-
1 obdarzać
глаг.• наделить• наделять• одарять• оделять* * *obdarza|ć\obdarzaćny несов. kogo делать (давать) подарки кому, одарять кого;● \obdarzać sympatią, uczuciem kogoś питать к кому-л. симпатию, нежные чувства; \obdarzać kogoś względami дарить кого-л. расположением (благосклонностью); \obdarzać kogoś zaufaniem питать доверие к кому-л.* * *obdarzany несов. kogoде́лать (дава́ть) пода́рки кому, одаря́ть кого- uczuciem kogoś
- obdarzać kogoś względami
- obdarzać kogoś zaufaniemSyn: -
2 obdarzać
impf ⇒ obdarzyć* * *ipf.endow; give; bestow; obdarzać kogoś uczuciem give one's affection to sb, bestow one's affection on sb; obdarzyć kogoś zaufaniem place one's trust in sb, trust sb; obdarzyć kogoś uśmiechem smile at sb, give sb a smile; obdarzyć kogoś spojrzeniem give sb a glance.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obdarzać
-
3 obdarzać
-
4 obdarzać
1. doter2. douer3. pourvoir -
5 obdarzać
[обдажачь]v.ndk -
6 obdarzać
дарувати, обдаровувати -
7 obdarzać
magdulot -
8 obdarzać
Pródiga -
9 obdarzać kogoś względami
дари́ть кого́-л. расположе́нием (благоскло́нностью) -
10 obdarzać kogoś zaufaniem
пита́ть дове́рие к кому́-л. -
11 obdarzać się
-
12 obdarzać sympatią
пита́ть к кому́-л. симпа́тию, не́жные чу́вства -
13 obdarzać\ się
несов. делать (давать) друг другу подарки, одарять друг друга -
14 darzyć
глаг.• воздать• выдавать• давать• дарить• дать• жертвовать• задавать• издавать• испускать• отдать• подавать• подать• предоставить• предоставлять• преподать• уделить• уделять* * *darz|yć\darzyćony несов. kogo-co czym книжн. дарить кого-что чем, питать к кому-чему что;\darzyć zaufaniem kogoś питать доверие к кому-л.; \darzyć uczuciem kogoś любить кого-л.+* * *darzony несов. kogo-co czym книжн.дари́ть кого-что чем, пита́ть к кому-чему чтоdarzyć zaufaniem kogoś — пита́ть дове́рие к кому́-л.
darzyć uczuciem kogoś — люби́ть кого́-л.
Syn: -
15 nadawać
глаг.• вещать• выслать• выстлать• высылать• давать• дать• делать• дозволить• издавать• испускать• надавать• отправить• отправлять• пересылать• послать• посылать• препровождать• придавать• разрешить• сделать• слать• удостаивать* * *nada|wać%1, \nadawaćje, \nadawaćwaj, \nadawaćwany несов. 1. давать, предоставлять; присваивать;2. придавать, давать; 3. отправлять, высылать; 4. передавать, транслировать; ср. nadać; 5. разг. болтать, тараторить; 6. na kogo разг. оговаривать, чернить кого+1. przyznawać, obdarzać 3. wysyłać 4. transmitować
* * *I nadaje, nadawaj, nadawany несов.1) дава́ть, предоставля́ть; присва́ивать2) придава́ть, дава́ть3) отправля́ть, высыла́ть4) передава́ть, трансли́ровать; ср. nadać5) разг. болта́ть, тарато́рить6) na kogo разг. огова́ривать, черни́ть когоSyn:II nadaję, nadawał сов. разг.надава́ть, надари́ть -
16 obdarowywać
глаг.• одаривать• одарять* * *obdarowywa|ć\obdarowywaćny несов. kogo делать (давать) подарки кому, одарять кого+* * *obdarowywany несов. kogoде́лать (дава́ть) пода́рки кому, одаря́ть когоSyn: -
17 obdarzyć
(-ę, -ysz); vt perfobdarzyć kogoś spojrzeniem/uśmiechem — to give sb a look/smile
* * *pf.zob. obdarzać.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obdarzyć
-
18 zakochiwać się
impf ⇒ zakochać się* * *(-uję, -ujesz)* * *ipf.1. (= obdarzać miłością) fall in love ( w kimś with sb); zakochać się po uszy fall head over heels in love.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakochiwać się
-
19 zasypywać
impf ⇒ zasypać* * *(-uję, -ujesz); perf -ać; vt(wypełniać: dół, rów) to fill; (o śniegu, piasku: pokrywać) to cover; (o ziemi, węglu: przygniatać) to buryzasypywać kogoś prezentami/pochwałami — to shower sb with gifts/praise, to shower gifts/praise on sb
* * *ipf.1. (= zapełniać otwór) fill up, cover up, bury.2. (= sypiąc, pokrywać) pour, cover up; zasypywać kogoś/coś pociskami pelt sb/sth.3. (= obdarzać obficie) swamp, overwhelm, shower, ply ( kogoś czymś sb with sth); zasypywać kogoś pytaniami besiege sb with questions; zasypywać rynek towarami flood l. inundate the market with goods; zasypywać kogoś gradem przekleństw hail curses on sb.ipf.get covered up l. swamped.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zasypywać
-
20 наделять
глаг.• asygnować• fundować• konferować• nadać• naradzać• obdarować• obdarzać• obdarzyć• obdzielać• przeznaczyć• przydzielać• przyznać• rozdzielać• uposażać• wyposażać• wyznaczać* * *obdzielać, wyposażać перен.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
obdarzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obdarzaćam, obdarzaća, obdarzaćają, obdarzaćany {{/stl 8}}– obdarzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obdarzaćrzę, obdarzaćrzy, obdarzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obdarzać — Obdarzyć kogoś wolnością zob. wolność … Słownik frazeologiczny
obdarzyć — dk VIb, obdarzyćrzę, obdarzyćrzysz, obdarzyćdarz, obdarzyćrzył, obdarzyćrzony obdarzać ndk I, obdarzyćam, obdarzyćasz, obdarzyćają, obdarzyćaj, obdarzyćał, obdarzyćany, książk. «ofiarować komuś coś; obdarować» Obdarzyć kogoś majątkiem, pieniędzmi … Słownik języka polskiego
piedestał — 1. Postawić, stawiać kogoś, coś na piedestale; wynieść kogoś, coś na piedestał «obdarzyć, obdarzać kogoś, coś wielkim szacunkiem, przypisać, przypisywać komuś wielkie zalety, zasługi, uznać, uznawać wielką wartość czegoś»: Mój ojciec był… … Słownik frazeologiczny
afektować — ndk IV, afektowaćtuję, afektowaćtujesz, afektowaćtuj, afektowaćował, afektowaćowany 1. daw. «zachowywać się w sposób przesadny, nienaturalny; przesadzać, udawać» 2. daw. «obdarzać afektem, sympatią; lubić» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
faworyzować — ndk IV, faworyzowaćzuję, faworyzowaćzujesz, faworyzowaćzuj, faworyzowaćował, faworyzowaćowany «obdarzać względami, wyróżniać, popierać» Faworyzować cudzoziemców. Faworyzować handel, rzemiosło, sztukę. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
nawiedzać — ndk I, nawiedzaćam, nawiedzaćasz, nawiedzaćają, nawiedzaćaj, nawiedzaćał, nawiedzaćany nawiedzić dk VIa, nawiedzaćdzę, nawiedzaćdzisz, nawiedzaćwiedź, nawiedzaćdził, nawiedzaćdzony 1. «o kataklizmach, klęskach, chorobach, nieszczęściach itp.:… … Słownik języka polskiego
pieszczota — ż IV, CMs. pieszczotaocie; lm D. pieszczotaot «pieszczenie kogoś, czułe gładzenie, całowanie, tulenie» Czuła, gorąca, miłosna, namiętna, zmysłowa pieszczota. Nieśmiała, niewinna, słodka, tkliwa pieszczota. Matczyne pieszczoty. Darzyć, obdarzać,… … Słownik języka polskiego
uśmiech — m III, D. u; lm M. y «lekkie wygięcie ust ku górze, połączone z mimiką twarzy, będące zwykle wyrazem uczuć radości, zadowolenia, niekiedy ironii, zakłopotania itp.; bezgłośny śmiech» Beztroski, godny, promienny, radosny, wesoły uśmiech. Błogi,… … Słownik języka polskiego
żałować — ndk IV, żałowaćłuję, żałowaćłujesz, żałowaćłuj, żałowaćował 1. «odczuwać żal, smutek, przykrość z jakiegoś powodu, zwykle z powodu straty kogoś lub czegoś, niedostania, nieosiągnięcia czegoś» Żałuj, żeś tego nie widział (nie słyszał). Żałować… … Słownik języka polskiego
czuć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, czuję, czuje, czuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odbierać coś zmysłami, głównie zapach, dotyk, smak, ból i temperaturę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czuć ciepło. Czuć czyjeś perfumy … Langenscheidt Polski wyjaśnień