-
1 oblec
obl|ec\oblec w szaty нарядить%1, \oblecekę/\oblecokę, \oblececze, \oblecekł/\oblecókł, \oblecekła/ \oblecokła, \oblececzony сов. книжн. облечь, одеть;
+ odziać\oblec miasto осадить город;
2. kogo-co обступить кого-что, столпиться вокруг кого-чего;dzieci \oblecegły nauczyciela дети обступили учителя; kupujący \oblecegli stoisko z książkami покупатели столпились у стенда с книгами
+ obiegnąć* * *I oblekę / oblokę, oblecze, oblekł / oblókł, oblekła / oblokła, obleczony сов. книжн.обле́чь, оде́тьoblec w szaty — наряди́ть
Syn:II oblegnę, oblegnie, oblężony сов.1) осади́тьoblec miasto — осади́ть го́род
dzieci obległy nauczyciela — де́ти обступи́ли учи́теля
kupujący oblegli stoisko z książkami — покупа́тели столпи́лись у сте́нда с кни́гами
Syn: -
2 einkleiden
См. также в других словарях:
oblekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oblekaćam, oblekaća, oblekaćają, oblekaćany {{/stl 8}}– oblec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, oblekaćlekę, oblekaćlecze, oblekaćlecz, oblekaćlekł, oblekaćlekli, oblekaćleczony, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wkładać coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień