-
1 obiectō
obiectō āvī, ātus, āre, freq. [obicio], to set against, oppose: caput fretis, i. e. dive, V.—Fig., to abandon, expose, endanger: se hostium telis, L.: eum periculis, S.: caput periclis, V.: pro cunctis unam animam, V.—To throw in the way, interpose, cause: moras, O.—To throw out, charge, cast up, impute, reproach with, accuse of: probrum mihi: famem nostris, Cs.: Mario vecordiam, S.: natum (i. e. fili mortem), O.: nobilitas obiectare Fabio fugisse eum conlegam, L. -
2 obiciō
obiciō (not obiiciō), iēcī, iectus, ere [ob+ iacio], to throw before, throw to, cast, offer, present, expose: corpus feris: alcui offam, V.: legatum hominibus feris, Cs.: si tale visum obiectum est a deo dormienti, presented: huic (sicae) obici pro me, be exposed.—To throw before, use as a defence, cast in the way, set against, oppose: Alpium vallum contra ascensum Gallorum: erat obiectus portus ericius, Cs.: se ei, N.: maximo aggere obiecto: cum in obiecto (tela) scuto haesissent, L.: sese ad currum, flung himself before the chariot, V.—Fig., to throw before, put before, present, offer, give up, expose: Unum ex iudicibus selectis, hold up as an example, H.: debilitati obiectā specie voluptatis: delenimentum animis agri divisionem obici, L.: Noctem peccatis, H.: nubem oculis, O.: consulem morti, abandon: obicitur (consulatus) ad periculum: me in tot dimicationes.—To bring upon, inspire, inflict, visit (cf. inicio): nos quibus est obiectus labos, T.: qui sibi eam mentem obiecissent, ut, etc., suggested, L.: furorem Roscio: canibus rabiem, V.— Pass, to be occasioned, befall, happen, occur: mihi mali obici Tantum, T.: tantis difficultatibus obiectis, Cs.: obicitur animo metus. —To throw out against, object, taunt, reproach, upbraid with: ei probris obiectis: exercitu Caesaris luxuriem, Cs.: id adversario, to make such an attack on: Parcius ista viris obicienda memento, V.: obiecit ut probrum Nobiliori, quod is in provinciam poëtas duxisset: de Cispio mihi igitur obicies?: quod obiectum est de pudicitiā.* * *obicere, objeci, objectus V TRANSthrow before/to, cast; object, oppose; upbraid; throw in one's teeth; present -
3 bracchium (brāch-)
bracchium (brāch-) ī, n, βραχίων, the forearm, lower arm: bracchia et lacerti, O.: (feminae) nudae bracchia et lacertos, Ta.—In gen., the arm: bracchium fregisse: diu iactato bracchio scutum emittere, Cs.: collo dare bracchia circum, V.: bracchia Cervici dabat, H.: Bracchia ad superas extulit auras, V.: iuventus horrida bracchiis, H.: matri bracchia tendere, O.: tendens ad caelum bracchia, O.: diversa bracchia ducens, i. e. separating widely, V.—Prov.: dirigere bracchia contra Torrentem, to swim against the current, Iu.— Of gesture: extento bracchio.—Of the Cyclopes at work: bracchia tollunt In numerum, keeping time, V.—Fig.: aliquid levi bracchio agere, to do negligently: me molli bracchio obiurgas, gently: Praebuerim sceleri bracchia nostra tuo, lend a hand, O.—Meton., of animals, the claws of crawfish, O.—The claws of the constellations Scorpio and Cancer, V., O.—Of trees, the branches: in ramos bracchia crescunt, O.—Of the vine, V.—An arm of the sea: nec bracchia porrexerat Amphitrite, O.—A ship's yard: iubet intendi bracchia velis, V.—A leg (of a pair of dividers): duo ferrea bracchia, O.—In fortifications, an outwork: bracchio obiecto, L.: muro bracchium iniunxerat, a line of communication, L.: bracchiis duobis Piraeum Athenis iungere, walls, L. -
4 dīvidō
dīvidō vīsī (dīvīsse, H.), vīsus, ere [VID-], to divide, force asunder, part: Europam Libyamque (unda): hunc securi, H.: frontem ferro, V.: insulam, L.: Gallia est divisa in partīs trīs, Cs.: divisum senatum (esse), Cs.: Hoc iter, i. e. gave two days to, H.: ut ultima divideret mors, part (the combatants), H.: gemma, fulvum quae dividit aurum, i. e. is set in gold, V. — To divide, distribute, apportion, share: bona viritim: Vinum, V.: equitatum in omnīs partīs, Cs.: regnum inter Iugurtham et Adherbalem, S.: (pecuniam) iudicibus: agrum cuique, L.: in singulos milites trecenos aeris, L.: bona publicata inter se, N.: praemia mecum, O.: in dividendo plus offensionum erat, L.: Dividite (sc. arma), O.: sedes adhuc nullā potentiā divisae, appropriated, Ta. — To break up, scatter, destroy: concentum, H.: muros, V.: ventis fomenta, H.— To separate, divide, part, remove: agrum Helvetium a Germanis, Cs.: qui locus Aegyptum ab Africā dividit, S.: Scythes Hadriā Divisus obiecto, H.: divisa a corpore capita, L.: Dividor (i. e. ab uxore), O.: parens quem nunc Ardea Dividit, keeps away, V.—Fig., to part, divide, distribute, apportion, arrange: annum ex aequo, O.: tempora curarum remissionumque, Ta.: animum huc illuc, V.: citharā carmina, i. e. sing by turns, H.: sententiam, to divide the question: divisa sententia est: sic belli rationem esse divisam, ut, etc., regulated, Cs.: ea (negotia) divisa hoc modo dicebantur, etc., S.— To separate, distinguish: legem bonam a malā: bona diversis, H.* * *dividere, divisi, divisus Vdivide, separate, break up; share, distribute; distinguish -
5 obiectātiō
obiectātiō ōnis, f [obiecto], a reproach, Cs.
См. также в других словарях:
Error in obiecto — Der error in persona bzw. genauer error in persona vel in obiecto beschreibt im Strafrecht Fälle, in denen der Täter ein Objekt anvisiert und trifft, aber eine Identitätsverwechslung vorliegt: Der Täter trifft das Objekt, auf das er zielt, irrt… … Deutsch Wikipedia
Error in persona vel obiecto — Der error in persona bzw. genauer error in persona vel in obiecto beschreibt im Strafrecht Fälle, in denen der Täter ein Objekt anvisiert und trifft, aber eine Identitätsverwechslung vorliegt: Der Täter trifft das Objekt, auf das er zielt, irrt… … Deutsch Wikipedia
error in obiecto — er|ror in ob|iec|to [ ɔp jɛkto] <lat. ; »Irrtum bezüglich des Objekts«> Irrtum des Straftäters über die Identität des Tatobjekts (Rechtsw.) … Das große Fremdwörterbuch
De lege ferenda — Traditionell werden Rechtsgrundsätze gern durch lateinische Begriffe oder Wendungen ausgedrückt. Sie sind teilweise aus der griechisch/römischen Antike überliefert, da insbesondere das deutsche Zivilrecht in wesentlichen Bereichen auf dem antiken … Deutsch Wikipedia
Error in persona — Der error in persona bzw. genauer error in persona vel in obiecto beschreibt im Strafrecht Fälle, in denen der Täter ein Objekt anvisiert und trifft, aber eine Identitätsverwechslung vorliegt: Der Täter trifft das Objekt, auf das er zielt, irrt… … Deutsch Wikipedia
Ex aequo et bono — Traditionell werden Rechtsgrundsätze gern durch lateinische Begriffe oder Wendungen ausgedrückt. Sie sind teilweise aus der griechisch/römischen Antike überliefert, da insbesondere das deutsche Zivilrecht in wesentlichen Bereichen auf dem antiken … Deutsch Wikipedia
Latein im Recht — Traditionell werden Rechtsgrundsätze gern durch lateinische Begriffe oder Wendungen ausgedrückt. Sie sind teilweise aus der römischen Antike überliefert, da insbesondere das deutsche Zivilrecht in wesentlichen Bereichen auf dem antiken Römischen… … Deutsch Wikipedia
Liste lateinischer Rechtsbegriffe — Traditionell werden Rechtsgrundsätze gern durch lateinische Begriffe oder Wendungen ausgedrückt. Sie sind teilweise aus der griechisch/römischen Antike überliefert, da insbesondere das deutsche Zivilrecht in wesentlichen Bereichen auf dem antiken … Deutsch Wikipedia
Rechtslatein — Traditionell werden Rechtsgrundsätze gern durch lateinische Begriffe oder Wendungen ausgedrückt. Sie sind teilweise aus der griechisch/römischen Antike überliefert, da insbesondere das deutsche Zivilrecht in wesentlichen Bereichen auf dem antiken … Deutsch Wikipedia
Christian Kortholt der Ältere — Christian Korthold, zeitgenössischer Kupferstich Christian Kortholt der Ältere (* 15. Januar 1633 in Burg auf Fehmarn; † 2. April 1694 in Kiel) war ein deutscher lutherischer Theologe. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
Eo ipso — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia