-
1 obrotny
adj( przedsiębiorczy) enterprising, industrious; ( zaradny) resourceful* * *a.1. (= przedsiębiorczy) enterprising; pot. street-smart.2. przest. (= szybki) nimble, agile; mieć obrotny język have a glib tongue.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obrotny
-
2 obrotny
-
3 obrotny
-
4 obrotny
-
5 obrotny
прил.• изворотливый• ловкий• находчивый• оборотливый• хитрый* * *obrotn|y\obrotnyi, \obrotnyiejszy ловкий, оборотистый+zręczny;
przedsiębiorczy, zaradny* * *obrotni, obrotniejszyло́вкий, оборо́тистыйSyn: -
6 obrotny
adroit -
7 obrotny
[обротни]adj -
8 obrotny
1. підприємливий, розпорядливий;2. спритний -
9 obrotny
çakgan -
10 obrotny chłopiec
ловкий мальчикOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obrotny chłopiec
-
11 obrotny język
ловкий языкOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obrotny język
-
12 obrotny mieszkaniec
ловкий жительOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obrotny mieszkaniec
-
13 rzutki
1) przym. rzutki подвижный, живой2) rzecz. rzutki (lotka) дротики (для игры в дартс)3) rzecz. rzutki (gra) дартс (игра)okropny, potworny, straszny жуткий* * *rzut|kistrzelanie do \rzutkików стрельба по тарелочкам%1 мн. (ед. \rzutkiek ♂, Р. \rzutkika) спорт. тарелочки;
\rzutki umysł быстрый ум\rzutki handlowiec предприимчивый (оборотливый, оборотистый) торговец;
+ obrotny, energiczny, przedsiębiorczy, pomysłowy, ruchliwy* * *I мн (ед rzutek м, P rzutka) спорт.таре́лочкиII rzutcystrzelanie do rzutków — стрельба́ по таре́лочкам
подви́жный, живо́й; предприи́мчивый, оборо́тистый, оборо́тливыйrzutki handlowiec — предприи́мчивый (оборо́тливый, оборо́тистый) торго́вец
rzutki umysł — бы́стрый ум
Syn: -
14 zaradny
прил.• изобретательный• находчивый• оборотливый• хитроумный* * *zaradn|y\zaradnyi находчивый, предприимчивый+obrotny, przedsiębiorczy
* * *нахо́дчивый, предприи́мчивыйSyn: -
15 hochsztaplers|ki
adj. pejor. [pomysł, metody, sposoby] fraudulent pejor., bogus pejor.- po hochsztaplersku sprytny/obrotny wily, cunningThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hochsztaplers|ki
-
16 obrotn|y
adj. grad. pot. [osoba, handlowiec] resourceful; savvy US pot.■ mieć obrotny język a. być obrotnym w języku pot. to have the gift of the gab GB pot., to have the gift of gab US pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obrotn|y
-
17 wendig
См. также в других словарях:
obrotny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obrotnyni, obrotnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} zaradny, sprytny, pomysłowy i energiczny w działaniu; przedsiębiorczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrotny kupiec, właściciel lokalu. Nowa główna księgowa okazała się bardzo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrotny — Mieć obrotny język «umieć szybko i celnie ripostować»: No, jak na warszawiaka – myśli pan Kulik – to ten mały zanadto obrotnego języka nie ma. H. Ożogowska, Dziewczyna. Ktoś (jest) obrotny w języku, w gębie, w pysku zob. gęba 6 … Słownik frazeologiczny
obrotny — obrotnyni, obrotnyniejszy 1. «odznaczający się sprytem, zaradnością; przedsiębiorczy» Obrotny sprzedawca. 2. przestarz. «poruszający się szybko i zwinnie; ruchliwy, zręczny» dziś tylko we fraz. pot. Mieć obrotny język, być obrotnym w języku, posp … Słownik języka polskiego
obrotny — Sprytny i energiczny, zwłaszcza w interesach Eng. Smart and energetic, especially in business; having business acumen … Słownik Polskiego slangu
obrotny w gębie — Zuchwały lub bezczelny w sposobie mówienia Eng. Impudent, insolent, or brash … Słownik Polskiego slangu
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
pysk — (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z pyskiem zob. gęba 1. Ciemno, choć w pysk daj zob. ciemno. Drzeć pysk zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) pysk; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z pyskiem, doskakiwać do kogoś z… … Słownik frazeologiczny
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
giętki — giętkitcy, rzad. giętszy «dający się giąć, uginać, łatwo się gnący; gibki, elastyczny, sprężysty» Giętka gałąź, łodyga, leszczyna. Giętkie deski, druty, pręty. Giętki kręgosłup węża. ◊ Człowiek o giętkim karku, mający giętki kark «umiejący być… … Słownik języka polskiego