obiad

См. также в других словарях:

• obiad — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. obiedzie {{/stl 8}}{{stl 7}} posiłek składający się zwykle z dwóch dań gotowanych i deseru, spożywany zazwyczaj w środku dnia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obiad mięsny, postny, skromny, suty, smaczny. Obiad… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obiad — m IV, D. u, Ms. obiedzie; lm M. y «najobfitszy, gorący posiłek spożywany najczęściej w środku dnia» Skromny, smaczny, postny, wystawny obiad. Obiad z trzech dań. Gotować, przyrządzać obiad. Podać, zjeść obiad. Zaprosić kogoś na obiad. Czekać na… …   Słownik języka polskiego

• obiad — Musztarda po obiedzie zob. musztarda. Proszony obiad zob. proszony …   Słownik frazeologiczny

• proszony — obiad, proszona kolacja, proszona herbata, herbatka itp. «obiad, kolacja, herbata itp., na które jest się zaproszonym lub na które zaprasza się kogoś»: (...) zdziwiłem się skromnością obiadu. Obiad proszony – myślałem – a tu zaledwie jakiś… …   Słownik frazeologiczny

• być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

• Боровяцкие говоры польского языка — …   Википедия

• gotować — ndk IV, gotowaćtuję, gotowaćtujesz, gotowaćtuj, gotowaćował, gotowaćowany 1. «poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury przez utrzymywanie go we wrzącej wodzie lub w innym płynie albo w parze; doprowadzać płyn do stanu wrzenia, utrzymywać… …   Słownik języka polskiego

• lukullusowy — przym. od Lukullus (wódz rzymski, słynący z urządzania wystawnych uczt) ◊ Uczta lukullusowa, obiad lukullusowy itp. «uczta, obiad itp. odznaczające się obfitością, wykwintnymi potrawami» …   Słownik języka polskiego

• obiadowy — obiadowywi przym. od obiad Serwis obiadowy. Danie obiadowe. ∆ Pora obiadowa «pora dnia, w której się zwykle jada obiad» ∆ Przerwa obiadowa «przerwa w pracy przeznaczona na zjedzenie obiadu» …   Słownik języka polskiego

• podać — dk I, podaćdam, podaćdasz, podaćdadzą, podaćdaj, podaćdał, podaćdany podawać ndk IX, podaćdaję, podaćdajesz, podaćwaj, podaćwał, podaćwany 1. «dać coś komuś do rąk, do ust, przybliżyć coś umożliwiając wzięcie; wręczyć» Podać komuś szklankę wody,… …   Słownik języka polskiego

• proszony — proszonyszeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. prosić (p.) proszony w użyciu przym.: ∆ Proszony obiad, proszona kolacja itp. «obiad, kolacja, na które ktoś został zaproszony» proszone w użyciu rzecz., tylko we fraz. Iść, chodzić itp. po… …   Słownik języka polskiego