oblepić

См. также в других словарях:

• oblepić — dk VIa, oblepićpię, oblepićpisz, oblepićlep, oblepićpił, oblepićpiony oblepiać ndk I, oblepićam, oblepićasz, oblepićają, oblepićaj, oblepićał, oblepićany 1. «przykleić coś wokół czegoś; nałożyć na coś ze wszystkich stron; nalepić, przylepić»… …   Słownik języka polskiego

• pooblepiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pooblepiaćam, pooblepiaća, pooblepiaćają, pooblepiaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oblepić wiele razy, oblepić wiele miejsc : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pooblepiać ściany plakatami …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obtoczyć — dk VIb, obtoczyćczę, obtoczyćczysz, obtoczyćtocz, obtoczyćczył, obtoczyćczony obtaczać ndk I, obtoczyćam, obtoczyćasz, obtoczyćają, obtoczyćaj, obtoczyćał, obtoczyćany 1. «tocząc coś w sypkiej substancji spowodować jej przylgnięcie do tego… …   Słownik języka polskiego

• okleić — dk VIa, okleję, okleićisz, oklej, okleićił, oklejony oklejać ndk I, okleićam, okleićasz, okleićają, okleićaj, okleićał, okleićany «przymocować klejem coś dookoła lub w wielu miejscach czegoś; klejąc obłożyć, pokryć coś czymś; oblepić» Okleić… …   Słownik języka polskiego

• otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… …   Słownik języka polskiego

• pooblepiać — dk I, pooblepiaćam, pooblepiaćasz, pooblepiaćają, pooblepiaćaj, pooblepiaćał, pooblepiaćany 1. «oblepić, okleić całą powierzchnię czegoś, ze wszystkich stron, przykleić wiele czegoś kolejno» Pooblepiać mury plakatami. Pooblepiać szałas gliną. 2.… …   Słownik języka polskiego

• pootaczać — dk I, pootaczaćam, pootaczaćasz, pootaczaćają, pootaczaćaj, pootaczaćał, pootaczaćany 1. «otoczyć ze wszystkich stron, otoczyć wiele czegoś» Pootaczać ogrody płotami. 2. «tocząc oblepić, obsypać wiele czegoś czymś» Pootaczać kotlety w bułce …   Słownik języka polskiego

• wytarzać — dk I, wytarzaćam, wytarzaćasz, wytarzaćają, wytarzaćaj, wytarzaćał, wytarzaćany «tarzając unurzać, ubrudzić kogoś, coś w czymś; przewróciwszy potoczyć po ziemi» Wytarzał go w piachu. wytarzać się «tarzając się ubrudzić się, oblepić się czymś;… …   Słownik języka polskiego

• oblepiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oblepiaćam, oblepiaća, oblepiaćają, oblepiaćany {{/stl 8}}– oblepić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oblepiaćpię, oblepiaćpi, oblepiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień