura. Ouid. Vent doulx et gratieux.\Castaneae molles. Virgil. Nouvelles, ou Meures.\Cliuus mollis. Virg. Aisé à monter et descendre, Qui n'est point trop droict.\Cogitationibus mollissimis effoeminamur. Cic. Qui ne sont pas viriles.\Colla mollia. Virg. Dontez.\Columba mollis. Horat. Tendre.\Cultus mollissimus. Cic. Accoustrement delicat.\Disciplina mollis. Cic. Doulce et gratieuse, Qui n'est point severe ne austere.\Flamma mollis. Virgil. Amour.\Hyems mollis. Stat. Doulx yver.\Ingenium molle. Ouid. Delicat, Douillet.\Iter molle. Ouid. Chemin aisé.\Iussa mollia. Virgil. Legiers, et desquels on doibt tenir peu de compte.\Lex mollis. Cic. Doulce.\Mollibus est oculis. Ouid. Elle pleure facilement.\Odor mollissimus. Plin. Odeur delicat, et qui n'est pas trop fort.\Oratio mollis et liberalis. Cic. Doulce parolle, Doulx parler.\Mollia securae peragebant otia gentes. Ouid. Le monde vivoit doulcement et amiablement, sans soulci, et sans travail.\Pabula mollia. Ouid. Tendres, Delicats.\Pecus. Virgil. Brebis delicates, et de petite complexion.\Pisces molles. Plin. Poissons qui ont la chair molle, comme sont seiches et semblables.\Quies mollis. Lucret. Doulx repos.\Sententiae molles. Cic. Opinions trop doulces, et qui ne sont point assez rigoreuses.\Somnos molles carpere. Virgil. Doulx et aggreables.\Stabula mollia. Virg. Où il y a bonne lictiere.\Tempora mollissima fandi. Virg. Temps tresopportun de parler.\Versus molles. Ouid. D'amours.\Volo id quam mollissima via consequi. Liu. Par un moyen le plus aisé.\Non est ad astra mollis e terris via. Seneca. Facile.\Vinum molle. Virg. Qui n'est point aspre ne rude.\Homo mollis, Delicat, Effeminé, Qui n'est point robuste. Plin. Vetant dari senibus et pueris, item mollibus ac foeminei corporis. De petite complexion, ou tendres. -
20 obscenus
obscēnus, a, um [st2]1 [-] de mauvais augure, sinistre, funeste. [st2]2 [-] indécent, obscène, impur. [st2]3 [-] dégoûtant, sale, ordurier, affreux. - obscena, ōrum, n. (obscenum, i, n.): - [abcl]a - les parties viriles. - [abcl]b - les excréments.* * *obscēnus, a, um [st2]1 [-] de mauvais augure, sinistre, funeste. [st2]2 [-] indécent, obscène, impur. [st2]3 [-] dégoûtant, sale, ordurier, affreux. - obscena, ōrum, n. (obscenum, i, n.): - [abcl]a - les parties viriles. - [abcl]b - les excréments.* * *Obscenus, penult. prod. Adiectiuum, Ab ob et cano deductum interposita S litera euphoniae causa, et sine diphthongo scribitur. Virgil. Qui porte ou signifie quelque malencontre advenir.
См. также в других словарях:
obscène — [ ɔpsɛn ] adj. • 1534; lat. obscenus « de mauvais augure » ♦ Qui blesse la délicatesse par des représentations ou des manifestations grossières de la sexualité. « Les livres les plus monstrueusement obscènes » (Hugo). ⇒ licencieux, pornographique … Encyclopédie Universelle
obscene — ob·scene /äb sēn/ adj [Middle French, from Latin obscenus obscaenus indecent, lewd]: extremely or deeply offensive according to contemporary community standards of morality or decency see also roth v. united states in the important cases section… … Law dictionary
Obscene — Ob*scene , a. [L. obscenus, obscaenus, obscoenus, ill looking, filthy, obscene: cf. F. obsc[ e]ne.] [1913 Webster] 1. Offensive to chastity or modesty; expressing or presenting to the mind or view something which delicacy, purity, and decency… … The Collaborative International Dictionary of English
obscene — During a century that tried repeatedly to define the meaning and implications of obscenity in relation to literature, the performing arts, and (above all) the cinema, the word obscene gathered strength in its other main meaning, ‘highly offensive … Modern English usage
obscene — OBSCENE, adj. de tout genre. Deshonneste, sale, qui blesse la pudeur. Paroles obscenes. mot obscene. ce poëte est obscene. chanson obscene. il y a quelque chose d obscene dans ce tableau. cela laisse des idées obscenes … Dictionnaire de l'Académie française
obscene — (adj.) 1590s, offensive to the senses, or to taste and refinement, from M.Fr. obscene, from L. obscenus offensive, especially to modesty, originally boding ill, inauspicious, of unknown origin; perhaps from ob onto (see OB (Cf. ob )) + caenum… … Etymology dictionary
obscene — ► ADJECTIVE 1) offending accepted standards of decency; offensive or disgusting. 2) morally repugnant through being excessive: obscene pay rises. DERIVATIVES obscenely adverb. ORIGIN Latin obscaenus ill omened, abominable … English terms dictionary
obscene — [äb sēn′, əbsēn′] adj. [Fr obscène < L obscenus, obscaenus < obs , var. of ob (see OB ) + caenum, filth < IE * k̑weino < base * kwei , muck, filth > ON hvein, swampy land] 1. offensive to one s feelings, or to prevailing notions,… … English World dictionary
obscene — gross, vulgar, ribald, *coarse Analogous words: indecent, indelicate, *indecorous: lewd, lascivious, wanton, *licentious: foul, nasty, *dirty Antonyms: decent … New Dictionary of Synonyms
obscene — [adj] indecent, offensive, immoral atrocious, barnyard*, bawdy, blue*, coarse, crude, dirty*, disgusting, evil, filthy, foul, gross, heinous, hideous, horrible, immodest, improper, impure, lascivious, lewd, licentious, loathsome, loose*, lustful … New thesaurus
obscene — [[t]ɒbsi͟ːn[/t]] 1) ADJ GRADED If you describe something as obscene, you mean it offends you because it relates to sex or violence in a way that you think is unpleasant and shocking. I m not prudish but I think these photographs are obscene... He … English dictionary