obowiązany

См. также в других словарях:

• obowiązany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obowiązanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} mający obowiązek; zobowiązany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Każdy obywatel jest obowiązany płacić podatki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obowiązany — obowiązanyni 1. «mający jakiś obowiązek do spełnienia; zobowiązany» Być obowiązanym płacić alimenty. 2. «poczuwający się do zobowiązań, wdzięczny» Być obowiązanym komuś za przysługę …   Słownik języka polskiego

• amerykański — amerykańskiscy «dotyczący Ameryki, Amerykanów» ∆ Pojedynek amerykański «rodzaj pojedynku, w którym ten z przeciwników, na którego padł los, obowiązany był odebrać sobie życie» ∆ Amerykańskie złoto «tombak platerowany złotem» ∆ bot. Sosna… …   Słownik języka polskiego

• chałupnik — m III, DB. a, N. chałupnikkiem; lm M. chałupnikicy, DB. ów 1. «rzemieślnik zatrudniony w chałupnictwie» Praca spółdzielczych chałupników. 2. hist. «dawniej: chłop bezrolny posiadający tylko chałupę z obejściem i ogrodem, niegdyś obowiązany… …   Słownik języka polskiego

• od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …   Słownik języka polskiego

• ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… …   Słownik języka polskiego

• poborowy — poborowywi «związany z poborem powołaniem do wojska» Rocznik poborowy. ∆ Komisja poborowa «komisja badająca stan zdrowia osób podlegających poborowi (poborowych) i ustalająca stopień ich zdolności do służby wojskowej» ∆ Wiek poborowy «wiek, w… …   Słownik języka polskiego

• powinność — ż V, DCMs. powinnośćści; lm MD. powinnośćści 1. książk. «obowiązek, konieczność natury moralnej» Powinności służbowe, obywatelskie, gospodarskie. Pełnić swoją powinność. 2. zwykle w lm, hist. «to, do czego był obowiązany poddany na podstawie… …   Słownik języka polskiego

• wasal — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów hist. «w ustroju feudalnym: poddany oddający się w opiekę możnemu seniorowi, obowiązany do służby wojskowej na jego rzecz, a w zamian otrzymujący dobra na prawie lennym; lennik» ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

• poborowy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący powoływania do wojska, poboru w zn. 1 : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komisja poborowa. Ktoś jest w wieku poborowym. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień