-
1 obdarzać
глаг.• наделить• наделять• одарять• оделять* * *obdarza|ć\obdarzaćny несов. kogo делать (давать) подарки кому, одарять кого;● \obdarzać sympatią, uczuciem kogoś питать к кому-л. симпатию, нежные чувства; \obdarzać kogoś względami дарить кого-л. расположением (благосклонностью); \obdarzać kogoś zaufaniem питать доверие к кому-л.* * *obdarzany несов. kogoде́лать (дава́ть) пода́рки кому, одаря́ть кого- uczuciem kogoś
- obdarzać kogoś względami
- obdarzać kogoś zaufaniemSyn:
См. также в других словарях:
mandat — zaufania «zaufanie, którym ktoś obdarza osobę mającą reprezentować jego interesy»: Włoch zagroził ustąpieniem, gdyby deputowani postanowili udzielić komisji mandatu zaufania tylko do końca roku. Wprost 877/1999 … Słownik frazeologiczny
czarownica — ż II, DCMs. czarownicacy; lm D. czarownicaic «według dawnych wierzeń ludowych: kobieta podlegająca wpływom diabła, który obdarza ją mocą rzucania uroków i czarów; wiedźma» Czarownica na miotle. Proces czarownic. Sabat czarownic. przen. «kobieta… … Słownik języka polskiego
