-
1 obluzować
глаг.• ослабить• ослаблять• расшатать* * *obluzowa|ć\obluzowaćny сов. 1. расшатать, разболтать;2. (coś napiętego) отпустить, ослабить* * *obluzowany сов.1) расшата́ть, разболта́ть2) ( coś napiętego) отпусти́ть, осла́битьSyn: -
2 obluzować się
-
3 obluzować\ się
-
4 obruszyć
глаг.• обрушить* * *obrusz|yć\obruszyćony сов. 1. обрушить, обвалить;2. (obluzować) расшатать* * *obruszony сов.1) обру́шить, обвали́ть2) ( obluzować) расшата́ть -
5 zluzować
глаг.• сменить• сменять* * *zluzowa|ć\zluzowaćny сов. 1. сменить (часового etc.);2. отпустить, ослабить+1. zmienić, zastąpić 2. obluzować
* * *zluzowany сов.1) смени́ть (часового и т. п.)2) отпусти́ть, осла́битьSyn: -
6 obruszyć się
сов.1) обру́шиться, обвали́ться2) ( obluzować się) расшата́ться3) ( oburzyć się) возмути́ться; вознегодова́ть książk. -
7 odpuścić
глаг.• извинить• отпустить• простить• прощать* * *1) (przestać) забросить2) odpuścić (przebaczyć) простить, устар. отпуститьprzejść, zelżeć (o bólu) отпустить (о боли)zapuścić (o brodzie, włosach) отпустить (о бороде, волосах)puścić, zelżeć (o mrozie) отпустить (о морозе)wydać (o towarze) отпустить (о товаре)wypuścić, uwolnić отпустить (освободить)obluzować, obluźnić, popuścić, rozluźnić отпустить (ослабить)uwolnić, przest. odprawić устар. отпустить (уволить)* * *odpu|ścić\odpuścićszczę, \odpuścićść, \odpuścićszczony сов. отпустить, простить (грех, вину);● \odpuścić stal отпустить сталь
+ darować, przebaczyć* * *odpuszczę, odpuść, odpuszczony сов.отпусти́ть, прости́ть (грех, вину)Syn: -
8 obruszyć\ się
сов. 1. обрушиться, обвалиться;2. (obluzować się) расшататься; 3. (oburzyć się) возмутиться; вознегодовать książk.
См. также в других словарях:
obluzować — dk IV, obluzowaćzuję, obluzowaćzujesz, obluzowaćzuj, obluzowaćował, obluzowaćowany obluzowywać ndk VIIIa, obluzowaćowuję, obluzowaćowujesz, obluzowaćowuj, obluzowaćywał, obluzowaćywany «spowodować powstanie luzu, szpar; rozluźnić obluźnić»… … Słownik języka polskiego
obluzowywać się – obluzować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się luźnym, nieprzylegającym ściśle do czegoś, mniej napiętym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obluzowała się deska w podłodze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozluźnić — dk VIa, rozluźnićnię, rozluźnićnisz, rozluźnićnij, rozluźnićnił, rozluźnićniony rozluźniać ndk I, rozluźnićam, rozluźnićasz, rozluźnićają, rozluźnićaj, rozluźnićał, rozluźnićany 1. «uczynić coś luźnym, mniej spoistym, mniej zwartym; rozsunąć coś … Słownik języka polskiego
zluzować — dk IV, zluzowaćzuję, zluzowaćzujesz, zluzowaćzuj, zluzowaćował, zluzowaćowany zluzowywać ndk VIIIa, zluzowaćowuję, zluzowaćowujesz, zluzowaćowuj, zluzowaćywał, zluzowaćywany 1. «zastąpić, zmienić kogoś (np. na warcie, przy pracy)» Zluzować straże … Słownik języka polskiego
obluzowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obluzowywaćowuję, obluzowywaćowuje, obluzowywaćany {{/stl 8}}– obluzować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, obluzowywaćzuję, obluzowywaćzuje, obluzowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, by jakieś elementy przestały… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obluźniać — ndk I, obluźniaćam, obluźniaćasz, obluźniaćają, obluźniaćaj, obluźniaćał, obluźniaćany obluźnić dk VIa, obluźniaćnię, obluźniaćnisz, obluźniaćnij, obluźniaćnił, obluźniaćniony, → obluzować … Słownik języka polskiego
obruszyć — dk VIb, obruszyćszę, obruszyćszysz, obruszyćrusz, obruszyćszył, obruszyćszony obruszać ndk I, obruszyćam, obruszyćasz, obruszyćają, obruszyćaj, obruszyćał, obruszyćany 1. «spowodować obsunięcie się czegoś sypkiego, obwalenie się czegoś» Obruszyć… … Słownik języka polskiego
odkręcić — dk VIa, odkręcićcę, odkręcićcisz, odkręcićkręć, odkręcićcił, odkręcićcony odkręcać ndk I, odkręcićam, odkręcićasz, odkręcićają, odkręcićaj, odkręcićał, odkręcićany «kręcąc (śrubę, gwint, nakrętkę) odjąć, odłączyć, otworzyć, odetkać coś;… … Słownik języka polskiego
popuścić — dk VIa, popuścićpuszczę, popuścićcisz, popuścićpuść, popuścićcił, popuścićpuszczony popuszczać ndk I, popuścićam, popuścićasz, popuścićają, popuścićaj, popuścićał, popuścićany 1. «zmniejszyć siłę napięcia czegoś, puścić, zwolnić coś częściowo;… … Słownik języka polskiego
rozchwierutać — dk I, rozchwierutaćam, rozchwierutaćasz, rozchwierutaćają, rozchwierutaćaj, rozchwierutaćał, rozchwierutaćany zwykle w imiesł. biernym, pot. «poruszając czymś rozruszać, rozluzować coś; rozkiwać» Rozchwierutać ząb. Skrzypiące, rozchwierutane… … Słownik języka polskiego
zwolnić — dk VIa, zwolnićnię, zwolnićnisz, zwolnićnij, zwolnićnił, zwolnićniony zwalniać ndk I, zwolnićam, zwolnićasz, zwolnićają, zwolnićaj, zwolnićał, zwolnićany 1. «zmniejszyć szybkość, tempo czegoś, uczynić wolniejszym» Zwolnić kroku. Zwalniać bieg… … Słownik języka polskiego
