-
1 obowiązywać
obowiązywać (3. Pers -uje) gelten, gültig sein; JUR in Kraft sein;zacząć obowiązywać JUR in Kraft treten -
2 obowiązywać
-
3 laufen
lau fen ['laʊfən] <läuft, lief, gelaufen>1) ( rennen)[nach Hause] \laufen biec [do domu]2) (fam: gehen)zu seiner Mutter \laufen odwiedzać [ perf odwiedzić] swoją matkę3) ( zu Fuß gehen) chodzić [o iść] pieszoWasser in die Badewanne \laufen lassen napuszczać [ perf napuścić] wody do wanny5) ( funktionieren) Getriebe, Motor: pracować; Uhr: chodzić; Computerprogramm, Gerät: funkcjonować; ( eingeschaltet sein) być włączonym7) ( gültig sein) Abkommen: obowiązywaćdrei Jahre \laufen Vertrag: obowiązywać przez trzy lata8) (ver\laufen)ums Haus herum \laufen Weg: prowadzić dookoła domu9) ( geführt werden)das Auto läuft auf seinen Namen samochód jest zarejestrowany na niegoes läuft [jdm] gut/bestens komuś dobrze/świetnie się powodziwie läuft es in der Firma? co słychać w firmie?es ist ge\laufen ( fam) już po wszystkimhundert Meter in zwölf Sekunden \laufen przebiec sto metrów w dwanaście sekund2) ( fahren)Schlittschuh/Ski \laufen jeździć na łyżwach/nartachin diesen Schuhen läuft es sich gut te buty są wygodne -
4 działać
działać [ʥ̑awaʨ̑]vi1) ( czynić) handeln\działać na własną rękę etw auf eigene Faust tun\działać w czyimś imieniu in jds Namen handeln\działać w dobrej/złej wierze jur im guten/bösen Glauben handeln, gut-/bösgläubig handeln\działać cuda Wunder wirken2) ( pracować) handeln, tätig sein\działać czymś na coś mit etw auf etw +akk wirken\działać komuś na nerwy jdn auf die Nerven fallen [ lub gehen] ( fam) jdm auf den Wecker gehen ( fig fam)\działać na wyobraźnię jds Phantasie [ lub Einbildungskraft] anregendziałający wstecz rückwirkend5) ( funkcjonować) mechanizm: funktionieren, laufen; aparat, telefon: in Ordnung [ lub in Betrieb] sein -
5 befristet
-
6 gelten
gelten ['gɛltən] <gilt, galt, gegolten>I. viEinwände \gelten lassen uznać zarzutydie Wette gilt! zakład!das gilt nicht! to jest nieważne!2) ( bestimmt sein)jdm/einer S. \gelten Aufmerksamkeit: skupić się na kimś/czymś; Attentat, Schuss: być wymierzonym przeciwko komuś/czemuś3) ( sich beziehen)für jdn \gelten Aussage: dotyczyć kogośdas gilt auch für dich to odnosi się także do ciebie4) ( angesehen werden)als zuverlässig \gelten Person: mieć opinię człowieka rzetelnegoes gilt als sicher, dass... to pewne, że...II. vtviel/wenig \gelten Meinung: mieć duże/niewielkie znaczenie -
7 Geltung
-
8 herrschen
-
9 Kraft
mit aller \Kraft z całej siłyaus eigener \Kraft o własnych siłach3) volle \Kraft voraus! cała naprzód!in \Kraft treten wchodzić [ perf wejść] w życiein \Kraft sein obowiązywaćaußer \Kraft sein nie mieć mocy obowiązującej
См. также в других словарях:
obowiązywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ib, obowiązywaćzuje, obowiązywaćywał {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być czyimś obowiązkiem, normą, zasadą, której musi się lub trzeba przestrzegać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obowiązywać — ndk VIIIa, obowiązywaćzuje, obowiązywaćywał «być czyimś obowiązkiem; być powszechnie uznaną zasadą, zwyczajem, prawem; mieć moc prawną» Obowiązuje przepis, traktat, uchwała, umowa, zakaz, zwyczaj. Po godzinie dziesiątej wieczorem obowiązuje w… … Słownik języka polskiego
Concordat of 1925 — Main articles: Vatican and Poland (Pius IX Pius XII) and Pope Pius XII and Poland The 1925 concordat between the Holy See and the Second Polish Republic had 27 articles, which guaranteed the freedom of the Church and the faithful. It regulated… … Wikipedia
wejść — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… … Słownik frazeologiczny
wchodzić — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… … Słownik frazeologiczny
dekret — m IV, D. u, Ms. dekretecie; lm M. y 1. «akt prawny mający moc ustawy, wydawany przez organ inny niż parlament, np. przez organ władzy wykonawczej (prezydenta, rząd)» Dekret prezydenta o zmianie waluty. Ogłosić, wydać, zawiesić dekret. Dekret… … Słownik języka polskiego
działać — ndk I, działaćam, działaćasz, działaćają, działaćaj, działaćał 1. «robić, tworzyć co, być czynnym, pracować, występować w jakiejś sprawie» Działać bezinteresownie, solidarnie, wspólnie. Działać ręka w rękę z kimś, na własną rękę. Działać w czyimś … Słownik języka polskiego
heteronomiczny — przym. od heteronomia ∆ Normy heteronomiczne «normy ustanowione nie przez tych, których mają obowiązywać» … Słownik języka polskiego
obowiązujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. obowiązywać (p.) obowiązujący w użyciu przym. «mający moc prawną; ważny» Obowiązujące przepisy, prawa. Obowiązujący rozkład jazdy. Nadać czemuś moc obowiązującą … Słownik języka polskiego
obowiązywanie — n I rzecz. od obowiązywać … Słownik języka polskiego
rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… … Słownik języka polskiego